Toen ze het woord ‘relatie’ zei, voelde ik paniek opkomen

De tijd dat ik halverwege mijn twintigerjaren aan het daten was, kan ik me nog goed herinneren. Ik kwam een leuke dame tegen waar het heel fijn mee was. Totdat het allemaal wat serieuzer werd… 

Opeens begon ze ons contact “relatie” te noemen. Dat woord ‘relatie’… bij dat woord alleen al liepen de rillingen over mijn rug. En helemaal toen ze begon over samenwonen, en zelfs de overtreffende trap van dit alles: trouwen!

Misschien heb jij dat ook wel? Of herken je dat van je date(s)? Dat zodra het woord ‘relatie’ valt, er benauwdheid, stress en twijfel opkomen. En dat je lijf onmiddellijk afstand wil nemen.

Waarom dat ene woord zoveel stress oproept

Later ben ik bij mezelf gaan onderzoeken waarom ik toch zo’n weerstand had tegen dat woord ‘relatie’ — en, nog erger, het woord ‘trouwen’. Bij het woord ‘relatie’ kwamen er bij mij beelden op van allerlei beperkingen van vrijheid en nieuwe verplichtingen.

Hoe zag dat beeld van ‘een relatie’ er bij mij uit? Nou, in mijn beleving was het ongeveer als volgt: 

Je móét minstens drie avonden en een heel weekend met elkaar doorbrengen. 

Uiteraard doe je alles vanaf dan samen. Je bent verplicht elkaar 4x per dag te appen en 1x per week moet je mee op familiebezoek, waar je je uiteraard netjes moet gedragen. Je partner beslist mee over je kleding, waar je je geld wel of niet aan uitgeeft, welke auto je rijdt en met welke vrienden je nog omgaat.

De logica van het bindingsangstbrein

Misschien denk je nu: “Wat een onzin, die beelden die je bij een relatie hebt, dat bepaal je toch wel mooi zelf allemaal!” Nou, als je een bindingsangstbrein hebt, gaat dat lekker met je aan de haal. Voor je het weet, lijkt het eerder geschetste doembeeld het meest realistische toekomstscenario zodra je toegeeft dat je een relatie hebt.

In onze coachingspraktijk komen we dit regelmatig tegen bij coachklanten of hun dates. Ze zien elkaar al maanden meerdere keren per week, vrijen met elkaar, gaan samen op vakantie — maar dat woord ‘relatie’ mag absoluut niet genoemd worden.

Hoe je jouw aannames kunt onderzoeken

Hoe ga je ermee om als je zelf een enorme aversie hebt tegen dat woord, zoals ik vroeger? Wat goed kan helpen, is de aannames en beelden die je hebt over hoe een relatie eruitziet, eens stuk voor stuk te onderzoeken. Ga eens met elkaar in gesprek hierover. Ben je dan echt al je vrijheid en autonomie kwijt?

Oké, dat je niet meer met anderen date of vrijt, lijkt me logisch. Maar je aannames over hoe vaak je elkaar ziet, met welke vrienden je omgaat en hoe je je tijd en geld besteedt, kun je prima samen bespreken. De praktijk ziet er dan vaak heel anders uit dan het plaatje in je hoofd.

Wat als je partner schrikt van het woord ‘relatie’

En wat nu als je datet met iemand die gruwelt bij het woord relatie? Als je het puur rationeel bekijkt kun je denken: waar doe je moeilijk over als je partner zich in alles gedraagt alsof jullie een relatie hebben en alleen het woord ‘relatie’ er niet op wil plakken? Je hebt dan toch wat je wilt?

Alleen – je krijgt dan niet de erkenning van de ander voor wat jullie hebben. En die erkenning voor wat jullie hebben, voor wat het betekent voor beiden, is ook belangrijk voor veel mensen. Ook dan kunnen een paar goede gesprekken over wat een relatie voor jullie betekent, en over je verlangen naar erkenning, helpen om dichter bij elkaar te komen.

Ik heb dat – zo goed en kwaad als het toen ging – gedaan met de leuke dame in kwestie. En ja, die dame werd later… mijn vrouw!

Ben jij ook toe aan echte verbinding?

Herken jij bij jezelf bindingsangst of verlatingsangst? En ben je hier klaar mee en toe aan een relatie met echte verbinding? Goede begeleiding kan je daarbij helpen. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek en ontdek hoe ons coachingsprogramma jou kan helpen.