Auteur: Hans Gierkink

“Ik wil hem zo graag!! Maar tot mijn grote frustratie en ergernis neemt hij telkens afstand. Als ik maar iets te veel aandring, maakt hij het uit.”

Dit soort verhalen horen we regelmatig van onze coachklanten. Zo ook van Pepijn. Hij zit tegenover me in de stoel in mijn coachruimte en vertelt vol frustratie – en met verdriet in z’n ogen – zijn verhaal. Het is op dit moment (alweer) uit met zijn vriendin. De afgelopen periode ging het maar liefst drie maanden goed voordat zij het voor de vijfde keer uitmaakte. Zijn ondertussen ex-vriendin noemde het overigens nooit een relatie. Zij “stopte met daten”.

Pepijn wil graag weten wat hij tegen zijn vriendin moet zeggen of wat hij moet doen om te zorgen dat ze samen wél een stabiele duurzame relatie aan kunnen gaan. Maar ik stel Pepijn eerst nog wat extra vragen om te kijken wat er met hen beiden aan de hand is. Dan blijkt dat zijn vriendin nooit zijn vrienden wilde ontmoeten, vaak zei dat ze het benauwd had en stress kreeg als ze langer dan een paar dagen bij elkaar waren. Ze twijfelde veel en vaak. En… ze vindt dat er met haar op het vlak van de liefde niks aan de hand is.

Om iemand zomaar “een diagnose” op te plakken is wat kort door de bocht, maar dit zijn allemaal kenmerken die bij een vermijdende hechtingstijl horen. De vriendin van Pepijn lijkt last te hebben van bindingsangst.

Dus eigenlijk wilde Pepijn de oplossing voor het bindingsangstige gedrag van zijn ex-vriendin. Tja, als daar toch een pilletje voor zou zijn… hoe fantastisch was dat wel niet! Maar helaas kun je de ander niet veranderen. Zelfs als coach niet. Dat moet iemand toch echt zelf willen en doen.

Ik snap Pepijn wel. Als je verliefd bent of je houdt van iemand, dan wil je er alles aan doen om de relatie in stand te houden. Zelfs iemand veranderen, tegen beter weten in. Die neiging had ik zelf ook toen ik lang geleden verliefd was op een meisje met flinke bindingsangst. Mijn toenmalige vriendinnetje maakte het ongeveer om de drie weken uit, toen nog per brief. En ik kreeg het telkens voor elkaar om haar te motiveren een doorstart te maken. Helemaal gek werden we er beide van… Ik moet wel toegeven dat ik toen nog flinke verlatingsangst had.

Ik werd uiteindelijk verlost uit deze emotionele rollercoaster doordat zij een andere man tegenkwam en uiteindelijk voor hem koos. Heel pijnlijk, maar mijn leven werd zonder al dat aantrekken en afstoten uiteindelijk toch een heel stuk aangenamer. Al kostte het verwerken van het verdriet over de definitieve breuk best nog wel wat tijd.

Aan Pepijn heb ik ook voorgesteld om definitief te stoppen omdat zijn geliefde niet met haar bindingsangstkenmerken aan de slag wil. Ze mankeert immers niks in haar eigen ogen. En ook stelde ik voor om eens te kijken naar wat er bij hemzelf speelde: waarom wilde hij graag bij iemand blijven die steeds de relatie verbrak? Maar ja, je snapt het al, dat wilde Pepijn niet, want hij was nog smoorverliefd en wil niet opgeven.

Ik vertelde Pepijn dat er dan niets anders opzat dat een hele gebruiksaanwijzing van zijn  geliefde op te stellen. Een soort enorme kaart te maken om door het doolhof van haar emoties, gedachten en gedrag te navigeren. En dat hij dan voortdurend zoveel (emotionele) afstand moest houden, dat zijn geliefde nooit meer overprikkeld en gestrest zou raken. Daarmee moet hij zichzelf helaas wel geweld aandoen, want de emotionele afstand die voor haar werkt, voelt voor hem als een kille ijsvlakte.

Je snapt het al, Pepijn was niet blij met beide oplossingen, maar denkt nu toch serieus na over stoppen. Soms is opgeven, uithuilen en vervolgens opnieuw beginnen met iemand die wel de verbinding met je aan wil én kan gaan toch de beste oplossing. Dan komt het moment waarop alles op zijn plaats valt, ook de stukjes van je gebroken hart!

Wil jij ook leren om te gaan met bindingsangst of verlatingsangst van je geliefde of van jezelf? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Hoe vaak hoor ik niet allerlei twijfels over het wel of niet doorgaan met daten… Vorige week weer Jessica: “Zijn persoonlijke verzorging is toch niet helemaal top. Zijn kledingstijl joh, echt niet wat bij mij past. En zijn beste vriend, wat een nerd! Ik denk erover om er mee te stoppen, want die dingen blijven maar door mijn hoofd spoken. Of misschien kom ik binnenkort wel een leukere vent tegen.”

Ik begrijp ook wel dat ze deze twijfels heeft. Er is zoveel keuze. In elke leeftijdscategorie van elk geslacht (als je hetero bent) zijn er zo’n grofweg 200.000 singles! Dan ga je natuurlijk niet settelen met de eerste de beste!

Toen ik een paar jaar geleden zelf weer even single was, kon ik de enorme keuze op de dating-apps en datingsites zelf weer aan den lijve ervaren. Als man van 56 kreeg ik als “optimale match” de mooiste vrouwen van in de 30 voorgeschoteld. Alsof die op een gemiddelde vijftiger zitten te wachten?! Maar als ik mijn datingapp mocht geloven, wel dus.

En op het moment dat ik die 40 prachtige dames naar “ja” had geswiped, werd mijn realisme ook weggeswiped. Want ik swipete vervolgens de dames die wel binnen mijn bereik lagen allemaal naar “nee”. Resultaat: 0 matches en veel frustraties. Plus de illusie dat als je maar goed je best doet en veel betaalt aan de app, ik die succesvolle dertiger met fotomodellenlooks echt wel kan krijgen. Mijn coachklanten hebben het vaak over “liefde op het eerste gezicht”. Maar ik verlangde toen erg naar “liefde op de eerste swipe”. Dat had me veel tijd en moeite gescheeld!

Gelukkig kwam bij mij na een paar keer zo swipen de realiteitszin weer bij me terug. Het heeft geen zin om perfectie na te streven. Met 200.000 singles om uit te kiezen is er immers altijd wel een betere te vinden. Als je maar lang en goed genoeg zoekt. Als het aan mijn datingapp ligt, het liefst de rest van mijn leven met het duurste abonnement. 

Misschien moet iemand eens een datingapp maken die “Reality Check” heet. Uiteindelijk heb ik mijn vriendin Lonneke van de dansvloer geswiped, dat werkte voor mij een stuk beter.

Vergelijk het zoeken naar de perfecte partner eens met het zoeken naar de perfecte vriendschap. Stel je voor dat je vandaag al je vriendschappen zou beëindigen met het idee: er zijn vast wel betere vrienden te vinden, als ik maar goed en lang genoeg zoek. Je zoekt een paar jaar, en wie weet, maak je nieuwe vrienden die net iets beter bij jouw plaatje van de perfecte vriendschap passen.

Alleen… als dat al lukt, duurt het weer vele jaren voordat je elkaar door en door kent, samen vele mooie herinneringen hebt gemaakt en mede daardoor dezelfde diepe band voelt. Terwijl, als je was doorgegaan met je huidige vrienden, die vriendschappen zich ook verder zouden hebben verdiept en nog mooier waren geworden! Waarschijnlijk zelfs beter dan met je nieuwe “perfecte” vrienden.

Het gaat dus niet om te streven naar perfectie en de beste te zoeken die er maar te vinden is. Dan blijf je de rest van je leven zoeken. Maar gewoon om te streven naar “goed genoeg”. En vervolgens je focus te leggen op het opbouwen van een diepe band. 

Dat lukt alleen als je de ander kunt accepteren met alles wat er is. Met de houding van Jessica gaat ze die diepe band met haar date niet krijgen. Die twijfels zullen altijd voor afstand zorgen. Als de echt belangrijke dingen zoals relatiewaarden (gericht op de interactie tussen twee mensen), wel kloppen, is onze tip: probeer de imperfecties zo goed mogelijk te accepteren en ga er 100% voor. Anders kun je er net zo goed mee stoppen, omdat je zonder acceptatie altijd afstand houdt.

Als je de imperfecties kan accepteren, is de kans dat het lukt vele malen groter, en je hoeft echt niet gelijk met hem of haar te trouwen als je er 100% voor gaat. En laten we eerlijk zijn, perfectie is saai, toch?  

Wil jij ook leren om te gaan met je twijfels en andere belemmeringen bij het aangaan van een relatie? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Emoties?! Daar moest ik vroeger niets van hebben. Verdriet, angst, stress of boosheid, daar konden we in ons gezin niet zo veel mee. Toen ik wat ouder was en ging daten, meed ik vrouwen die “te emotioneel” waren. Dat vond ik maar lastig, ik wilde immers een relatie, geen emotionele achtbaan.

Vanaf een bepaald moment kreeg ik relaties. Die waren heel leuk en gezellig, en ik vond ze best goed, totdat ik op een gegeven moment merkte dat gebrek aan emotie ook gebrek aan echte verbinding betekende.

We hebben het in onze vorige blogs al verteld. Bij het daten is fysieke aantrekkingskracht belangrijk, net als een goed gesprek waarbij je oprechte interesse in elkaar hebt en elkaar vragen stelt. Maar dan ben je er nog niet. Ook de emotionele klik is van groot belang. Met name om een goed gevoel bij de ander te krijgen, een diep vertrouwen op te bouwen en je aan die ander te gaan hechten. Die duurzame verbinding zeg maar.

Je wil niet weten hoeveel vrouwen bij mij in de stoel klagen over mannen die niet over hun gevoelens kunnen praten. Ze vertellen veel over hun werk, hun hobby’s, kinderen, politiek en vakanties. Maar wat hen echt raakt en bezighoudt, daar kom je moeilijk achter en het nodigt ook niet uit om jouw emoties te laten zien.

Maar niet alleen veel mannen beheersen de kunst van het voelen en hierover praten niet (net als ik in het verleden). Ook veel vrouwen durven zich pas emotioneel bloot te geven nadat ze dat al jaren fysiek hebben gedaan met deze partner.

Ikzelf liet geen emoties zien, want “Doe maar gewoon, want dan doe je al gek genoeg”. Dat had ik immers meegekregen van mijn ouders. En “Als je je emoties laat zien gaan anderen je kwetsen” had ik geleerd toen ik een korte periode gepest werd. 

Wat hebben mijn klanten zoal geleerd over het laten zien van hun emoties? Nou, dan ben je een watje, sukkel, dramaqueen, zeurkous, zwak persoon, instabiel neurotisch wrak of helemaal rijp voor de psychiater. Tja, als dat je diepste overtuiging is over emoties uiten, dan laat je het wel uit je hoofd iets van jezelf te laten zien.

Toen ik eindelijk doorhad dat emoties belangrijk waren om je te verbinden, voelde ik me als een piraat die eindelijk de schat op de schatkaart had gevonden. Maar… er was nog een “klein probleempje”. Ik praatte wel over emoties, maar niet met emotie. Ik kon met een strak gezicht vertellen dat iemand in de familie was overleden of dat ik net een grote opdracht was verloren. Een Chinees die met het gesprek mee zou kijken, had net zo goed kunnen denken dat ik aan het uitleggen was hoe je hutspot moet koken.

Echte verbinding maken doe je pas als je ook met emoties praat, en niet alleen over emoties. Want dan pas voelt je date of partner (of wie dan ook) wat jij voelt. Dan pas ontstaat compassie en empathie. Dat is pas de “echte schat”. Toen ik dat ontdekte, baalde ik flink. Want over emoties praten is tot daaraantoe, maar ze laten zien vond ik doodeng. Veel te kwetsbaar… Maar door anderen het te zien doen en het ook zelf op een bepaald moment te proberen, zag ik ook hoe krachtig het was en wat het effect was op de onderlinge band.

Nu moet ik nog regelmatig een drempeltje over. Of eerst goed contact met mijn lijf maken om te ontdekken wat ik echt voel. Maar als ik dan nu echt laat zien wat ik voel, heeft dat bijna altijd een heel verbindend effect. En dat merk ik ook bij mijn coachklanten die het stap voor stap leren. Hun dates en relaties zijn compleet anders dan voorheen. Ik wil jou dan ook uitnodigen om je bij je volgende ontmoeting eens echt helemaal te laten zien… (emotioneel dan hè).

Wil jij ook leren hoe je je dates succesvoller kan laten verlopen, onder andere door je emoties te uiten en te laten zien? Schrijf je dan nu in voor de training “Succesvol daten: verbinding en aantrekkingskracht”. Of wil je jouw pad naar de liefde een stuk gemakkelijker maken? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Ik ben dol op podcasts over de liefde. Vooral als ik iets hoor waar ik het niet mee eens ben ga ik helemaal “aan”. Bijvoorbeeld die van David en Arjan van 365 Dagen Succesvol. Op diverse onderwerpen zijn we het helemaal met elkaar eens, bijvoorbeeld dat verliefdheid niet noodzakelijk is om een fijne duurzame relatie te starten.

Maar bij een belangrijke opmerking in hun laatste podcast gingen mijn nekharen toch even overeind staan: “Je zult al vrij snel ervaren dat werkelijke aantrekkingskracht niets met het fysieke te maken heeft.” Dat klinkt heel mooi en spiritueel, dat het alleen om het innerlijk en de verbinding gaat. Of zoals ik ook regelmatig hoor: “het gaat om het karakter”, van mensen die al in een relatie zitten. Was dat maar zo, dat zou mijn werk als singlecoach een stuk gemakkelijker maken. Maar de praktijk werkt toch iets anders, zo is mijn ervaring. 

Ook mijn “mannenbrein” heeft die boodschap compleet gemist. Ik ben een heteroseksuele man, en als ik een vrouw zie, speelt haar uiterlijk wel degelijk een rol bij mijn eerste indruk van haar. Mijn “mannenbrein” geeft al binnen een luttele seconde aan of er aantrekkingskracht is vanuit mijn kant of niet. Heel oordelend, en misschien ook niet netjes en verstandig, maar dat is hoe ik merk dat mijn mannenbrein vanuit de natuur geprogrammeerd is. En als ik hierover met andere mannen praat, is het niet veel anders.

Toen ik in mijn datingperiode zat en een vrouw ontmoette waarbij ik niet gelijk die fysieke aantrekkingskracht voelde, verdween mijn interesse net zo snel als een zak chips op een filmavond. En als er wel aantrekkingskracht was, dan wilde ik haar graag beter leren kennen.

In mijn coachingspraktijk zie ik dat het bij veel van mijn vrouwelijke coachklanten iets anders werkt. Deze vrouwen vinden een klein deel van de mannen (of vrouwen als ze lesbisch of biseksueel zijn) “woest aantrekkelijk” en een klein deel “afstotelijk”. Een heel groot deel, de tussencategorie mannen (of vrouwen), ervaren ze als “neutraal”. De fysieke aantrekkingskracht groeit bij hen naarmate de emotionele band groeit. Maar als die emotionele band niet groeit, komt die fysieke aantrekkingskracht ook niet. Bijna nooit ontstaat er dan een relatie.

Als die fysieke aantrekkingskracht er niet is en ook niet ontstaat, kun je daten totdat je een ons weegt. Ik heb in die gevallen nog maar heel zelden meegemaakt in mijn praktijk dat er dan een fijne liefdevolle relatie ontstaat. Dus fysieke aantrekkingskracht speelt in mijn optiek wel degelijk een belangrijke rol.

Maar moet je de fantastische looks hebben van Scarlett Johansson of Bradley Cooper om een relatie te kunnen krijgen? Want iemand moet jou dan toch fysiek aantrekkelijk vinden? Nee, want mooi en knap zijn is gelukkig heel subjectief. 

Ik ben zelf helemaal weg van Lonneke, mijn vriendin, en vind haar ook fysiek heel aantrekkelijk. En dat terwijl wij al dik over de vijftig zijn. Smaak, en dus ook waar je fysieke aantrekkingskracht bij voelt, is heel persoonlijk en heel verschillend. Dus ook als je volgens de objectieve standaarden niet woest aantrekkelijk bent, zullen er genoeg mensen zijn die jou wel fysiek aantrekkelijk vinden. En vice versa.

Ook al ben je klein, heel groot, dun, dik, jong, oud, rond of hoekig, er zijn altijd wel mensen die dat mooi vinden en fysiek aantrekkelijk. En iemand hoeft ook niet alles aan jou mooi te vinden; een paar delen van jou kunnen bij iemand al voor veel aantrekkingskracht zorgen. Dus fysieke aantrekkingskracht is zeker belangrijk bij het aangaan van een relatie, maar fysiek aantrekkelijk is gelukkig persoonlijk en  heel wat anders dan een perfect lichaam.

Wil jij ook leren realistisch te daten en iemand te vinden die je fysiek aantrekkelijk vindt en waarmee je een goede klik hebt? Wil jij jouw pad naar de liefde een stuk gemakkelijker maken? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

We waren vorige week met 39 swingende single dansers en 2 dansdocenten in een romantische danszaal ter gelegenheid van de “Valentijns Dance Experience”. De dag draaide niet alleen om plezier op de dansvloer, maar ook om het ontmoeten van nieuwe mensen en het echt leren kennen van elkaar.

Het bijzondere was dat een behoorlijk aantal singles alleen kwam om lekker te dansen. De gedachte aan het ontmoeten van andere singles voor een potentiële date kon ze compleet gestolen worden.

Dat triggerde de “singlecoach” in mij en ik begon mensen te vragen naar het waarom. “Ik heb de hoop al opgegeven want het gaat telkens mis met mijn relaties” vertelde iemand me. “Ik ga nooit meer daten want ik dans een eeuwige afwijzingswals” zei een ander.  En ook: “Het is nooit wederzijds”.

Deze singles hadden zich erbij neergelegd dat ze nooit meer een relatie zouden krijgen en de rest van hun leven alleen zouden doorbrengen. Dat idee maakte me best wel een beetje verdrietig. Als je alle hoop opgeeft en er niet meer in gelooft, wordt de kans om nog een nieuwe liefde tegen te komen natuurlijk een heel stuk kleiner.

Tegelijkertijd begreep ik hen ook wel. Als relatie na relatie mislukt of je dates leveren keer op keer niets op, ben je er op een gegeven moment wel klaar mee. Wanhopig zo door blijven gaan zorgt alleen maar dat je nog verder in de put zakt. Maar je kunt je afvragen of dat een goede reden is om helemaal op te geven…

Als ik in het verleden een rotdag had gehad, vond ik het lastig om niet met een negatieve stemming de danszaal binnen te stappen. Eenmaal binnen keek ik rond naar de mensen die meededen en die ik nog niet kende. In die stemming stond mijn “oordelaar” volledig aan. Als ik deze nieuwe mensen zag, dacht ik gelijk: “Oh, die is niet leuk, die ook niet, en daar wil ik ook niet mee dansen…” terwijl ik ze nog nooit ontmoet had en zeker niet wist wie ze echt waren.

Je raadt het al: als er dan gekozen moest worden om met iemand te dansen, bleef ik met mijn rot humeur en negatieve oordeel vaak als een van de laatsten over. Niemand had dan zin in een dansje met mij. En dan vond ik het allemaal nog stommer die dag en kwam ik in een soort van pirouette terecht die me nog verder naar beneden trok.

Ik straalde die negativiteit natuurlijk aan alle kanten uit. Ik leerde dus al heel snel dat ik er beter aan deed om vooraf over mijn tegenslagen te praten in plaats van anderen met mijn rothumeur op te zadelen. Dat helpt mij om weer een positieve mindset te krijgen, en dan verloopt het keuzeproces bij het dansen compleet anders.

Een positieve mindset kan veel veranderen, ook bij het daten. Realiseer je bijvoorbeeld maar eens dat er 3 miljoen singles zijn in ons land. Het kan toch niet zo zijn dat daar niet één persoon tussen zit die goed bij jou past en jou ook graag wil?! Als je weer hoop durft te hebben en open en nieuwsgierig bent naar anderen in plaats van oordelend, gebeuren er hele andere dingen in het contact.

En misschien moet je er ook eens over praten om te ontdekken hoe je dingen anders kunt doen. Want als je immers doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Alsof je voor de 8ste keer op elkaars tenen gaat staan.

Zo ook op de “Valentijns Dance Experience”. Door een hele dag samen te dansen, te eten en ervaringen uit te wisselen, ontstonden er mooie verbindingen. Er ontstond weer hoop! Aan het einde van de dag konden de deelnemers een valentijnskaartje schrijven voor iemand die ze graag nog eens zouden ontmoeten. Wat me raakte was dat de singles die aan het begin van de dag het meest gefrustreerd waren over daten en relaties, aan het eind van de dag het meest fanatiek kaartjes voor anderen zaten te schrijven.

Mijn motto: het leven is een dansvloer, en jij bent de choreograaf van je eigen liefdesleven!

Wil jij ook weer hoop, een andere mindset en zien hoe je dingen anders kunt doen? Kom dan naar de training “Dansend op weg naar de liefde”. Of wil je meteen alle belemmeringen te lijf gaan die een mooi vervullend liefdesleven in de weg staan? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken”. Zet die eerste stap (je overleeft het vast) en kom eens gratis en vrijblijvend kennismaken! 

Zal ik er nu iets van zeggen, of moet ik het maar laten gaan…? Misschien stel jij je deze vraag ook regelmatig? Ik in ieder geval wel.

Zo ook vorige week. Ik was lekker een lang weekend op wintersport met vrienden. Maar na uren zo opgepropt met elkaar in een auto en vervolgens in een klein appartementje, ontstonden er toch wat irritaties. En als klap op de vuurpijl skiede ik aan het eind van de middag in al mijn enthousiasme ook nog plompverloren de afslag voorbij van de piste naar ons appartementje. Opeens stonden we 1.000 meter lager, bij een heel andere skilift dan die we hadden moeten hebben. 

We waren zo aan het eind van de middag flink moe. En na een overdosis sneeuw en pistes hadden sommige vrienden flink last van hun benen en voeten. Je kunt je voorstellen wat er gebeurt als er op zo’n moment iemand een afslag mist, en iedereen dan een flink stuk extra moet skiën. De spanning bij die skilift was goed voelbaar op dat moment. “Hans heeft nog zin in een extra stukje skiën,” zei een van mijn vrienden, die flink last had van zijn voet, cynisch. “En dan heeft Hans zeker ook nog een extra ritje met de lift in zijn bonusaanbieding”, sneerde een ander.

En toen kwam ik voor het dilemma te staan: ga ik er iets van zeggen, van al die irritaties en spanningen? Of laat ik het lekker van me afglijden, want over twee dagen ben ik toch weer thuis? Anders krijgen we misschien wel ruzie, en dat wil je ook niet op een fijne skivakantie.

Misschien herken je dat zelf ook wel, met vrienden en familie? Of misschien wel bij je date of beginnende relatie? Wanneer maak je iets bespreekbaar, of wanneer laat je iets van je afglijden en denk je: “Laat maar…”

Bij mijn coachklanten kom ik dit ook vaak tegen. Dan zijn ze lekker aan het daten of zitten ze in een beginnende relatie, en ineens lopen ze tegen dingen aan die lastig of vervelend zijn. Vaak bespreken ze die dan niet zomaar. Als ik dan vraag: “Waarom praat je daar niet over met elkaar?” Dan hoor ik vaak argumenten als: “Dan krijg je ruzie,” “Dat kun je toch niet tegen die ander zeggen!” of “Dan loop je het risico dat de date of relatie stopt.” Alsof ik voorstel om van een steile ijzige zwarte piste af te gaan skiën en dit gegarandeerd een breuk oplevert!

Enerzijds zit daar inderdaad een kern van waarheid in. Er is dan inderdaad een kans dat je de date of relatie “opblaast.” Maar aan de andere kant, als je het niet bespreekbaar maakt, is de kans groot dat na verloop van tijd de irritaties hoog oplopen bij jou. Of dat datgene waar jij je druk over maakt, voor altijd zo blijft. Dan hoeft het daten of de relatie ook niet meer, en zet jij er alsnog een punt achter.

Zo vertelde Debbie onlangs over de seks met haar nieuwe vriendje: “Alles klopt, alleen het vrijen is het niet helemaal. Hij voelt me niet aan. Zijn aanraking is niet altijd prettig. En nog erger: als ik goed en wel opgewarmd ben, is hij er alweer klaar mee.”

Vervolgens vraag ik: “Wat houd je tegen om dat met hem te bespreken?”

Het blijft even stil… En dan zegt Debbie: “Dat kun je toch niet maken! Tegen een man zeggen dat hij het niet goed doet in bed.” Aan de ene kant heeft ze gelijk. Niemand vindt kritiek op dit vlak prettig. Aan de andere kant: Debbie was al aan het afhaken. Als ze dit niet bespreekbaar maakt, is de relatie waarschijnlijk geen lang leven meer beschoren.

Wat betreft mijn ski-avontuur onder bij die skilift: ik heb de irritaties toen toch maar bespreekbaar gemaakt, ondanks dat ik dat best heel spannend vond. Door het bij mezelf te houden konden we er een goed gesprek over hebben zonder dat het escaleerde. Dat loste gelukkig een hoop op.  Ik zeg maar zo: “Vriendschappen en relaties zonder goede communicatie is als een skipiste zonder sneeuw – het gaat nergens heen en eindigt in een modderige bende.”

We hebben die week overigens ook nog heerlijk geskied, lekker gegeten, en heerlijk gedanst bij de après-ski! En ik heb ook nog een idee opgedaan voor wat ik met mijn verjaardag kan vragen: een ski-navigatieapp!

Vind jij het ook lastig om op het juiste moment en op de juiste manier met jou date of nieuwe liefde te communiceren? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je begeleiden naar een fijne duurzame liefde. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Ik zat lekker onderuitgezakt op de bank met mijn coachklant Esra te bellen. Ze vertelde gefrustreerd over haar nieuwe date: “Carl is stoer, zorgzaam en we kunnen heel fijn praten. Maar gisteren begon ik toch te twijfelen of ik hiermee door moest gaan. Ik zat lekker relaxed op weg naar hem in de bus. Toen appte hij opeens: ‘Zal ik je gezellig van de bus komen halen?’.”

Esra vervolgde: “Is dat niet raar, dat hij dat doet? Ik schoot helemaal in de stress, want daar had ik echt geen zin in. En op onze tweede date kreeg ik al een prachtig duur cadeau van hem omdat ik jarig was geweest een week eerder. En tenslotte: hij pakte me op de schaatsbaan bij mijn arm! Toen kreeg ik nog wat extra koude rillingen, alsof hij mijn innerlijke ijsprinses wakker maakte. Dan is er toch iets mis en kan ik beter stoppen, lijkt me?!”

Toen ik dit zo hoorde van Esra, moest ik even glimlachen. Ik herkende dit helemaal van de tijd dat ik zelf aan het daten was. En heel soms, als ik wat langer intensief met mijn vriendin samen ben geweest, gebeurt het me ook nog wel eens. Dan zie ik opeens allemaal dingen die niet goed zijn aan haar, net als Esra bij haar date.

Dan valt me op dat het haar van mijn vriendin de hele dag raar zit als ze een muts op heeft gehad. En ze spoelt de vieze borden en vette pannen niet af voordat we samen afwassen, dat vind ik vies. Het zijn dus vooral dingen die totaal niet belangrijk zijn. En waarvan jij waarschijnlijk zou zeggen: “Ik begrijp echt niet dat je dat relevant vindt. Dat zegt toch niks over of jullie bij elkaar passen?”

Maar op het moment dat ik twijfelgedachten heb, vergeet ik voor het gemak weer even die 72 dingen die ik helemaal fantastisch aan haar vind. Bij mij is dat nog een klein restantje bindingsangst dat nog heel subtiel kan opspelen als we een langere periode intensief samen zijn geweest. Dan heb ik weer even een uurtje of wat “alleen-tijd” nodig om alle prikkels te verwerken en daarna is het weer helemaal ok.

Ook bij Esra is het bindingsangst, want dit overkomt haar bij elke geschikte leuke man. Bij haar is het een dieperliggende angst om een geschikte man emotioneel en fysiek dichterbij te laten. Want dat zorgt voor verlies van autonomie en vrijheid, of de kans op afwijzing.

Alleen… zij, en ook de meesten die last hebben van bindingsangst, voelen dat niet als angst. Stel je voor dat je bindingsangst een zware rugzak is. Je hebt de rugzak op je rug, zonder te beseffen hoeveel gewicht je met je meedraagt op de weg naar de liefde. Je voelt niet direct het gewicht van die rugzak, dus niet de angst. Maar na verloop van tijd begin je wel de last te ervaren in de vorm van pijn in je rug, vermoeidheid en zere voeten, zonder dat je doorhebt dat het aan de zware rugzak ligt.

Alsof de zware last die je met je meedraagt, geleidelijk aan zijn tol begint te eisen. Hierdoor wordt het steeds moeilijker om vrij en onbezorgd je weg te vervolgen. Vervolgens kijk je niet naar de zware rugzak op je rug, maar trek je de conclusie dat die specifieke weg naar de liefde jou niet past. Je besluit deze weg voor gezien te houden en een nieuwe weg in te slaan.

Maar wat als nu elke weg naar de liefde die je inslaat niet past…is het dan niet tijd om je bewust te worden van de rugzak op je rug? En een te kijken wat er allemaal in die rugzak zit?

Oftewel”: durf eens wat dieper te kijken als je bij verschillende dates en relaties telkens twijfel ervaart. Of als je benauwdheid, stress of druk op je borst voelt, weinig zin hebt om te daten of telkens weg wilt. Dat kunnen allemaal signalen zijn van bindingsangst. Neem ze serieus en ga er zo nodig mee aan de slag zodat je duurzaam de weg naar de liefde in kunt slaan!

Wil je bindingsangst of verlatingsangst echt structureel oplossen zodat je er ook bijna geen last meer van hebt? Daarvoor hebben we een hele goede praktijkmethode ontwikkeld. Kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen met bindingsangst, verlatingsangst en vele andere zaken waar je tegenaan loopt in de liefde. Kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Dat gevoel had ik al lang niet meer gehad. Ik voelde me afgewezen. En daardoor ook gefrustreerd en een beetje verdrietig. 

Ik deed mee aan een dansworkshop waar wat closer gedanst werd. De groep bestond voornamelijk uit dertigers en begin veertigers, met daarnaast mijn vriendin Lonneke en mezelf, beiden ruim boven de 50. We staken er duidelijk bovenuit qua leeftijd. Alsof we op een feestje waren beland waar iedereen het had over de beste babyvoeding en de leukste speeltuin, terwijl wij het juist wilde hebben over het meest hippe bejaardenhuis.

Tijdens de workshop kregen we opdrachten om verschillende oefeningen te doen met andere deelnemers, één op één of in kleine groepjes. Bij het kiezen van partners merkte ik dat de ogen van anderen vaak de mijne ontweken, waardoor ik regelmatig als een van de laatsten overbleef. Mijn “als laatste gekozen worden bij de gymles-trauma” kwam ook ineens boven. Lonneke had helaas dezelfde vervelende ervaring.

Ook bij het daten ervaren veel singles dit soort afwijzingen. In januari is het nieuwe “datingseizoen” weer gestart. Je ziet dan ook een flinke toename van activiteiten op datingapps en -sites. Misschien ben je zelf ook vol goede moed begonnen. En dan komt ook regelmatig… de afwijzing. “Ik voel geen klik”, krijg je dan frequent te horen.

Na die workshop was ik opgelucht dat ik mijn frustraties kon delen met Lonneke, die dezelfde vervelende afwijzingen had ervaren. Onze eerste reactie was: “Dit gaan we nooit meer doen.” Aan de andere kant: we hebben ook waardevolle ervaringen opgedaan en veel geleerd. Door “te vluchten” komen we niet verder.

Dit geldt ook voor het daten. Veel singles geven snel op na een paar afwijzingen. Je wilt jezelf immers beschermen tegen dat vervelende gevoel. Aan de andere kant ontzeg je jezelf dan de kans op een fijne partner.

Het is beter om te leren om te gaan met afwijzingen. Tijdens de workshop merkten we bijvoorbeeld dat, doordat we een stuk ouder en meer ervaren waren, we ook meer van deze ervaring in konden brengen bij de oefeningen. Dit werd gewaardeerd en zorgde voor meer acceptatie.

Ook bij het daten heb jij altijd iets moois te bieden; elke persoon heeft prachtige eigenschappen en kwaliteiten. Als jouw date dat niet ziet, mist diegene uiteindelijk iets moois. Bedenk dat je elkaar na één of enkele dates nog maar nauwelijks kent. Als iemand je favoriete film nog niet leuk vindt na slechts vijf minuten kijken, vind je dat ook niet raar. Als je dat in gedachten houdt, voelt een afwijzing minder zwaar. Neem het dus niet te persoonlijk.

Wees ook realistisch en temper je verwachtingen. Bij online daten leidt slechts 1 op de 3 tot 1 op de 5 eerste dates tot een tweede date. Zie het als een loterij. Vaak is er gewoon geen klik of passen jullie niet bij elkaar. Als je zelden of nooit tot een tweede date komt, is het misschien tijd voor professionele ondersteuning.

En, heel belangrijk, zorg goed voor jezelf. Het is essentieel om naast het daten ook voldoende leuke dingen te doen die je zelfvertrouwen vergroten, zoals leuke contacten met vrienden. Praat ook met vrienden over je afwijzingen; dat helpt om ze te relativeren. 

Lonneke en ik ontdekten dat er soortgelijke dansworkshops zijn waar veel meer veertigers en vijftigers komen. Dat gaf de keer daarna al een veel fijnere ervaring. Ook dit kun je vertalen naar het daten: afspreken met mensen van je eigen leeftijdsgroep zorgt vaak voor een betere klik en dus minder afwijzingen.

Als laatste tip voor het daten (net als voor leren dansen): volhouden loont!

Wil jij ook in 2024 een stap zetten richting een vervullende relatie, zonder je motivatie te verliezen? Wil jij meer ontspannen daten, zonder al die negatieve gevoelens en al dat gedoe? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

“Hans, wanneer ga je eindelijk die afspraak maken met de podoloog/voetspecialist?” krijg ik regelmatig te horen van mijn vriendin. Ze heeft gelijk: telkens als ik even iets te lang stilsta, begint mijn onderrug te protesteren. Met de juiste steunzolen zou dit waarschijnlijk eenvoudig op te lossen zijn, maar die heb ik nog niet…

Ik moet eerlijk toegeven, ik ben de ontkenningsfase al voorbij. Ik bevind me nu in de fase van het besef dat het nodig is, maar ik schaam me er nog voor. Daarom staat die afspraak met de podoloog nog steeds niet in mijn agenda. 

In mijn hoofd heerst het vooroordeel dat steunzolen iets zijn voor een oude, half gehandicapte man die in zijn schommelstoel in slaap valt. Niet voor een vitale vijftiger die swingend de dansvloer onveilig maakt. Dus blijf ik hopen dat het vanzelf wel overgaat. Naar de podoloog gaan zou immers betekenen dat ik voor mezelf toegeef dat er iets mis is met me…

Wanneer ik dit aan anderen vertel, kijken ze me verbaast aan. “Wat een vreemd vooroordeel!” zeggen ze dan. Dat zul jij ook vast denken als je dit leest. Zeker als je zelf op steunzolen loopt vind je dit verhaal natuurlijk hilarisch en volkomen belachelijk. 

Maar elke keer als ik, met mijn laptop op de bank, de zoektermen “podoloog in Amsterdam” wil typen in Google, voel ik schaamte en weerstand. Dan denk ik: “Maar op dit moment heb ik geen last van mijn rug, dus het valt wel mee.” Totdat ik ergens weer een tijdje stil sta te wachten…

Toch stelt mijn schaamte en weerstand om naar de podoloog te gaan eigenlijk niets voor als je het vergelijkt met naar de voedselbank moeten, naar de afkickkliniek gaan, naar de huisarts voor een SOA gaan of naar het UWV moeten voor een uitkering. Die schaamte komt voort uit sociale druk en stigma’s. 

Net als hulp zoeken in de liefde. Ook daar komen vaak schaamte en andere negatieve emoties bij kijken.

Wat zijn dan die emoties die singles tegenhouden om hulp te zoeken als cupido zich niet van zijn beste kant laat zien?

Schaamte: “Ik moet het toch zelf kunnen.”

Sommige singles denken dat het een zwaktebod is als je hulp vraagt bij je liefdesleven. Elke volwassene moet toch goed in staat zijn een relatie aan te gaan, zo denken ze. Alsof elke volwassene wordt geboren met een handleiding voor succesvolle relaties.

Angst: “Ik vind het gewoon eng”

Veel singles vinden het spannend om deze stap te nemen. Begrijpelijk, want wie weet wat voor avonturen je te wachten staan. En misschien geef je voor jezelf wel toe dat je een probleem hebt waar je niet alleen uitkomt, dat is best confronterend. 

Valse hoop: “Ik heb gewoon de juiste nog niet ontmoet, ik moet nog even geduld hebben.” Heel soms is dit inderdaad het geval en komt iemand na vele jaren alsnog de liefde van zijn leven tegen. Maar helaas heel vaak ook niet: je moet eerst zelf iets doorbreken om een ander resultaat te krijgen. 

Berusting: “Voor mij is de liefde niet weggelegd, ik geloof niet dat het werkt.”

Sommige singles geloven niet dat er wat aan hun situatie te doen is. Zij denken dat de liefde ze overkomt en dat ze er zelf geen aandeel in hebben. Dat ze gewoon pech hebben, of dat hun probleem te moeilijk is om aan te pakken. Alsof Cupido hen expres ontwijkt.

Aan de andere kant is de liefde voor de meeste mensen het belangrijkste in hun leven. En ook het meest complex. Ga maar eens na: er zijn inmiddels al 3 miljoen singles in Nederland. Veel mensen hebben telkens korte of langdurige relaties die lijken op achtbanen. De helft van alle mensen die is gaan samenwonen gaat weer uit elkaar en ruim een derde van alle huwelijken strandt. Een goede relatie aangaan is dus wel degelijk een complexe vaardigheid en gaat bij veel mensen niet vanzelf!

Hoewel ik de drempels maar al te goed begrijp, is het dus enorm jammer als je je door schaamte of andere emoties laat weerhouden om iets goed voor jezelf te doen. En om zelf het goede voorbeeld te geven: ik ga nu de podoloog bellen voor een afspraak!

Wil jij ook over je drempel heenstappen? En een coach nemen als je wel een vervullende relatie nastreeft? Kijk eens bij ons  coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

“Hans, waar blijf je?!” Ik schrik me dood en voel dat ik helemaal wit wegtrek. De stem aan de andere kant van de telefoonlijn vertelt me dat ze op me zit te wachten in de trainingszaal. Samen met nog tien andere deelnemers aan de workshop die ik zou gaan geven. Ze worden ondertussen knap ongeduldig. En dat terwijl ik lekker warmpjes thuis op de bank achter mijn laptop zit en mailtjes beantwoordt.

Dit lijkt wel een nachtmerrie die uit mijn meest surrealistische dromen is ontsnapt. Maar nee, het is de harde realiteit. Haastig graai ik mijn spullen bij elkaar en ga snel op weg om te voorkomen dat mijn workshop een nog grotere ramp wordt dan de Titanic.

Na afloop kijk ik in mijn agenda en mail, om te kijken hoe deze chaos heeft kunnen ontstaan. En wat zie ik? ZIJ hebben vier maanden geleden vage telefonische afspraken met mij gemaakt en die NIET schriftelijk bevestigd. Alsof dat nog niet genoeg is, hebben ZIJ ook kort voor aanvang niet gemaild over de locatie en het aantal deelnemers. Kortom: het is allemaal HUN schuld!

De volgende dag zit H., een nieuwe coachklant, tegenover me. Hij zit er uitgeblust bij. “Mijn date is de afgelopen nacht tot ’s nachts drie uur online geweest op Instagram. Daardoor kon ik niet slapen! Wie weet wat ze daar allemaal uitspookt met andere kerels zo laat. Ik twijfel of ik haar wel kan vertrouwen en met haar door moet gaan…” vertelt hij terneergeslagen. Kortom: het is HAAR schuld dat hij nu zo vermoeid en onzeker is. 

Toen hij dat vertelde, moest ik weer aan de miscommunicatie denken over mijn workshop van de vorige dag. Het was zo verleidelijk om de schuld aan de ander te geven en niet naar mijn eigen aandeel te kijken. Net als mijn coachklant nu de schuld voor zijn wantrouwen en jaloezie volledig op het bord van zijn date schuift.

De andere als schuldige aanwijzen: het gebeurt ook regelmatig als mensen last hebben van verlatingsangst en bindingsangst. Het is zo gemakkelijk. Als je verlatingsangst hebt, kun je de schuld van je eigen onzekerheid, jaloezie, ongeduld of  gevoel van afwijzing gemakkelijk bij de ander leggen. Of als je last hebt van bindingsangst en als gevolg daarvan benauwdheid, druk, stress, twijfels of irritatie ervaart, kun je lekker met je vinger naar de ander te wijzen.

Onder al die vervelende gevoelens en gedachten zit vaak een diepere laag die we liever niet willen zien en voelen… De angst om afgewezen te worden door de ander. Het is veel veiliger om naar de ander te wijzen als het even niet lekker loopt. Dan hoeven we niet naar onszelf te kijken en niet met onszelf aan de slag te gaan.

Natuurlijk blijf ik volhouden dat de schuld van mijn laat startende workshop voor 100% bij die ander ligt. Want ik heb natuurlijk geen zin en tijd om naar mijn eigen chaotische planning te kijken ;-).

Bij H. bleek dat er sprake was van een ex die meer dan een jaar vreemdging. Hij dacht dat hij daar allang overheen was. Maar vrouwen vertrouwen in de liefde, dat doet hij nog steeds niet. Toen H dit inzag, kon hij ook niet langer volhouden dat de oorzaak van zijn onzekerheid, vermoeidheid en wantrouwen bij zijn nieuw date lag. Kortom: werk aan de winkel!

Ben jij bereid naar je eigen aandeel te kijken? En wil je met jouw bindingsangst en/of verlatingsangst aan de slag? Wij hebben al veel mensen leren omgaan met de hinderlijke gevoelens en gedachten die hieruit voortkomen. Met als resultaat een veel relaxtere relatie!  Wil je meer weten over hoe we jou kunnen helpen met ons coachingsprogramma? Maak dan een gratis en vrijblijvende afspraak voor een kennismakingsgesprek!

De sfeer werd steeds relaxter en kreeg zelfs een beetje een broeierig tintje. Ik zette een nieuwe track op om op los te gaan. Daar stond ik dan, een dansworkshop te geven aan een stel doorgewinterde dansfanaten die al langer samen dansten dan sommige relaties standhouden. (Ik heb nog een 2e carrière als dansdocent.) 

Met al die ervaring vloeiden ze moeiteloos van de ene dans naar de andere. Geweldig!

Zelfs een paar dames, nieuw in de groep, gingen helemaal op in de muziek. Het leek wel alsof ik in een dansfilm zat. Iedereen was zo aan het genieten dat ik me helemaal gelukkig en voldaan voelde. Maar halverwege de workshop keek ik met verbazing naar wat er gebeurde…

Een paar ervaren deelnemers gaven elkaar spontaan een intense hug, en de rest van de groep dacht blijkbaar dat het Nationale Knuffeldag was en volgde dat voorbeeld. Een knuffelende bende. Meestal betekent dat dat mensen zich helemaal op hun gemak voelen bij elkaar. Bij mij stak echter wat lichte stress de kop op, want ik moest de dansworkshop snel aanpassen aan de nieuwe vibe op de dansvloer.

Na afloop leek het alsof iedereen blij en voldaan de deur uitging. Léék, want de volgende dag explodeerde de groepsapp. Een nieuwe deelneemster appte dat ze het geknuffel absoluut niet chill vond; ze was vet over haar grenzen gegaan. 

Ze dacht dat het erbij hoorde en ging erin mee, terwijl het voor haar helemaal niet oké voelde. Ze was heel bang buiten de groep te vallen.

Ik voelde me een tikje schuldig omdat ik haar ongemak totaal niet had opgemerkt tijdens de workshop. Anderzijds was ze ook meesterlijk in het verbergen van haar ongemak.

Op haar appje waarin ze vertelde dat ze over haar grenzen was gegaan, kwam een storm aan reacties. Niemand had iets gemerkt, maar iedereen vond het heel fijn dat ze dit alsnog durfde te zeggen.

De oude rotten in de groep moedigden haar hartelijk aan om meer bij zichzelf te blijven en veel sneller “nee” te zeggen. Ze hoorde er helemaal bij, ook met haar “nee” van dat moment. 

Iemand bood al spontaan aan een T-shirt voor haar te maken met “Dansen ja, knuffelen nee” erop.

Soortgelijke verhalen hoor ik ook vaak van mijn coachklanten als ze aan het daten zijn: “Ze wilde op de tweede date al zoenen, dat heb ik maar gedaan want dat hoort toch zo.” Of “Als ik niet snel met hem naar bed ga, ben ik ‘m waarschijnlijk kwijt.”

Over grenzen gaan omdat het ‘zo hoort’ of uit angst om de ander kwijt te raken. Hoe vaak gebeurt dat niet? Alsof we allemaal het script van een slechte Netflixserie volgen.

Maar wat als je een ‘nee’ voelt en die ook uitspreekt? Is het dan meteen voorbij? Mijn ervaring is dat als je er goed over praat, de ander daar bijna altijd begrip voor heeft. Net als de groep van de dansworkshop.

Als dat niet het geval is, gaat het meestal niet om het opbouwen van een serieuze relatie, maar bijvoorbeeld om de fysieke intimiteit of seks. Dan heb je dat ook maar meteen duidelijk. Dus als je een ‘nee’ voelt, zeg het duidelijk en praat erover.

Wil jij ook leren hoe je op een heldere manier je grenzen aangeeft terwijl je toch in verbinding blijft? Kom dan eens gratis en vrijblijvend met ons praten. We bijten niet en knuffelen ook nooit zomaar spontaan iemand.

Wel zoeken we samen met jou uit hoe het komt dat jij telkens vast loopt bij het daten of in een relatie en hoe we jou kunnen helpen met ons coachingsprogramma.

Ik klamp me stevig vast aan de rand van de rieten mand die aan een gigantische luchtballon bungelt. 400 meter lager trekt het betoverende landschap van Cappadocië (Turkije) langzaam onder me door, terwijl de zon traag achter de horizon tevoorschijn komt.

De mand van de luchtballon doet denken aan een voetbaltribune. Mijn vriendin en ik bevinden ons in ons eigen vak van de rieten mand. Het vak naast ons behoort toe aan de Russen, terwijl aan de andere kant de Colombianen staan. In het Russische gedeelte staan een dertigjarige blonde vrouw uit Sint-Petersburg en haar stoere vriend uit Moskou. We besluiten maar niet over de oorlog verderop te beginnen, want stel je voor, op die hoogte, in zo’n mandje…

Op een gegeven moment vraag ik het Russische stel wat hun plannen zijn na de ballonvaart. De jonge vrouw straalt van enthousiasme wanneer ze vertelt dat ze van plan is om paard te rijden door de prachtige rotsachtige valleien. Vol passie legt ze uit hoe je een mooie band met zo’n paard kunt opbouwen. Haar vriend kijkt stoïcijns toe. Ik vraag hem hoe hij het paardrijden ervaart. Maar hij heeft helemaal geen zin om mee te gaan, zegt hij. Hij blijft liever met een boekje aan het zwembad. En dat al voor de tweede dag, terwijl ze maar vier dagen vakantie hebben. Zij vindt het helemaal prima.

Ik ben verbaasd… Vier dagen samen op vakantie en dan twee dagen alleen iets ondernemen? Lonneke en ik doen alles samen, we wijken geen moment van elkaars zijde tijdens de vakantie. Nou ja, behalve als we naar de wc moeten dan… We vinden altijd wel iets dat we allebei leuk vinden of we sluiten een goed compromis (Bijvoorbeeld over wie het eerst naar de wc mag).

Maar wat is goed, normaal of gebruikelijk? En hoe zit dat als het gaat om de date-fase of in een beginnende relatie? Moet je elkaar zoveel mogelijk zien? Moet je alles zoveel mogelijk samen doen? Of elkaar juist veel ruimte geven?

Dit dilemma komen we vaak tegen tijdens coachingssessies. Wat is normaal? Wat hoort? Of wat is goed? Gelukkig zijn hier geen “normen” voor. Wat belangrijk is, is dat je dit goed met elkaar bespreekt en afstemt. Wat is jouw behoefte? Waar voelen jullie je allebei goed bij?

Als jij het nodig hebt om tijdens jullie vierdaagse vakantie lekker twee dagen iets voor jezelf te doen waarbij je helemaal uit je dak gaat en je partner vindt dat prima, dan is daar niks mis mee. Of als jullie vijf maanden aan het daten zijn en één avondje in de week samen meer dan genoeg vinden: lekker doen zo zou ik zeggen!

Wat écht belangrijk is, is dat je een sterke verbinding met elkaar opbouwt, een band smeedt met elkaar en niet alleen met het paard op de manege. De stoere Russische man in het stel bleek een drukke ondernemer te zijn die graag in zijn eentje tot rust komt. Zij waren beide helemaal happy met hun invulling van de vakantie. En ik en Lonneke ook door 24/7 lekker bij elkaar te plakken. Kortom: er is geen goed of fout, maar stem wel goed af wat bij jullie past.

Wil jij ook goede handvatten om een duurzame liefdevolle relatie op te bouwen? Wij hebben al veel singles geholpen om in een fijne duurzame relatie terecht te komen, waarin ze zichzelf kunnen zijn en kunnen bespreken wat ze wel en niet prettig vinden. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

“Nou, dat is vreemd,” zegt Erik, een goede vriend van mij. Hij kijkt me vol ongeloof aan terwijl we gezellig op een terrasje zitten te praten over mijn date. “Dat je doorgaat met daten terwijl je niet smoorverliefd bent!” vervolgt hij. Ietwat geïrriteerd antwoord ik: “Nou, verliefd ben ik inderdaad niet, maar ik vind haar wel superleuk.” Erik blijft volhouden. “Dat kan toch nooit wat worden als je na 5 dates nog steeds niet verliefd bent.” Hij kijkt me meewarig aan. 

Erik houdt vast aan het idee dat je eerst verliefd moet zijn voordat je een goede relatie kunt opbouwen. En hij is zeker niet de enige die dat denkt. Eerlijk gezegd moet ik toegeven dat ik nooit verliefd ben geweest op Lonneke, en zij ook niet op mij. Zou je het dan een “verstandshuwelijk” kunnen noemen? Absoluut niet. Tijdens onze dates begonnen we elkaar steeds leuker te vinden. Op een gegeven moment ontstond er zelfs liefde, geen verliefdheid, maar echt houden van.

We zijn inmiddels behoorlijk gek op elkaar. Een dag zonder haar is te overleven, maar als het langer duurt…  We hebben een geweldige relatie opgebouwd, zonder ooit verliefd te zijn geweest.

Ik moest aan het gesprek met Erik terugdenken toen ik gisteren een kennismakingsgesprek had met een nieuwe coachklant. Ze is al 8 maanden aan het daten met een geweldige vent die aan al haar criteria voldoet, alleen… ze is nog steeds niet verliefd op hem. Dus klopt er iets niet, zo denkt ze. Want om een goede relatie te kunnen krijgen moet je wel eerst die vlinders in je buik hebben. Dus ze twijfelt flink en durft de stap naar een relatie niet te zetten.  Die arme man geeft inmiddels de eerste signalen dat hij aan het afhaken is. 

Ze vond het best vreemd dat ik, als singlecoach notabene, een mooie relatie heb opgebouwd zonder ooit verliefd te zijn geweest. Toen ik vroeg: “Waar komt het idee vandaan dat je eerst verliefd moet worden voordat je een goede relatie kunt hebben?” bleef het heel stil…

Er is geen wetenschappelijk onderzoek dat aantoont dat verliefdheid een must is voor een gezonde, langdurige relatie. Wel blijkt uit onderzoek dat verliefdheid soms een risico kan zijn om in een slechte relatie terecht te komen. Want, zo komt naar voren, mensen die niet helemaal veilig gehecht zijn (en bindingsangst / verlatingsangst hebben), worden vaak verliefd op types die helemaal niet bij hen passen.

Ikzelf werd bijvoorbeeld altijd smoorverliefd op vrouwen die afstandelijk waren en me nauwelijks zagen staan. Het recept voor een berg ellende! Voor mij was verliefdheid juist een alarmsignaal. Misschien herken jij dat ook wel, dat je alleen verliefd bent geweest op personen die onbereikbaar zijn of totaal niet bij je blijken te passen.

Waarom zou je dan in de toekomst opeens wel verliefd worden op ‘de ware’? Grote kans dat je dan weer met een dezelfde soort type of dynamiek te maken krijgt! Daarom ben ik blij dat ikzelf de verliefdheidsfase heb overgeslagen in mijn huidige relatie en meteen naar het ‘houden van’ ben gegaan. Verliefdheid is sowieso tijdelijk, het verdwijnt na een paar weken tot maximaal 2 jaar.

Het idee dat je eerst ‘verliefd moet worden om een goede relatie te krijgen’ is eigenlijk een soort geloof. We praten het elkaar allemaal aan. Natuurlijk is het een fijn gevoel, maar geloven dat het een voorwaarde is, is net als volhouden dat sprookjes, Sinterklaas en de Kerstman echt bestaan. Kortom, (en deze boodschap geldt zeker voor mensen met bindingsangst en verlatingsangst!); laat jezelf de kans niet ontnemen op een leuke relatie als je het leuk met elkaar hebt maar de vlinders niet voelt. Geef je dates de kans om uit te groeien tot een liefdevolle relatie. 

Wil jij ook graag een liefdevolle duurzame relatie zonder dat je persé verliefd moet worden? Wij hebben al veel singles geholpen om de stap te zetten naar een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren, ook zonder eerst verliefd te zijn. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Nou, het etentje van afgelopen zaterdag, dat was echt een drama. Mijn dochter en haar vriend hadden zich helemaal uitgesloofd in de keuken en er stond een prachtige maaltijd voor me klaar. Maar eerlijk gezegd was ik er totaal niet bij met mijn gedachten. Het gesprek aan tafel stelde niet veel voor; het waren meer wat beleefde praatjes. We praatten langs elkaar heen en het voelde allemaal behoorlijk ongemakkelijk.

En dat begon eigenlijk allemaal met mijn telefoon. Toen ik net binnenkwam na een lange rit, wilde ik ‘m even aan de lader hangen, maar toen ging dat stomme ding ineens op zwart. En dan bedoel ik écht zwart, als in ‘niet meer aan’. Na van alles geprobeerd te hebben, bleef dat kreng morsdood…

Mijn vriendin was ondertussen op een gezellige verjaardag van een familielid, en na het etentje zou ik haar van het station oppikken. Maar hier zat het probleem: we hadden niet echt afgesproken welk station en hoe laat precies. Normaal gesproken zou je dan gewoon even een belletje plegen, toch? Nou ja, dat was dus geen optie, omdat ik haar nummer nergens had opgeschreven en ook niet uit mijn hoofd kende. Ik voelde me als een detective zonder ook maar één aanwijzing.

Tijdens dat eindeloze etentje zat ik eigenlijk alleen maar te piekeren: “Hoe kan ik in vredesnaam contact met haar krijgen? Als ze me niet kan bereiken, denkt ze vast dat er iets vreselijks is gebeurd!” Dus ik begon in paniek te raken. Mijn gedachten gingen alleen nog maar over dat ene telefoontje. En ondertussen had ik geen flauw idee hoe ik haar zou kunnen bereiken.

Tussen de gangen van het etentje door, begon ik als een maffe Sherlock Holmes op iemands laptop te zoeken naar telefoonnummers van mensen van wie ik wist dat ze op die verjaardag zouden zijn. Maar niemand van haar familie of gasten had z’n nummer online staan, behalve… jawel, haar ex. En laat dat nou net de persoon zijn die mij het liefst nooit zou zien of horen. Het was alsof het universum een slechte grap met me uithaalde.

De volgende gang werd opgediend. Ik zat daar met nog meer stress en afleiding dan daarvoor. Ik zag allerlei nachtmerriescenario’s voor me: mijn vriendin op een verlaten station, midden in de nacht, in de stromende regen, alleen en in paniek. Of haar ex die me keihard uitlachte aan de telefoon. Moest ik dan echt haar ex gaan bellen, de persoon die me waarschijnlijk wel kon schieten? Of het risico lopen dat dit angstaanjagende scenario werkelijkheid zou worden?

Dit hele gedoe deed me denken aan gesprekken die ik vaak met coachklanten heb over daten. Als we samen terugkijken naar waarom een date in de soep liep, komen we regelmatig tot dezelfde conclusie: ze waren er niet echt bij met hun aandacht. Ze zaten te veel in hun hoofd, te analyseren en te piekeren. “Ben ik wel leuk genoeg? Wat denkt hij van me? Had ik dat moeten zeggen? Wat moet ik nu vragen?”. Al dat soort gedachten.

Als je constant in je hoofd zit te malen, kun je niet echt aanwezig zijn bij je date. Je maakt dan geen echte connectie. Precies zoals dat mij gebeurde tijdens dat rampzalige etentje. Een date (of een etentje) werkt alleen als je volledig in het moment bent, met al je aandacht erbij. Alleen dan kun je echt contact maken met de ander.

Uiteindelijk besloot ik toch maar om mijn dochter te vragen of ze de ex van mijn vriendin wilde bellen. Gelukkig reageerde hij sportief en kon ze het telefoonnummer krijgen van mijn vriendin. Nu kon ik afspreken hoe laat ik haar zou oppikken en van welk station. Daarna kon ik eindelijk weer met mijn aandacht bij het etentje zijn. Oh ja, en laten we niet vergeten: belangrijke telefoonnummers moet je óf opschrijven, óf uit je hoofd leren. Je weet het maar nooit…

Wil je ook leren helemaal in het hier en nu te zijn bij het daten? Wij hebben al veel singles geholpen om de stap te zetten naar  een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Ik kon haar gewoon niet uit mijn hoofd zetten, die geweldige meid met haar prachtige rode lokken. Die blik die zo intens was dat het leek alsof ze door je ziel heen kon kijken, en al die onvergetelijke momenten samen…

Het voelde alsof er al een eeuwigheid was verstreken sinds het uit was tussen ons, zo’n half jaar om precies te zijn. En omdat mijn ex nu nog maar drie keer per dag mijn gedachten gijzelde in plaats van de hele dag door, dacht ik: “Laten we het daten weer een kans geven!”

Maar man, dat daten ging echt voor geen meter. Geen enkele date kon tippen aan mijn ex. Eerlijk gezegd voelde ik gewoon niet die magische vonk met al die andere dames. Na een hele reeks mislukte dates heb ik de handdoek in de ring gegooid. Pas veel later, toen zij een nieuwe relatie had, vond ik zelf ook een nieuwe vlam.

Nu ik als singlecoach werk, besef ik me wat er destijds misging: hoop! Ja, hoop, dat was het grote struikelblok. “Hoop is toch altijd goed,” hoor ik je nu misschien denken. Nou, niet dus. Als singlecoach heb ik nog nooit iemand met een restje hoop, op een hereniging met een ex, in een liefdevolle, duurzame relatie zien belanden.

En toen moest ik gelijk denken aan Dynand. Na een half jaar van noeste arbeid en ontelbare rampzalige dates keek ik hem met een blik van lichte wanhoop aan en zei:: “Je hebt enorme stappen gezet in je persoonlijke ontwikkeling, maar je komt nooit verder dan twee dates.”

Er viel een stilte… Hij werd een beetje rood, staarde naar de houten vloer en fluisterde met een bedroefde stem: “Eigenlijk wil ik mijn ex-vrouw terug, diep van binnen hoop ik dat we weer samenkomen.”

Hoop?! Dat was het ontbrekende puzzelstukje. Dynand saboteerde onbewust al zijn dates door die stille hoop in zijn hart. Hij gaf zich gewoon nooit helemaal aan een andere vrouw.

“Doe dan toch nog een laatste, alles-of-niets poging om haar terug te winnen!” stelde ik vastberaden voor. Hij lichtte helemaal op. In no-time leerde Dynand alles wat zijn ex zocht in de “ideale man”. Met deze nieuwe vaardigheden stapte hij in het vliegtuig naar Wenen, waar zij werkte in een groot museum.

Een halve dag later stond hij vol hoop en vertrouwen voor de ingang van dat museum. Met bonzend hart kocht hij een kaartje en liep naar binnen, recht naar de plek waar hij haar weer zou ontmoeten. Plotseling doken er twee norse mannen in uniform naast hem op. “Sind Sie Herr Dynand?” vroegen ze streng. Hij knikte bevestigend en de mannen lieten er geen twijfel over bestaan dat hij niet welkom was.

Zijn ex had hem gespot en wilde hem nooit meer zien. De beveiliging escorteerde hem resoluut naar buiten. Toen Dynand terug was op het vliegveld, belde hij me op, snikkend en gefrustreerd. Zijn missie om haar hart terug te winnen was volledig in het water gevallen…

En het goede nieuws: zijn hoop op een hereniging met zijn ex was voorgoed verdwenen! Een jaar later stond ik met tranen in mijn ogen te kijken hoe hij liefdevol zijn nieuwe partner naar het altaar leidde.

Tegenwoordig doe ik er alles aan om, zodra ik ook maar een spoortje hoop ontdek richting een ex, dat meteen de kop in te drukken. Kortom, weg met die herenigingshoop! Ga er nog één keer helemaal voor of anders, laat die ander los en ga die oude relatie verwerken! Dan ligt er een mooie nieuwe toekomst voor je in het verschiet. En dat meen ik uit de grond van mijn hart!

Wil je hulp bij het loslaten van je ex en het vertrouwen dat er voor jou ook een liefdevolle duurzame relatie in het verschiet ligt? Wij hebben al veel singles geholpen met het verwerken van hun oude relatie en het loslaten van hun ex. Om daarna de stap te zetten naar  een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

“Oké, serieus, dit is al de derde vent die me zo achterlijk behandeld,” zegt Yara zwaar gefrustreerd aan de telefoon. Met een diepe zucht vertelt ze verder: “De eerste twee dates waren fijn. En hij begreep ook nog mijn geklaag over m’n collega die van “lui zijn” haar fulltime beroep gemaakt heeft en me ook nog pest. Ik voelde me echt gesteund door hem.

Maar afgelopen vrijdag zat ik ruim twee uur in de trein om helemaal naar Heerlen te reizen. “De meest romantische stad van Nederland, maar niet heus…!” Toen ik eindelijk arriveerde en hem belde of hij me van het station kon oppikken, zei hij doodleuk: “Oh, neem gewoon de bus, schat. Ik ben doodop van m’n werk.” 

Bij binnenkomst leek het alsof ik in een goedkoop reality-tv-programma zat. Hij trok gelijk een fles wijn open en dronk die ook nog grotendeels alleen leeg. Daarna kwam al snel fles nummer twee tevoorschijn – zo’n goedkoop ding dat je niet eens als tafelwijn zou gebruiken. Laten we zeggen dat de sfeer allesbehalve gezellig was die avond.

De volgende ochtend had hij een enorme kater. Er was geen land meer te bezeilen met hem. Om 11.00u heb ik mijn spullen maar bij elkaar gepakt en ben ik weer richting huis gegaan. Ook met een flinke kater, maar dan niet van de alcohol… Ja, dat was een echte date-catastrofe.

Met de twee vorige mannen had ik soortgelijke situaties. Ik word gewoon niet goed behandeld door die gasten. Wie denken ze wel niet dat ze zijn!? Mannen, ik zweer het, zijn een speciaal soort egoïstische buitenaardse wezens!”

Ik aarzelde even om haar een confronterende vraag te stellen, omdat ze duidelijk aangeslagen was. Toch besloot ik het te doen, omdat ze dit absoluut niet nog eens moest meemaken. “Wat spiegelden deze mannen jou die je niet goed behandelden? Met andere woorden, wat maakt dat deze mannen de ruimte krijgen om je zo slecht te behandelen?” vroeg ik haar. Daarna hoorde ik een tijdlang allerlei ruis aan de andere kant van de telefoonlijn. Ik kon niet zeggen of het haar gedachten waren of dat de verbinding slecht was.

En na een lange stilte hoorde ik haar stem eindelijk weer: “Oké, ik geef toe – ik laat ze gewoon met me sollen. De eerste dates zeg ik niet veel als ze iets doen wat me stoort. Ik ben bang dat ze dan met de noorderzon vertrekken. Maar wat er dan gebeurt, is dat ze denken dat alles maar kan en het wordt steeds erger. Ik zie het al, bij de volgende vent moet ik er meteen iets van zeggen als hij iets doet wat me niet bevalt!”

Als een date tegenvalt, spiegelt die altijd iets wat jij nog mag leren. Neem nou Yara’s verhaal – het draait allemaal om grenzen stellen en niet over je heen laten lopen. Of een date spiegelt bijvoorbeeld dat je aan je eigen bindingsangst of verlatingsangst moet werken. Of dat  je niet alleen maar superknappe zonnebril dragende mannen moet selecteren op Tinder, enzovoort. In elke date die voor jou gevoel de mist in gaat, zit wel een wijze les. 

Vroeger gaf ik altijd mijn dates de schuld van mijn mislukte romances. Ik selecteerde ze op hun afstandelijke aura en ging dan vervolgens lekker zitten wachten totdat zij als eerste iets kwetsbaars vertelden. Dat is net zoals een IKEA-kast kopen en dan verwachten dat die zichzelf in elkaar zet.

Het klikte natuurlijk nooit. Naar mijn idee kwam dat toen doordat vrouwen vaak “afstandelijk en koud” waren. Maar toen ik eindelijk in ‘de spiegel’ keek die het universum me voorhield en daar iets mee deed, ontstond eindelijk de klik.

Dus als een date als een zeepbel uiteenspat, maak dan niet gelijk van die ander de zondebok – kijk in plaats daarvan in de spiegel. Kijk wat jouw gedrag uitlokt bij je date. Als je eerlijk durft te zijn naar jezelf, zul je zien dat er belangrijke lessen te leren zijn. Zelfs als een date eindigt in een grote teleurstelling, is het zeker geen verspilde tijd. Het is een kans om te leren, te groeien en uiteindelijk een steeds betere versie van jezelf te worden. Dus zelfs een date die niet succesvol verloopt, is nooit verspilde tijd en zeker geen mislukking.

Wil je ook weten wat jouw valkuilen zijn en wat jij daarin mag leren? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken”. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Het was 16.32 uur en mijn vriendin en ik strompelden uitgeput naar de cabinelift, net onder de top van die heftige bergrug. We waren blij dat we eindelijk de lift hadden bereikt en droomden al van een zalige rit naar beneden. 

Maar toen gebeurde het ondenkbare: de schuifdeuren bleven onvermurwbaar dicht. Alsof het universum ons wilde testen. Ik staarde met ongeloof naar het bordje naast de deur, dat streng verkondigde: “Betriebszeit 9.30 bis 16.30”. Serieus? Ja, natuurlijk, de Zwitsers zijn berucht om hun punctualiteit, zelfs als het gaat om het stilleggen van een verdraaide kabellift.

We staarden elkaar aan, met blikken die een mengeling waren van schrik en ongeloof. Daar stonden we, op een duizelingwekkende hoogte van 2.600 meter, met nog ruim vier uur aan smalle bergpaadjes te gaan voordat we bij onze auto zouden zijn. Na een hele dag wandelen en klauteren was onze innerlijke brandstoftank zo goed als leeg.

Crisis in de bergen! We hadden nog nooit zoiets meegemaakt samen. Wat nu? Zou zij een hysterische paniekaanval krijgen? Zou ik haar gaan verwijten dat ze geen 500 Instagram-foto’s had moeten maken onderweg? Of zou zij razend worden omdat ik om vier uur nog zo nodig moest chillen met een appeltje in mijn hand?

Gelukkig gebeurde dat allemaal niet. In plaats daarvan doorbrak mijn vriendin de stilte met de kalme vraag: “En nu?” Ik staarde door het glas van de schuifdeur en kreeg weer hoop: een man een eindje verderop. Ik bonsde als een gek op het raam. Gelukkig merkte hij ons op, zwaaide hij breeduit en gebaarde hij dat we geduldig moesten zijn. Ik kreeg weer een sprankje hoop: misschien zou ons die uitputtende, 4 uur lange afdaling, toch nog bespaard blijven.

We besloten te wachten en na een half uur, die aanvoelde als een eeuwigheid, gingen de schuifdeuren eindelijk open. Met een zucht van verlichting stapten we, samen met het liftteam, in de allerlaatste rit naar beneden. Wat een redding!

Dit soort situaties zijn natuurlijk heftig om mee te maken in een beginnende relatie. Je hoopt stiekem dat je zulke momenten nooit hoeft mee te maken. Maar aan de andere kant is dit wel dé manier om elkaar echt te leren kennen in zware tijden. 

Dit geeft je al een voorproefje van hoe je elkaar behandelt wanneer jullie toekomstige koter jullie de hele nacht wakker houdt. Of hoe je op elkaar reageert als jullie knus gaan samenwonen in een appartement ter grootte van een postzegel.

Samen op vakantie gaan is natuurlijk hét uitgelezen moment om je relatie op de proef te stellen. Vergeet dan vooral te checken wanneer de laatste lift, bus of trein vertrekt voordat je op avontuur gaat. 

Ga er naïef vanuit dat er altijd een bed vrij is in het overvolle hotel of dat er voldoende ruimte is op die überpopulaire camping. Of waarom niet eens drie weken lang in een minitentje bivakkeren op een ijskoude, doorregende plek? (Hallo Schotland, we komen eraan!) Dan weet je meteen of jullie relatie stormen kan doorstaan, letterlijk en figuurlijk.

Aah, twijfels… Die kunnen je datingleven flink verpesten! De afgelopen weken heb ik weer diverse gesprekken gehad met coachklanten die verstrikt waren geraakt in een web van twijfelende onzekerheid. Het is een probleem dat we vaak tegenkomen in onze coachingspraktijk. Misschien herken je het wel, die knagende twijfels over stoppen of doorgaan met daten. De twijfels die je dagen en soms zelfs nachten bezighouden.

Sommige van die klanten bleken al jarenlang in een soort romantisch niemandsland te vertoeven, zonder ooit de oversteek naar een echte relatie te maken. Ja, dat lees je goed, jaren! Want aan de ene kant is hun date leuk en aantrekkelijk, maar aan de andere kant is er ook altijd wel iets niet goed.

Neem nou de twijfels van Rogier: “Ik heb een universitaire opleiding en hij heeft een HBO-diploma. Hij begrijpt gewoon niet alles wat ik hem vertel over mijn werk. We praten vaak langs elkaar heen.” En dan heb je de twijfels van Sita: “Bijna alles is perfect, maar die seksuele vonk ontbreekt soms gewoon.” Maar zijn dat dan redenen om te stoppen?

Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf ook met dat soort twijfels te maken had toen ik een tijdje geleden weer ging daten. Bij mijn eerste date leek in eerste instantie alles perfect te kloppen. Ze was aantrekkelijk, avontuurlijk, en ze daagde me op allerlei vlakken uit. Maar na een paar weken sloegen de twijfels toe.

Toen bedacht ik me opeens dat het goed was om ook zelf eens naar mijn “relatiewaarden” te kijken. Mijn zeven kernwaarden die absoluut moeten kloppen om gelukkig met iemand te zijn.

Om te beginnen twijfelde ik over allerlei “onzinnige dingen”. Zoals haar gebrek aan een goede baan en een rijbewijs. Maar veel belangrijker: ook twijfelde ik vanwege het feit dat ik mezelf niet echt gezien voelde in ons contact en daardoor de verbinding miste. Dat laatste raakte aan één van mijn relatiewaarden en was daarom voor mij een reden om te stoppen.

Ook toen ik begon te daten met mijn huidige vriendin doken er weer twijfels op. “Ik ben oma en ik heb 5 kleinkinderen”, zei ze tijdens onze tweede date. Wacht eens even, OMA?! Dat was even flink schakelen. In mijn hoofd zat ik nog in een totaal andere fase. Mijn vorige date had het nog over zelf kinderen krijgen…

Gisteren gingen we samen fietsend naar het strand. Zij zoefde (zonder elektrische hulpmotor) fris en vrolijk tegen de wind in, terwijl ik al zwetend en hijgend vroeg of het effe iets rustiger kon. Ik heb mijn perceptie van “oma” flink bij moeten stellen sinds ik haar ken. Uiteindelijk passen mijn relatiewaarden perfect bij haar en kon ik daardoor al mijn onzinnige twijfels makkelijk opzij zetten.

Het is niet altijd makkelijk om te bepalen of je te maken hebt met legitieme twijfels of gewoon bindingsangst. Bij bindingsangst zijn je twijfels een mechanisme om afstand te houden. Er schuilt een diepere angst onder die twijfels, een angst om je echt te verbinden, maar die voel je niet bewust.

Daarom is het goed bij twijfel altijd te onderzoeken of ze terecht zijn of dat je met een “mindfuck” van je onbewuste bindingsangstbrein te maken hebt.  Die wil je immers beschermen tegen te veel emotionele nabijheid. De relatiewaarden helpen om het onderscheid te maken. Nog meer tips lees je in bijgevoegd artikel.  

Zie het voor je: we zijn op onze tweede date en Lonneke zit vol enthousiasme te vertellen hoe milieubewust ze is. Ze wil haar ecologische voetafdruk tot een absoluut minimum beperken en heeft daarom een hekel aan auto’s. Ze verplaatst zich altijd met de fiets en het openbaar vervoer. Uiteraard vind ik het milieu ook heel belangrijk, maar ik verplaats me toch het liefst in mijn zuinige Volkswagentje in saai asfaltgrijs.

Maar wacht, ik moet iets bekennen. Ik heb nog een andere auto, een “guilty pleasure” voor de weekenden. Een sportwagen met een brullende V8 die, als ik hem met een slakkengangetje van 90 km/u heel zuinig berijd, nét 1 op 9 haalt. Je begrijpt al welke vraag meteen in mijn hoofd opkomt: “hoe ga ik dit aan Lonneke uitleggen?”

Ik stel me voor dat zodra ze mijn zwak voor snelle auto’s ontdekt, ze me geschokt aankijkt, opstaat en zegt: “Sorry, maar dan passen wij echt niet bij elkaar.” Dus het lijkt me beter om die auto voorlopig maar in een schuurtje heel ver weg te verstoppen.

Een paar dagen later belt ze me vanuit de trein en zegt dat ze veel eerder op het station is. Ik ga haar ophalen. Vol goede moed loop ik naar de plek waar mijn Volkswagentje hoort te staan, maar tot mijn verbazing is hij… verdwenen. Oeps, hij staat bij de garage voor een onderhoudsbeurt en is nog niet klaar.

Wat nu? Ik kan haar toch niet anderhalf uur tussen de weilanden laten lopen naar mijn huis? Met een wit wegtrekkend gezicht kijk ik de andere kant op, naar mijn zwarte monster. Met lood in mijn schoenen stap ik vervolgens in, start de motor en rijd naar het station.

Na 3 minuten wachten zie ik haar opgewekt op me aflopen. Ze begroet me met een brede glimlach en haar ogen vallen op mijn andere auto. “Wat is dat?!” vraagt ze verbaasd. Ik mompel iets onverstaanbaars en doe snel de deur voor haar open… Gelukkig stapt ze in. 

Zodra we onderweg zijn, besluit ik haar toch maar over mijn zwakte voor snelle auto’s te vertellen. Ze reageert verrassend sportief en mijn nachtmerrie van een abrupt einde blijft gelukkig uit. Na 10 minuten zegt ze zelfs: “Weet je, die auto van jou vind ik eigenlijk maar niks, maar van die stereo in dat ding geniet ik wel veel meer dan van mijn oortjes in de trein.” Dan valt de spanning van me af.

Op dat moment realiseer ik me weer wat we altijd tegen onze klanten zeggen: “Laat jezelf helemaal zien, inclusief je schaduwkanten en guilty pleasures. Het draait erom dat je volledig jezelf kunt zijn bij elkaar. Je hoeft geen toneelstukje op te voeren om aan de verwachtingen van de ander te voldoen. Door jezelf te zijn, ontstaat juist de mooiste verbinding. Maar natuurlijk moet je het wel doseren en niet alles al tijdens je eerste date op tafel gooien.

Eindelijk zou ik haar na drie maanden chatten (toen nog op briefpapier) in levende lijve ontmoeten! Daphne uit Lelystad was haar naam, en op de foto zag ze er geweldig uit met haar lange rode lokken. Ze zou naar mijn studentenkamer in Amsterdam komen. Die ochtend werd ik nerveus wakker en kon ik niet wachten tot het tien uur was.

Ik stelde me voor hoe geweldig onze dag samen zou zijn. We zouden op een zonnig terrasje zitten en boeiende gesprekken voeren over politiek en de toekomst van de wereld. Daarna zouden we romantisch gaan picknicken in het Vondelpark, waar ze begripvol en empathisch zou reageren op alles wat ik te vertellen had. En tegen de avond zouden we samen op een bootje door de grachten van Amsterdam varen, elkaar diep in de ogen kijkend.

Eindelijk was het tien uur. De bel ging en ik opende vol spanning de deur en… de realiteit was compleet anders. Ze had haar mooie rode haar kort geknipt. En van al die fantastische eigenschappen die ik haar had toegedicht tijdens die maanden chatten, bleek ze er slechts enkele te hebben. 

Omdat ik al die maanden zoveel tijd had geïnvesteerd in onze chat, probeerde ik in mijn hoofd alles goed te praten. Maar dat mocht niet baten. Om drie uur ’s middags zei ze verveeld dat ze naar huis moest. Daarna hebben we elkaar nooit meer gesproken.

Dit verhaal schoot me te binnen toen ik met Zafira, een van mijn coachklanten, sprak over het “verfraaien” van je date. “Ik plak al die geweldige eigenschappen die ik in een man zoek op mijn date. En als hij ze dan niet heeft, bedenk ik allerlei excuses waarom hij ze nog niet heeft laten zien. Ik blijf maar met hem daten, tegen beter weten in.”

Voor Zafira was het, net als voor mijzelf, verleidelijk om allerlei fantastische kwaliteiten aan iemand toe te schrijven. En als die persoon vervolgens egoïstisch blijkt te zijn, weinig aandacht heeft of nauwelijks investeert in de dates of relatie, praten we dat goed. Het kan toch niet waar zijn dat deze man of vrouw wéér niet de ware is?

Hoe langer je chat, appt of mailt met elkaar, hoe mooier het beeld in je hoofd wordt van die ander. En hoe groter de teleurstelling wanneer je hem of haar daadwerkelijk ontmoet. Of, zoals het geval bij Zafira en mijzelf: hoe moeilijker het is om dat prachtige beeld los te laten en de realiteit onder ogen te zien. 

Bij mijn huidige vriendin heb ik bewust nauwelijks gechat en geappt voordat we gingen daten. Ik heb ook geen vragen gesteld om te kijken of ze wel precies aan mijn ideale plaatje voldeed. Ik heb dat allemaal bewaard voor onze eerste ontmoeting. En dat werkt zoveel beter! Ik vind haar nog veel leuker dan het beeld dat ik in mijn hoofd van haar had kunnen creëren.

Wil je nog meer tips en begeleiding naar een liefdevolle vervullende relatie? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken”. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

“Volgens mij moet jij even bijkomen hè?” zei de vriendelijke dame tegenover me. Ik had net een oefening afgerond op het jaarlijkse coachingscongres, waarbij we probeerden “intimiteit” op te bouwen. Of beter gezegd, een emotionele band te creëren, voordat je rare dingen in je hoofd haalt over ons, coaches.

We hadden van tevoren een partner moeten kiezen om deze oefening mee te doen. Ik deed de oefening met Maaike, een vlotte collega-coach. Maaike was me nog niet echt opgevallen, maar zat toevallig naast me, dus dat was lekker gemakkelijk kiezen. 

De oefening startte. “Zorg ervoor dat je helemaal in het moment bent… richt je aandacht volledig op de ander… ontdek hoe je die verbinding kunt maken… en maak die verbinding…” Het leek me een simpele oefening. Gewoon “even verbinden” door oprechte aandacht, woorden of een lichte aanraking te geven. Daar draai ik mijn hand niet voor om, zo dacht ik. Maar toen gebeurde er iets geks. Door de verbinding met heel veel rust en aandacht te maken, kwam deze ineens enorm binnen.

Door deze oefening werd Maaike ineens een totaal andere vrouw! Ik voelde een connectie met haar en was oprecht geïnteresseerd in wie ze was. Toen de workshop voorbij was, gaven we elkaar een knuffel en moesten we elk snel naar een andere workshop rennen. Ik had echt even een momentje nodig om bij te komen.

De zaterdag daarop paste ik dit principe toe tijdens een dansworkshop, waar ik een dansoefening deed met één van de eerste vrouwen die ik tegenkwam. Opnieuw helemaal in het nu zijn, 100% aandacht schenken aan de ander, aftasten hoe ik een goede connectie kon maken in de dans en die connectie daadwerkelijk maken. 

Na afloop sprak ik even met haar. Ze vertelde me dat het een bijzondere dans was waarin ze meteen vanaf het eerste moment al veel verbinding voelde tussen ons. Als ik die connectie niet had gemaakt, was ik haar misschien niet eens opgevallen.

We horen onze coachklanten vaak zeggen: ‘“Alle leuke mannen en vrouwen zijn op!”. Die klanten van ons komen ze nergens meer tegen. Maar waar zijn ze dan verstopt? Nou, ze zijn overal om je heen! Maar je moet wel je kritische brein even uitschakelen en je écht verbinden met iemand. Dan ontmoet je de leukste en mooiste mensen.

Eerlijk gezegd doe ik dat zelf ook veel te weinig in mijn drukke leven. Als ik ergens ben, denk ik vaak al aan wat ik daarna moet doen. Die workshop herinnerde me er weer aan hoe belangrijk het is om regelmatig in het moment te zijn en échte verbinding te maken. Je contacten worden er zoveel leuker en interessanter door. En voordat je het weet, heb je een geweldige date!  In het artikel in het blokje hieronder nog veel meer over het hoe en wat van “verbinding”.

Wil je nog meer tips en begeleiding naar een liefdevolle vervullende relatie? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken”. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Toen ik een tijdje geleden weer single was en de datingapps opende, staarde ik met open mond naar de profielen van al die adembenemende vrouwen die als eerste voorbij flitsten. Ze waren prachtig, intelligent, succesvol en gemiddeld zo’n 15 jaar jonger dan ik. Ik kreeg hoop en voelde meteen verlangen opborrelen naar een eerste date.

Die geniepige datingapps wisten precies hoe ze me met die prachtige profielen konden verleiden om een duur lidmaatschap af te sluiten. Ook al wist ik diep van binnen beter, ik kon het niet laten om een paar van die dames een gevat berichtje te sturen.

Natuurlijk was ik behoorlijk teleurgesteld toen er geen enkele match uit kwam. Tsja, wat had ik eigenlijk verwacht? Waarom zou een aantrekkelijke 40-jarige vrouw met een man van 55 willen daten als ze genoeg reacties krijgt van leuke, knappe mannen in haar eigen leeftijdscategorie?

Maar die verrekte datingapps en -sites wisten me op de een of andere manier toch het gevoel te geven dat ook ik een kans maakte bij dat soort vrouwen. En niet alleen ik trapte in die datingval. Ook verschillende van onze coachklanten trappen er regelmatig in.

Pascalle was er eentje van. Als ze me liet zien welke über-aantrekkelijke mannen ze had geselecteerd om op te reageren, moest ik haar zeker complimenteren met haar verfijnde smaak.

Maar laten we eerlijk zijn, het waren allemaal mannen die zelfs nadat ze uit hun directie- of managementfunctie geknikkerd zouden worden, nog steeds een tijdje aan de slag konden als fotomodel. Die kerels werden bedolven onder de matches en reacties. Ondertussen kreeg Pascalle zelf maar sporadisch een match of reactie. Hoe leuk, charmant en aantrekkelijk ze in het echte leven ook was, ze bevond zich op het internet in een andere aantrekkelijkheidscategorie.

Dat was ook mijn eigen ervaring. Zelf kwam ik na een paar dagen kansloos proberen weer met beide benen op de grond. Ik besloot te zoeken naar vrouwen op de datingapp die ook interesse in mij toonden. Vrouwen die meer van mijn eigen leeftijd waren en zich in dezelfde aantrekkelijkheidscategorie bevonden. Gelukkig werkte dat veel beter.

Ook voor Pascalle was het even slikken dat al die prachtige mannen die ze als eerste te zien kreeg, niet voor haar bestemd waren. “Na al die moeite verdien ik toch een beeldschone, leuke vent!” riep ze uit. Daar kon ik haar geen ongelijk in geven, maar die knappe, aantrekkelijke mannen dachten daar duidelijk anders over, want ze reageerden niet. Dus besloot ze maar om zich te richten op een ander type man, en gelukkig met succes!

Heb jij op dit moment ook te weinig succes bij je pogingen te matchen met de leukste en aantrekkelijkste mannen en vrouwen op het net? Kijk dan ook eens naar de mannen en vrouwen die online iets minder aantrekkelijk lijken, maar in het echte leven ook een fantastische match kunnen zijn. Ik heb nu, net als Pascalle, een hele fijne relatie met een geweldig vrouw die ik heel aantrekkelijk vind.

Wil je nog meer tips en begeleiding naar een liefdevolle vervullende relatie? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken”. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Flink swipen op datingapps en diverse plekken bezoeken waar veel leuke vrouwen komen. Dat was het eerste wat ik deed toen ik na mijn scheiding weer toe was aan een nieuwe relatie. Misschien herken je dat zelf ook wel. Je eerste neiging, als je naar de liefde verlangt, is om hard op zoek te gaan.

Maar is dat wel de weg om echte liefde te vinden? Ik kwam zelf al snel in een datingsituatie terecht die iets te veel overeenkomsten vertoonde met mijn vorige relatie. Toen ik dat besefte, ging er van alles door me heen. Ik was aan de ene kan boos op mezelf dat ik hier ingestapt was. En aan de andere kan moest ik ook om mezelf lachen: dat dit mij overkwam met al mijn expertise als singlecoach!

Toen ik daarover na ging denken, realiseerde ik me dat er toch nog ergens een barrière was die me tegenhield de echte liefde toe te laten. Iets in mij maakte dat ik toch weer naar een vrouw toegetrokken werd die mij spiegelde. Die me zei dat ik nog niet klaar was voor een nieuwe relatie met een fijne, diepe verbinding.

In een sessie met mijn eigen coach kwam ik er al snel achter dat ik me in de liefde niet helemaal gezien voelde. En dat was precies wat mijn date mij spiegelde: ik cijferde mezelf te veel weg en paste me te veel aan. Daardoor voelde ik me niet gezien. Iets waar ikzelf nog een stap in moest zetten. Toen ik dat met wat vallen en opstaan beter had geleerd, kwam ik opeens een totaal andere vrouw tegen. Een vrouw waarbij ik helemaal mezelf durfde te zijn en die me wel dat gevoel gaf mij helemaal te zien.

Dat herinnerde me aan de tekst van Jalal ad-Din Rumi die dat rond het jaar 1260 al had ontdekt en ook heel mooi had verwoord:

“Het is niet je taak naar liefde te zoeken, maar eerder je taak om alle barrières tegen de liefde die je in jezelf hebt opgebouwd, op te sporen en ongedaan te maken.”

Als ik kijk waar ik in mijn werk als singlecoach mee bezig ben, gaat veruit het grootste deel ook over het opruimen van barrières bij mijn coachklanten. Barrières die ervoor zorgen dat ze niet helemaal zichzelf kunnen zijn. Veelal met dank aan hun ouders, opvoeders of eerdere relaties. Maar die deden ook vaak maar wat ze konden en wisten niet beter.

Als je dus gehinderd wordt door allerlei belemmerende gedragspatronen, kun je meestal best een partner vinden. Maar diegene past dan perfect bij jouw belemmerende gedragspatronen. Denk aan je niet durven uiten terwijl de ander dat ook niet doet, niet je grenzen aangeven terwijl de ander er vet overheen gaat, te veel zorgen voor de ander die geen verantwoordelijkheid neemt voor z’n problemen of veel meer dan de ander investeren in jullie relatie.

Je geliefde is immers je beste spiegel of zelfs je grootste goeroe. Die laat als geen ander zien wat je mooie kanten zijn, maar zeker ook al je tekortkomingen. De relatie die ontstaat, is dan ook weinig bevredigend.

Als je dus een echt fijne liefdevolle en duurzame relatie wilt, is het dus belangrijk eerst je “rotzooi” of barrières op te ruimen, net als ik. Dan komt de ware liefde bijna als vanzelf!

Hoe kunnen wij je helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

  Lees hier hoe wij je kunnen helpen

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en je wordt regelmatig geattendeerd op nieuwe blogs en artikelen.

Herken je jezelf in dit artikel? Of heb je een mening hierover? Reageer dan hieronder.