Toen ik 25 jaar geleden aan het daten was, ging alles nog per brief en het spraakgedeelte van de telefoon. Ik moest een vrouw die ik leuk vond nog in het echt aanspreken en als ik dat niet wilde, was er nog de contactadvertentie. Tegenwoordig gaat bijna al het contact online. Voor het regelen van een date hoef je de deur niet meer uit. Alhoewel ik moet zeggen dat het aantal mismatches groot is. Want een foto en wat tekst zeggen toch eigenlijk maar weinig over wie iemand echt is.
Ik heb afgelopen zaterdag weer eens met mijn puberzoon gegamed. Ik stapte in een virtual realitywereld waarbij je bijna letterlijk in een andere wereld bent, om je heen kunt kijken en zelf door het spel beweegt. Ik werd weer helemaal “kind”. Ik zag ook gelijk de toekomst van het daten voor me. Vanuit je huiskamer wordt je date voor je geprojecteerd op een stoel in een virtuele kroeg. Je ziet en hoort alles alsof het echt is en kunt zelfs om elkaar heenlopen. Alleen echt aanraken en ruiken gaan niet lukken.
Droombeeld of super eng? Zeg het maar. In ieder geval hoef je dan ook voor een eerste date niet meer de deur uit. Als ik single was zou ik niet kunnen wachten tot het zover is.
Meld je aan voor onze nieuwsbrief en je wordt regelmatig geattendeerd op nieuwe blogs en artikelen.
Herken je jezelf in dit artikel? Of heb je een mening hierover? Reageer dan hieronder.