De dates lopen fantastisch… en toch haak ik af!

, ,

De belangrijkste reden waarom veel mensen afhaken in de liefde is niet wat je denkt.

We houden beiden erg van dansen, mijn vriendin Lonneke en ik. Het liefst vrije dansvormen waarbij ik geen pasjes uit mijn hoofd hoef te leren. Lonneke droomde er al tijden van om de Argentijnse tango te kunnen dansen. Ik wilde weer iets nieuws. De Argentijnse tango gaat veel om improvisatie. Ik dacht: “Dat past me wel.”

De eerste danslessen waren even wennen, maar wel erg leuk. Lekker improviseren, maar ook een paar pasjes leren. Hoe verder we kwamen, hoe meer danspasjes. Maar ook een gevoel van diepe connectie in de dans. En heel irritant… als er wrijving was tussen ons die we nog niet uitgepraat hadden, werd dat door de tangoles nog eens extra uitvergroot: relatietherapie op de dansvloer…

Ik ben er helemaal klaar mee, ik haak af!

Op een bepaald moment zei ik tegen Lonneke: “Ik ben helemaal klaar met die pasjes, laten we iets anders zoeken”. Ze keek me heel teleurgesteld aan. “Nu al stoppen, het wordt juist steeds leuker! Wat zit je echt dwars Hans?” Irritante vraag… maar toen ik eens echt ging voelen wat er speelde, waren het niet die pasjes… Het was het feit dat de tango heel dichtbij komt en kwetsbaar voelt. De wrijving die het bloot legt tussen ons, en ook de enorme connectie die het brengt.

Afhaken bij het daten of in een relatie: diepere angsten of terechte redenen?

Datzelfde principe herkende ik in het verhaal van Ineke, die ik gisteren sprak.

Het komt veel te dichtbij en dan gaat de angst opspelen.

Ineke: “Het gaat op zich best lekker met het daten. We doen veel leuke dingen samen. Ik voel me veilig. Hij maakt echt hilarische grappen en aan de andere kant praten we ook veel over wat we voelen en ons echt raakt. Maar het wordt ook wel een beetje gewoontjes, saai zelfs.  Daarnaast is mijn werk ook wel heel druk nu. Daarom denk ik erover om toch maar te stoppen.”

“Ineke, voel eens wat er echt speelt diep van binnen” vroeg ik toen. Na een lange stilte zei ze: “Ik moet me nu echt laten zien, mijn gevoelens en emoties aan hem tonen. Dat vind ik veel te spannend, dat komt veel te dichtbij. Dan haak ik liever af.”

Haak jij ook af terwijl het eigenlijk goed voelt? Vraag jezelf dan eens af:

  • Ben ik bang dat het te dichtbij komt?
  • Ben ik diep van binnen bang dat ik niet goed genoeg ben?
  • Wil ik stoppen omdat het saai wordt, mijn autonomie verlies – of omdat ik mezelf moet laten zien?

Ga dan de confrontatie met jezelf aan. 

Na mijn kleine innerlijke crisis over stoppen of doorgaan met tangoles deed ik precies dat. Ik ben de confrontatie met mezelf aangegaan en dans nu nog steeds de tango, met heel veel plezier. 

Precies zo werkt het bij daten en relaties. Ga eens voelen wat de echte reden is waarom je af wil haken. Als je daar de confrontatie mee aan durft te gaan, kom je ook in een fijne liefdevolle relatie!

Wil jij ook weten of jouw redenen om af te haken terecht zijn? Of dat er diepere angsten opspelen en die overwinnen?

Kom dan eens bij ons langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma. Of ontdek hoe onze online training “Naar een relaxte relatie vrij van bindingsangst en verlatingsangst” jou kan helpen.

Help, ik verlang terug naar mijn ex!

, ,

Ontdek de verborgen patronen achter dat knagende gevoel

Toen ik begin dertig was, had ik kort een relatie met “Max”. Het was een superleuke tijd en na zo’n negen maanden waren we plannen aan het maken om te gaan samenwonen. Maar in plaats van dat we in een schattig – toen nog betaalbaar – huisje in Utrecht gingen wonen, gebeurde er iets anders. Max maakte het ineens, twee weken later, uit. Ik had het niet zien aankomen, en was “heartbroken”. 

Toen Max een paar maanden later appte dat hij zich enorm vergist had en me miste, was ik in de war, maar stiekem ook erg blij. “Zie je wel, hij ziet nu hoe goed het was!” dacht ik. Met wat horten en stoten pakten we de relatie weer op. Totdat Max een paar weken later huilend voor me stond: “Ik kan het toch niet!”. Je kunt je misschien voorstellen hoe ik me voelde, toen dit voor de tweede keer gebeurde…  

Ik denk zoveel aan mijn ex

Ik moet hieraan denken als Bram, mijn coachklant, me vertelt dat hij zoveel aan zijn ex denkt. “Ik denk bijna elke dag wel een keer aan mijn ex Eva,” vertelt hij me. “Ik vraag me steeds af waarom ik het eigenlijk uitgemaakt heb”. 

Nu zou je zeggen dat dit een goede reden is om samen met Bram te gaan onderzoeken of hij inderdaad ten onrechte zijn relatie heeft uitgemaakt. En als dat het geval is, we zelfs zouden kunnen kijken of Bram Eva weer zou kunnen terugwinnen. Maar om meerdere redenen is dat in dit geval een slecht idee.  

Wel of niet terug naar je ex?

Ten eerste: De ex van Bram heeft sinds kort weer een relatie. Het zou jammer zijn om onrust in haar prille relatie te brengen, nu ze eindelijk na al haar verdriet om Bram het geluk weer heeft gevonden. Je zou hier tegenin kunnen brengen dat ze die keuze zelf moet maken: Het is niet aan ons is om dat voor haar te beslissen. 

Maar dan komt het tweede punt: Bram heeft zélf sinds kort weer een relatie. Nu is het ook nog niet zo vreemd, dat je als je je nieuwe liefde nog niet zo goed kent, af en toe weer terugverlangt naar je ex. Het vertrouwde, iemand die al je plussen en minnen door en door kent, de gezamenlijke herinneringen: dat wat je had met je ex moet je allemaal nog ontwikkelen met je nieuwe geliefde. 

Maar nu komt het derde, essentiële punt waarom Bram het nadenken over zijn ex beter zo snel mogelijk kan staken: Bram denkt namelijk in elke beginnende relatie weer terug aan zijn vorige ex.  

Bram heeft al een hele reeks relaties achter de rug, die hij vrijwel altijd zelf uitmaakt. Hij ziet in elke partner wel een belangrijk minpunt, en is elke keer opgelucht als hij een einde aan de relatie maakt. Totdat het na een tijdje begint te knagen: heeft hij wel de goede keuze gemaakt? 

Met name als hij weer een nieuw iemand ontmoet en de nieuwe relatie wat serieuzer begint te worden, weet Bram het zeker: zijn ex was eigenlijk zo slecht nog niet. 

Wat is er echt aan de hand?

En hiermee zijn we gekomen bij de bottomline: Bram heeft bindingsangst. En elke keer als degene met wie hij een relatie start te dichtbij komt, krijgt hij een naar gevoel van binnen. Hij kan dat gevoel op bewust niveau niet goed verklaren. En dus komt zijn brein vanzelf met een logische verklaring: zijn nieuwgevonden liefde is niet goed genoeg! Zijn ex was eigenlijk veel beter! En zo vindt Bram elke keer een goede reden om zijn kersverse relatie weer te verbreken. 

En ja, voor even is dat ellendige gevoel inderdaad weg. Helaas komt het nare gevoel meteen weer terug als hij de relatie met een ex daadwerkelijk weer oppakt. Ook dan komt het te dichtbij en moet hij weer afstand nemen.

Wat kun je eraan doen?

Ook met mijn ex-partner Max was iets soortgelijks aan de hand. Helaas herkende zowel hij als ik niet wat er aan de hand was. Anders hadden we er samen over kunnen praten. Misschien hadden we zelfs ontdekt dat we de stap van het samenwonen te snel maakten, en dat dit bijdroeg aan het nare gevoel wat Max destijds had over de relatie. 

Zelfreflectie is enorm belangrijk als je last hebt van bindingsangst. Inzien dat het nare gevoel dat je krijgt over de ander of over de relatie, vooral te maken heeft met een angst die in jouzelf zit. Angst dat als de ander te dichtbij komt, jij jezelf verliest. Als je dit onder ogen ziet, is de eerste stap naar een gelukkige relatie gezet! 

Hoe verder?

Heb jij ook regelmatig twijfels, over je ex of je nieuwe relatie? Haken jij of je dates vaak voortijdig af? Als dat zo is, heb je jezelf misschien wel eens afgevraagd of er misschien iets meer aan de hand is.  

Hoe kunnen wij je verder helpen?

Kijk dan eens naar onze training “Overwin bindingsangst en verlatingsangst”. Bij deze training krijg je de online training “Naar een relaxte relatie vrij van bindingsangst en verlatingsangst twv € 385,- er gratis bij! We hebben voor de training van zaterdag 17 mei nog enkele plaatsen vrij. Dus geef je snel op!

De stille killer van beginnende relaties: jezelf vergeten

,

En waarom verlatingsangst daarvoor de boosdoener is

Na een stuk of vijf dates haakten de vrouwen meestal af. Tim zat een beetje verslagen tegenover me in de leren fauteuil. “Ben ik dan niet leuk genoeg? Ik doe zo mijn best om die vrouwen het naar hun zin te maken,” zei hij wanhopig.

Hij vertelde verder: “Ik bedenk leuke uitjes, pas mezelf aan en doe nergens moeilijk over.” Toch is dat niet succesvol gebleken. In de twee wat langere relaties die Tim gehad heeft, is hij zichzelf kwijtgeraakt. Ook daar paste hij zichzelf veel te veel aan. Waardoor de relatie heel goed bij zijn vriendin paste, maar niet meer bij hem. Uiteindelijk kon hij niets anders dan het weer uitmaken om zichzelf weer terug te vinden.

Verlatingsangst in relaties: het patroon herkennen

Wat Tim beschrijft, is één van de klassieke kenmerken van verlatingsangst. Ik weet nog precies hoe dat voelt, want ik heb het zelf ook meegemaakt, gelijk al in een van mijn eerste relaties. Ook ik paste me teveel aan. 

Dit ging toen als volgt. Ik was stapelverliefd op haar en wilde ook alles doen om haar te krijgen en te houden. In het begin van de relatie was ik me totaal niet bewust van al mijn verlatingsangst-trekjes. Ook al omdat ik toen niet zo’n heel goed contact met mijn gevoel had. 

Het voelde in die eerste fase als toewijding. Ik wilde heel graag veel contact met haar en als ze een keertje wilde afspreken op een avond dat ik niet kon, dan verzette ik gewoon mijn afspraken. Wilde ze ergens naartoe wat ik echt niet leuk vond? Dan was ik al lang blij dat ik bij haar kon zijn en ging gewoon mee. Mijn overtuiging was: “Anders krijg je gedoe of loopt ze weg.”

Door niet goed bij mezelf te voelen slikte ik van alles, mijn grenzen schoven zonder het te merken langzaam op. Ik zei iets te vaak: “Dat is prima”, terwijl ik het uiteindelijk helemaal niet prima vond.

Wanneer je jezelf verliest in een relatie

Ik begon mezelf langzaam te verliezen. Als ik over mijn dates vertelde tegen mijn beste vrienden, moesten ze wel eens om mij lachen. “Sinds wanneer hou jij plotseling zo van mediteren Hans? Een half jaar geleden vond jij dat altijd iets voor mensen met geitenwollensokken en een klankschaal. En dansen op Bach en Mozart in plaats van op disco classics? Serieus, wie bén jij en wat heb je met Hans gedaan?”

Door dit soort gesprekken werd ik me iets meer bewust van mijn gevoel en wat ik allemaal aan het doen was. Ik ging steeds vaker twijfelen: “Wat wil ík eigenlijk? Voel ik me hier nog goed bij, of doe ik dit omdat ik anders gedoe krijg en haar kwijt raak?” Ik werd ook steeds gevoeliger voor de stemming van mijn vriendinnetje: is ze vandaag chagrijnig? Dan ging ik heel hard werken om haar weer op te vrolijken.

De wake-up call: waar ben ík gebleven?

We hadden die avond afgesproken om gezellig uit eten te gaan naar haar favoriete restaurant. Ik was net terug van een weekje skiën mij met vrienden en stond ruim op tijd voor haar deur. Ik belde aan, maar niemand deed open…  Drie kwartier lang stond ik geduldig te wachten voor haar deur. Toen ze aankwam lopen, leek ze zich van geen kwaad bewust.

Op dat moment … er ergens… diep vanbinnen… begon er een stemmetje te fluisteren, alsof mijn vrienden tegen me zeiden: “Hé Hans, sukkel… waar ben jij gebleven in deze relatie?”

Verlatingsangst overwinnen: terug naar jezelf

Net als ik destijds, mag Tim veel meer gaan voelen wat hij zelf wil. Zijn grenzen, behoeften en verlangens voelen. En die ook duidelijk aangeven. Maar dat is natuurlijk heel erg spannend, want dan krijg je het gevoel dat je die ander zomaar kwijtraakt. Het bijzondere is dat het tegengestelde het geval is.

Juist door je grenzen en behoeftes aan te geven, krijg je meer respect. Het maakt je bovendien veel aantrekkelijker! 

Herken jij dit?

Voel jij je ook vaak verantwoordelijk voor het geluk van de ander in je relatie? Pas jij je makkelijk aan, uit angst dat de ander je afwijst of verlaat? Dan is het misschien tijd om te onderzoeken waar je jezelf bent kwijtgeraakt — en hoe je weer terugkomt bij wat jij nodig hebt. 

Hoe kunnen wij je helpen

Kijk eens of de training “Overwin bindingsangst en verlatingsangst” op 17 mei wat voor je is. Of kom langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

“Wanneer zeg ik dat ik iets heb?”

,

Daten met een chronische ziekte of beperking

In maart kregen we een vraag ingestuurd van Marla. Zij heeft Long COVID en is daardoor beperkt in haar doen en laten. Marla wil graag weer gaan daten en heeft daarom de volgende vragen:

“Wanneer vertel ik over mijn aandoening? Wat betekent het voor mijn dating profiel? Hoe voorkom ik dat ik telkens afgewezen wordt en ben ik nog wel een volwaardige partner?”

Als je zo om je heen kijkt op een single- of datingevent, dan lijkt het wel alsof iedereen kerngezond is. Maar de schijn bedriegt. Er zijn meer dan een miljoen singles zoals Marla, met een chronische ziekte of aandoening of met een beperking.

Volgens het RIVM had op 1 januari 2022 ongeveer 59% van de Nederlandse bevolking één of meer chronische aandoeningen. Dat varieert dan van hart- en vaatziekten, astma en diabetes tot depressies en angststoornissen. 

De kans is dus groot dat jij ook iets mankeert, net als je date waarschijnlijk wel iets heeft. Zeker als je boven de 45 bent. Dus je hoeft je absoluut niet te schamen, of je anders te voelen, als je niet kerngezond meer bent. 

Wij hebben al vele singles gecoached met een chronische ziekte, aandoening of fysieke beperking. We hebben over onze ervaringen en tips een artikel geschreven en zijn ook heel benieuwd naar jullie ervaringen.

Leren jezelf de moeite waard te vinden

Wil jij ook meer zicht krijgen op hoe jouw eigen overtuigingen je belemmeren om die leuke relatie te krijgen? En wil je jezelf de moeite waard gaan vinden voor de liefde? Kom langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Swipe-moe? Zo vinden singles weer echte liefde

,

Echte liefde vinden in de echte wereld

“Wat vindt u ervan dat online daten weer uit is?” Tweehonderd paar ogen kijken me vragend aan. Ik zit in een grote collegezaal van de Universiteit Utrecht bij het vak relatiepsychologie. Ik treed hier één keer per jaar als gastspreker op en de studenten mogen me vragen stellen. Hiermee krijg ik meteen een mooi inkijkje in wat er bij deze generatie speelt rondom daten en relaties. 

Nu heb ik het steeds al vrij absurd gevonden dat ook studenten de laatste jaren massaal hun toevlucht nemen tot online datingsites. De studententijd is in mijn ogen dé tijd waarin je constant nieuwe mensen ontmoet, die bovendien erg open staan voor contact. Als zelfs studenten het al lastig vinden om live een leuke partner te ontmoeten, wat betekent dat dan voor de rest van ons mensen? Worden we dan ook voor onze relaties compleet afhankelijk van internet?

Online daten is uit (en dat is goed nieuws)

Ik ben dan ook blij dat deze studenten de trend die in de media steeds wordt genoemd, onderschrijven. Online daten is “uit”. Niet dat online daten geen goede manier is om mogelijke partners tegen te komen: het is goed dat het bestaat. Maar mijns inziens wel als extra, en niet als enige, mogelijkheid! 

Want aan online daten zitten naast voordelen, ook flink wat nadelen. Dat het veel tijd kost was al langer duidelijk. Jitse Schuurmans onderzocht in 2016 al dat het gemiddeld 38 uur swipen en chatten kost, om één persoon via een app in levenden lijve te ontmoeten. Dat is een volle werkweek!

Eenzaam en hopeloos door al dat swipen

Maar recenter onderzoek van Tila Pronk heeft ook aangetoond dat hoe meer je swipet, hoe ontevredener je wordt over de kwaliteit van je keuzes. En hoe meer tijd je op de datingapps doorbrengt, hoe pessimistischer je wordt over je kansen om de liefde te vinden. Daar komt nog bij dat als je veel te maken krijgt met ‘ghosten’ en ‘bread crumbing’ (af en toe een hoopvol of flirterig berichtje krijgen, en dan weer lang niets), je je eenzaam en hulpeloos gaat voelen. 

En dat bevestigen ook mijn coachklanten. Zij hebben het regelmatig helemaal gehad met online daten. Dan zweren ze het een tijdje af, om de app na een paar weken toch maar even aan te zetten. “Je moet toch wat”, zeggen ze dan. 

Er zijn alternatieven!

Als je dan niet eindeloos achter je schermpje wil, wat zijn dan alternatieven?

  1. Ga erop uit! Er zijn steeds meer leuke initiatieven voor singles. Hop- to-date, single runs, skaten voor singles, speeddate-avonden: google en gij zult vinden.
  2. Durf eens iemand aan te spreken en zorg dat je je flirtvaardigheden op orde hebt (zo niet, ga naar de workshop “Leer flirten en contactleggen in één middag”). Als je live een leuk iemand tegenkomt laat je dan niet tegenhouden door wat bibbers: grijp je kans!
  3. En wil je je toch op online daten richten (want ja, je kunt er wel degelijk een partner mee vinden): swipe beperkt. Swipe niet te lang en bekijk liever een paar profielen per keer wat uitgebreider, dan dat je eindeloos plaatjes kijkt.

Liefde begint offline

De studenten in de collegezaal gaven met hun vraag weer aan dat we de waarde van echte ontmoetingen niet mogen onderschatten. Want uiteindelijk draait het bij relaties om échte connecties – niet om algoritmes en eindeloos swipen.

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij naast nog deze tips verdere begeleiding bij het vinden van je nieuwe liefde? 

Kom langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Steeds verliefd op onbereikbare types? Dit is wat er écht onder zit!

, ,

De onbereikbare man of vrouw

De mannen op wie Inge een crush heeft, zien haar niet staan of zijn alleen in voor een korte affaire. Erger nog, sommigen hebben zelfs al (stiekem) een relatie. 

In het gesprek met Inge — een nieuwe coachklant — herinnerde me aan een bepaalde periode in mijn leven. Ik was toen zelf aan het daten en… viel keer op keer op onbereikbare vrouwen.

De aantrekkingskracht van het onbereikbare

Een leuke, maar vaak ook frustrerende tijd. Er komen weer beelden en namen van verschillende vrouwen voorbij. Vooral Corine komt weer boven. We kenden elkaar van dansles. Als ze in haar zwarte jurk over de dansvloer zwierde, volgde mijn ogen haar vol bewondering. Een paar weken na onze eerste ontmoeting was ik al smoorverliefd. 

Ik heb me suf zitten piekeren hoe ik haar hart kon veroveren. Maar al die mooie plannen, en ook mijn heftige verliefdheid waren compleet kansloos…

De klap op de derde dansles

Dat werd me duidelijk op onze derde dansles, vlak voordat ik haar wilde vragen voor een etentje. Corine: “Hé Hans, ik kan volgende week niet dansen, want ik ga een weekje naar de zon met Olaf, mijn vriend.” 

Ik trok wit weg… Ze was dus al lang bezet. Haar vriend hield alleen niet van dansen. Dus daarom kwam ze alleen naar rock & roll dansles. Het kostte me best wel een maandje of wat om daar overheen te komen.

Verliefd op emotioneel onbereikbare mensen

Corine was niet de enige dame op wie ik in die periode verliefd geweest ben. Dat volgde elkaar in snel tempo op. Later heb ik eens zitten zoeken wat de belangrijkste overeenkomst was tussen al die vrouwen waarop ik verliefd ben geweest. 

Nee, de belangrijkste overeenkomst was niet hun uiterlijk of karakter, maar … hun (on)bereikbaarheid. Vooral emotionele onbereikbaarheid. Hoe onbereikbaarder de vrouw, hoe heftiger de verliefdheid, leek het wel. 

Mijn onbewuste leek in die tijd perfect aan te voelen wanneer een diepe emotionele connectie compleet kansloos was. Op “emotioneel onbereikbaar” ging ik compleet aan. Alleen, dat zie je niet zomaar aan de buitenkant van iemand.

Waarom we soms ‘veilig’ kiezen voor onbereikbaar

Ik heb me dan ook lang afgevraagd hoe ik het voor elkaar kreeg om zo’n goede neus voor onbereikbare vrouwen te hebben. Toen ik eenmaal singlecoach was en daar nog eens naar keek, was het antwoord niet zo moeilijk. 

Namelijk: bindingsangst. 

De angst voor een diepe connectie, dat die ander mij helemaal zou zien en ik me kwetsbaar moest opstellen was onbewust zo groot, dat ik de veiligheid van een onbereikbare vrouw opzocht. In feite zat er een diepe angst voor afwijzing onder. 

Door achter onbereikbare vrouwen of mannen aan te gaan, voorkom je dus dat je afgewezen wordt. Het kan bij voorbaat immers al niks worden.

Inge valt op onbereikbare mannen – en dat is geen toeval

Ik kom ditzelfde mechanisme ook regelmatig tegen bij mijn coachklanten. Zo ook bij Inge. Zij valt, keer op keer, op mannen die emotioneel of praktisch niet beschikbaar zijn.

Tijd voor haar — net als ik destijds — om haar liefdespatroon onder ogen te zien.
En met haar dieperliggende angsten aan de slag te gaan.

Herken jij dit patroon?

Misschien merk jij ook, dat je net als ik vroeger en Inge nu, steeds valt op mensen die voor jou niet echt beschikbaar zijn – emotioneel of praktisch gezien. 

Grote kans dat er iets anders onder zit dan alleen maar “pech in de liefde”. 

Vaak is er sprake van een patroon met als doel om lekker veilig afstand te houden. Echte nabijheid en emotionele verbinding komen immers gevoelsmatig te dichtbij.

Sta eens stil bij deze vraag:

“Hoe zou het zijn om te kiezen voor iemand die wél beschikbaar is – en wat roept dat in mij op?”

Hoe kunnen wij jou helpen?

Durf jij je verlangen naar liefde serieus te nemen door ook je dieperliggende angst voor verbinding onder de loep te nemen? Onderzoek eens wat jouw patroon is. Daar begint echte verandering. Kom daarom eens langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kunnen we samen onderzoeken wat jouw patronen zijn en kijken we hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

“Ben ik goed genoeg voor de liefde?”

,

De stille vragen die velen zichzelf stellen

Om inspiratie op te doen voor de zomervakantie blader ik door wat oude fotoboeken. Ik zie mezelf op jonge leeftijd en denk: “Goh, ik zag er in die tijd best leuk uit!” Ik realiseer me dat ik er indertijd heel anders over dacht. Ik vond mezelf te dik. En zodra ik in bikini moest, kon ik nergens anders meer aan denken… 

Geen relatie omdat ik te dik ben…

Hier moet ik aan denken als ik praat met mijn klant Martine. Ze is 34, heeft een prachtig gezicht en een warme, charmante persoonlijkheid. Maar toch is ze ervan overtuigd dat een relatie voor haar onmogelijk is. Waarom? Omdat ze ‘te dik’ is.

Martine is al een tijdje bezig met een intensief sportprogramma, maar dit helpt haar onvoldoende. Als ze in de spiegel kijkt ziet ze een onooglijke vrouw. Nu twijfelt ze: moet ze de zoektocht naar liefde dan maar opgeven? Het idee dat ze óók met een paar kilo’s extra aantrekkelijk kan zijn, is voor haar ondenkbaar.

De vrouwen haken nu af…

Chris, een andere klant, voelt iets soortgelijks. Hij is 42, heeft een creatieve geest, een geweldige bos donker haar en speelt in een band. Vroeger hoefde hij bij een optreden maar één gitaarakkoord aan te slaan en de vrouwen stonden voor hem in de rij. Maar een jaar geleden kreeg hij een ziekte. Hierdoor is hij vaak kortademig en stokken zijn zinnen regelmatig. 

Chris weet zeker dat de vrouwen afhaken zodra hij naar adem moet happen. Waar hij vroeger na een optreden vaak veel succes had bij het andere geslacht, durft hij ze nu niet meer aan te spreken. En zo krijgt hij steeds meer “bewijs” van zijn idee dat hij veel minder populair is bij de vrouwen dan vroeger. 

Wat zou ik graag willen dat Martine en Chris heel eventjes door mijn ogen kunnen kijken. Dat ze kunnen zien wat ee prachtige, aantrekkelijke mensen ze zijn. Maar ik weet dat het zo niet werkt. Ergens hebben ze in hun hoofd gehaald dat ze niet de moeite waard zijn als partner. Ze hebben zichzelf vastgepind op dat ene ‘tekort’ en denken dat dit hen volledig definieert.

Hebben ze gelijk? 

En ja, sommige mensen zullen inderdaad niet op Martine vallen omdat ze geen maatje 36 heeft. En ja, er zullen ook vrouwen zijn die Chris’ ademhaling lastig vinden. De vraag is of je dáár je eigenwaarde aan moet ophangen. Je kunt niet met iedereen een match zijn – en dat wil je ook niet. Waarom zou je een relatie willen met iemand die jou niet kan waarderen zoals je bent?

De enige vraag die écht telt is: kun je jezelf waarderen? Kun je jezelf omarmen, met al je plus- én minpunten? Ook als je misschien iets verloren hebt wat je vroeger wel had? Niet de acceptatie van jou door de ander, maar zelfacceptatie is hier het toverwoord. 

Want de mooiste mensen zijn niet perfect. Ze zijn vooral zichzelf. En dat is pas écht aantrekkelijk.

Leren jezelf de moeite waard vinden

Wil jij ook meer zicht krijgen op hoe jouw eigen overtuigingen je belemmeren om die leuke relatie te krijgen? En wil je jezelf de moeite waard gaan vinden voor de liefde? Kom langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Waarom je pas echt geliefd wordt als je je gevoel durft te uiten

,

Een groot raadsel…

Mijn coachklant Finn en ik snapten er niks van. Hij zat er helemaal doorheen na een heftige week. Maar toen hij dat aan zijn nieuwe vriendin vertelde, had zij nauwelijks empathie getoond. Laat staan dat ze tijd voor hem vrijmaakte.

“Als het zo moet, dan hoeft het voor mij niet meer. Ze lijkt wel een kille koelkast,” zei Finn stoer.

Finn had sinds een week een lastig conflict met zijn naaste collega. Daarnaast had zijn moeder te horen gekregen dat ze ernstig ziek was. Hij had op dat moment dus extra steun, warmte en liefde van zijn vriendin nodig. Maar die gaf niet thuis.

Uit de verhalen die Finn eerder over zijn nieuwe vriendin had verteld, kon ik niet echt opmaken dat het hier om een afstandelijk ijskonijn ging. Dus ik vroeg hem:

“Vraag eens op dezelfde manier aan mij om steun zoals je dat aan je vriendin hebt gedaan.”

Ik kreeg een omslachtig verhaal te horen, waarin niet echt een duidelijke vraag om steun zat. En hij vertelde het ook nog met een lieve, maar koele glimlach.

Wat Finn mij liet zien, daar was ik zelf vroeger ook heel goed in. Ik praatte over mijn emoties alsof ik de gebruiksaanwijzing van een IKEA-kast voorlas: technisch correct, maar zonder enige beleving. Ik vond mezelf al snel een aansteller of watje als ik mijn emoties écht zou laten zien.

Op die manier kreeg ik dan ook weinig begrip en empathie. Iedereen dacht altijd dat het wel meeviel met wat me overkwam. Dat maakte me af en toe ook best eenzaam.

Mijn eigen wake-up call

Toen een van mijn eerste vriendinnetjes het na een paar stormachtige maanden uit wilde maken, was ik daar helemaal kapot van. Maar ik kreeg er niet meer uit dan een koel: “Oké, jammer, succes verder dan.”

Mijn vriendinnetje reageerde verbijsterd: “Jij lijkt wel een robot! Boeit het je dan helemaal niks?!”

Emoties voelen en tonen maakt het grote verschil

Toen ik vervolgens samen met Finn zijn gesprek met zijn vriendin analyseerde, besefte hij dat hij wél degelijk angst, wanhoop en verdriet had gevoeld. Maar zijn gewoonte om zijn emoties te rationaliseren en weg te lachen, zorgde ervoor dat het leek alsof het hem koud liet. Zijn vriendin dacht waarschijnlijk daardoor dat de dingen die hem overkwamen, eigenlijk wel meevielen.

Toen we nog een laagje dieper doken, viel het kwartje: hij had zichzelf nooit toegestaan om echt verdriet, wanhoop of angst te voelen, laat staan te tonen.

Dus wil je dat iemand je écht begrijpt en met je meeleeft? Durf dan ook te laten zien wat je van binnen voelt.

Wil jij ook leren hoe je échte verbinding maakt door te voelen en je helemaal te laten zien?

Kijk dan eens naar onze training Succesvol daten: verbinding & aantrekkingskracht of kom langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Geen vertrouwen meer in de liefde door een eerdere relatie: wat nu?

,

In het verleden had ik een relatie met iemand met behoorlijke bindingsangst. Toen hij de relatie plotseling beëindigde was ik niet alleen verdrietig, maar ook boos. Ik voelde me flink het slachtoffer van zijn rigoureuze actie. Maar was dat eigenlijk wel terecht? 

Waarom verlies je vertrouwen in de liefde?

Veel singles hebben in hun verleden een pijnlijke ervaring gehad als het om de liefde gaat. Misschien heb jij dat ook wel. En misschien voel je je nog steeds boos en gekrenkt. Misschien maakt dat je ook bang om opnieuw weer een relatie aan te gaan. Dat is heel begrijpelijk. Stel dat het nog een keer gebeurt? 

Deze angst wordt nog verder versterkt als je meerdere keren hetzelfde hebt meegemaakt. Ik kom het in allerlei vormen tegen in mijn praktijk. 

Zo begeleid ik Karel, die al meerdere malen is gevallen voor een partner met verlatingsangst  en veel claimgedrag. Marja krijgt elke keer een relatie met iemand die niet echt tijd voor haar heeft. Guy heeft steeds een partner die geen rekening met hem houdt en steevast over zijn grenzen gaat. En Hedwig komt voortdurend uit bij een partner die na een tijdje vreemdgaat.  

Dit soort ervaringen zijn uiteraard heel verdrietig. Ook geeft het vaak een machteloos gevoel: “Waarom gebeurt mij dit nu altijd, wat heb ik een ongelooflijke pech!” Of er komen overtuigingen bij die hele groepen generaliseren: “Alle mannen gaan nu eenmaal vreemd”, “Vrouwen willen alleen maar een perfecte partner en anders haken ze weer af”, “De mensen die nu nog single zijn, zijn niet in staat zich te binden”. 

Maar is dit wel zo?

De rode draad in jouw liefdesleven

Want de enige constante factor in dit verhaal ben jij zelf. Sterker nog: als je dan per se boos wilt zijn op iemand (wat ik je niet aanraad), misschien is het dan wel logischer om boos te zijn op jezelf. Want misschien was het niet de ander, maar heb jij jezelf in de steek gelaten!

Want wat doe jij waardoor je in zo’n situatie terechtkomt: wat voor partners selecteer je? En welk gedrag vertoon je als je eenmaal in de relatie zit: wat maakt dat je de onprettige situatie laat voortduren? Misschien moet je dan aan jezelf toegeven dat je tijdens eerdere relaties zelf niet aangaf wat je belangrijk vond. Niet genoeg grenzen stelde. Of door je verlatingsangst het gedrag van de ander maar door de vingers zag. 

Oftewel: misschien deed jij wel iets wat niet goed was voor jezelf. 

Toen ik doorhad wat ik zelf deed in mijn relatie met de bindingsangstige man vond ik dat niet zo leuk. Liever bleef ik hem als de schuldige aanwijzen. Maar waarom was ik zo hard bezig geweest met hem te overtuigen dat we ons meer moesten verbinden? Waarom had ik niet iemand uitgekozen die dat gewoon vanaf het begin al wilde? En waarom was ik er niet mee gestopt toen ik me er niet goed bij voelde? 

Hoe doorbreek je deze patronen?

Het is belangrijk om je eigen aandeel in een relatie te zien. En hierbij heb ik het niet over “wie heeft de schuld”. Want als je het op het dat moment anders had gekund, had je het wel anders gedaan. Maar het mooie is, als je je er nu wél bewust van bent, kun je het veranderen. En zo krijg je veel meer invloed op je eigen relatieleven!  

Op naar die gelukkige relatie! 

Wil jij weer vertrouwen in de liefde?

Kom dan eens bij ons langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Opgeven in de liefde: Wanneer is het tijd om te stoppen en wanneer juist niet?

,

Opgeven… dat gaat enorm tegen mijn natuur in. Sterker nog, ik ga vaak te lang door met iets waar ik eigenlijk beter mee kan stoppen. Soms is stoppen gewoon de beste keuze. Neem bijvoorbeeld de eerste vrouw met wie ik na mijn scheiding ging daten.

De eerste keer dat ik haar zag, was ik onder de indruk van haar prachtige verschijning in een strakke rode jurk. Onze eerste date – een zondagmiddaglunch – liep uit tot een hele middag en avond. We hadden ontzettend veel lol, beleefden spannende avonturen en voerden boeiende gesprekken over alles wat ons bezighield.

Alleen… al snel merkte ik dat ik met haar in dezelfde patronen terechtkwam als in mijn vorige relatie. Ik cijferde mezelf te veel weg en stond niet genoeg voor mijn eigen behoeften. 

Toen ik er nog mijn criterialijstje met voor mij belangrijke waarden er nog eens bij pakte, bleek de helft niet eens te matchen. Dat was voor mij reden genoeg om het daten met haar te stoppen, hoe leuk bepaalde dingen ook waren.

Maar helemaal stoppen met daten en relaties? Dat nooit!

Te veel singles geven op na teleurstellingen in de liefde

Toch hoor ik dit bij kennismakingsgesprekken regelmatig:

“Ik probeer het nog één keer. En als het weer niet lukt, dan hoeft het niet meer voor mij. Dan is een relatie blijkbaar niet voor mij weggelegd.”

Dat raakt me. Soms maakt het me zelfs verdrietig als mensen dat zeggen. Buiten mijn werk hoor ik het ook wel eens: singles die het daten volledig hebben opgegeven. 

“Ik ben gelukkiger zonder relatie,” is dan hun overtuiging. 

En eerlijk? Als je al vijf matige of ronduit slechte relaties hebt gehad, snap ik dat. Als je vijftien keer na een eerste date bent afgewezen, wordt daten een frustrerend corvee in plaats van iets leuks.

Maar… je mist ook veel als je een liefdevolle relatie hebt afgezworen: 

  • De warmte van een diepe verbinding. 
  • Iemand die écht van je houdt. 
  • Een partner bij wie je na je werk je verhaal kwijt kunt en die er altijd voor je is als je het moeilijk hebt. 
  • En laten we de gepassioneerde seks niet vergeten…

Wanneer moet je opgeven en wanneer doorgaan?

Als je echt álles hebt geprobeerd en het idee van daten en relaties je alleen maar ongelukkig maakt, dan is het begrijpelijk om de handdoek in de ring te gooien. Gelukkig ervaren we in ons werk als singlecoaches dat er meestal een onderliggende reden is waarom relaties niet lukken.

Toen ik na mijn scheiding in een datesituatie belandde met iemand die eigenlijk niet bij me paste, zag ik dat als een signaal. Er zat een oud patroon achter dat ik nog niet had opgelost. En dát was voor mij de reden om ermee aan de slag te gaan. 

Denk aan patronen als:

  • Steeds weer partners aantrekken die niet goed voor je zijn. 
  • Telkens afgewezen worden.
  • Of vastlopen in relatiepatronen die je ongelukkig maken.

Deze patronen hebben bijna altijd een dieperliggende oorzaak. Maar het goede nieuws is: als je die oorzaak vindt, is er meestal iets aan te doen! Net als bij mij en vele andere singles.

Sta je op het punt de liefde op te geven? Ontdek hoe het wél kan werken!

Kom dan eens bij ons langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.