“Ik heb veel te weinig gehad aan deze training, terwijl jij zei dat ik er veel van zou leren!” Harm* keek me kwaad aan en vervolgde: “De rest had duidelijk een heel ander niveau dan ik, en eigenlijk voelde ik me meer een derde trainer. Ik wil hier niet voor betalen!” 

Het was zaterdag 17.00 uur. Hans en ik hadden net een training over daten achter de rug. We hadden afgesloten met een korte evaluatie, waarin de deelnemers aangaven hoe fijn en leerzaam ze de dag ervaren hadden. Iedereen behalve Harm. Met zijn armen over elkaar zei hij dat er voor hem weinig nieuws tussen zat. 

Harm had in de training veelal gedeeld dat hij geen moeite had met daten en dat zijn probleem enkel was dat hij te kritisch was. Als we in kleine groepjes werkten, vertelde hij vooral hoe anderen het beter konden aanpakken. Ik gaf bij hem aan dat hij zich misschien wat meer op zichzelf moest concentreren. En raadde hem aan eens te oefenen met zichzelf kwetsbaar op te stellen. Harm reageerde met dat hij dat prima kon, alleen daar nu geen behoefte aan had. 

Toen Harm mij achteraf op boze toon aansprak, schrok ik. Ik vroeg hem wat hij gemist had. Ik hoorde mezelf zeggen: “Laten we maandag samen nog eens praten over hoe we dit kunnen oplossen”. Met een vervelend gevoel sloot ik de dag af en toen ik naar huis ging merkte ik dat ik boos werd. Hoe onredelijk vond ik Harm! Had hij niet gezien dat de anderen niet op zijn advies zaten te wachten en dat hij niets leerde, omdat hij zichzelf niet openstelde? 

Pas ‘s avonds besefte ik dat ik precies had gedaan wat ik Harm verweet. Ik had mezelf niet opengesteld naar hem. Hoewel ik overdag nota bene aan mensen leerde om hun gevoel te voelen en dat uit te spreken, had ik zelf niets van dat alles gedaan. Geen moment had ik Harm verteld wat zijn reactie met mij deed. Toen hij na afloop van de training zo boos zei dat hij de training maar niets vond, was ik alleen maar bezig geweest met “redelijk te reageren” en hem “proberen te begrijpen”.

Wat was er wel gebeurd? Ik voelde me blijkbaar onveilig door het gedrag van Harm en was onmiddellijk in mijn “overlevingsstrategie” gegaan. En dat was: “de aandacht bij de ander leggen, begripvol zijn, me aanpassen”. Vooral niet laten blijken hoe het me raakt. Oftewel: ik was er weer keihard ingestonken: mijn onbewuste had de regie overgenomen. 

Misschien herken jij dit ook. Dat je op bepaalde stressvolle momenten niet reageert zoals je wilt. Dat je als het ware wordt overgenomen door oude overlevingsstrategieën. Misschien merk je bijvoorbeeld dat je ineens dichtklapt als je date iets zegt wat raakt. Dat je contact gaat vermijden of heel rationeel wordt. Of dat je juist afhankelijk, pleasend of onderdanig gaat opstellen. 

Veel van mijn klanten vinden het daten en het aangaan van een beginnende relatie stressvol, en reageren dan ook vanuit hun overlevingsstrategie. Achteraf geven ze aan dat ze anders hadden willen reageren en zijn ze boos op zichzelf dat ze zich niet anders, volwassener, gedragen hebben. Soms schamen ze zich zelfs voor hun reactie. 

Belangrijk is dan om met meer compassie naar jezelf te kijken. Het zijn oude reactiepatronen, die er al heel lang inzitten en een automatisme zijn geworden. Je hebt ze aangeleerd toen je jong was en dat deze manier van reageren het beste was om te overleven in die situatie. En een automatisme leer je niet zomaar af, die worden vanzelf geactiveerd onder stress. 

Het helpt daarom om goed te weten wat je overlevingsstrategieën zijn en te formuleren wat je wilt doen als ze de kop opsteken. Te weten wat voor concreet ander gedrag je dan wel inzetten. Bijvoorbeeld te uiten hoe je je voelt of even een moment voor jezelf te nemen om je gedachten te ordenen. 

Het vraagt veel bewustzijn en oefening om je oude patronen te doorbreken. En soms gaat het weer mis. Zo ook bij mij op die dag. Harm had achteraf gelijk: hij was een leraar geweest. Niet die van de deelnemers, wel die van mij.  

* De naam Harm en enkele details zijn om privacy-redenen gewijzigd

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook leren om je overlevingsstrategieën te herkennen en om te buigen, kijk dan eens naar onze online training “Naar een relaxte relatie, vrij van bindingsangst of verlatingsangst”

Natuurlijk ben je ook welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Ik zat gisteren lekker onderuitgezakt in mijn comfortabele bruine leren stoel tegenover Merel en had een leuk filosofisch gesprek met haar. Haar stelling was: “Als ik de ware ontmoet dan gaat het vanzelf, dan kom ik moeiteloos in een liefdevolle verbonden relatie. Dan hoef ik niet eindeloos aan mezelf te werken”. Die stelling wordt door veel singles onderschreven, dus daarom vond ik het wel interessant om hem eens nader te onderzoeken.

Wanneer gaat het helemaal vanzelf en moeiteloos als je de ware tegenkomt? Merel en ik kennen beide mensen die het is overkomen, dus het is zeker mogelijk! In het geval van Merel is het wél belangrijk te weten waar zij tegenaan loopt in de liefde. En waarom het tot nu toe nog niet gelukt is. 

Merel vertelt: “Ik ben iets over de 40 en ben 5 jaar geleden, na een lange relatie met een leuke vrouw heel plotseling en kil aan de kant gezet voor een ander. Ik heb daardoor moeite vrouwen te vertrouwen die een relatie met me willen. Ik durf nog maar moeilijk mijn kwetsbare kant te laten zien. Ook kan ik een dag van slag zijn als een date of geliefde plotseling een afspraak afzegt, appjes te laat beantwoord, of boos of geïrriteerd doet.

Aan de andere kant moet mijn date of geliefde ook niet plotseling emotioneel te dichtbij komen, want dan krijg ik het Spaans benauwd. Toen mijn laatste date na twee maanden voorstelde om een weekendje naar Antwerpen te gaan met z’n tweeën, voelde ik veel stress en benauwdheid. Ik zette daarna gelijk een hele dag mijn telefoon op de vliegtuigstand. Tenslotte voel ik me vaak niet goed genoeg in een relatie. Ik vind ik het belangrijk dat m’n vriendin me heel regelmatig bevestiging geeft door te zeggen hoe leuk ik ben.”

De kans dat alle liefdeskwetsuren en hinderende liefdespatronen bij Merel als sneeuw voor de zon verdwijnen als “de ware” plotseling opduikt, is net zo waarschijnlijk als dat een gebroken spiegel zichzelf ineens heel maakt zodra iemand erin kijkt.

Daarom heb ik samen met Merel gekeken aan welke eisen “de ware” moet voldoen om gemakkelijk en moeiteloos in een fijne relatie te kunnen komen. En waaraan diezelfde ware moet voldoen om die relatie ook te houden. 

Allereerst moet “de ware” heel veel geduld met Merel hebben vanwege haar wantrouwen. “De ware” moet haar emoties en gevoelens goed kunnen uiten, maar niet verwachten dat Merel dat ook snel gaat doen. 

Verder mag deze vrouw natuurlijk geen afspraken afzeggen en nooit boos of geïrriteerd doen. Tenslotte moet ze ook heel langzaam en geduldig de relatie opbouwen in het tempo dat Merel aankan en haar gevraagd en ongevraagd veel bevestiging geven. 

Kortom: de ware moet zich volledig aanpassen aan alle pijnpunten en hinderende liefdespatronen die zich in de loop van de jaren gevormd hebben bij Merel. En natuurlijk mag zij zelf geen eigen kwetsuren en eigenaardigheden hebben en inbrengen in de relatie, anders wordt het alsnog veel te ingewikkeld. Het beschadigde potje moet dan al het ware een afwijkend dekseltje vinden dat exact op een goede fijne manier op dat potje past. 

We kunnen concluderen dat het aangaan van een liefdevolle relatie als vanzelf kan gaan als je weinig tot geen beschadigingen of pijnpunten op het gebied van de liefde hebt opgelopen. Maar ook dat de kans dat Merel “de ware” vindt met wie alles moeiteloos verloopt, bijzonder klein is.

Merel besloot toch maar met zichzelf aan de slag te gaan. En haar pijnpunten en de liefdespatronen die haar in de weg zitten op te gaan lossen. Want als je je eigen kwetsuren en liefdespatronen die je in de weg zitten opgelost hebt, hoef je niet meer oneindig lang te zoeken naar “de ware” die zich helemaal daaraan aanpast. Je zult gemakkelijker een match vinden met een fijne vrouw of man die ook wat de liefde betreft helemaal in haar of zijn kracht staat.

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook met jezelf aan de slag en beter voorbereid zijn als je een leuke man of vrouw tegenkomt? Kijk dan eens naar onze laagdrempelige training Dansend op weg naar de liefde of onze online training “Naar een relaxte relatie, vrij van bindingsangst of verlatingsangst”

Natuurlijk ben je ook welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.n naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Eerder dit jaar schreef ik al over mijn kat met verlatingsangst. En over hoe haar gedrag bij mij spontaan bindingsangst opriep. Helaas hebben we daar samen nog steeds niet helemaal een goede modus in gevonden. Wat is het geval? 

Mijn man en ik lopen ’s avonds regelmatig nog een blokje door onze wijk. Onze stappenteller “uitlaten” als het ware. En omdat mijn kat verlatingsangst heeft en zoveel mogelijk bij me in de buurt wil zijn, loopt ze graag met ons mee. Dat hebben we wel eens toegelaten. Vervolgens trippelde ze de helft van de tijd genoeglijk achter ons aan. De andere helft van de tijd echter – ongeveer op elke straathoek – keek ze doodsbang om zich heen zodra er een auto of fietser op minder dan honderd meter afstand voorbijkwam. Daarnaast moest er bij elke kat die we tegen kwamen een ritueel gevecht worden uitgevoerd. 

De stress die ze constant had sloeg ook op mij over: ook ik stond even later op elke hoek gestrest om me heen te kijken. Weg ontspannen wandelingetje. Weg lekker bijpraten met mijn man. Als puntje bij paaltje komt, laat ik de kat dus liever thuis. 

Maar dan ken je mijn verlatingsangstige kat nog niet. Ze staat al voor de deur te trappelen zodra ik mijn jas aan doe, en weet elke keer tussen onze benen door naar buiten te glippen. Onze oplossing, haar opsluiten in de woonkamer, brengt geen soelaas. We hebben namelijk aan de achterkant een kattenluikje. En tegenwoordig, zodra ze doorheeft dat we de voordeur uitgaan, rent ze pijlsnel langs de achterkant naar buiten. Ze snelt het huizenblok rond, om 2 minuten later weer vrolijk achter ons aan te lopen. 

Om haar te snel af te zijn, rennen we nu hard weg zodra we de voordeur uit zijn. Zo kunnen we als het meezit nét voordat zij arriveert de hoek om zijn. De buren denken onderhand dat we óf gek zijn óf iets op onze kerfstok hebben, aangezien we meerdere keren per week als een idioot door de straat rennen. 

Wat zou ik graag tegen mijn kat kunnen zeggen “Wij gaan even weg, ik heb even mijn rust nodig, maar daarna kom ik gewoon weer bij je terug!”

Nu komt het goede nieuws: in een relatie tussen twee volwassen mensen, kan dat gewoon! Tegen je date of partner kun je gewoon zeggen: “Ik ben even weg, ik heb even rust nodig, maar daarna ben ik er weer voor je”. En geloof me, voor mensen die last hebben van verlatingsangst is dat precies wat ze nodig hebben. 

Als je last hebt van verlatingsangst is je grootste zorg namelijk dat je partner je definitief verlaat. En dat als je partner (letterlijk of figuurlijk) afstand neemt, niet meer terugkomt. Als hij even niets laat horen “heeft hij vast genoeg van me”. Als zij naar een feestje is “komt ze vast iemand tegen die leuker is”. En als hij op stap gaat met een vriend “vindt hij me vast niet meer belangrijk”. Pas als de bevestiging komt dat de ander gewoon weer terugkomt en er weer helemaal is, voelt iemand met verlatingsangst zich gerustgesteld. 

Nu is het helaas zo dat mensen met verlatingsangst regelmatig een partner hebben die last heeft van bindingsangst. En helaas halen deze “bindingsangstigen”, net als ik met mijn kat, allerlei capriolen uit om de rust en ruimte die ze nodig hebben te krijgen. Ze verzinnen smoezen en zeggen dat ze het idioot druk hebben, verzwijgen details over hun doen en laten (en hopen dat de ander niet doorvraagt), of laten maar niets meer horen omdat ze niet weten hoe ze het moeten aanpakken

Ook mensen met bindingsangst zou het enorm helpen als zij zich zouden uitspreken over hun behoeften. Het zou zoveel gemakkelijker zijn als ze gewoon kunnen zeggen dat ze even tijd of ruimte nodig hebben. Zolang ze de toevoeging doen dat ze niet voorgoed weg zijn en er daarna weer helemaal voor de ander zijn, geeft het beiden rust! 

Mijn partner en ik hebben dat goed onder de knie gekregen, maar met mijn kat is het nog behelpen.  Dus ren ik gewoon weer elke dag door de straat. Misschien moet ik mijn buren deze blog maar laten lezen… 

Wil je aan de slag met je bindingsangst of verlatingsangst? En wil je beter leren communiceren tijdens het daten of in je beginnende relatie? Kijk dan eens naar onze online training “Naar een relaxte relatie, vrij van bindingsangst of verlatingsangst”

Hoe kunnen wij je helpen?

Natuurlijk ben je ook welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Ken je dat nare gevoel van als laatste gekozen worden bij de gymles omdat je nou eenmaal niet goed bent in die ene sport? Dat gevoel had ik afgelopen weekend aan het begin van het dansweekend waar ik samen was met mijn vriendin Lonneke. De gemiddelde leeftijd lag rond de 35, en zij vonden ons als 50-plussers een stuk minder aantrekkelijk om mee te dansen. 

Gelukkig waren er nog vier leeftijdsgenoten. Alleen… drie van de vier hadden er al snel genoeg van om het minst populaire jongetje of meisje van de klas te zijn. Dus die kozen snel het hazenpad, zodat wij samen met nog één andere vrouw in onze leeftijdscategorie overbleven. Ik noem haar maar even Rieneke.

Dan denk je natuurlijk: Jij en Rieneke hebben vast veel samen gedanst. Maar dat was dus helemaal niet zo. Ze kon best goed dansen, maar ik had het gevoel dat Rieneke iets “kwam halen” bij me. En iets moeten geven omdat die ander iets van je wil, voelt behoorlijk onaangenaam.

Het dansen met Rieneke deed me gelijk weer denken aan de verhalen van mijn coachklanten bij het daten. Want bij het daten werkt dat “halen” hetzelfde als bij het dansen. Maar met het voorbeeld van dansen kan ik het beter uitleggen.

Tijdens het dansen is er een natuurlijke uitwisseling van energie tussen twee mensen. In de meeste gevallen voelt die energie voor mij wederzijds: zowel ik als de ander genieten van het dansen, we staan in onze eigen kracht, geven elkaar ruimte, en het voelt ontspannen. We komen beiden iets brengen en krijgen daarvoor ook iets moois terug.

Maar afgelopen weekend tijdens het dansen merkte ik dat Rieneke figuurlijk te veel op mij leunde, mijn energie leek te “nemen” zonder echt iets terug te geven. In plaats van samen een mooie interactie te creëren, ging het haar (onbewust) meer om wat zij uit het moment haalde. Alsof ze danste om iets van me te krijgen – zoals aandacht, bevestiging of controle – in plaats van samen een mooie ervaring te hebben. 

Hoe ziet dat er dan uit in een date? In een evenwichtige date voelt de interactie als een wederzijdse uitwisseling van aandacht, interesse en energie. Je leert elkaar rustig kennen, stelt vragen en luistert echt naar de ander.

Ik hoor vaak terug van coachklanten dat dates regelmatig minder fijn verlopen. Zeker als hun date trekjes van verlatingsangst heeft. Ze voelen als het ware dat hun date iets bij hen komt halen. 

Zo ook de laatste date van coachklant Digna. Ze vertelt: “Dave was vooral gefocust op wat hij van mij wilde krijgen – aandacht en bevestiging. In zijn hoofd was hij al bezig met snelle stappen richting een relatie – zonder echt interesse te tonen wie ik nu echt ben. Het gesprek met Dave voelde vaak als eenrichtingsverkeer, waarbij ik nauwelijks vragen kreeg. 

Ik moest hem ook regelmatig geruststellen en bevestiging geven. Hij wilde altijd snel weer afspreken, anders voelde hij zich afgewezen. Waar ik helemaal op afknapte is dat hij al heel snel intiem wilde worden zonder goed op mij af te stemmen en rekening met mij te houden. Ik voelde me totaal niet gezien. Het ging Dave meer om het hebben van een relatie dan om mij.”

Rieneke deed Lonneke en mij gelijk weer beseffen hoe belangrijk het is om “te brengen” in het contact met anderen. Op die manier lukte het ons goed om na verloop van tijd een mooie band op te bouwen met de andere, veel jongere dansers tijdens het dansweekend. Wil jij ook een fijne dans of date? Kom dan ook iets brengen in plaats van halen. Je krijgt vanzelf iets moois terug!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wist je dat je je datevaardigheden ook op een leuke speelse manier kunt verbeteren in de dans via deze training? Ook ben je van harte welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek om samen eens te kijken waar jij vastloopt. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma

Wil je liever eerst zelf aan de slag met je verlatingsangst of bindingsangst? Kijk dan eens naar onze online training “Naar een relaxte relatie vrij van bindingsangst en verlatingsangst

H

Een vraag die vaak terugkomt in onze coachingspraktijk is de volgende: “Past die ander echt niet bij me, of is het mijn bindingsangst die opspeelt?” Iedereen met bindingsangst snapt meteen wat ik bedoel met deze vraag. Voor de rest van de lezers zal ik de vraag toelichten. 

Stel, je hebt last van bindingsangst. Je stopt voortdurend met daten of met beginnende relaties op het moment dat de ander te dichtbij komt. Eerst denk je nog dat je gewoon de ware nog niet ontmoet hebt. Maar na het zoveelste date-avontuur of de zoveelste verbroken relatie besef je dat het misschien ook wat met jouzelf te maken heeft. Je googelt, leest eens een boek en schrikt: misschien heb je wel bindingsangst! En hoewel je de angst niet voelt, besef je dat je onbewust de echte verbinding aan het vermijden bent. 

Goed, na wat zelfonderzoek besef je dat je het anders aan moet pakken. Bij een nieuwe beginnende relatie besluit je door te zetten, waar je eerder altijd stopte. Ondanks dat het niet helemaal goed voelt, besluit je het een kans te geven. 

Maar dan komt de twijfel. Want wanneer weet je nu of dit de juiste persoon is, om dit experiment mee aan te gaan? Is dit nu degene die je dan wél een kans moet geven? En op het moment dat de negatieve punten van die ander steeds meer in het oog beginnen te springen, vraag je je vertwijfeld af: “Past die ander echt niet bij me, of is dit nu mijn bindingsangst die opspeelt?”

Ik snap helemaal dat dit een enorm lastige vraag is. Ikzelf ben achteraf gezien ook wel eens te vroeg gestopt met een relatie. En ook wel te lang met iemand doorgegaan. Ik twijfelde steeds of de ander niet bij me paste, of dat ik te kritisch was. Om gek van te worden!

Eén van de dingen die mijn collega Hans en ik daarom in de coaching in kaart brengen, is wat je écht belangrijk vindt in een relatie. We kijken naar je relatiewaarden. Als de relatiewaarden allemaal aanwezig zijn én je vindt de ander in het begin aantrekkelijk, dan is de ander waarschijnlijk een potentieel geschikte partner. En als er dan toch allerlei kleine punten zijn waardoor je ineens vindt dat je de relatie weer moet verbreken, is de kans groot dat het je bindingsangst is die opspeelt. 

Maar dat is nog vrij verstandelijk geredeneerd. Probleem is dat je het niet voelt. Je voelt misschien ineens weerstand, stress of zelfs helemaal niets. En dat is niet raar, je hele onbewuste is zo geprogrammeerd dat je je slecht gaat voelen of je afsluit als iemand te dichtbij komt. 

Punt is: voelen is wel het sleutelwoord hierbij. Voelen hoe het bij jou werkt, voelen wanneer je angstig wordt en wanneer het juist fijn is, en voelen of het wel of niet goed voelt om met de ander te zijn. Pas als je meer in contact bent met je gevoel, kun je goed bepalen wie er wel en niet bij je past. 

Op deze boodschap zitten mensen met bindingsangst vaak niet te wachten. Liever willen ze van mij horen wat wel of niet een goede reden is om het uit te maken, in plaats van zelf goed te gaan voelen. Ik weet in ieder geval dat ik vroeger graag een boek had gehad waarin precies stond wat goed (genoeg) voor mij was en wanneer iemand wel of niet bij me paste.

Sorry dus als ik ook jou teleurstel als je dit leest. Maar wil je toch aan de slag met je bindingsangst of verlatingsangst en wil je samen een antwoord vinden op bovenstaande vraag, kijk dan eens naar onze online training “Naar een relaxte relatie, vrij van bindingsangst of verlatingsangst”. Want het positieve nieuws is, je kunt er wel degelijk iets aan doen! 

Hoe kunnen wij je helpen?

Natuurlijk ben je ook welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Na twee jaar bouwen aan onze mooie, liefdevolle relatie, voelden mijn vriendin Lonneke en ik het verlangen om samen te gaan wonen. Hoe bijzonder is het dan om een nieuwe start te maken in een nieuw huis? Samen droomden we al snel over het perfecte huis met en fantaseerden we een prachtige inrichting, compleet met een ideale coachruimte.

Maar de realiteit was minder romantisch. Heel soms vonden we ons droomhuis online. Maar zodra we er naartoe reden, was de teleurstelling groot. Binnen 7 seconden waren we dan al helemaal afgeknapt. De tuin bleek veel kleiner, er stond een drukke bushalte voor de deur (ik hou van mensen, maar niet zóveel mensen), of erger nog, hoge zend- of elektriciteitsmasten verstoorden het idyllische plaatje.

Herkenbaar, toch? Die teleurstelling wanneer de foto’s veel mooier zijn dan de werkelijkheid. Als het niet bij het zoeken van huizen is, dan herken je het vast wel bij het online daten. Je denkt dat je de tweelingbroer van Brad Pitt gevonden hebt, maar dan blijkt het zijn lelijke neefje te zijn en klikt het totaal niet.

Terug naar onze huizenzoektocht: als we dan eindelijk een geschikt huis vonden, kwamen we erachter dat we vaak te laat waren. De bezichtigingen waren binnen een paar uur volgeboekt. Dat voelde als een volgende flinke teleurstelling. En ook een beetje als afwijzing. 

Ook hier is de parallel met online daten gemakkelijk te vinden: de meeste mensen duiken massaal op 15% van de meest aantrekkelijke profielen, waardoor je vaak op een afwijzing stuit.

Wanneer we het huis wél mochten bezichtigen, was het weer spannend. Er waren veel kapers op de kust. Wie het meeste geld overbood, won het huis. En keer op keer kregen we te horen dat we het niet waren geworden. Dat voelde wederom als een flinke afwijzing. Opnieuw een grote gelijkenis met daten: telkens weer die teleurstelling wanneer een date vroegtijdig stopt.

Maar er is hoop! Uiteindelijk vonden wij ons droomhuis. Hoe? Door vol te houden. Wat ons hielp, was niet alleen focussen op de huizenjacht, maar ook blijven genieten van andere leuke dingen in ons leven. Hetzelfde geldt voor daten: op een dag komt de juiste persoon op je pad. Ook daar helpt het om het luchtig te houden, en niet alleen te focussen op het vinden van een partner.

Die afwijzingen bleven pijnlijk. Maar bij elk huis waarbij wij het niet werden, realiseerden we ons dat het simpelweg niet voor ons bestemd was. Hetzelfde geldt voor daten. Een afwijzing betekent niet dat je niet goed genoeg bent, maar dat jullie simpelweg niet de juiste match zijn. Iedereen heeft zijn eigen voorkeuren, en het is niet persoonlijk als jullie niet op dezelfde golflengte zitten.

We werden uiteindelijk steeds beter in onze huizenjacht. We leerden hoe je foto’s van huizen met groothoeklenzen moest interpreteren. En ook dat we elke ochtend een kwartiertje eerder op moesten staan om het nieuwe huizenaanbod door te nemen. En dan vervolgens gelijk bellen voor een bezichtiging. We leerden steeds beter wat voor huis wel en niet bij ons paste en wat een huis voor ons waard was om een goed bod te doen. 

De belangrijkste les? Soms is het huis dat niet bij iedereen in de smaak valt, jouw droomhuis. En soms is die persoon die niet meteen opvalt, jouw perfecte partner. Kortom: als je doorzet en blijft leren, zul je zowel je droomhuis als je droomrelatie vinden. En als dat nog niet gelukt is? Blijf volhouden. Het komt goed!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij nog meer tips voor het vinden van je droomrelatie? En hoe je om kan gaan met belemmeringen op de weg daartoe? Dat kan via ons online training: naar een relaxte relatie vrij van bindingsangst en verlatingsangst. En je bent natuurlijk ook van harte welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Teleurstelling en machteloosheid. Dat is wel het overheersende gevoel van Tanja, die vandaag bij mij op intake is. Ze vertelt dat ze afgelopen jaren enorm aan zichzelf gewerkt heeft. Therapie, cursussen, yoga: alles om zich beter in haar vel te voelen. En dat leek enorm goed gelukt. Ze voelde zich zelfverzekerder, gelukkiger, ze had zelfs promotie op haar werk gekregen. Totdat… ze Ralph ontmoette.

Ze leerde Ralph kennen via een vriendin. Ze had zich laten overhalen tot een afspraakje met hem, want haar vriendin wist zeker dat ze voor elkaar bestemd waren. En toegegeven: de eerste weken voelde dat ook zo. 

Totdat Ralph wat afstand nam. Hij ging drie weken op vakantie en Tanja hoorde maar zo nu en dan van hem. Te weinig naar haar zin, en Tanja voelde zich meteen weer enorm onzeker. Ze merkte dat ze voortdurend gestrest was, enorm op haar telefoon focuste en in gedachten dag en nacht met hem bezig was. Van haar zelfverzekerde gevoel was weinig meer over. Terwijl de tranen in haar ogen springen vraag Tanja me: “Is al dat werk dan voor niets geweest?”. 

Tanja’s verhaal staat niet op zichzelf. Veel singles die bij me aankloppen hebben al heel wat aan een zelfontwikkeling gedaan. “Alles gaat goed, maar nu de liefde nog” geven ze dan aan. En dat lijkt vaak maar niet te lukken

Ook ikzelf kan me nog goed herinneren hoe ik jaren geleden “Marcel” ontmoette. Wij gedroegen ons als een stel verliefde pubers. Alles was leuk en licht. Ik was er zeker van dat dit de beloning was van al dat sleutelwerk wat ik aan mezelf verricht had.

Totdat hij zei dat hij toch nog niet toe was aan een volgende stap. En in plaats van dat ik, als een ware boeddha, accepteerde wat het leven me aanreikte, ging ik compleet stuk. En voordat ik het wist had ik mezelf totaal de put in gepraat en was ik ervan overtuigd dat het met mijn liefdesleven nooit meer goed zou komen. 

Hoe kan het dat je je doorgaans zo stevig en zelfverzekerd kan voelen, maar toch ineens overmand kan worden door onzekerheden en angsten zodra de liefde op je pad komt?  

Het antwoord is dat ons onbewuste “relatiemodel” ons in de weg zit. Ons relatiemodel vormen we al in onze eerste levensjaren. Het vertelt ons precies hoe we ons moeten gedragen om liefde en nabijheid te krijgen en afwijzing te voorkomen. 

In het contact met onze ouders of belangrijke anderen hebben we bijvoorbeeld geleerd dat we worden gewaardeerd als we ons redelijk opstellen, maar afgewezen worden als we te veel gevoel tonen. Of in het geval van Tanja, dat iemand het ene moment heel lief kan doen, maar jou het volgende moment totaal kan negeren en in de steek kan laten. 

Dat relatiemodel sluimert ergens op de achtergrond. Het wordt pas aangeraakt als iemand echt dichtbij komt: in een liefdesrelatie dus. En als je dan getriggerd wordt, kan het zijn dat je niet langer reageert als volwassene, maar weer net als het kind van vroeger.  

Je kunt pas echt oefenen om daar anders mee om te gaan, door weer relaties aan te gaan. En je “kind-reactie” te leren herkennen, liefdevol te omarmen en dan over te schakelen naar je “volwassen zelf”.  

Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar toch zien mijn collega Hans en ik in onze praktijk keer op keer dat het lukt. En dat mensen ook binnen die liefdesrelatie zichzelf kunnen zijn en zich gelukkig en ontspannen kunnen voelen. Net als wijzelf trouwens. En ook Tanja heeft besloten om – zoals ze het zelf noemt – nog één keer met zichzelf aan de slag te gaan en ook haar liefdesleven een kans te geven.

Hoe kunnen wij je helpen?

Durf jij de stap ook aan? Wij helpen je graag om je triggers te verminderen en meer ontspannen in die beginnende relatie te stappen. Je bent van harte welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma

Wil je liever eerst zelf aan de slag? Kijk dan eens naar onze online training “Naar een relaxte relatie vrij van bindingsangst en verlatingsangst”

Bij ons thuis speelde het benoemen van gevoelens en emoties vroeger nauwelijks een rol. We kwamen meestal niet verder dan “blij” of “boos”. Als ik een keer probeerde mijn diepere gevoelens te uiten, werd dat al snel gezien als aanstellerij.

Misschien herken je dat ook wel: dat jouw emoties vroeger geen ruimte kregen. En misschien maak je er zelf ook geen ruimte meer voor.  Sommige van onze klanten besloten vroeger (onbewust) om maar niks meer te voelen, dan was hun leven een stuk minder ellendig. Danique, een van mijn cliënten, zei eens: “Ik vind emoties maar vaag en zweverig. Ik kan er niets mee.”. 

Ik was vroeger net als Danique. Jarenlang vond ik emoties lastig, overbodig zelfs.Ik dacht dat ik met mijn verstand en ratio er wel kwam. Toen ik op kamers ging met studenten van de kunstacademie, vond ik hen maar raar met hun emotionele expressie.

Wat ik toen niet wist, is dat je emoties nodig hebt om te registreren wat er echt aan de hand is met je. Ze helpen je om echt verbinding te maken met anderen. En als je weinig of niets voelt, mis je ook de vreugde en het geluk die het leven te bieden heeft. Want genieten, blij zijn en gelukkig zijn, zijn net als boosheid, angst en verdriet ook gevoelens.

Een moment van inzicht kwam tijdens een training toen ik consultant was. Ik liet mijn emoties niet zien, terwijl anderen dat wel deden. Hierdoor verloor ik de verbinding met de groep; ze werden zelfs boos omdat ik me als enige niet kwetsbaar opstelde. Pas toen ik uiteindelijk een klein beetje gevoel terugvond en liet zien hoe moeilijk ik het daarmee had, ontstond er wat begrip en verbinding.

Wist je dat ongeveer 90 tot 95% van ons gedrag onbewust gestuurd wordt? Dat betekent dat gevoelens, gewoontes en automatische reacties een grote rol spelen in hoe we handelen en denken. Mijn ratio waar ik zo op vertrouwde was dus niet de CEO van mijn leven, maar meer een ongeduldige stagiaire die dacht dat ‘ie de baas was. Dat motiveerde me nog veel meer om met mijn gevoel aan de slag te gaan.

Ik vergelijk mijn gevoelens wel eens met het dashboard van mijn auto. Ze zijn de metertjes die aangeven wat er bij mij speelt, vaak lang voordat mijn rationele brein dat doorheeft. Bijvoorbeeld: bewust zijn van stress helpt me inzien dat ik te hard werk of te veel hooi op mijn vork neem. Bewust worden van onzekerheid in mijn relatie geeft aan dat er iets is wat ik moet bespreken.

Voelen gaat gelukkig inmiddels veel beter, maar zelfs nu val ik soms terug in oude patronen. Afgelopen week moesten mijn vriendin Lonneke en ik onder tijdsdruk het huis schoonmaken en opruimen. Ik schoot volledig in mijn hoofd en ging als een robot aan de slag. De verbinding met Lonneke was totaal weg, terwijl we samen bezig waren. Gelukkig gaf Lonneke op tijd aan dat ze zich aan de kant gezet voelde zodat ik weer in mijn lijf kon zakken. Als je niet oppast heb je een schoon opgeruimd huis, maar een rommelige relatie!

Kortom, tijdens het daten en in relaties is voelen essentieel. Autorijden zonder dat je de meters en lampjes in de gaten houdt op het dashboard, loopt uiteindelijk ook niet goed af. Daal dus eens af met je aandacht in je lijf en registreer wat je daar voelt. Vraag jezelf af wat die gevoelens je willen vertellen en doe iets met die boodschap. Je liefdesleven zal er enorm van opknappen!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wij jij ook beter leren voelen en meer ontspannen die relatie aangaan? Dat kan via onze online training “Naar een relaxte relatie vrij van bindingsangst en verlatingsangst. En je bent natuurlijk ook van harte welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Hoewel ik in de zomer doorgaans weinig tv kijk, was er één programma dat ik niet wilde missen. En dat was “B&B vol Liefde”. Nu zie ik sommige mensen al zuchten: “moet het nu weer over dat programma gaan?!” Sorry mensen, nog één laatste keer. Want waarom ik het persoonlijk zo jammer vind dat het weer is afgelopen is, is dat ik het zo heerlijk kon bespreken met mijn coachklanten. Van elk probleem dat zij ervaren, kwam er in het programma wel een voorbeeld voorbij. 

Zo was er Thijz, die een prachtige vrouw liet gaan door zijn bindingsangst. Er was Anja, die er steeds tegenaan liep dat de mannen geen vragen aan haar stelden. En er was Arno, waarbij niemand snapte waarom hij toch afscheid nam van zijn ogenschijnlijk perfecte nieuwe liefde.

Maar over wie ik het wil hebben is Mirjam: een leuke vlotte dame met een mooie lodge in Zuid-Afrika. Waar zij tegenaan liep, was dat de meeste mannen niet aanvoelden wat zij nodig had. Zo was haar frustratie bij de eerste man dat hij alleen over zichzelf praatte en haar te weinig vroeg. Een volgende man vertelde naar haar zin te veel over zijn problemen toen er leeuwen om zijn tent liepen. En de derde man flirtte veel te veel met haar, waardoor ze zich steeds ongemakkelijker ging voelen. 

Probleem was dat Mirjam hierover van alles vertelde tegen de camera, maar niet tegen de mannen in kwestie zelf. Zij was duidelijk iemand die de band graag heel rustig op wilde bouwen, maar liet dat niet weten aan de mannen die haar het hof wilden maken. Soms maakte ze een voorzichtig grapje, maar meestal lachte ze zich maar een beetje door de ongemakkelijke situaties heen. Om vervolgens de zich van geen kwaad bewuste mannen weg te sturen. 

En nu is het geval dat ik aardig wat “Mirjams” (m/v) in mijn praktijk tegenkom. Mirjams die hopen dat hun kersverse date precies kan aanvoelen wat zij als prettig ervaren. Of het nu gaat om de hoeveelheid appjes die er gestuurd worden, de snelheid waarmee de verbinding wordt aangegaan, de hoeveelheid bevestiging die er wordt gegeven, de onderwerpen die worden aangesneden of de mate waarin geflirt en gezoend wordt: zij hopen dat hun date kan aanvoelen wat er gewenst is, maar uitspreken doen ze het niet. 

Nu is het zeker fijn als je elkaar in de loop van de relatie kan aanvoelen, maar verwachten dat de ander dat al kan als hij of zij je nauwelijks kent, is wellicht wat veel gevraagd. Laat staan dat de ander precies hetzelfde normaal of gewenst vindt als jij. Dus als je een voor beide prettige tijd met elkaar wilt hebben, zit er niets anders op dan je behoeftes, wensen en grenzen uit te spreken. En liefst niet naar de cameramensen (zoals Mirjam) of naar je vriend(inn)en, maar gewoon naar de persoon zelf. 

Mocht jij ook een Mirjam zijn, dan weet je dat het meestal uit goede intenties voortkomt. Je wilt de ander niet kwetsen, of bent bang voor een conflict. Maar als het om gedrag gaat dat ook daadwerkelijk veranderbaar is, helpt het jou én de ander om te vertellen wat je fijn vindt. Als je dat op een respectvolle en positieve manier doet, kan de ander er doorgaans prima tegen. 

Bijvoorbeeld “Ik vind het heel leuk om een appje van je te krijgen, maar ik word afgeleid van mijn werk als ik overdag veel appjes krijg. Ik vind het zelf prettiger als we alleen in de avond even appen”. Of “Ik vind het heel gezellig met je, maar ik ben daar wat langzamer in dan jij. Ik bewaar zoenen/fysiek contact graag totdat ik iemand wat beter ken”.  Als je het bij jezelf houdt, hoeft de ander zich niet aangevallen te voelen.

Het is misschien spannend, maar het is jammer als je een potentieel leuke relatie weer afkapt omdat je wensen en behoeftes niet meteen overeen komen. Geef de ander de kans je daarin te leren kennen. Pas als hij of zij geen rekening wil houden met je wensen en grenzen, is het tijd om afscheid te nemen. 

Helaas kan ik de voorbeelden vanuit B&B Vol Liefde niet langer aanhalen in mijn coaching. Maar voor de mensen die net als ik van liefdesprogramma’s smullen: Boer zoekt Vrouw komt er weer aan! 

Hoe kunnen wij je helpen?

Heb jij genoeg van de “Mirjam” in jezelf en wil je ook leren je grenzen en behoeften te leren aangeven tijdens het daten of in een beginnende relatie? Wij helpen je graag om  die eerste stappen gemakkelijker te maken. Je bent van harte welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Terwijl ik blogs en facturen typ, denk ik nog regelmatig met heel veel plezier terug aan onze singlesweek in Frankrijk. Een van de leukste momenten vond ik onze “Flirty Dancing” workshop die ik samen met Meinou heb gegeven. Deze speelse workshop was niet alleen voor onze eigen deelnemers, maar ook de deelnemers van andere cursussen op het landgoed.

In onze workshop kon je niet alleen lekker dansen. Het ging ook om oogcontact maken, glimlachen naar elkaar, elkaars handen vasthouden, je verbinden met elkaar en ook een beetje flirten en verleiden. Niet alleen nieuwe vaardigheden leren, maar ook heel veel plezier en vooral lachen om jezelf en alle anderen. 

Maar… in eerste instantie wilde bijna niemand komen. Daar baalden we flink van! Als we de mensen enthousiast probeerden te maken, kregen we allemaal opmerkingen zoals: “Dan heb ik straks allemaal kerels achter me aan”, “Dan denkt ze nog dat ik meer van haar wil”, en “Ik wil geen verkeerde verwachtingen wekken”. 

Dat leek een beetje op wat ik ook vaak van klanten hoor in mijn coaching. “Als ik laat merken dat ik hem of haar aantrekkelijk vindt, dan wil de ander gelijk meer. Dan heb ik verwachtingen gewekt en moet ik ook de volgende stap zetten. Ik wil die ander niet teleurstellen”. Het gevolg van deze denkwijze: “Dan doe ik maar helemaal niks”. Want de overtuiging is: wie A zegt moet ook B zeggen.

Dus laten we elkaar bij het daten niet merken dat we elkaar leuk vinden. En durven we niet te flirten, bijna geen complimenten te geven en ook geen diepe verbinding te maken. Het resultaat? Er gebeurt niets. Er is geen klik of je wordt al snel verbannen naar de friendzone. Beide helpen niet echt om een relatie te krijgen.

Als ik er over nadenk, vind ik het eigenlijk een beetje bizar. Als je de overtuiging van veel singles volgt, kun je dus tijdens een date niet gewoon een beetje flirten en een mooie verbinding maken. Ten minste, niet zonder dat je dan gelijk verwachtingen wekt en dus verdere stappen moet zetten. 

Bekijk het eens van een andere kant. Het zou hetzelfde zijn als dat ik naar de fietsenmaker ga met een gebroken ketting, en verwacht dat deze al zijn of haar werk uit de handen laat vallen en mijn fiets als eerste maakt. Of dat als ik een nieuw shirt koop en lief naar de verkoopster lach, gelijk verwacht dat ik 50% korting krijg. Aan die verwachtingen is (helaas voor mij) nog nooit voldaan. Al is mijn verwachting nog zo sterk en vind ik dit misschien heel normaal.

Bovenstaande voorbeelden vind ik net zo onzinnig als verwachten dat er gezoend gaat worden als er een beetje geflirt is. Of dat je de ander mee naar binnen moet vragen als je voor je deur afgezet wordt. 

Dat hoopt of verwacht die ander misschien wel. Er is niks mis met hoop en verlangen. Maar dat is heel wat anders dan de verwachting, dat het “moet” gebeuren omdat het zo hoort. Dat bepaal je nog altijd zelf. Dus zeg gerust “A” en zeg pas “B” als je het ook echt zelf graag wilt. 

Dat geeft veel meer vrijheid om te flirten, te verbinden en te laten merken dat je die ander leuk vindt zonder verdere verplichtingen. Het gaat om wat er in het moment gebeurt en elke volgende stap zul je weer opnieuw samen moeten onderzoeken. 

Dit gaven we trouwens ook uitdrukkelijk aan bij alle aarzelende deelnemers van onze Flirty Dancing Workshop in Frankrijk. En je raadt het al: zonder druk en zonder dat er iets moest, hebben we vervolgens heerlijk geflirt en gedanst!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook veilig oefenen met “A” zeggen zonder dat je gelijk aan “B” vast zit? Kom dan naar onze de workshop “Leer flirten en contactleggen in één middag” of

workshop “Dansend op weg naar de liefde”.  Natuurlijk ben je ook welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.