Ken je dat nare gevoel van als laatste gekozen worden bij de gymles omdat je nou eenmaal niet goed bent in die ene sport? Dat gevoel had ik afgelopen weekend aan het begin van het dansweekend waar ik samen was met mijn vriendin Lonneke. De gemiddelde leeftijd lag rond de 35, en zij vonden ons als 50-plussers een stuk minder aantrekkelijk om mee te dansen. 

Gelukkig waren er nog vier leeftijdsgenoten. Alleen… drie van de vier hadden er al snel genoeg van om het minst populaire jongetje of meisje van de klas te zijn. Dus die kozen snel het hazenpad, zodat wij samen met nog één andere vrouw in onze leeftijdscategorie overbleven. Ik noem haar maar even Rieneke.

Dan denk je natuurlijk: Jij en Rieneke hebben vast veel samen gedanst. Maar dat was dus helemaal niet zo. Ze kon best goed dansen, maar ik had het gevoel dat Rieneke iets “kwam halen” bij me. En iets moeten geven omdat die ander iets van je wil, voelt behoorlijk onaangenaam.

Het dansen met Rieneke deed me gelijk weer denken aan de verhalen van mijn coachklanten bij het daten. Want bij het daten werkt dat “halen” hetzelfde als bij het dansen. Maar met het voorbeeld van dansen kan ik het beter uitleggen.

Tijdens het dansen is er een natuurlijke uitwisseling van energie tussen twee mensen. In de meeste gevallen voelt die energie voor mij wederzijds: zowel ik als de ander genieten van het dansen, we staan in onze eigen kracht, geven elkaar ruimte, en het voelt ontspannen. We komen beiden iets brengen en krijgen daarvoor ook iets moois terug.

Maar afgelopen weekend tijdens het dansen merkte ik dat Rieneke figuurlijk te veel op mij leunde, mijn energie leek te “nemen” zonder echt iets terug te geven. In plaats van samen een mooie interactie te creëren, ging het haar (onbewust) meer om wat zij uit het moment haalde. Alsof ze danste om iets van me te krijgen – zoals aandacht, bevestiging of controle – in plaats van samen een mooie ervaring te hebben. 

Hoe ziet dat er dan uit in een date? In een evenwichtige date voelt de interactie als een wederzijdse uitwisseling van aandacht, interesse en energie. Je leert elkaar rustig kennen, stelt vragen en luistert echt naar de ander.

Ik hoor vaak terug van coachklanten dat dates regelmatig minder fijn verlopen. Zeker als hun date trekjes van verlatingsangst heeft. Ze voelen als het ware dat hun date iets bij hen komt halen. 

Zo ook de laatste date van coachklant Digna. Ze vertelt: “Dave was vooral gefocust op wat hij van mij wilde krijgen – aandacht en bevestiging. In zijn hoofd was hij al bezig met snelle stappen richting een relatie – zonder echt interesse te tonen wie ik nu echt ben. Het gesprek met Dave voelde vaak als eenrichtingsverkeer, waarbij ik nauwelijks vragen kreeg. 

Ik moest hem ook regelmatig geruststellen en bevestiging geven. Hij wilde altijd snel weer afspreken, anders voelde hij zich afgewezen. Waar ik helemaal op afknapte is dat hij al heel snel intiem wilde worden zonder goed op mij af te stemmen en rekening met mij te houden. Ik voelde me totaal niet gezien. Het ging Dave meer om het hebben van een relatie dan om mij.”

Rieneke deed Lonneke en mij gelijk weer beseffen hoe belangrijk het is om “te brengen” in het contact met anderen. Op die manier lukte het ons goed om na verloop van tijd een mooie band op te bouwen met de andere, veel jongere dansers tijdens het dansweekend. Wil jij ook een fijne dans of date? Kom dan ook iets brengen in plaats van halen. Je krijgt vanzelf iets moois terug!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wist je dat je je datevaardigheden ook op een leuke speelse manier kunt verbeteren in de dans via deze training? Ook ben je van harte welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek om samen eens te kijken waar jij vastloopt. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma. 

Wil je liever eerst zelf aan de slag met je verlatingsangst of bindingsangst? Kijk dan eens naar onze online training “Naar een relaxte relatie vrij van bindingsangst en verlatingsangst“

H

Bij ons thuis speelde het benoemen van gevoelens en emoties vroeger nauwelijks een rol. We kwamen meestal niet verder dan “blij” of “boos”. Als ik een keer probeerde mijn diepere gevoelens te uiten, werd dat al snel gezien als aanstellerij.

Misschien herken je dat ook wel: dat jouw emoties vroeger geen ruimte kregen. En misschien maak je er zelf ook geen ruimte meer voor.  Sommige van onze klanten besloten vroeger (onbewust) om maar niks meer te voelen, dan was hun leven een stuk minder ellendig. Danique, een van mijn cliënten, zei eens: “Ik vind emoties maar vaag en zweverig. Ik kan er niets mee.”. 

Ik was vroeger net als Danique. Jarenlang vond ik emoties lastig, overbodig zelfs.Ik dacht dat ik met mijn verstand en ratio er wel kwam. Toen ik op kamers ging met studenten van de kunstacademie, vond ik hen maar raar met hun emotionele expressie.

Wat ik toen niet wist, is dat je emoties nodig hebt om te registreren wat er echt aan de hand is met je. Ze helpen je om echt verbinding te maken met anderen. En als je weinig of niets voelt, mis je ook de vreugde en het geluk die het leven te bieden heeft. Want genieten, blij zijn en gelukkig zijn, zijn net als boosheid, angst en verdriet ook gevoelens.

Een moment van inzicht kwam tijdens een training toen ik consultant was. Ik liet mijn emoties niet zien, terwijl anderen dat wel deden. Hierdoor verloor ik de verbinding met de groep; ze werden zelfs boos omdat ik me als enige niet kwetsbaar opstelde. Pas toen ik uiteindelijk een klein beetje gevoel terugvond en liet zien hoe moeilijk ik het daarmee had, ontstond er wat begrip en verbinding.

Wist je dat ongeveer 90 tot 95% van ons gedrag onbewust gestuurd wordt? Dat betekent dat gevoelens, gewoontes en automatische reacties een grote rol spelen in hoe we handelen en denken. Mijn ratio waar ik zo op vertrouwde was dus niet de CEO van mijn leven, maar meer een ongeduldige stagiaire die dacht dat ‘ie de baas was. Dat motiveerde me nog veel meer om met mijn gevoel aan de slag te gaan.

Ik vergelijk mijn gevoelens wel eens met het dashboard van mijn auto. Ze zijn de metertjes die aangeven wat er bij mij speelt, vaak lang voordat mijn rationele brein dat doorheeft. Bijvoorbeeld: bewust zijn van stress helpt me inzien dat ik te hard werk of te veel hooi op mijn vork neem. Bewust worden van onzekerheid in mijn relatie geeft aan dat er iets is wat ik moet bespreken.

Voelen gaat gelukkig inmiddels veel beter, maar zelfs nu val ik soms terug in oude patronen. Afgelopen week moesten mijn vriendin Lonneke en ik onder tijdsdruk het huis schoonmaken en opruimen. Ik schoot volledig in mijn hoofd en ging als een robot aan de slag. De verbinding met Lonneke was totaal weg, terwijl we samen bezig waren. Gelukkig gaf Lonneke op tijd aan dat ze zich aan de kant gezet voelde zodat ik weer in mijn lijf kon zakken. Als je niet oppast heb je een schoon opgeruimd huis, maar een rommelige relatie!

Kortom, tijdens het daten en in relaties is voelen essentieel. Autorijden zonder dat je de meters en lampjes in de gaten houdt op het dashboard, loopt uiteindelijk ook niet goed af. Daal dus eens af met je aandacht in je lijf en registreer wat je daar voelt. Vraag jezelf af wat die gevoelens je willen vertellen en doe iets met die boodschap. Je liefdesleven zal er enorm van opknappen!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wij jij ook beter leren voelen en meer ontspannen die relatie aangaan? Dat kan via onze online training “Naar een relaxte relatie vrij van bindingsangst en verlatingsangst. En je bent natuurlijk ook van harte welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Stel, je bent op een feestje en je vertelt je gesprekspartners dat je van beroep augmented reality-architect, data steward of verticaal boerderijbeheerder bent… Dan kijkt bijna iedereen je verbaasd aan met een vragende blik van: “Wat is dat en wat doe je dan de hele dag?”. Die beroepen bestaan dan ook nog niet zo lang. Maar wat nu als je al 15 jaar singlecoach bent en je wordt nog steeds met dezelfde vragende blik aangekeken?

Dit overkomt me bijna wekelijks. Blijkbaar zijn Meinou en ik na al die jaren voor de meeste mensen nog steeds een soort “beroepsavonturiers” die nog een geheel nieuw onontgonnen vakgebied aan het ontdekken zijn. 

Eigenlijk is dat niet zo gek. Mensen gaan al vele duizenden jaren relaties met elkaar aan en dat liep meestal wel als vanzelf. Pas in de loop van de vorige eeuw begonnen verliefdheid en liefde een rol te spelen bij het aangaan van een relatie.

Daarvoor had het aangaan van een relatie weinig te maken met persoonlijke gevoelens en was het veel eenvoudiger. Als de man voor voldoende geld voor eten en onderdak zorgde, de vrouw goed voor de kinderen en het huishouden en je elkaar niet (te vaak) sloeg, had je een goed huwelijk. Dan moest je niet zeuren.

Toen gevoelens en behoeften een rol gingen spelen bij het aangaan van een relatie werd het veel lastiger. En wat later, toen we elkaar als man en vrouw ook nog eens niet meer nodig hadden, werd het helemaal ingewikkeld. Kijk maar eens naar jezelf, jij wilt je toch ook geliefd en gelukkig voelen in een relatie? Als dat niet meer zo is, dan heb je er al snel geen zin meer in.

De statistieken laten zien waarom die gevoelens en behoeften het zo lastig maken. Ongeveer de helft van alle samenwonenden en een derde van de getrouwde stellen gaat weer uit elkaar. Dat is wel even wat meer dan de 5 tot 10% in de jaren ’50. En welk deel van de liefdesrelaties in jouw omgeving is nu eigenlijk zo goed dat je precies zo’n relatie zou willen? Tja… 

Dan kan ik niet anders concluderen dat als gevoelens en behoeften een rol gaan spelen bij een relatie zoals: “je geliefd en gelukkig voelen”, dit opeens veel hogere eisen stelt aan onze relatievaardigheden. Een inkomen verdienen en kunnen koken is dus niet meer genoeg!

En toch denkt nog steeds bijna iedereen dat het aangaan van een relatie als vanzelf gaat.. Er is de overtuiging dat wanneer je verliefd bent, je instinctief allerlei vaardigheden krijgt die je nodig hebt om een relatie te verdiepen en goed te houden. Dus als ik verliefd ben of van mijn partner hou, kan ik plotseling fantastisch communiceren, heel goed mijn grenzen aangeven, zorgvuldig afstemmen en aangeven waar ik behoefte aan heb. 

Maar dat niet alleen, ook kan ik mijn emoties en gevoelens op het juiste moment delen en als er iets is waar ik last van heb in mijn relatie, dat op het juiste moment op precies de goede manier ter sprake brengen. En niet te vergeten, mijn bindings- en verlatingsangst verdwijnen plotseling als sneeuw voor de zon en ik weet ook intuïtief precies wie de geschikte partner voor me is waar ik de rest van mijn leven gelukkig wordt.

Ik moet eerlijk zeggen dat toen ik in het verleden verliefd was, dat ook wel eventjes zo leek door de roze bril die ik op kreeg. Maar toen de verliefdheid voorbij was, de realiteit er heel wat minder rooskleurig uit zag. Dan was het veel minder leuk doordat we toch niet helemaal bij elkaar pasten, ik mijn gevoelens toch niet zo snel deelde en me veel te gemakkelijk aanpaste. 

Inmiddels, na vele jaren aan mezelf werken, gaat het een heel stuk beter in mijn huidige relatie. Maar het vinden, aangaan en goed houden van een relatie is een vak apart, gaat niet vanzelf en moet bijna iedereen leren. Durf dat voor jezelf te erkennen, neem geen genoegen met een slechte of matige relatie en ga met jezelf aan de slag!

Hoe kunnen wij je helpen?

Heb jij genoeg van slechte dates en matige relaties en wil je ook met jezelf aan de slag? Kom dan langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Heb jij dat advies ook wel eens gekregen? “Wacht gewoon tot je de juiste persoon tegenkomt, dan gaat het vanzelf met de liefde.” Of misschien zeg je het ook wel regelmatig tegen jezelf: “Dit is niet de juiste persoon voor mij, anders ging het wel als vanzelf!”

Als je dat gelooft geeft dat natuurlijk heel veel hoop en vertrouwen. En ik moet eerlijk zeggen, er zijn ook een heleboel mensen die een leuke man of vrouw tegenkomen, waarbij het aangaan van de relatie als vanzelf loopt. 

Toen ik ruim twee jaar geleden mijn vriendin Lonneke tegenkwam, voelde het voor mij ook alsof het aangaan van onze relatie als vanzelf ging. Maar… voordat dit gebeurde heb ik flink aan mezelf moeten werken, en Lonneke trouwens ook. 

Toen ik ooit lang geleden begon met daten heb ik eerst mijn zelfvertrouwen en sociale vaardigheden flink opgekrikt. Daarvoor liepen alle dates in de soep. Wat later kreeg ik mijn eerste relatie en vervolgens schoot ik flink in de verlatingsangst. Daar heb ik toen stappen in gezet. Echter, in mijn tweede relatie stak opeens bindingsangst de kop op. Ook daar mocht ik toen mee aan de slag om dat te overwinnen. 

En dan denk je dat je alles wel gehad hebt, maar toen bleek er ook nog een hardnekkig relatiepatroon te spelen, in mijn geval: niet volledig gezien worden door je partner. Pas toen ik dat patroon ook “kaltgestellt” had, ging het vervolgens met Lonneke als vanzelf. 

Als ik dan met mensen ga praten met wie het aangaan van hun huidige relatie ook als vanzelf ging, blijkt meestal dat ze daarvoor ook al enige tijd flink aan zichzelf gewerkt hebben. Of ze zijn heel veilig gehecht en al hun relaties gingen al van jongs af aan als vanzelf. 

Ik wil je niet al je (valse) hoop en vertrouwen wegnemen, maar als het tot nu toe niet als vanzelf ging met het aangaan van een liefdesrelatie, zal dat de komende keer ook niet gebeuren als je niks veranderd hebt. Dat zou ook wel raar zijn, steeds hetzelfde doen, maar dan wel een heel ander resultaat verwachten.

Stel je eens voor: je vindt het heel lastig om grenzen te stellen in de liefde, en dan kom je de prins op het witte paard tegen, en opeens gaat grenzen stellen als vanzelf en heb je die vaardigheid wel! Of je voelt je in al je vorige dates en relaties benauwd, gestrest en twijfelt veel en vaak (je hebt bindingsangst) en bij de juiste vrouw voel je alleen nog een groot verlangen en diepe liefde. 

Helaas… dit heb ik de afgelopen 15 jaar als singlecoach nog niet één keer meegemaakt en is ook meer iets voor een sprookjesboek. Waar je wel hoop en vertrouwen uit kunt halen, zijn de mensen die wél aan zichzelf gewerkt hebben en nu een fijne relatie hebben. Dus, als het bij jou tot nu toe ook niet als vanzelf ging en de weg naar de liefde vele hobbels kent, ze zijn te overwinnen! Vele anderen zijn je voorgegaan. 

Hoe kunnen wij je helpen?

Ook voor jou is de liefde weggelegd, mits je maar naar jezelf wilt kijken en jouw uitdaging aan wilt gaan. Kortom: gaat het bij jou tot nu toe ook niet vanzelf in de liefde en ben je bereid kritisch naar je eigen aandeel te kijken? Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek om te kijken of ons coachingsprogramma iets voor je is. Dan ontdek je hoe je jouw hobbels in de liefde kunt overwinnen en daarna ook als vanzelf die fijne liefdevolle relatie aan kunt gaan.