Van friendzone naar zelfverzekerde geliefde

Waar was jij heel goed in toen je jong was? Ik kreeg laatst die vraag. Nou, daar hoefde ik niet lang over na te denken. Ik was een expert in “gefriendzoned” worden. Oftewel: zo lang de seksuele spanning vermijden bij het daten, dat je vrienden wordt in plaats van wat ik het liefst wilde: geliefden.

Herken jij dit ook, dat je de seksuele spanning liever uit de weg gaat? Ik vermeed zorgvuldig flirterig oogcontact, negeerde stelselmatig alle andere flirtsignalen, kwam vooral niet te dichtbij en dook weg of verstijfde als de vrouw in kwestie mij probeerde aan te raken. Het resultaat: op een bepaald moment had ik best wel een aantal vriendschappen met vrouwen omdat ik “heel veilig” was. Maar geen liefdesrelatie…

De wintersport met Nathalie

Mijn hoogtepunt van gefriendzoned worden was door Nathalie van een wintersportvakantie. Ze deed erg haar best om me te versieren met haar zwoele blik en lieve woordjes. Ze was leuk en aantrekkelijk. Maar ik deed er alles aan om haar avances te ontwijken – soms zelfs keihard te negeren. Op een bepaald moment had ik het zo bont gemaakt dat ze boos werd. “Volgens mij ben jij een vrouwenhater” riep ze. “Anders negeer je me niet zo.” Je snapt het al, het is niet meer goed gekomen tussen ons die week.

Waarom aantrekkingskracht onmisbaar is

Die seksuele aantrekkingskracht is dus voor het daten heel belangrijk. Als die er niet is terwijl je iemand wél leuk vindt, of je ontwijkt deze, word je afgewezen of hooguit vrienden (of door Nathalie uitgescholden). Dat betekent niet dat je gelijk met elkaar zoent of het bed induikt. Daarentegen is het wel belangrijk dat je elkaar het gevoel geeft dat je elkaar seksueel aantrekkelijk vindt. En dat er ergens in de toekomst leuke intieme dingen kunnen gebeuren.

De angst om het fout te doen

Seksuele spanning opbouwen vond ik vroeger doodeng. Ik wist niet wat ik moest doen, was bang dat ik het verkeerd deed en dan flink werd afgewezen. Wat ik zelf meemaakte, herken ik nu vaak terug bij mijn coachklanten. Onzekerheid en angst voor afwijzing op dit vlak komt veel voor in hetero-relaties, veelal bij de mannen en soms ook bij vrouwen.

Als vrouwen gefriendzoned worden, ligt dat vaak aan andere zaken. Wat ze me regelmatig vertellen is dat ze het eerst “willen voelen” bij een man. Dat de seksuele aantrekkingskracht er vanaf móét spatten voordat ze ook maar een centimetertje dichterbij willen komen. Bij vrouwen ontstaat de aantrekkingskracht vaak pas als er in de date gewerkt is aan veiligheid, vertrouwen en verbinding.

Is de seksuele aantrekkingskracht er niet gelijk en wil je het een kans geven? Dan is het goed om helder met je date te communiceren dat je wat meer tijd nodig hebt voordat deze teleurgesteld wegrent of je gefriendzoned wordt.

Als vertrouwen ontbreekt

Wat ik ook regelmatig hoor is dat vooral vrouwen nare ervaringen op het gebied van seksualiteit hebben gehad en daarom heel veel afstand houden. Het vertrouwen is weg. Een andere reden, die soms in het verlengde daarvan ligt, is dat ze het moeilijk vinden om hun grenzen aan te geven als het wat intiemer wordt. Als je een eerste stapje zet en de ander stopt daarna niet meer, beland je ergens waar je op dat moment nog echt niet wilt zijn. Om dat te voorkomen, doe je lange tijd maar helemaal niks en haakt de ander op een bepaald moment af.

Als je wel stevig staat en je grenzen aan durft te geven, hou je de controle. Als je gaat fietsen op een fiets met hele slechte remmen, moet je heel langzaam en voorzichtig fietsen om geen ongelukken te krijgen. Met goede stevige schijfremmen op je fiets kun je er daarentegen flink de vaart in zetten, want je staat op elk moment weer zo stil al je dat wilt.

Van angst naar spel door meer zelfvertrouwen

Kortom: als je steviger staat en meer zelfvertrouwen hebt op het vlak van de liefde, durf je sneller je grenzen aan te geven en daardoor meer risico’s te nemen. Je bent ook minder bang het verkeerd te doen en afgewezen te worden. Na de aanvaring met Nathalie was dat ook waar ik zelf mee aan de slag gegaan ben. Doordat ik meer zelfvertrouwen kreeg, werd het opbouwen van de seksuele spanning juist een leuk gezamelijk spel in plaats van iets engs. Daarna volgde al snel mijn eerste relatie.

Wil jij ook meer zelfvertrouwen?

Wil jij ook steviger staan in de liefde en met meer zelfvertrouwen gaan daten, kom dan naar onze workshop Stevig staan in de liefde. In het webinar “Van single naar soulmate” op 28 sept a.s. gaat Meinou samen met Karlijn Visser van Holistik in op onderwerpen als verliefdheid, het doorbreken van bindingsangst, en nog veel meer. Of plan gewoon een gratis kennismakingsgesprek in en ontdek hoe ons coachingsprogramma jou kan helpen.

Waarom kennis zonder praktijkervaring je niet verder brengt in de liefde

Mijn ouders, inmiddels 88 en 89, wilden verhuizen naar een verzorgingstehuis. Dat betekende kleiner wonen en afscheid nemen van een hoop spulletjes. Voor mij betekende het veel spullen verhuizen en verkopen, waaronder een zeldzame marmeren schouw uit de 18e eeuw.

De ‘krak’ die alles veranderde

Ik dacht, die schouw demonteren, dat doe ik effe. Met google en ChatGPT had ik me uitgebreid ingelezen. Dus veel kennis, maar nul ervaring. Na een paar uurtjes zweten kon ik alle onderdelen demonteren, behalve het voorfront. Marmer is een harde steensoort, dus toen het niet lukte dacht ik: even een beetje wrikken en dan komt ie wel los.

Maar… hard betekent niet altijd sterk. Met een luide krak brak het voorfront in tweeën.  Een 300 jaar oud erfstuk – kapot in mijn handen. Ik zat te vloeken en was er behoorlijk kapot van. Als er íets is wat je niet wilt slopen, dan is het een zeldzame marmeren schouw. 

Wat een expert wél kan (en boeken, ChatGPT en Google niet)

Gelukkig leer ik snel. Toen ik een eeuwenoude staande klok moest verhuizen, vertelde Google me ook hoe ik dat moest doen. Je begrijpt het al, dat vertrouwde ik niet meer en ik heb een expert erbij gehaald. 

Gelukkig had hij wat meer praktijkervaring dan Google en ChatGPT, waardoor hij me de kneepjes van het vak liet zien. Het bleek toch net iets anders te gaan dan ik had gelezen. Dankzij hem staat die klok nu onbeschadigd en werkend op zijn nieuwe plek.

Waarom kennis alleen je single houdt

In mijn werk als singlecoach hoor ik ook regelmatig: “Ik heb al zoveel gelezen, ik weet alles al. Mij hoef je niks meer te vertellen.” Toch blijkt de praktijk een stuk lastiger…

Ik moet dan ook denken aan Bram, hij kwam een paar jaar geleden op onze training over bindings- en verlatingsangst met de houding: “Ik heb alle zelfhulpboeken over dit onderwerp al gelezen, probeer mij maar eens wat nieuws te leren.” Bij elk nieuw onderwerp haakte hij al snel af. “Dit heb ik twee jaar geleden al op YouTube gezien”, of “Dat staat ook in “Liefdesbang” was dan zijn reactie.

Het gevolg: de oefeningen waar we de theorie in de praktijk gingen brengen, deed hij ook maar half mee. Aan het eind van de dag liet hij ons ook merken dat hij het een “matige training” vond, want alles was wel in boeken en op internet te vinden. Toen ik een paar weken geleden echter op zijn social media keek, zag ik dat hij nog steeds single is…

De les: oefenen, vallen en opstaan

Aan theorie zonder praktijk heb je niet zoveel is mijn ervaring. Ik denk, dat als ik samen met Google en ChatGPT nog 2 antieke marmeren haarden demonteer (en hoogstwaarschijnlijk sloop) ik de vierde wel helemaal in mijn eentje, zonder hulp, heelhuids het huis uit krijg.

Zo werkt het ook met relaties. Het is heel helpend als je al veel weet over bindingsangst, verlatingsangst en relatiepatronen. Maar onderliggende patronen in de praktijk veranderen blijft lastig. Van een afstand echt scherp zien wat je doet, is al helemaal moeilijk – zeker als het om iets ingewikkelds gaat als de liefde. Het is begrijpelijk, maar wel doodzonde, als je dan een in potentie goede relatie toch weer aan het “slopen” bent.

Geen zin in lang oefenen, vallen en opstaan: vraag een expert!

Heb je geen zin om veel tijd te verspillen en een hoop “leergeld” te betalen? Ga dan ook eens bij een ervaren expert te rade, die je behoedt voor alle valkuilen die je in jouw praktijk tegen gaat komen.

Hoe wij je kunnen helpen?

Kom eens gratis en vrijblijvend kennismaken en kijken hoe wij je kunnen helpen. Met ons coachingsprogramma hebben wij al veel singles begeleid naar een leuke, duurzame relatie! Misschien ben jij de volgende?

Liefde geven zonder te overstromen: de balans vinden

Door: singlecoach Hans Gierkink

Als ik na een paar weken vakantie weer thuiskom, vind ik het altijd weer spannend hoe mijn huis erbij staat. Toen ik onlangs na een paar weken heerlijke zomervakantie mijn huis weer binnenstapte, was ik toch wel een beetje verbaasd. De vriendin uit een dorp verderop, die voor onze kamerplantjes had gezorgd, had zich flink uitgeleefd bij het water geven van de plantjes.

Terug van vakantie … en natte cactusvoeten

Nu zou je denken: “Planten houden toch erg van water, dat kan toch niet snel te veel zijn?”. Nou, als zelfs je cactussen zijn verzorgd alsof het moerasplanten waren, dan is er toch iets niet helemaal goed gegaan. Het water stond bij een aantal tot aan het randje van de buitenpot. Ze had met haar grote 5-liter gieter, liefde voor planten én angst voor verdroging iets te veel haar best gedaan.

Kun je te veel liefde geven?

Gelukkig hebben bijna al onze plantjes het waterspektakel overleefd. Dit deed me wel denken aan mijn tijd dat ik zelf wel eens iets te veel gaf. Namelijk liefde en aandacht. Ook in de liefde kun je denken: “Maar daar kun je nog nooit genoeg van krijgen?”. Nou, dan heb je nog nooit gedatet of een relatie gehad met iemand met verlatingsangst. Dus ook in liefde kun je ‘overbewateren’. Vraag dat maar aan mijn cactussen én mijn ex.

Te veel bevestiging, te veel appen

Als ik dan later terugkijk op zo’n periode van mijn verlatingsangst, een tijd van te veel liefde geven, dan snap ik helemaal dat mijn toenmalige partner het allemaal veel te heftig vond. Haar heel veel aandacht geven, veel emoties delen, haar voortdurend bevestiging geven en natuurlijk vertellen hoe geweldig ze is: ik deed het allemaal. En niet te vergeten: ik wilde haar natuurlijk ook heel veel zien en vooral veel appen. Als ik nu op die periode terugkijk, denk ik: “Hans, wat voor rare overdreven dingen was je toen allemaal aan het doen? Was dat echt nodig?”

Maar als je met je verlatingsangst er middenin zit, is dat enorm veel “liefde” geven het enige wat op dat moment goed voelt. Ik werd toen helemaal overgenomen door mijn gevoelens en emoties. Mijn ‘verstandige ik’ stond op grote afstand meewarig toe te kijken.

Verlatingsangst is als hoogtevrees

Gelukkig is verlatingsangst geen ziekte of stoornis en is er veel aan te doen. Ik vergelijk het vaak met hoogtevrees. Zolang je lekker met beide benen op de grond blijft staan is er niets aan de hand. Maar zodra je de ladder opklimt, of in de liefde je gaat hechten aan iemand, begint het gedoe. Door je te hechten wordt ook je verlatingsangst geactiveerd.

Het begint met erkennen

Verlatingsangst oplossen begint met het erkennen dat er iets met je aan de hand is. Dat het niet alleen aan de ander ligt, als die jou ‘te veel aan liefde’ afwijst en daardoor afstand neemt. Het begint met erkennen dat jij te veel liefde geeft, te veel je best doet, veelal uit angst die ander weer kwijt te raken.

Nadat je hebt erkend dat je verlatingsangst hebt, mag je met jezelf aan de slag gaan. Leren omgaan met je gevoelens en emoties, je gedachten onder controle krijgen en werken aan je zelfvertrouwen in de liefde. En vergeet niet het belangrijkste: het helen van je hechtingswond.

Het heeft mij veel gebracht om het op deze manier aan te pakken. Ik sta weer in mijn kracht en kan nu in de juiste dosering liefde geven. Net zoals onze coachklanten, die we dit ook leren. Tegenwoordig geef ik één scheutje liefde tegelijk, niet de hele 5-liter gieter. Zelfs m’n cactus knapt daarvan op!

Wil jij ook beter leren doseren in de liefde?

Wil jij de liefde niet langer laten verstieren door verlatingsangst of bindingsangst? En de weg naar een nieuwe relatie gemakkelijker maken? Kom dan eens gratis en vrijblijvend kennismaken en kijken hoe wij je kunnen helpen. Met ons coachingsprogramma hebben wij al veel singles begeleid naar een leuke, duurzame relatie! Misschien ben jij de volgende? 

Waarom kwetsbaarheid de sleutel is tot echte verbinding

Daar zit je dan met 14 singles die je aankijken met een verwachtingsvolle blik, alsof je de prins(es) op het witte paard elk moment de zaal in kan laten galopperen. Ze zijn helemaal naar Frankrijk afgereisd om alles te leren over het aangaan van een relatie. Mijn collega Meinou schreef er twee weken geleden al over: het betreft hier onze singleweek in Preau, Frankrijk.

Lekker comfortabel en veilig, of toch niet?

De start van het opbouwen van een band met de deelnemers: Ik mag mezelf voorstellen, iets over mezelf gaan vertellen.

Het meest comfortabel vind ik het om te vertellen hoeveel ervaring ik wel heb, hoeveel mensen ik als een echte cupido naar een relatie heb begeleid en wat ik allemaal wel weet. Maar dat schept juist afstand in plaats van een veilige warme band. Dus ondanks dat dit voor mij lekker veilig en comfortabel is, doe ik dat maar niet.

Kwetsbaarheid als sleutel tot verbinding

Wat ik wel doe is mijn kwetsbaarheid laten zien. Vertellen over mijn gestuntel bij het daten van vroeger, mijn scheiding, rollercoasters van aantrekken en afstoten en hoe het nu is om in een veilige liefdevolle relatie te zitten. Heel oncomfortabel, maar het geeft wel veel herkenning, veiligheid en verbinding.

Ondanks dat het nog steeds oncomfortabel voelt om zo met de billen bloot te gaan, gaat het me wel een stuk gemakkelijker af dan in mijn vorige baan. Toen was kwetsbaar zijn voor de groep nog iets wat veel verder buiten mijn comfortzone lag.

Terug naar vroeger: een training die alles veranderde

Ik kan me nog heel goed een training herinneren uit die tijd, waar ik ook iets over mezelf mocht vertellen aan de groep. Ik bleef toen nog ver weg van de kwetsbaarheid. Bleef lekker in mijn comfortzone, terwijl veel van de andere deelnemers daarvoor al wel hun hele ziel en zaligheid blootgelegd hadden.

Misschien kun je de reactie van mijn mededeelnemers al wel enigszins voorstellen: “Hans, wat een afstandelijk verhaal”. “Je laat niks van jezelf zien”. “Hans, wie zit er achter dat masker?”. En daar zat ook nog een laag irritatie overheen…

Weg met het masker

Door mijn afstandelijke verhaal was ik de verbinding met de rest helemaal kwijt. Ik wilde het liefst de zaal uitlopen, in mijn auto stappen en gas geven tot aan de Belgische grens. Maar ik kon er ook voor kiezen compleet uit mijn comfortzone te stappen en wél iets van mijzelf te laten zien. Te vertellen hoe lastig het toen voor me was om kwetsbaar te zijn. Hoe onveilig dat voor mij voelde omdat ik daar vroeger ook wel eens mee gepest ben.

De kracht van ongemak

Gelukkig heb ik toen voor dat laatste gekozen. En dat heeft voor een doorbraak gezorgd voor mij! In mijn werk, maar ook zeker op het gebied van relaties. Uit mijn comfortzone en een eerste stap zetten om het compleet anders te gaan doen.

Dat zag ik ook bij de deelnemers aan onze singlesweek. Ook zij liepen in het verleden vast op het vlak van relaties. Bijvoorbeeld door te weinig grenzen aan te geven, de ander niet emotioneel dichtbij te laten, of niet meer te durven daten omdat dit in het verleden te veel pijnlijke ervaringen gaf.

Ook zij durfden het aan

Ook deze mensen durfden een stap uit hun comfortzone te zetten. En hun gedrag te doorbreken dat hen tegenhield om wel die fijne duurzame relatie te krijgen. Bijvoorbeeld eens echt iemand heel dichtbij laten, ondanks dat dit heel eng en kwetsbaar voelt. Of heel duidelijk “Nee” zeggen als iets niet goed voelt, terwijl je bang bent dat die ander je dan nooit meer hoeft te zien. Of wel helemaal “Ja” zeggen tegen een nieuwe date, terwijl je daarvoor al 7 keer afgewezen bent.

Dat is prachtig, ontroerend om mee te maken en maakt me heel blij. Daar buiten die comfortzone, daar begint de echte magie!

Durf jij het ook om uit je comfortzone te stappen?

Wat houdt jou tegen om uit jouw comfortzone te stappen? Durf het eens helemaal anders te gaan doen. Met als resultaat misschien wel die fijne duurzame relatie!

Hoe kunnen wij je helpen?

Zet die eerste stap door een afspraak te maken voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Ontdek in dit gesprek wat jou tegenhoudt en hoe jij jouw belemmeringen kunt overwinnen.

Loslaten is geen einde, maar een nieuw begin

Zaterdagochtend, ik, mijn vriendin Lonneke en nog twee vrienden stonden klaar in werkkleding met stevige werkhandschoenen. We gingen Bart, een vriend van ons verhuizen. Hij woonde op 40 vierkante meter, dus ik dacht: effe doorpakken met z’n allen en dan liggen we om 2 uur vanmiddag lekker aan het water bij zijn nieuwe huis.

Even een snelle verhuizing… toch?

Gaandeweg de ochtend verbaasde ik mij steeds meer over hoe enorm veel spullen je wel niet op 40 vierkante meter kunt opslaan. Toen we om vier uur in de middag eindelijk klaar waren met het verhuizen van de inboedel riep Bart: “Alles uit mijn tuin moet ook mee, het meeste heb ik al in de voortuin van mijn buurman gezet.” 

Daar aangekomen, zagen we niet alleen een compleet gedemonteerd tuinhuis en 15 houten pallets die ooit onderdeel van een loungeset waren, maar ook nog drie kuub brandhout en nog een heleboel andere tuinspulletjes. 

Nadat ik met enige pijn in mijn hart het idee van een frisse duik in het kanaal had losgelaten, begonnen we vol goede moed met het verhuizen van de tuininventaris. Bart liep het grootste deel van de tijd wat aangedaan door zijn oude huis. Af en toe kwam hij aanzetten met een vergeten lampje of een verstopte vork, terwijl wij lekker brandhout aan het versjouwen waren.

Twee huizen, twee harten – dat werkt niet

Bart ging samenwonen met zijn vriendin in een prachtig ruim nieuw huis, maar hij had duidelijk zijn oude huis en zeker ook al zijn overbodige dubbele spulletjes nog niet losgelaten. Tja, loslaten is best moeilijk. Ik kom het ook vaak tegen in mijn coachingspraktijk. Coachklanten die vol goede moed een nieuwe relatie proberen te krijgen terwijl ze hun ex nog niet losgelaten hebben.

Net als je portemonnee het niet trekt om elke maand de huur of hypotheek van twee huizen te betalen, trekt je emotionele systeem het ook niet om een nieuwe relatie aan te gaan terwijl je de oude nog niet goed afgesloten hebt. Het is me de afgelopen 15 jaar als singlecoach dan ook nog niet gebeurd dat een coachklant die zijn of haar ex niet goed verwerkt had, een nieuwe relatie kreeg. Kortom: loslaten is een must!

Signalen dat iemand nog niet los is van de ex

Ik merk aan mijn coachklanten dat ze hun oude relatie nog niet goed verwerkt hebben, als ze bijvoorbeeld nog met veel verdriet of boosheid over hun ex praten. Of überhaupt veel over hun ex praten. Een ander signaal waar ik op let is dat ze vertellen dat ze nog dagelijks of meerdere malen per week aan hun ex denken, of erger nog, zonder noodzakelijke aanleiding hun ex nog regelmatig zien. En het lastigste: ze willen wel een nieuwe relatie, maar staan er emotioneel absoluut niet open voor.

Wat maakt loslaten zo moeilijk?

Als we dan met loslaten bezig gaan, kom ik van alles tegen bij mijn coachklanten. “De hoop dat het weer goed komt” is wel de lastigste en meest hardnekkige. Zolang er nog hoop is, is loslaten kansloos. 

Stephanie: “Wout heeft nog steeds geen nieuwe vriendin. Hij stuurt me af en toe een appje als hij zin heeft in seks. Misschien ziet hij wel in wat hij fout gedaan heeft. En gaat hij in de toekomst wel serieus tijd investeren in de relatie.” Tja, als als als… Als je wil openstaan voor een nieuwe relatie, kun je die valse hoop beter met wortel en al uitroeien.

Mees: “Als ik mijn ex loslaat heb ik het gevoel dat mijn kans op echte liefde verkeken is. Het wordt vast nooit meer zo fijn als met Tess, ook al moest ik mezelf flink aanpassen om geen ruzie te krijgen.” 

Dit soort overtuigingen kunnen loslaten ook heel moeilijk maken. Soms wil iemand als Mees daarom nog helemaal niet loslaten, terwijl de relatie toen toch echt heel slecht was. Vaak heeft dat te maken met onzekerheid of een laag zelfbeeld. Zo zijn er natuurlijk nog veel meer redenen om niet los te laten.

Alles verhuisd… behalve zijn hart

En die verhuizing? Terwijl we aan het begin van de avond het laatste brandhout in de verhuiswagen gooiden, werd ik geraakt door iets: Ik zag Bart nog één keer omkijken naar zijn oude huis. Wel twee minuten lang. Alsof hij afscheid moest nemen van iets groters dan vier muren.

Dat moment herkende ik. De angst en het verdriet om het oude los te laten. Zelfs als je weet dat het nieuwe veel beter is. En ik snap dat het pad naar het nieuwe heel spannend kan zijn, want je weet nog niet hoe het precies gaat worden. Maar durf erop te vertrouwen dat het de weg is naar iets dat beter bij je zal passen.

Wil jij ook weer openstaan voor de liefde?

Heb jij ook een ex die als een verdwaalde verhuisdoos in je hoofd blijft staan en zin om je weer open te stellen voor nieuwe contacten? En is jouw doel weer echte verbinding aan te gaan en een fijne liefderelatie te vinden? Kom dan eens gratis en vrijblijvend kennismaken en kijken hoe wij je kunnen helpen. Met ons coachingsprogramma hebben wij al veel singles begeleidt naar die leuke. duurzame relatie!  

Hoe we soms kiezen voor stilte als het spannend wordt

Ik hou erg van feestjes, en helemaal als het een bruiloft is. Ik kan helemaal wegzwijmelen als twee mensen die elkaar, tegenover al hun vrienden en familie elkaar de liefde verklaren en trouw beloven.

Onlangs had ik weer geluk en was ik te gast op een gezellige romantische trouwerij. Na de ceremonie en een heerlijk diner was het tijd voor een dansfeest. Er werd flink losgegaan, inclusief een tante met glitterschoenen die duidelijk al drie wijntjes voorliep op ons.

Lekker swingen en verbinden

Voor mij is dans een mooie manier om verbinding te maken met de ander, mijn danspartner. Op dit feestje kon ik lekker dansen met Lonneke, mijn vriendin. Maar het lukte me ook nog een paar leuke dansjes te doen met de elegante trouwambtenaar en zelfs nog met de bruid. Zo stonden we in de avond buiten, op het grasveldje van de trouwlocatie, midden in de natuur, lekker te swingen.

Terug naar mijn eigen wereldje

Na een uurtje heerlijk gedanst te hebben, deelde de ceremoniemeester plotseling allemaal koptelefoons uit. Binnen een paar minuten veranderde het luidruchtige dansfeestje in een silent disco (waarschijnlijk tot grote opluchting van de buren).

Door de koptelefoon was ik opeens de connectie met mijn danspartner kwijt. Van de heerlijke dansflow waar we in zaten was op dat moment niet veel meer over. Alsof ik naar binnen werd gezogen, in mijn eigen wereldje. 

Zelfs nadat we allebei dezelfde muziek uit onze koptelefoon lieten klinken, voelde het nog steeds alsof ik grotendeels in mijn eigen wereld was. We dansten niet echt meer met elkaar, meer bij elkaar. De magie was verdwenen.

Door ‘mijn koptelefoon’ uit contact

Ik moest gelijk denken aan de tijd dat ik nog bindingsangst had. Als mijn partner dan emotioneel of fysiek te dichtbij kwam, vond ik het fijn om de ‘koptelefoon’ op te zetten. Soms deed ik dat zelfs letterlijk. Maar meestal was het een figuurlijke koptelefoon: de verbinding verbreken en lekker terug in mijn eigen wereld. Dat gaf me controle, rust en veiligheid.

Nou ja, voor eventjes dan. Mijn vorige partner kon die letterlijke of figuurlijke koptelefoon bepaald niet waarderen. Voor haar voelde het alsof ik innerlijk al mijn koffers aan het pakken was. Dus na een kort momentje van rust brak meestal de pleuris uit. De verlatingsangst sloeg bij haar keihard toe. Zij wilde dat ik  weer verbinding zou maken en bevestiging zou geven en zette enorm de druk erop.  

Daardoor kreeg ik nog meer de drang om op ‘mijn koptelefoon’ de muziek nog een paar standjes harder te zetten. Nog verder uit verbinding. Ik denk dat ik je niet uit hoef te leggen hoe mijn toenmalige verlatingsangstige partner vervolgens daarop reageerde…

Leer om te gaan met je ‘figuurlijke koptelefoon’

Lonneke en ik hebben beiden geleerd hoe we met die figuurlijke koptelefoon om moeten gaan. Dat heeft wat tijd en moeite gekost, maar geeft zoveel fijne rust. Als we behoefte hebben aan onze ‘koptelefoon’, dan zeggen we dat even tegen elkaar. Ook geven we aan hoeveel tijd we voor onszelf nodig hebben. En meestal zijn we goed verbonden in hetzelfde ritme, maar vaak wel met onze eigen pasjes, ieders eigenheid. 

En die bruiloft? Ik stond daar even alleen met de muziek, mijn beweging, in mijn wereld. Tot ik Lonneke weer zag. Onze blikken kruisten. Zonder woorden wisten we: we zitten even niet meer in hetzelfde ritme, maar zijn elkaar niet kwijt.

Ze stak haar hand naar me uit en we deden beide onze koptelefoon af. Opnieuw afgestemd en verbonden liepen we naar een zitje om gezellig met andere gasten te babbelen. Misschien is dat wel precies wat een veilige verbonden liefde is: steeds opnieuw kiezen om de verbinding te herstellen, ook als het even stil is geweest.

Heb jij ook regelmatig behoefte aan, of last van, ‘die koptelefoon’?

Misschien merk jij dat je bij het daten of in relaties ook regelmatig ‘de koptelefoon’ opzet? Of dat je juist paniek voelt als de verbinding wegvalt? Dan kan het zijn dat je hechtingspatroon, ofwel bindingsangst of verlatingsangst, je in de weg zit bij het maken van echte verbinding.

Wil je leren hoe je je in dat geval écht ontspannen kunt verbinden? Dan is de online training ‘Een relaxte relatie, vrij van bindingsangst en verlatingsangst’ (€ 385,-) iets voor jou.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Liever één op één coaching om te kijken hoe jij weer een verbonden liefdesrelatie kan aangaan? Kom dan eens gratis en vrijblijvend kennismaken. Samen kijken we wat jij nodig hebt voor de liefde waarbij de verbinding blijft.

“Met jouw inzet overleven alleen de brandnetels.”

Dat kreeg ik gisteren van mijn vriendin Lonneke naar mijn hoofd. En eerlijk is eerlijk, ze had wel gelijk. De brandnetels staan er florissant bij, en de rest… laten we zeggen dat het potentie heeft.

Nu ons nieuwe huis van binnen bijna klaar is kijk ik graag en veel naar buiten, de tuin in. Soms heb ik het idee dat de natuur in onze tuin de afgelopen maand ontploft is. Alles groeit, bloeit, schiet omhoog, alsof de natuur haar eigen feestje bouwt. Dat ken je vast wel als je zelf ook een tuin hebt die uit meer bestaat dan grint, tegels en twee bloembakken met lavendel die al sinds vorig jaar met pensioen lijkt te zijn.

Ik word terughoudend als ik niet weet wat het eindresultaat is

Sommige stukken hebben we opnieuw aangeplant. Oude troep weg, omspitten, naar het tuincentrum en nieuwe plantjes erin. Als ik niet weet of het er dan echt mooi uit gaat zien heb ik er eigenlijk niet zoveel zin in om er veel geld en moeite in te steken. Ik word terughoudend. Dan geef ik ze minder water en laat het onkruid maar even zitten. Dadelijk valt het tegen en kunnen we weer opnieuw beginnen.

Lonneke roept dan dat ik best wel iets meer commitment en vertrouwen mag tonen richting onze nieuwe tuin “Anders is het binnenkort een complete jungle, maar dan zonder Tarzan.”

Ook daten vraagt vertrouwen

Datzelfde zeg ik ook regelmatig tegen coachklanten die aan het daten zijn. Zo ook tegen Monica.

“Tot vijf jaar geleden ging het eigenlijk allemaal als vanzelf,” zegt Monica. Ze vervolgt: “Ik kreeg gemakkelijk dates en als het goed klikte werd dat na een tijd een relatie. Na mijn laatste relatie met Esmee, die vier jaar geleden uitging, wil het niet meer met daten. Na twee tot vier daten stopt het telkens. Het daten zelf loopt trouwens ook niet lekker. Het voelt wat gereserveerd…, afstandelijk zelfs.”

Ik wil het zeker weten voordat ik het helemaal voor ga

We zijn gaan onderzoeken wat Monica nu anders deed dan 5 jaar geleden. Het volgende bleek: na haar laatste relatie heeft ze niet zoveel vertrouwen meer in de liefde. Ze wil eigenlijk wel eerst zeker weten dat het helemaal goed zit voordat ze er helemaal voor gaat. Voordat ze zich openstelt voor de ander. Ze is net als ikzelf in mijn tuin, een beetje terughoudend als ze niet zeker weet dat het eindresultaat fantastisch gaat zijn.

Haar dates voelen dat haarfijn aan. Die voelen zich net als mijn nieuwe plantjes in de tuin, een beetje verloren, onbemind en uitgedroogd. Als jij iemand een beetje laat bungelen omdat je niet zeker weet of dit ‘m wordt, voelt die ander dat haarfijn aan. Net als een plant zonder water sluit die zich langzaam af. Niet omdat ze niet wil groeien, maar omdat ze zich niet gezien voelt.

Commitment voor het proces of het eindresultaat?

Kortom: net als bij het opnieuw aanplanten van je tuin, weet je bij het daten nooit wat het eindresultaat is. Mogelijk is het een prachtige orchidee. Of als je pech hebt een cactus met bindingsissues: weinig water nodig, maar stekelig als je dichterbij komt. 

Toch vraagt het een tijd lang toewijding en commitment om iets moois te laten groeien. Maar het mooie bij daten is, net als bij je tuin: als het eindresultaat toch niet is wat je graag wilt, hoef je er niet mee verder. Je kunt er weer mee stoppen. 

Kortom: om iets moois te laten groeien heb je commitment nodig voor het proces, het aangaan van de relatie. Nog niet voor het eindresultaat. Je bent echt niet verplicht om te trouwen als je er bij de eerste dates voor gaat en het een echte kans geeft. En als je dat doet, is de kans dat je ooit kunt trouwen, als je dat zou willen, oneindig veel groter dan wanneer je bij de start al allerlei reserves hebt.

En Lonneke, daar heb ik gelukkig heel veel meer in geïnvesteerd dan in mijn tuin.

Herkenning?

Herken jij jezelf in dit verhaal? Merk je dat je in het daten terughoudend bent geworden — uit angst dat het toch niets wordt? Dan is het misschien tijd om niet alleen je plantjes, maar ook jezelf weer wat aandacht te geven. In een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek kijken we samen wat jou nu tegenhoudt én wat er nodig is om weer met vertrouwen te daten. Geen druk, geen beloftes — gewoon een eerste stap om te ontdekken hoe het wél kan groeien.

Hoe hormonale highs je hart én hoofd kunnen misleiden in de liefde

Afgelopen zondagmiddag op de meubelboulevard. Ik was op zoek naar precies die ene perfecte houten tafel die exact matcht bij onze nieuwe eikenhouten vloer. Een plek waar ik normaal op zondag nog niet dood gevonden wil worden. Toen we die tafel na een lange zoektocht eindelijk vonden – prachtig hout, mooi design – gaf me dat een enorme kick. Ik werd bijna verliefd op die tafel.

Mijn vermoeidheid verdween als sneeuw voor de zon. Ik wilde gelijk door, op zoek naar de perfecte hanglamp voor boven deze tafel. Snel op weg naar het volgende item voor ons interieur… of beter gezegd, op weg naar de volgende kick. Toen we die niet konden vinden voor sluitingstijd, was ik flink chagrijnig. Ik wist niet dat ik als man ook verslaafd kon raken aan de dopaminekick van spullen kopen.

Opeens zag ik het: wacht even… Dit lijkt verdacht veel op hoe ik me soms in de liefde heb gedragen. En niet alleen ik, ook veel van mijn coachklanten. 

De kick die je krijgt bij bindingsangst of verlatingsangst

Diezelfde kick speelt namelijk ook bij dates of relaties waar sprake is van bindingsangst of verlatingsangst. Zeger vertelt: “Tijdens en na een fijne date voel ik me helemaal verliefd, compleet gelukkig! Maar als ik dan de volgende dag geen appje krijg voel ik me steeds onzekerder. Ik raak ook helemaal gestrest. Het duurt soms dagen voordat we weer een nieuwe date gepland hebben. Het houdt me dan de hele dag bezig, ik slaap er gewoon enorm slecht door, mijn hoofd draait overuren. Mijn hele stemming hangt af van dat ene bliepje op mijn telefoon.”

Zeger heeft verlatingsangst, en verlangt enorm naar een teken van bevestiging van de ander. Maar het kan ook andersom, zoals bij Noor die bindingsangst heeft: “In het begin voelde ik heel veel fijne spanning, opwinding en wilde ik hem vaak zien. Een soort van verliefdheid. Maar op een bepaald moment werd het opeens te veel, kwam het te dichtbij. Ik werd benauwd door dat gesprek over “ons”, gestrest, wilde weg. Mijn verlangen sloeg om in paniek. Daarna, stilte. Dagenlang. Totdat opeens het verlangen weer terugkwam.”

Is dit verliefdheid of speelt er iets anders?

En de grote vraag is natuurlijk: is dit verliefdheid op of speelt er iets anders? Bij zowel Zeger en Noor zijn het vooral de dopamine en endorfine die de kick en het fijne ‘verliefde’ gevoel geven. Net als dat dopamine je ook die lekkere kick geeft als je net die perfecte broek of tafel gekocht hebt. Er is hier dus zeker geen sprake van echte liefde maar van een spel door hormonen. Bij bindingsangst en verlatingsangst wordt dit vaak verward met verliefdheid. Precies de reden waarom mensen soms te lang doorgaan met ongezonde patronen.

Ben jij altijd echt verliefd of gaan je hormonen ook met jou op de loop?

Vraag jezelf dan eens af:

• Word ik verliefd op de persoon, of op de spanning?

• Kom ik telkens in aantrekken en afstoten en noem ik dat ‘chemie’?

• Zoek ik rust… maar raak ik verslaafd aan drama?

Misschien is het voor jou dan tijd om al die hormonale kicks achter je te laten. En om eens een keertje echt verliefd te worden op een veilige liefdevolle partner. Ik heb in ieder geval besloten mezelf niet meer gek te laten maken door dopaminekicks. Ik hou mijn hoofd er nu bij op de meubelboulevard.

Gun jezelf liefde die niet voelt als een achtbaan, maar als thuiskomen.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wil jij ontdekken of jouw verliefdheid echt is – of een hormonale afleiding van wat je werkelijk nodig hebt? Kom dan eens gratis en vrijblijvend kennismaken. Samen kijken we wat jij nodig hebt voor een liefde die blijft. 

De belangrijkste reden waarom veel mensen afhaken in de liefde is niet wat je denkt.

We houden beiden erg van dansen, mijn vriendin Lonneke en ik. Het liefst vrije dansvormen waarbij ik geen pasjes uit mijn hoofd hoef te leren. Lonneke droomde er al tijden van om de Argentijnse tango te kunnen dansen. Ik wilde weer iets nieuws. De Argentijnse tango gaat veel om improvisatie. Ik dacht: “Dat past me wel.”

De eerste danslessen waren even wennen, maar wel erg leuk. Lekker improviseren, maar ook een paar pasjes leren. Hoe verder we kwamen, hoe meer danspasjes. Maar ook een gevoel van diepe connectie in de dans. En heel irritant… als er wrijving was tussen ons die we nog niet uitgepraat hadden, werd dat door de tangoles nog eens extra uitvergroot: relatietherapie op de dansvloer…

Ik ben er helemaal klaar mee, ik haak af!

Op een bepaald moment zei ik tegen Lonneke: “Ik ben helemaal klaar met die pasjes, laten we iets anders zoeken”. Ze keek me heel teleurgesteld aan. “Nu al stoppen, het wordt juist steeds leuker! Wat zit je echt dwars Hans?” Irritante vraag… maar toen ik eens echt ging voelen wat er speelde, waren het niet die pasjes… Het was het feit dat de tango heel dichtbij komt en kwetsbaar voelt. De wrijving die het bloot legt tussen ons, en ook de enorme connectie die het brengt.

Afhaken bij het daten of in een relatie: diepere angsten of terechte redenen?

Datzelfde principe herkende ik in het verhaal van Ineke, die ik gisteren sprak.

Het komt veel te dichtbij en dan gaat de angst opspelen.

Ineke: “Het gaat op zich best lekker met het daten. We doen veel leuke dingen samen. Ik voel me veilig. Hij maakt echt hilarische grappen en aan de andere kant praten we ook veel over wat we voelen en ons echt raakt. Maar het wordt ook wel een beetje gewoontjes, saai zelfs.  Daarnaast is mijn werk ook wel heel druk nu. Daarom denk ik erover om toch maar te stoppen.”

“Ineke, voel eens wat er echt speelt diep van binnen” vroeg ik toen. Na een lange stilte zei ze: “Ik moet me nu echt laten zien, mijn gevoelens en emoties aan hem tonen. Dat vind ik veel te spannend, dat komt veel te dichtbij. Dan haak ik liever af.”

Haak jij ook af terwijl het eigenlijk goed voelt? Vraag jezelf dan eens af:

  • Ben ik bang dat het te dichtbij komt?
  • Ben ik diep van binnen bang dat ik niet goed genoeg ben?
  • Wil ik stoppen omdat het saai wordt, mijn autonomie verlies – of omdat ik mezelf moet laten zien?

Ga dan de confrontatie met jezelf aan. 

Na mijn kleine innerlijke crisis over stoppen of doorgaan met tangoles deed ik precies dat. Ik ben de confrontatie met mezelf aangegaan en dans nu nog steeds de tango, met heel veel plezier. 

Precies zo werkt het bij daten en relaties. Ga eens voelen wat de echte reden is waarom je af wil haken. Als je daar de confrontatie mee aan durft te gaan, kom je ook in een fijne liefdevolle relatie!

Wil jij ook weten of jouw redenen om af te haken terecht zijn? Of dat er diepere angsten opspelen en die overwinnen?

Kom dan eens bij ons langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma. Of ontdek hoe onze online training “Naar een relaxte relatie vrij van bindingsangst en verlatingsangst” jou kan helpen.

En waarom verlatingsangst daarvoor de boosdoener is

Na een stuk of vijf dates haakten de vrouwen meestal af. Tim zat een beetje verslagen tegenover me in de leren fauteuil. “Ben ik dan niet leuk genoeg? Ik doe zo mijn best om die vrouwen het naar hun zin te maken,” zei hij wanhopig.

Hij vertelde verder: “Ik bedenk leuke uitjes, pas mezelf aan en doe nergens moeilijk over.” Toch is dat niet succesvol gebleken. In de twee wat langere relaties die Tim gehad heeft, is hij zichzelf kwijtgeraakt. Ook daar paste hij zichzelf veel te veel aan. Waardoor de relatie heel goed bij zijn vriendin paste, maar niet meer bij hem. Uiteindelijk kon hij niets anders dan het weer uitmaken om zichzelf weer terug te vinden.

Verlatingsangst in relaties: het patroon herkennen

Wat Tim beschrijft, is één van de klassieke kenmerken van verlatingsangst. Ik weet nog precies hoe dat voelt, want ik heb het zelf ook meegemaakt, gelijk al in een van mijn eerste relaties. Ook ik paste me teveel aan. 

Dit ging toen als volgt. Ik was stapelverliefd op haar en wilde ook alles doen om haar te krijgen en te houden. In het begin van de relatie was ik me totaal niet bewust van al mijn verlatingsangst-trekjes. Ook al omdat ik toen niet zo’n heel goed contact met mijn gevoel had. 

Het voelde in die eerste fase als toewijding. Ik wilde heel graag veel contact met haar en als ze een keertje wilde afspreken op een avond dat ik niet kon, dan verzette ik gewoon mijn afspraken. Wilde ze ergens naartoe wat ik echt niet leuk vond? Dan was ik al lang blij dat ik bij haar kon zijn en ging gewoon mee. Mijn overtuiging was: “Anders krijg je gedoe of loopt ze weg.”

Door niet goed bij mezelf te voelen slikte ik van alles, mijn grenzen schoven zonder het te merken langzaam op. Ik zei iets te vaak: “Dat is prima”, terwijl ik het uiteindelijk helemaal niet prima vond.

Wanneer je jezelf verliest in een relatie

Ik begon mezelf langzaam te verliezen. Als ik over mijn dates vertelde tegen mijn beste vrienden, moesten ze wel eens om mij lachen. “Sinds wanneer hou jij plotseling zo van mediteren Hans? Een half jaar geleden vond jij dat altijd iets voor mensen met geitenwollensokken en een klankschaal. En dansen op Bach en Mozart in plaats van op disco classics? Serieus, wie bén jij en wat heb je met Hans gedaan?”

Door dit soort gesprekken werd ik me iets meer bewust van mijn gevoel en wat ik allemaal aan het doen was. Ik ging steeds vaker twijfelen: “Wat wil ík eigenlijk? Voel ik me hier nog goed bij, of doe ik dit omdat ik anders gedoe krijg en haar kwijt raak?” Ik werd ook steeds gevoeliger voor de stemming van mijn vriendinnetje: is ze vandaag chagrijnig? Dan ging ik heel hard werken om haar weer op te vrolijken.

De wake-up call: waar ben ík gebleven?

We hadden die avond afgesproken om gezellig uit eten te gaan naar haar favoriete restaurant. Ik was net terug van een weekje skiën mij met vrienden en stond ruim op tijd voor haar deur. Ik belde aan, maar niemand deed open…  Drie kwartier lang stond ik geduldig te wachten voor haar deur. Toen ze aankwam lopen, leek ze zich van geen kwaad bewust.

Op dat moment … er ergens… diep vanbinnen… begon er een stemmetje te fluisteren, alsof mijn vrienden tegen me zeiden: “Hé Hans, sukkel… waar ben jij gebleven in deze relatie?”

Verlatingsangst overwinnen: terug naar jezelf

Net als ik destijds, mag Tim veel meer gaan voelen wat hij zelf wil. Zijn grenzen, behoeften en verlangens voelen. En die ook duidelijk aangeven. Maar dat is natuurlijk heel erg spannend, want dan krijg je het gevoel dat je die ander zomaar kwijtraakt. Het bijzondere is dat het tegengestelde het geval is.

Juist door je grenzen en behoeftes aan te geven, krijg je meer respect. Het maakt je bovendien veel aantrekkelijker

Herken jij dit?

Voel jij je ook vaak verantwoordelijk voor het geluk van de ander in je relatie? Pas jij je makkelijk aan, uit angst dat de ander je afwijst of verlaat? Dan is het misschien tijd om te onderzoeken waar je jezelf bent kwijtgeraakt — en hoe je weer terugkomt bij wat jij nodig hebt. 

Hoe kunnen wij je helpen

Kijk eens of de training “Overwin bindingsangst en verlatingsangst” op 17 mei wat voor je is. Of kom langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.