Ik wil hem zo graag!! Maar tot mijn grote frustratie en ergernis neemt hij telkens afstand. Als ik maar iets te veel aandring, maakt hij het uit.

Dit soort verhalen horen we regelmatig van onze coachklanten. Zo ook van Pepijn. Hij zit tegenover me in de stoel in mijn coachruimte en vertelt vol frustratie – en met verdriet in z’n ogen – zijn verhaal. Het is op dit moment (alweer) uit met zijn vriendin. De afgelopen periode ging het maar liefst drie maanden goed voordat zij het voor de vijfde keer uitmaakte. Zijn ondertussen ex-vriendin noemde het overigens nooit een relatie. Zij “stopte met daten”.

Pepijn wil graag weten wat hij tegen zijn vriendin moet zeggen of wat hij moet doen om te zorgen dat ze samen wél een stabiele duurzame relatie aan kunnen gaan. Maar ik stel Pepijn eerst nog wat extra vragen om te kijken wat er met hen beiden aan de hand is. Dan blijkt dat zijn vriendin nooit zijn vrienden wilde ontmoeten, vaak zei dat ze het benauwd had en stress kreeg als ze langer dan een paar dagen bij elkaar waren. Ze twijfelde veel en vaak. En… ze vindt dat er met haar op het vlak van de liefde niks aan de hand is.

Om iemand zomaar “een diagnose” op te plakken is wat kort door de bocht, maar dit zijn allemaal kenmerken die bij een vermijdende hechtingstijl horen. De vriendin van Pepijn lijkt last te hebben van bindingsangst.

Dus eigenlijk wilde Pepijn de oplossing voor het bindingsangstige gedrag van zijn ex-vriendin. Tja, als daar toch een pilletje voor zou zijn… hoe fantastisch was dat wel niet! Maar helaas kun je de ander niet veranderen. Zelfs als coach niet. Dat moet iemand toch echt zelf willen en doen.

Ik snap Pepijn wel. Als je verliefd bent of je houdt van iemand, dan wil je er alles aan doen om de relatie in stand te houden. Zelfs iemand veranderen, tegen beter weten in. Die neiging had ik zelf ook toen ik lang geleden verliefd was op een meisje met flinke bindingsangst. Mijn toenmalige vriendinnetje maakte het ongeveer om de drie weken uit, toen nog per brief. En ik kreeg het telkens voor elkaar om haar te motiveren een doorstart te maken. Helemaal gek werden we er beide van… Ik moet wel toegeven dat ik toen nog flinke verlatingsangst had.

Ik werd uiteindelijk verlost uit deze emotionele rollercoaster doordat zij een andere man tegenkwam en uiteindelijk voor hem koos. Heel pijnlijk, maar mijn leven werd zonder al dat aantrekken en afstoten uiteindelijk toch een heel stuk aangenamer. Al kostte het verwerken van het verdriet over de definitieve breuk best nog wel wat tijd.

Aan Pepijn heb ik ook voorgesteld om definitief te stoppen omdat zijn geliefde niet met haar bindingsangstkenmerken aan de slag wil. Ze mankeert immers niks in haar eigen ogen. En ook stelde ik voor om eens te kijken naar wat er bij hemzelf speelde: waarom wilde hij graag bij iemand blijven die steeds de relatie verbrak? Maar ja, je snapt het al, dat wilde Pepijn niet, want hij was nog smoorverliefd en wil niet opgeven.

Ik vertelde Pepijn dat er dan niets anders opzat dat een hele gebruiksaanwijzing van zijn  geliefde op te stellen. Een soort enorme kaart te maken om door het doolhof van haar emoties, gedachten en gedrag te navigeren. En dat hij dan voortdurend zoveel (emotionele) afstand moest houden, dat zijn geliefde nooit meer overprikkeld en gestrest zou raken. Daarmee moet hij zichzelf helaas wel geweld aandoen, want de emotionele afstand die voor haar werkt, voelt voor hem als een kille ijsvlakte.

Je snapt het al, Pepijn was niet blij met beide oplossingen, maar denkt nu toch serieus na over stoppen. Soms is opgeven, uithuilen en vervolgens opnieuw beginnen met iemand die wel de verbinding met je aan wil én kan gaan toch de beste oplossing. Dan komt het moment waarop alles op zijn plaats valt, ook de stukjes van je gebroken hart!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook leren om te gaan met bindingsangst of verlatingsangst van je geliefde of van jezelf? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Hoe vaak hoor ik niet allerlei twijfels over het wel of niet doorgaan met daten… Vorige week weer Jessica: “Zijn persoonlijke verzorging is toch niet helemaal top. Zijn kledingstijl joh, echt niet wat bij mij past. En zijn beste vriend, wat een nerd! Ik denk erover om er mee te stoppen, want die dingen blijven maar door mijn hoofd spoken. Of misschien kom ik binnenkort wel een leukere vent tegen.”

Ik begrijp ook wel dat ze deze twijfels heeft. Er is zoveel keuze. In elke leeftijdscategorie van elk geslacht (als je hetero bent) zijn er zo’n grofweg 200.000 singles! Dan ga je natuurlijk niet settelen met de eerste de beste!

Toen ik een paar jaar geleden zelf weer even single was, kon ik de enorme keuze op de dating-apps en datingsites zelf weer aan den lijve ervaren. Als man van 56 kreeg ik als “optimale match” de mooiste vrouwen van in de 30 voorgeschoteld. Alsof die op een gemiddelde vijftiger zitten te wachten?! Maar als ik mijn datingapp mocht geloven, wel dus.

En op het moment dat ik die 40 prachtige dames naar “ja” had geswiped, werd mijn realisme ook weggeswiped. Want ik swipete vervolgens de dames die wel binnen mijn bereik lagen allemaal naar “nee”. Resultaat: 0 matches en veel frustraties. Plus de illusie dat als je maar goed je best doet en veel betaalt aan de app, ik die succesvolle dertiger met fotomodellenlooks echt wel kan krijgen. Mijn coachklanten hebben het vaak over “liefde op het eerste gezicht”. Maar ik verlangde toen erg naar “liefde op de eerste swipe”. Dat had me veel tijd en moeite gescheeld!

Gelukkig kwam bij mij na een paar keer zo swipen de realiteitszin weer bij me terug. Het heeft geen zin om perfectie na te streven. Met 200.000 singles om uit te kiezen is er immers altijd wel een betere te vinden. Als je maar lang en goed genoeg zoekt. Als het aan mijn datingapp ligt, het liefst de rest van mijn leven met het duurste abonnement. 

Misschien moet iemand eens een datingapp maken die “Reality Check” heet. Uiteindelijk heb ik mijn vriendin Lonneke van de dansvloer geswiped, dat werkte voor mij een stuk beter.

Vergelijk het zoeken naar de perfecte partner eens met het zoeken naar de perfecte vriendschap. Stel je voor dat je vandaag al je vriendschappen zou beëindigen met het idee: er zijn vast wel betere vrienden te vinden, als ik maar goed en lang genoeg zoek. Je zoekt een paar jaar, en wie weet, maak je nieuwe vrienden die net iets beter bij jouw plaatje van de perfecte vriendschap passen.

Alleen… als dat al lukt, duurt het weer vele jaren voordat je elkaar door en door kent, samen vele mooie herinneringen hebt gemaakt en mede daardoor dezelfde diepe band voelt. Terwijl, als je was doorgegaan met je huidige vrienden, die vriendschappen zich ook verder zouden hebben verdiept en nog mooier waren geworden! Waarschijnlijk zelfs beter dan met je nieuwe “perfecte” vrienden.

Het gaat dus niet om te streven naar perfectie en de beste te zoeken die er maar te vinden is. Dan blijf je de rest van je leven zoeken. Maar gewoon om te streven naar “goed genoeg”. En vervolgens je focus te leggen op het opbouwen van een diepe band. 

Dat lukt alleen als je de ander kunt accepteren met alles wat er is. Met de houding van Jessica gaat ze die diepe band met haar date niet krijgen. Die twijfels zullen altijd voor afstand zorgen. Als de echt belangrijke dingen zoals relatiewaarden (gericht op de interactie tussen twee mensen), wel kloppen, is onze tip: probeer de imperfecties zo goed mogelijk te accepteren en ga er 100% voor. Anders kun je er net zo goed mee stoppen, omdat je zonder acceptatie altijd afstand houdt.

Als je de imperfecties kan accepteren, is de kans dat het lukt vele malen groter, en je hoeft echt niet gelijk met hem of haar te trouwen als je er 100% voor gaat. En laten we eerlijk zijn, perfectie is saai, toch?  

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook leren om te gaan met je twijfels en andere belemmeringen bij het aangaan van een relatie? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Emoties?! Daar moest ik vroeger niets van hebben. Verdriet, angst, stress of boosheid, daar konden we in ons gezin niet zo veel mee. Toen ik wat ouder was en ging daten, meed ik vrouwen die “te emotioneel” waren. Dat vond ik maar lastig, ik wilde immers een relatie, geen emotionele achtbaan.

Vanaf een bepaald moment kreeg ik relaties. Die waren heel leuk en gezellig, en ik vond ze best goed, totdat ik op een gegeven moment merkte dat gebrek aan emotie ook gebrek aan echte verbinding betekende.

We hebben het in onze vorige blogs al verteld. Bij het daten is fysieke aantrekkingskracht belangrijk, net als een goed gesprek waarbij je oprechte interesse in elkaar hebt en elkaar vragen stelt. Maar dan ben je er nog niet. Ook de emotionele klik is van groot belang. Met name om een goed gevoel bij de ander te krijgen, een diep vertrouwen op te bouwen en je aan die ander te gaan hechten. Die duurzame verbinding zeg maar.

Je wil niet weten hoeveel vrouwen bij mij in de stoel klagen over mannen die niet over hun gevoelens kunnen praten. Ze vertellen veel over hun werk, hun hobby’s, kinderen, politiek en vakanties. Maar wat hen echt raakt en bezighoudt, daar kom je moeilijk achter en het nodigt ook niet uit om jouw emoties te laten zien.

Maar niet alleen veel mannen beheersen de kunst van het voelen en hierover praten niet (net als ik in het verleden). Ook veel vrouwen durven zich pas emotioneel bloot te geven nadat ze dat al jaren fysiek hebben gedaan met deze partner.

Ikzelf liet geen emoties zien, want “Doe maar gewoon, want dan doe je al gek genoeg”. Dat had ik immers meegekregen van mijn ouders. En “Als je je emoties laat zien gaan anderen je kwetsen” had ik geleerd toen ik een korte periode gepest werd. 

Wat hebben mijn klanten zoal geleerd over het laten zien van hun emoties? Nou, dan ben je een watje, sukkel, dramaqueen, zeurkous, zwak persoon, instabiel neurotisch wrak of helemaal rijp voor de psychiater. Tja, als dat je diepste overtuiging is over emoties uiten, dan laat je het wel uit je hoofd iets van jezelf te laten zien.

Toen ik eindelijk doorhad dat emoties belangrijk waren om je te verbinden, voelde ik me als een piraat die eindelijk de schat op de schatkaart had gevonden. Maar… er was nog een “klein probleempje”. Ik praatte wel over emoties, maar niet met emotie. Ik kon met een strak gezicht vertellen dat iemand in de familie was overleden of dat ik net een grote opdracht was verloren. Een Chinees die met het gesprek mee zou kijken, had net zo goed kunnen denken dat ik aan het uitleggen was hoe je hutspot moet koken.

Echte verbinding maken doe je pas als je ook met emoties praat, en niet alleen over emoties. Want dan pas voelt je date of partner (of wie dan ook) wat jij voelt. Dan pas ontstaat compassie en empathie. Dat is pas de “echte schat”. Toen ik dat ontdekte, baalde ik flink. Want over emoties praten is tot daaraantoe, maar ze laten zien vond ik doodeng. Veel te kwetsbaar… Maar door anderen het te zien doen en het ook zelf op een bepaald moment te proberen, zag ik ook hoe krachtig het was en wat het effect was op de onderlinge band.

Nu moet ik nog regelmatig een drempeltje over. Of eerst goed contact met mijn lijf maken om te ontdekken wat ik echt voel. Maar als ik dan nu echt laat zien wat ik voel, heeft dat bijna altijd een heel verbindend effect. En dat merk ik ook bij mijn coachklanten die het stap voor stap leren. Hun dates en relaties zijn compleet anders dan voorheen. Ik wil jou dan ook uitnodigen om je bij je volgende ontmoeting eens echt helemaal te laten zien… (emotioneel dan hè).

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij ook leren hoe je je dates succesvoller kan laten verlopen, onder andere door je emoties te uiten en te laten zien? Schrijf je dan nu in voor de training “Succesvol daten: verbinding en aantrekkingskracht“. Of wil je jouw pad naar de liefde een stuk gemakkelijker maken? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Ik ben dol op podcasts over de liefde. Vooral als ik iets hoor waar ik het niet mee eens ben ga ik helemaal “aan”. Bijvoorbeeld die van David en Arjan van 365 Dagen Succesvol. Op diverse onderwerpen zijn we het helemaal met elkaar eens, bijvoorbeeld dat verliefdheid niet noodzakelijk is om een fijne duurzame relatie te starten.

Maar bij een belangrijke opmerking in hun laatste podcast gingen mijn nekharen toch even overeind staan: “Je zult al vrij snel ervaren dat werkelijke aantrekkingskracht niets met het fysieke te maken heeft.” Dat klinkt heel mooi en spiritueel, dat het alleen om het innerlijk en de verbinding gaat. Of zoals ik ook regelmatig hoor: “het gaat om het karakter”, van mensen die al in een relatie zitten. Was dat maar zo, dat zou mijn werk als singlecoach een stuk gemakkelijker maken. Maar de praktijk werkt toch iets anders, zo is mijn ervaring. 

Ook mijn “mannenbrein” heeft die boodschap compleet gemist. Ik ben een heteroseksuele man, en als ik een vrouw zie, speelt haar uiterlijk wel degelijk een rol bij mijn eerste indruk van haar. Mijn “mannenbrein” geeft al binnen een luttele seconde aan of er aantrekkingskracht is vanuit mijn kant of niet. Heel oordelend, en misschien ook niet netjes en verstandig, maar dat is hoe ik merk dat mijn mannenbrein vanuit de natuur geprogrammeerd is. En als ik hierover met andere mannen praat, is het niet veel anders.

Toen ik in mijn datingperiode zat en een vrouw ontmoette waarbij ik niet gelijk die fysieke aantrekkingskracht voelde, verdween mijn interesse net zo snel als een zak chips op een filmavond. En als er wel aantrekkingskracht was, dan wilde ik haar graag beter leren kennen.

In mijn coachingspraktijk zie ik dat het bij veel van mijn vrouwelijke coachklanten iets anders werkt. Deze vrouwen vinden een klein deel van de mannen (of vrouwen als ze lesbisch of biseksueel zijn) “woest aantrekkelijk” en een klein deel “afstotelijk”. Een heel groot deel, de tussencategorie mannen (of vrouwen), ervaren ze als “neutraal”. De fysieke aantrekkingskracht groeit bij hen naarmate de emotionele band groeit. Maar als die emotionele band niet groeit, komt die fysieke aantrekkingskracht ook niet. Bijna nooit ontstaat er dan een relatie.

Als die fysieke aantrekkingskracht er niet is en ook niet ontstaat, kun je daten totdat je een ons weegt. Ik heb in die gevallen nog maar heel zelden meegemaakt in mijn praktijk dat er dan een fijne liefdevolle relatie ontstaat. Dus fysieke aantrekkingskracht speelt in mijn optiek wel degelijk een belangrijke rol.

Maar moet je de fantastische looks hebben van Scarlett Johansson of Bradley Cooper om een relatie te kunnen krijgen? Want iemand moet jou dan toch fysiek aantrekkelijk vinden? Nee, want mooi en knap zijn is gelukkig heel subjectief. 

Ik ben zelf helemaal weg van Lonneke, mijn vriendin, en vind haar ook fysiek heel aantrekkelijk. En dat terwijl wij al dik over de vijftig zijn. Smaak, en dus ook waar je fysieke aantrekkingskracht bij voelt, is heel persoonlijk en heel verschillend. Dus ook als je volgens de objectieve standaarden niet woest aantrekkelijk bent, zullen er genoeg mensen zijn die jou wel fysiek aantrekkelijk vinden. En vice versa.

Ook al ben je klein, heel groot, dun, dik, jong, oud, rond of hoekig, er zijn altijd wel mensen die dat mooi vinden en fysiek aantrekkelijk. En iemand hoeft ook niet alles aan jou mooi te vinden; een paar delen van jou kunnen bij iemand al voor veel aantrekkingskracht zorgen. Dus fysieke aantrekkingskracht is zeker belangrijk bij het aangaan van een relatie, maar fysiek aantrekkelijk is gelukkig persoonlijk en  heel wat anders dan een perfect lichaam.

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij ook leren realistisch te daten en iemand te vinden die je fysiek aantrekkelijk vindt en waarmee je een goede klik hebt? Wil jij jouw pad naar de liefde een stuk gemakkelijker maken? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

We waren vorige week met 39 swingende single dansers en 2 dansdocenten in een romantische danszaal ter gelegenheid van de “Valentijns Dance Experience”. De dag draaide niet alleen om plezier op de dansvloer, maar ook om het ontmoeten van nieuwe mensen en het echt leren kennen van elkaar.

Het bijzondere was dat een behoorlijk aantal singles alleen kwam om lekker te dansen. De gedachte aan het ontmoeten van andere singles voor een potentiële date kon ze compleet gestolen worden.

Dat triggerde de “singlecoach” in mij en ik begon mensen te vragen naar het waarom. “Ik heb de hoop al opgegeven want het gaat telkens mis met mijn relaties” vertelde iemand me. “Ik ga nooit meer daten want ik dans een eeuwige afwijzingswals” zei een ander.  En ook: “Het is nooit wederzijds”.

Deze singles hadden zich erbij neergelegd dat ze nooit meer een relatie zouden krijgen en de rest van hun leven alleen zouden doorbrengen. Dat idee maakte me best wel een beetje verdrietig. Als je alle hoop opgeeft en er niet meer in gelooft, wordt de kans om nog een nieuwe liefde tegen te komen natuurlijk een heel stuk kleiner.

Tegelijkertijd begreep ik hen ook wel. Als relatie na relatie mislukt of je dates leveren keer op keer niets op, ben je er op een gegeven moment wel klaar mee. Wanhopig zo door blijven gaan zorgt alleen maar dat je nog verder in de put zakt. Maar je kunt je afvragen of dat een goede reden is om helemaal op te geven…

Als ik in het verleden een rotdag had gehad, vond ik het lastig om niet met een negatieve stemming de danszaal binnen te stappen. Eenmaal binnen keek ik rond naar de mensen die meededen en die ik nog niet kende. In die stemming stond mijn “oordelaar” volledig aan. Als ik deze nieuwe mensen zag, dacht ik gelijk: “Oh, die is niet leuk, die ook niet, en daar wil ik ook niet mee dansen…” terwijl ik ze nog nooit ontmoet had en zeker niet wist wie ze echt waren.

Je raadt het al: als er dan gekozen moest worden om met iemand te dansen, bleef ik met mijn rot humeur en negatieve oordeel vaak als een van de laatsten over. Niemand had dan zin in een dansje met mij. En dan vond ik het allemaal nog stommer die dag en kwam ik in een soort van pirouette terecht die me nog verder naar beneden trok.

Ik straalde die negativiteit natuurlijk aan alle kanten uit. Ik leerde dus al heel snel dat ik er beter aan deed om vooraf over mijn tegenslagen te praten in plaats van anderen met mijn rothumeur op te zadelen. Dat helpt mij om weer een positieve mindset te krijgen, en dan verloopt het keuzeproces bij het dansen compleet anders.

Een positieve mindset kan veel veranderen, ook bij het daten. Realiseer je bijvoorbeeld maar eens dat er 3 miljoen singles zijn in ons land. Het kan toch niet zo zijn dat daar niet één persoon tussen zit die goed bij jou past en jou ook graag wil?! Als je weer hoop durft te hebben en open en nieuwsgierig bent naar anderen in plaats van oordelend, gebeuren er hele andere dingen in het contact.

En misschien moet je er ook eens over praten om te ontdekken hoe je dingen anders kunt doen. Want als je immers doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Alsof je voor de 8ste keer op elkaars tenen gaat staan.

Zo ook op de “Valentijns Dance Experience”. Door een hele dag samen te dansen, te eten en ervaringen uit te wisselen, ontstonden er mooie verbindingen. Er ontstond weer hoop! Aan het einde van de dag konden de deelnemers een valentijnskaartje schrijven voor iemand die ze graag nog eens zouden ontmoeten. Wat me raakte was dat de singles die aan het begin van de dag het meest gefrustreerd waren over daten en relaties, aan het eind van de dag het meest fanatiek kaartjes voor anderen zaten te schrijven.

Mijn motto: het leven is een dansvloer, en jij bent de choreograaf van je eigen liefdesleven!

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij ook weer hoop, een andere mindset en zien hoe je dingen anders kunt doen? Kom dan naar de training “Dansend op weg naar de liefde”. Of wil je meteen alle belemmeringen te lijf gaan die een mooi vervullend liefdesleven in de weg staan? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken”. Zet die eerste stap (je overleeft het vast) en kom eens gratis en vrijblijvend kennismaken

Zal ik er nu iets van zeggen, of moet ik het maar laten gaan…? Misschien stel jij je deze vraag ook regelmatig? Ik in ieder geval wel.

Zo ook vorige week. Ik was lekker een lang weekend op wintersport met vrienden. Maar na uren zo opgepropt met elkaar in een auto en vervolgens in een klein appartementje, ontstonden er toch wat irritaties. En als klap op de vuurpijl skiede ik aan het eind van de middag in al mijn enthousiasme ook nog plompverloren de afslag voorbij van de piste naar ons appartementje. Opeens stonden we 1.000 meter lager, bij een heel andere skilift dan die we hadden moeten hebben. 

We waren zo aan het eind van de middag flink moe. En na een overdosis sneeuw en pistes hadden sommige vrienden flink last van hun benen en voeten. Je kunt je voorstellen wat er gebeurt als er op zo’n moment iemand een afslag mist, en iedereen dan een flink stuk extra moet skiën. De spanning bij die skilift was goed voelbaar op dat moment. “Hans heeft nog zin in een extra stukje skiën,” zei een van mijn vrienden, die flink last had van zijn voet, cynisch. “En dan heeft Hans zeker ook nog een extra ritje met de lift in zijn bonusaanbieding”, sneerde een ander.

En toen kwam ik voor het dilemma te staan: ga ik er iets van zeggen, van al die irritaties en spanningen? Of laat ik het lekker van me afglijden, want over twee dagen ben ik toch weer thuis? Anders krijgen we misschien wel ruzie, en dat wil je ook niet op een fijne skivakantie.

Misschien herken je dat zelf ook wel, met vrienden en familie? Of misschien wel bij je date of beginnende relatie? Wanneer maak je iets bespreekbaar, of wanneer laat je iets van je afglijden en denk je: “Laat maar…”

Bij mijn coachklanten kom ik dit ook vaak tegen. Dan zijn ze lekker aan het daten of zitten ze in een beginnende relatie, en ineens lopen ze tegen dingen aan die lastig of vervelend zijn. Vaak bespreken ze die dan niet zomaar. Als ik dan vraag: “Waarom praat je daar niet over met elkaar?” Dan hoor ik vaak argumenten als: “Dan krijg je ruzie,” “Dat kun je toch niet tegen die ander zeggen!” of “Dan loop je het risico dat de date of relatie stopt.” Alsof ik voorstel om van een steile ijzige zwarte piste af te gaan skiën en dit gegarandeerd een breuk oplevert!

Enerzijds zit daar inderdaad een kern van waarheid in. Er is dan inderdaad een kans dat je de date of relatie “opblaast.” Maar aan de andere kant, als je het niet bespreekbaar maakt, is de kans groot dat na verloop van tijd de irritaties hoog oplopen bij jou. Of dat datgene waar jij je druk over maakt, voor altijd zo blijft. Dan hoeft het daten of de relatie ook niet meer, en zet jij er alsnog een punt achter.

Zo vertelde Debbie onlangs over de seks met haar nieuwe vriendje: “Alles klopt, alleen het vrijen is het niet helemaal. Hij voelt me niet aan. Zijn aanraking is niet altijd prettig. En nog erger: als ik goed en wel opgewarmd ben, is hij er alweer klaar mee.”

Vervolgens vraag ik: “Wat houd je tegen om dat met hem te bespreken?”

Het blijft even stil… En dan zegt Debbie: “Dat kun je toch niet maken! Tegen een man zeggen dat hij het niet goed doet in bed.” Aan de ene kant heeft ze gelijk. Niemand vindt kritiek op dit vlak prettig. Aan de andere kant: Debbie was al aan het afhaken. Als ze dit niet bespreekbaar maakt, is de relatie waarschijnlijk geen lang leven meer beschoren.

Wat betreft mijn ski-avontuur onder bij die skilift: ik heb de irritaties toen toch maar bespreekbaar gemaakt, ondanks dat ik dat best heel spannend vond. Door het bij mezelf te houden konden we er een goed gesprek over hebben zonder dat het escaleerde. Dat loste gelukkig een hoop op.  Ik zeg maar zo: “Vriendschappen en relaties zonder goede communicatie is als een skipiste zonder sneeuw – het gaat nergens heen en eindigt in een modderige bende.”

We hebben die week overigens ook nog heerlijk geskied, lekker gegeten, en heerlijk gedanst bij de après-ski! En ik heb ook nog een idee opgedaan voor wat ik met mijn verjaardag kan vragen: een ski-navigatieapp!

Hoe kunnen wij je helpen

Vind jij het ook lastig om op het juiste moment en op de juiste manier met jou date of nieuwe liefde te communiceren? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je begeleiden naar een fijne duurzame liefde. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Ik zat lekker onderuitgezakt op de bank met mijn coachklant Esra te bellen. Ze vertelde gefrustreerd over haar nieuwe date: “Carl is stoer, zorgzaam en we kunnen heel fijn praten. Maar gisteren begon ik toch te twijfelen of ik hiermee door moest gaan. Ik zat lekker relaxed op weg naar hem in de bus. Toen appte hij opeens: ‘Zal ik je gezellig van de bus komen halen?’.”

Esra vervolgde: “Is dat niet raar, dat hij dat doet? Ik schoot helemaal in de stress, want daar had ik echt geen zin in. En op onze tweede date kreeg ik al een prachtig duur cadeau van hem omdat ik jarig was geweest een week eerder. En tenslotte: hij pakte me op de schaatsbaan bij mijn arm! Toen kreeg ik nog wat extra koude rillingen, alsof hij mijn innerlijke ijsprinses wakker maakte. Dan is er toch iets mis en kan ik beter stoppen, lijkt me?!”

Toen ik dit zo hoorde van Esra, moest ik even glimlachen. Ik herkende dit helemaal van de tijd dat ik zelf aan het daten was. En heel soms, als ik wat langer intensief met mijn vriendin samen ben geweest, gebeurt het me ook nog wel eens. Dan zie ik opeens allemaal dingen die niet goed zijn aan haar, net als Esra bij haar date.

Dan valt me op dat het haar van mijn vriendin de hele dag raar zit als ze een muts op heeft gehad. En ze spoelt de vieze borden en vette pannen niet af voordat we samen afwassen, dat vind ik vies. Het zijn dus vooral dingen die totaal niet belangrijk zijn. En waarvan jij waarschijnlijk zou zeggen: “Ik begrijp echt niet dat je dat relevant vindt. Dat zegt toch niks over of jullie bij elkaar passen?”

Maar op het moment dat ik twijfelgedachten heb, vergeet ik voor het gemak weer even die 72 dingen die ik helemaal fantastisch aan haar vind. Bij mij is dat nog een klein restantje bindingsangst dat nog heel subtiel kan opspelen als we een langere periode intensief samen zijn geweest. Dan heb ik weer even een uurtje of wat “alleen-tijd” nodig om alle prikkels te verwerken en daarna is het weer helemaal ok.

Ook bij Esra is het bindingsangst, want dit overkomt haar bij elke geschikte leuke man. Bij haar is het een dieperliggende angst om een geschikte man emotioneel en fysiek dichterbij te laten. Want dat zorgt voor verlies van autonomie en vrijheid, of de kans op afwijzing.

Alleen… zij, en ook de meesten die last hebben van bindingsangst, voelen dat niet als angst. Stel je voor dat je bindingsangst een zware rugzak is. Je hebt de rugzak op je rug, zonder te beseffen hoeveel gewicht je met je meedraagt op de weg naar de liefde. Je voelt niet direct het gewicht van die rugzak, dus niet de angst. Maar na verloop van tijd begin je wel de last te ervaren in de vorm van pijn in je rug, vermoeidheid en zere voeten, zonder dat je doorhebt dat het aan de zware rugzak ligt.

Alsof de zware last die je met je meedraagt, geleidelijk aan zijn tol begint te eisen. Hierdoor wordt het steeds moeilijker om vrij en onbezorgd je weg te vervolgen. Vervolgens kijk je niet naar de zware rugzak op je rug, maar trek je de conclusie dat die specifieke weg naar de liefde jou niet past. Je besluit deze weg voor gezien te houden en een nieuwe weg in te slaan.

Maar wat als nu elke weg naar de liefde die je inslaat niet past…is het dan niet tijd om je bewust te worden van de rugzak op je rug? En een te kijken wat er allemaal in die rugzak zit?

Oftewel”: durf eens wat dieper te kijken als je bij verschillende dates en relaties telkens twijfel ervaart. Of als je benauwdheid, stress of druk op je borst voelt, weinig zin hebt om te daten of telkens weg wilt. Dat kunnen allemaal signalen zijn van bindingsangst. Neem ze serieus en ga er zo nodig mee aan de slag zodat je duurzaam de weg naar de liefde in kunt slaan!

Hoe kunnen wij je helpen

Wil je bindingsangst of verlatingsangst echt structureel oplossen zodat je er ook bijna geen last meer van hebt? Daarvoor hebben we een hele goede praktijkmethode ontwikkeld. Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen met bindingsangst, verlatingsangst en vele andere zaken waar je tegenaan loopt in de liefde. Kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Dat gevoel had ik al lang niet meer gehad. Ik voelde me afgewezen. En daardoor ook gefrustreerd en een beetje verdrietig. 

Ik deed mee aan een dansworkshop waar wat closer gedanst werd. De groep bestond voornamelijk uit dertigers en begin veertigers, met daarnaast mijn vriendin Lonneke en mezelf, beiden ruim boven de 50. We staken er duidelijk bovenuit qua leeftijd. Alsof we op een feestje waren beland waar iedereen het had over de beste babyvoeding en de leukste speeltuin, terwijl wij het juist wilde hebben over het meest hippe bejaardenhuis.

Tijdens de workshop kregen we opdrachten om verschillende oefeningen te doen met andere deelnemers, één op één of in kleine groepjes. Bij het kiezen van partners merkte ik dat de ogen van anderen vaak de mijne ontweken, waardoor ik regelmatig als een van de laatsten overbleef. Mijn “als laatste gekozen worden bij de gymles-trauma” kwam ook ineens boven. Lonneke had helaas dezelfde vervelende ervaring.

Ook bij het daten ervaren veel singles dit soort afwijzingen. In januari is het nieuwe “datingseizoen” weer gestart. Je ziet dan ook een flinke toename van activiteiten op datingapps en -sites. Misschien ben je zelf ook vol goede moed begonnen. En dan komt ook regelmatig… de afwijzing. “Ik voel geen klik”, krijg je dan frequent te horen.

Na die workshop was ik opgelucht dat ik mijn frustraties kon delen met Lonneke, die dezelfde vervelende afwijzingen had ervaren. Onze eerste reactie was: “Dit gaan we nooit meer doen.” Aan de andere kant: we hebben ook waardevolle ervaringen opgedaan en veel geleerd. Door “te vluchten” komen we niet verder.

Dit geldt ook voor het daten. Veel singles geven snel op na een paar afwijzingen. Je wilt jezelf immers beschermen tegen dat vervelende gevoel. Aan de andere kant ontzeg je jezelf dan de kans op een fijne partner.

Het is beter om te leren om te gaan met afwijzingen. Tijdens de workshop merkten we bijvoorbeeld dat, doordat we een stuk ouder en meer ervaren waren, we ook meer van deze ervaring in konden brengen bij de oefeningen. Dit werd gewaardeerd en zorgde voor meer acceptatie.

Ook bij het daten heb jij altijd iets moois te bieden; elke persoon heeft prachtige eigenschappen en kwaliteiten. Als jouw date dat niet ziet, mist diegene uiteindelijk iets moois. Bedenk dat je elkaar na één of enkele dates nog maar nauwelijks kent. Als iemand je favoriete film nog niet leuk vindt na slechts vijf minuten kijken, vind je dat ook niet raar. Als je dat in gedachten houdt, voelt een afwijzing minder zwaar. Neem het dus niet te persoonlijk.

Wees ook realistisch en temper je verwachtingen. Bij online daten leidt slechts 1 op de 3 tot 1 op de 5 eerste dates tot een tweede date. Zie het als een loterij. Vaak is er gewoon geen klik of passen jullie niet bij elkaar. Als je zelden of nooit tot een tweede date komt, is het misschien tijd voor professionele ondersteuning.

En, heel belangrijk, zorg goed voor jezelf. Het is essentieel om naast het daten ook voldoende leuke dingen te doen die je zelfvertrouwen vergroten, zoals leuke contacten met vrienden. Praat ook met vrienden over je afwijzingen; dat helpt om ze te relativeren. 

Lonneke en ik ontdekten dat er soortgelijke dansworkshops zijn waar veel meer veertigers en vijftigers komen. Dat gaf de keer daarna al een veel fijnere ervaring. Ook dit kun je vertalen naar het daten: afspreken met mensen van je eigen leeftijdsgroep zorgt vaak voor een betere klik en dus minder afwijzingen.

Als laatste tip voor het daten (net als voor leren dansen): volhouden loont!

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij ook in 2024 een stap zetten richting een vervullende relatie, zonder je motivatie te verliezen? Wil jij meer ontspannen daten, zonder al die negatieve gevoelens en al dat gedoe? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

“Hans, wanneer ga je eindelijk die afspraak maken met de podoloog/voetspecialist?” krijg ik regelmatig te horen van mijn vriendin. Ze heeft gelijk: telkens als ik even iets te lang stilsta, begint mijn onderrug te protesteren. Met de juiste steunzolen zou dit waarschijnlijk eenvoudig op te lossen zijn, maar die heb ik nog niet…

Ik moet eerlijk toegeven, ik ben de ontkenningsfase al voorbij. Ik bevind me nu in de fase van het besef dat het nodig is, maar ik schaam me er nog voor. Daarom staat die afspraak met de podoloog nog steeds niet in mijn agenda. 

In mijn hoofd heerst het vooroordeel dat steunzolen iets zijn voor een oude, half gehandicapte man die in zijn schommelstoel in slaap valt. Niet voor een vitale vijftiger die swingend de dansvloer onveilig maakt. Dus blijf ik hopen dat het vanzelf wel overgaat. Naar de podoloog gaan zou immers betekenen dat ik voor mezelf toegeef dat er iets mis is met me…

Wanneer ik dit aan anderen vertel, kijken ze me verbaast aan. “Wat een vreemd vooroordeel!” zeggen ze dan. Dat zul jij ook vast denken als je dit leest. Zeker als je zelf op steunzolen loopt vind je dit verhaal natuurlijk hilarisch en volkomen belachelijk. 

Maar elke keer als ik, met mijn laptop op de bank, de zoektermen “podoloog in Amsterdam” wil typen in Google, voel ik schaamte en weerstand. Dan denk ik: “Maar op dit moment heb ik geen last van mijn rug, dus het valt wel mee.” Totdat ik ergens weer een tijdje stil sta te wachten…

Toch stelt mijn schaamte en weerstand om naar de podoloog te gaan eigenlijk niets voor als je het vergelijkt met naar de voedselbank moeten, naar de afkickkliniek gaan, naar de huisarts voor een SOA gaan of naar het UWV moeten voor een uitkering. Die schaamte komt voort uit sociale druk en stigma’s. 

Net als hulp zoeken in de liefde. Ook daar komen vaak schaamte en andere negatieve emoties bij kijken.

Wat zijn dan die emoties die singles tegenhouden om hulp te zoeken als cupido zich niet van zijn beste kant laat zien?

Schaamte: “Ik moet het toch zelf kunnen.

Sommige singles denken dat het een zwaktebod is als je hulp vraagt bij je liefdesleven. Elke volwassene moet toch goed in staat zijn een relatie aan te gaan, zo denken ze. Alsof elke volwassene wordt geboren met een handleiding voor succesvolle relaties.

Angst: “Ik vind het gewoon eng

Veel singles vinden het spannend om deze stap te nemen. Begrijpelijk, want wie weet wat voor avonturen je te wachten staan. En misschien geef je voor jezelf wel toe dat je een probleem hebt waar je niet alleen uitkomt, dat is best confronterend. 

Valse hoop: “Ik heb gewoon de juiste nog niet ontmoet, ik moet nog even geduld hebben.” Heel soms is dit inderdaad het geval en komt iemand na vele jaren alsnog de liefde van zijn leven tegen. Maar helaas heel vaak ook niet: je moet eerst zelf iets doorbreken om een ander resultaat te krijgen. 

Berusting: “Voor mij is de liefde niet weggelegd, ik geloof niet dat het werkt.

Sommige singles geloven niet dat er wat aan hun situatie te doen is. Zij denken dat de liefde ze overkomt en dat ze er zelf geen aandeel in hebben. Dat ze gewoon pech hebben, of dat hun probleem te moeilijk is om aan te pakken. Alsof Cupido hen expres ontwijkt.

Aan de andere kant is de liefde voor de meeste mensen het belangrijkste in hun leven. En ook het meest complex. Ga maar eens na: er zijn inmiddels al 3 miljoen singles in Nederland. Veel mensen hebben telkens korte of langdurige relaties die lijken op achtbanen. De helft van alle mensen die is gaan samenwonen gaat weer uit elkaar en ruim een derde van alle huwelijken strandt. Een goede relatie aangaan is dus wel degelijk een complexe vaardigheid en gaat bij veel mensen niet vanzelf!

Hoewel ik de drempels maar al te goed begrijp, is het dus enorm jammer als je je door schaamte of andere emoties laat weerhouden om iets goed voor jezelf te doen. En om zelf het goede voorbeeld te geven: ik ga nu de podoloog bellen voor een afspraak!

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij ook over je drempel heenstappen? En een coach nemen als je wel een vervullende relatie nastreeft? Kijk eens bij ons coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

“Hans, waar blijf je?!” Ik schrik me dood en voel dat ik helemaal wit wegtrek. De stem aan de andere kant van de telefoonlijn vertelt me dat ze op me zit te wachten in de trainingszaal. Samen met nog tien andere deelnemers aan de workshop die ik zou gaan geven. Ze worden ondertussen knap ongeduldig. En dat terwijl ik lekker warmpjes thuis op de bank achter mijn laptop zit en mailtjes beantwoordt.

Dit lijkt wel een nachtmerrie die uit mijn meest surrealistische dromen is ontsnapt. Maar nee, het is de harde realiteit. Haastig graai ik mijn spullen bij elkaar en ga snel op weg om te voorkomen dat mijn workshop een nog grotere ramp wordt dan de Titanic.

Na afloop kijk ik in mijn agenda en mail, om te kijken hoe deze chaos heeft kunnen ontstaan. En wat zie ik? ZIJ hebben vier maanden geleden vage telefonische afspraken met mij gemaakt en die NIET schriftelijk bevestigd. Alsof dat nog niet genoeg is, hebben ZIJ ook kort voor aanvang niet gemaild over de locatie en het aantal deelnemers. Kortom: het is allemaal HUN schuld!

De volgende dag zit H., een nieuwe coachklant, tegenover me. Hij zit er uitgeblust bij. “Mijn date is de afgelopen nacht tot ’s nachts drie uur online geweest op Instagram. Daardoor kon ik niet slapen! Wie weet wat ze daar allemaal uitspookt met andere kerels zo laat. Ik twijfel of ik haar wel kan vertrouwen en met haar door moet gaan…” vertelt hij terneergeslagen. Kortom: het is HAAR schuld dat hij nu zo vermoeid en onzeker is. 

Toen hij dat vertelde, moest ik weer aan de miscommunicatie denken over mijn workshop van de vorige dag. Het was zo verleidelijk om de schuld aan de ander te geven en niet naar mijn eigen aandeel te kijken. Net als mijn coachklant nu de schuld voor zijn wantrouwen en jaloezie volledig op het bord van zijn date schuift.

De andere als schuldige aanwijzen: het gebeurt ook regelmatig als mensen last hebben van verlatingsangst en bindingsangst. Het is zo gemakkelijk. Als je verlatingsangst hebt, kun je de schuld van je eigen onzekerheid, jaloezie, ongeduld of  gevoel van afwijzing gemakkelijk bij de ander leggen. Of als je last hebt van bindingsangst en als gevolg daarvan benauwdheid, druk, stress, twijfels of irritatie ervaart, kun je lekker met je vinger naar de ander te wijzen.

Onder al die vervelende gevoelens en gedachten zit vaak een diepere laag die we liever niet willen zien en voelen… De angst om afgewezen te worden door de ander. Het is veel veiliger om naar de ander te wijzen als het even niet lekker loopt. Dan hoeven we niet naar onszelf te kijken en niet met onszelf aan de slag te gaan.

Natuurlijk blijf ik volhouden dat de schuld van mijn laat startende workshop voor 100% bij die ander ligt. Want ik heb natuurlijk geen zin en tijd om naar mijn eigen chaotische planning te kijken ;-).

Bij H. bleek dat er sprake was van een ex die meer dan een jaar vreemdging. Hij dacht dat hij daar allang overheen was. Maar vrouwen vertrouwen in de liefde, dat doet hij nog steeds niet. Toen H dit inzag, kon hij ook niet langer volhouden dat de oorzaak van zijn onzekerheid, vermoeidheid en wantrouwen bij zijn nieuw date lag. Kortom: werk aan de winkel!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!