Een vraag die vaak terugkomt in onze coachingspraktijk is de volgende: “Past die ander echt niet bij me, of is het mijn bindingsangst die opspeelt?” Iedereen met bindingsangst snapt meteen wat ik bedoel met deze vraag. Voor de rest van de lezers zal ik de vraag toelichten. 

Stel, je hebt last van bindingsangst. Je stopt voortdurend met daten of met beginnende relaties op het moment dat de ander te dichtbij komt. Eerst denk je nog dat je gewoon de ware nog niet ontmoet hebt. Maar na het zoveelste date-avontuur of de zoveelste verbroken relatie besef je dat het misschien ook wat met jouzelf te maken heeft. Je googelt, leest eens een boek en schrikt: misschien heb je wel bindingsangst! En hoewel je de angst niet voelt, besef je dat je onbewust de echte verbinding aan het vermijden bent. 

Goed, na wat zelfonderzoek besef je dat je het anders aan moet pakken. Bij een nieuwe beginnende relatie besluit je door te zetten, waar je eerder altijd stopte. Ondanks dat het niet helemaal goed voelt, besluit je het een kans te geven. 

Maar dan komt de twijfel. Want wanneer weet je nu of dit de juiste persoon is, om dit experiment mee aan te gaan? Is dit nu degene die je dan wél een kans moet geven? En op het moment dat de negatieve punten van die ander steeds meer in het oog beginnen te springen, vraag je je vertwijfeld af: “Past die ander echt niet bij me, of is dit nu mijn bindingsangst die opspeelt?”

Ik snap helemaal dat dit een enorm lastige vraag is. Ikzelf ben achteraf gezien ook wel eens te vroeg gestopt met een relatie. En ook wel te lang met iemand doorgegaan. Ik twijfelde steeds of de ander niet bij me paste, of dat ik te kritisch was. Om gek van te worden!

Eén van de dingen die mijn collega Hans en ik daarom in de coaching in kaart brengen, is wat je écht belangrijk vindt in een relatie. We kijken naar je relatiewaarden. Als de relatiewaarden allemaal aanwezig zijn én je vindt de ander in het begin aantrekkelijk, dan is de ander waarschijnlijk een potentieel geschikte partner. En als er dan toch allerlei kleine punten zijn waardoor je ineens vindt dat je de relatie weer moet verbreken, is de kans groot dat het je bindingsangst is die opspeelt. 

Maar dat is nog vrij verstandelijk geredeneerd. Probleem is dat je het niet voelt. Je voelt misschien ineens weerstand, stress of zelfs helemaal niets. En dat is niet raar, je hele onbewuste is zo geprogrammeerd dat je je slecht gaat voelen of je afsluit als iemand te dichtbij komt. 

Punt is: voelen is wel het sleutelwoord hierbij. Voelen hoe het bij jou werkt, voelen wanneer je angstig wordt en wanneer het juist fijn is, en voelen of het wel of niet goed voelt om met de ander te zijn. Pas als je meer in contact bent met je gevoel, kun je goed bepalen wie er wel en niet bij je past. 

Op deze boodschap zitten mensen met bindingsangst vaak niet te wachten. Liever willen ze van mij horen wat wel of niet een goede reden is om het uit te maken, in plaats van zelf goed te gaan voelen. Ik weet in ieder geval dat ik vroeger graag een boek had gehad waarin precies stond wat goed (genoeg) voor mij was en wanneer iemand wel of niet bij me paste.

Sorry dus als ik ook jou teleurstel als je dit leest. Maar wil je toch aan de slag met je bindingsangst of verlatingsangst en wil je samen een antwoord vinden op bovenstaande vraag, kijk dan eens naar onze online training “Naar een relaxte relatie, vrij van bindingsangst of verlatingsangst”. Want het positieve nieuws is, je kunt er wel degelijk iets aan doen! 

Hoe kunnen wij je helpen?

Natuurlijk ben je ook welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Hoewel ik in de zomer doorgaans weinig tv kijk, was er één programma dat ik niet wilde missen. En dat was “B&B vol Liefde”. Nu zie ik sommige mensen al zuchten: “moet het nu weer over dat programma gaan?!” Sorry mensen, nog één laatste keer. Want waarom ik het persoonlijk zo jammer vind dat het weer is afgelopen is, is dat ik het zo heerlijk kon bespreken met mijn coachklanten. Van elk probleem dat zij ervaren, kwam er in het programma wel een voorbeeld voorbij. 

Zo was er Thijz, die een prachtige vrouw liet gaan door zijn bindingsangst. Er was Anja, die er steeds tegenaan liep dat de mannen geen vragen aan haar stelden. En er was Arno, waarbij niemand snapte waarom hij toch afscheid nam van zijn ogenschijnlijk perfecte nieuwe liefde.

Maar over wie ik het wil hebben is Mirjam: een leuke vlotte dame met een mooie lodge in Zuid-Afrika. Waar zij tegenaan liep, was dat de meeste mannen niet aanvoelden wat zij nodig had. Zo was haar frustratie bij de eerste man dat hij alleen over zichzelf praatte en haar te weinig vroeg. Een volgende man vertelde naar haar zin te veel over zijn problemen toen er leeuwen om zijn tent liepen. En de derde man flirtte veel te veel met haar, waardoor ze zich steeds ongemakkelijker ging voelen. 

Probleem was dat Mirjam hierover van alles vertelde tegen de camera, maar niet tegen de mannen in kwestie zelf. Zij was duidelijk iemand die de band graag heel rustig op wilde bouwen, maar liet dat niet weten aan de mannen die haar het hof wilden maken. Soms maakte ze een voorzichtig grapje, maar meestal lachte ze zich maar een beetje door de ongemakkelijke situaties heen. Om vervolgens de zich van geen kwaad bewuste mannen weg te sturen. 

En nu is het geval dat ik aardig wat “Mirjams” (m/v) in mijn praktijk tegenkom. Mirjams die hopen dat hun kersverse date precies kan aanvoelen wat zij als prettig ervaren. Of het nu gaat om de hoeveelheid appjes die er gestuurd worden, de snelheid waarmee de verbinding wordt aangegaan, de hoeveelheid bevestiging die er wordt gegeven, de onderwerpen die worden aangesneden of de mate waarin geflirt en gezoend wordt: zij hopen dat hun date kan aanvoelen wat er gewenst is, maar uitspreken doen ze het niet. 

Nu is het zeker fijn als je elkaar in de loop van de relatie kan aanvoelen, maar verwachten dat de ander dat al kan als hij of zij je nauwelijks kent, is wellicht wat veel gevraagd. Laat staan dat de ander precies hetzelfde normaal of gewenst vindt als jij. Dus als je een voor beide prettige tijd met elkaar wilt hebben, zit er niets anders op dan je behoeftes, wensen en grenzen uit te spreken. En liefst niet naar de cameramensen (zoals Mirjam) of naar je vriend(inn)en, maar gewoon naar de persoon zelf. 

Mocht jij ook een Mirjam zijn, dan weet je dat het meestal uit goede intenties voortkomt. Je wilt de ander niet kwetsen, of bent bang voor een conflict. Maar als het om gedrag gaat dat ook daadwerkelijk veranderbaar is, helpt het jou én de ander om te vertellen wat je fijn vindt. Als je dat op een respectvolle en positieve manier doet, kan de ander er doorgaans prima tegen. 

Bijvoorbeeld “Ik vind het heel leuk om een appje van je te krijgen, maar ik word afgeleid van mijn werk als ik overdag veel appjes krijg. Ik vind het zelf prettiger als we alleen in de avond even appen”. Of “Ik vind het heel gezellig met je, maar ik ben daar wat langzamer in dan jij. Ik bewaar zoenen/fysiek contact graag totdat ik iemand wat beter ken”.  Als je het bij jezelf houdt, hoeft de ander zich niet aangevallen te voelen.

Het is misschien spannend, maar het is jammer als je een potentieel leuke relatie weer afkapt omdat je wensen en behoeftes niet meteen overeen komen. Geef de ander de kans je daarin te leren kennen. Pas als hij of zij geen rekening wil houden met je wensen en grenzen, is het tijd om afscheid te nemen. 

Helaas kan ik de voorbeelden vanuit B&B Vol Liefde niet langer aanhalen in mijn coaching. Maar voor de mensen die net als ik van liefdesprogramma’s smullen: Boer zoekt Vrouw komt er weer aan! 

Hoe kunnen wij je helpen?

Heb jij genoeg van de “Mirjam” in jezelf en wil je ook leren je grenzen en behoeften te leren aangeven tijdens het daten of in een beginnende relatie? Wij helpen je graag om  die eerste stappen gemakkelijker te maken. Je bent van harte welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Deze zomer was ik ruim 3 weken op vakantie in Noorwegen. Met zoveel rust en natuur om me heen leek dat me een uitstekend moment om te reflecteren op mijn werk en mijn leven. De vraag die me al vaker bezig houdt had weer wat aandacht nodig vond ik: hoe vind ik een goede balans tussen druk werk, veel leuke hobby’s en rust voor mezelf? Ik had mijn opschrijfblokje in mijn tas gestopt en zei tegen iedereen om me heen dat ik na Noorwegen het antwoord had op alle vragen. 

Alleen… dat boekje bleef leeg. Elke dag was ik bezig met het kijken naar prachtige uitzichten, een slaapplek voor de nacht vinden, de route voor de volgende dag plannen, en nog meer mooie uitzichten. Ik was samen met mijn man heerlijk aan het genieten van het hier-en-nu. Nadenken over de toekomst? Dat kwam later wel. 

Is het een probleem voor mij dat ik niet aan de toekomst dacht? Nee, niet echt. Het nadeel  was dat mijn agenda bij terugkomst weer even druk was als daarvoor, maar tegelijkertijd was het heerlijk om even nergens bij stil te staan. 

Maar hoe zit het met liefde? In hoeverre wil je bezig zijn met het hier en nu, en in hoeverre met de toekomst? 

Ik moest er aan denken toen ik een coachklant sprak deze week, die vertelde dat ze zo heerlijk aan het genieten was met een enorme leuke man. Elke dag was een feestje en hij voldeed aan alles wat ze ooit gewild had. Dit was zo anders dan alle mannen die ze al jaren had ontmoet!

Alleen… hij wilde nog een grote reis maken. Daarom wilde hij zich zeker niet binden voor de lange termijn en kon hij haar nu niets vertellen over hoe hij in de zaak “kinderen of niet” stond.  En laat dat nu precies zijn wat mijn 35-jarige coachklant zo graag wilde: een kind. 

In dit soort gevallen is het zeker goed de lange termijn niet te negeren. En om wat je belangrijk vindt voor de toekomst in het vizier te houden. Ook mensen die keer op keer in hetzelfde ongewenste patroon vallen raad ik aan om ook te focussen op hun doelen voor de toekomst, en niet alleen maar hun gevoel van het moment te volgen. Als je bijvoorbeeld valt op partners die er nooit echt voor gaan terwijl jij commitment wilt, is het misschien niet handig om te blijven daten met die relaxte flierefluiter die zich niet wil binden. 

Toch zie ik ook veel singles die te veel met de toekomst bezig zijn tijdens het daten. Mensen die hun eerste date inrichten als een sollicitatiegesprek, en zo snel mogelijk willen weten of de ander aan al hun eisen voldoet. Waarbij de lijst waar hij of zij allemaal aan moet voldoen, alleen maar langer wordt naarmate de eerdere ervaringen niet prettig waren. En waar het eerste signaaltje in de verkeerde richting meteen een reden is om de ander linea recta naar huis te sturen.

Hoe zou het dan zijn als je echt open staat voor de ander? Dat je even je ideale toekomstplaatje loslaat en echt moeite doet om de ander in het moment zelf te leren kennen? Dat je even in het hier- en-nu kan genieten van het contact met een nog onbekende ander, zonder alle oordelen? Het daten wordt in ieder geval een stuk relaxter en leuker. En… mogelijk brengt het je zomaar sneller bij je lange termijn doel: een leuke vervullende en relaxte relatie, waarbij je beiden mag zijn wie je bent! 

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil je meer leren over hoe je daten weer leuk én succesvol kan maken, kom dan naar de training “Succesvol daten- verbinding en aantrekkingskracht” op zaterdag 7 september aanstaande. Of kom langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek, als jij persoonlijke begeleiding wilt in jouw weg naar de liefde. Dan vertellen wij je hoe we je kunnen helpen met ons coachingsprogramma.

Toen ik vroeger single was had ik twee grote voordelen: 1. Ik was ondernemend en vond het altijd leuk om veel dingen uit te proberen. Hierdoor kwam ik veel nieuwe mensen tegen 2. Ik vond het gemakkelijk om contact te leggen met vreemden en waar nodig ook mijn flirtvaardigheden in de strijd te gooien. Dit zorgde ervoor dat ik nooit afhankelijk was van de datingapps, en altijd live iemand ontmoette. 

Helaas waren er ook een aantal dingen waar ik minder goed in was, en één daarvan was mijn grenzen bewaken. Ik wist bijvoorbeeld wel hoe ik een praatje kon starten, maar niet hoe ik het met goed fatsoen weer kon afbreken. Als ik contact maakte met iemand die me potentieel leuk leek, zat ik er naar mijn idee ook meteen aan vast. 

Het kwam dan ook regelmatig voor dat ik na een paar minuten wist dat deze persoon beslist niet mijn type was, maar vervolgens nog een half uur verwoed glimlachend naar nietszeggende verhalen zat te luisteren van degene die ik aangesproken had. “Wie A zegt, moet ook B zeggen”, zo redeneerde ik. ik was er immers zelf op afgestapt, dus kon ik niet zomaar weer weg.  

Dit zorgde niet alleen voor minstens een half uur weggegooide tijd van zowel mijzelf als de ander, maar ook dat ik alleen maar meer in de problemen kwam. Want door een half uur beleefd te luisteren en te doen alsof ik het enorm naar mijn zin had, werd de ander alleen maar verder aangemoedigd. Het werd nog moeilijker om daarna zonder consequenties afscheid te nemen. Voor ik het wist kreeg ik de vraag waarom ik mijn telefoonnummer niet gaf: “we hadden toch enorm leuk gepraat?”  

Dit zorgde ervoor dat ik een stuk minder spontaan werd in het flirten… Hoe kon ik nog flirten met iemand zonder dat ik zeker wist dat ik met deze persoon verder wilde, tot de dood ons zou scheiden? Dat was veel te riskant! Pas toen ik leerde hoe ik grenzen kon stellen en hoe ik ook prima weer afscheid kon nemen, zonder de ander een vervelend gevoel te geven, werd het weer ontspannen en leuk. Tip: houd het simpel. Zeg iets als “leuk je even gesproken te hebben, ik ga weer door”.  En weg ben je! 

Tijdens mijn flirtworkshops hoor ik vaak dat ik beslist niet de enige ben die dit als een probleem ervaart. Mensen durven niet alleen niet te flirten omdat ze bang zijn afgewezen te worden, maar ook omdat ze bang zijn dat ze te veel verwachtingen scheppen!  

Interessant is ook dat dit deels een terechte veronderstelling is, zo blijkt uit onderzoek. Het blijkt dat statistisch gezien mannen iets minder goed zijn in het lezen van non-verbale signalen dan vrouwen. En omdat flirten vaak non-verbaal is (denk aan net iets langer oogcontact maken) heeft een man gemiddeld ook net iets meer kans deze signalen verkeerd te interpreteren. 

In heteroseksuele contacten blijkt daarom dat het gedrag van vrouwen die zelf het idee hebben dat zij alleen vriendelijk en warm reageren, door mannen regelmatig onjuist geïnterpreteerd wordt. Mannen zien in dit soort gevallen onterecht signalen van romantische of seksuele belangstelling.  

Belangrijk is dus om enerzijds duidelijk aan te geven wat wel en niet gewenst is. Anderzijds is het belangrijk om signalen goed te interpreteren. Let bijvoorbeeld goed op hoe de ander reageert als jij aan het flirten bent of wat dichterbij komt. Draait iemand subtiel weg, maakt hij of zij een licht afwerende beweging of slaat hij of zij haar armen of benen over elkaar? Dan kom je te dichtbij en is het (in ieder geval op dat moment) niet gewenst! 

Maar er is een grote troost: als je dit spel eenmaal kent, zijn je mogelijkheden oneindig. Mijn devies: laat die vervelende dating-apps lekker achter je en geniet van het flirten! En ja, in mijn geval leidde mijn flirtgedrag inderdaad tot trouwen. Gelukkig was het huwelijk dit keer helemaal gewenst!  

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook leren flirten en signalen herkennen? Kom dan naar onze workshop “Leer flirten en contactleggen in één middag” op vrijdagmiddag 14 juni. Voor vrouwen nog één plek, voor mannen nog een paar plekken beschikbaar! 

Wil je liever ons uitgebreide coachingsprogramma volgen? Je bent welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek.