“Ben ik goed genoeg voor de liefde?”

, ,

De stille vragen die velen zichzelf stellen

Om inspiratie op te doen voor de zomervakantie blader ik door wat oude fotoboeken. Ik zie mezelf op jonge leeftijd en denk: “Goh, ik zag er in die tijd best leuk uit!” Ik realiseer me dat ik er indertijd heel anders over dacht. Ik vond mezelf te dik. En zodra ik in bikini moest, kon ik nergens anders meer aan denken… 

Geen relatie omdat ik te dik ben…

Hier moet ik aan denken als ik praat met mijn klant Martine. Ze is 34, heeft een prachtig gezicht en een warme, charmante persoonlijkheid. Maar toch is ze ervan overtuigd dat een relatie voor haar onmogelijk is. Waarom? Omdat ze ‘te dik’ is.

Martine is al een tijdje bezig met een intensief sportprogramma, maar dit helpt haar onvoldoende. Als ze in de spiegel kijkt ziet ze een onooglijke vrouw. Nu twijfelt ze: moet ze de zoektocht naar liefde dan maar opgeven? Het idee dat ze óók met een paar kilo’s extra aantrekkelijk kan zijn, is voor haar ondenkbaar.

De vrouwen haken nu af…

Chris, een andere klant, voelt iets soortgelijks. Hij is 42, heeft een creatieve geest, een geweldige bos donker haar en speelt in een band. Vroeger hoefde hij bij een optreden maar één gitaarakkoord aan te slaan en de vrouwen stonden voor hem in de rij. Maar een jaar geleden kreeg hij een ziekte. Hierdoor is hij vaak kortademig en stokken zijn zinnen regelmatig. 

Chris weet zeker dat de vrouwen afhaken zodra hij naar adem moet happen. Waar hij vroeger na een optreden vaak veel succes had bij het andere geslacht, durft hij ze nu niet meer aan te spreken. En zo krijgt hij steeds meer “bewijs” van zijn idee dat hij veel minder populair is bij de vrouwen dan vroeger. 

Wat zou ik graag willen dat Martine en Chris heel eventjes door mijn ogen kunnen kijken. Dat ze kunnen zien wat ee prachtige, aantrekkelijke mensen ze zijn. Maar ik weet dat het zo niet werkt. Ergens hebben ze in hun hoofd gehaald dat ze niet de moeite waard zijn als partner. Ze hebben zichzelf vastgepind op dat ene ‘tekort’ en denken dat dit hen volledig definieert.

Hebben ze gelijk? 

En ja, sommige mensen zullen inderdaad niet op Martine vallen omdat ze geen maatje 36 heeft. En ja, er zullen ook vrouwen zijn die Chris’ ademhaling lastig vinden. De vraag is of je dáár je eigenwaarde aan moet ophangen. Je kunt niet met iedereen een match zijn – en dat wil je ook niet. Waarom zou je een relatie willen met iemand die jou niet kan waarderen zoals je bent?

De enige vraag die écht telt is: kun je jezelf waarderen? Kun je jezelf omarmen, met al je plus- én minpunten? Ook als je misschien iets verloren hebt wat je vroeger wel had? Niet de acceptatie van jou door de ander, maar zelfacceptatie is hier het toverwoord. 

Want de mooiste mensen zijn niet perfect. Ze zijn vooral zichzelf. En dat is pas écht aantrekkelijk.

Leren jezelf de moeite waard vinden

Wil jij ook meer zicht krijgen op hoe jouw eigen overtuigingen je belemmeren om die leuke relatie te krijgen? En wil je jezelf de moeite waard gaan vinden voor de liefde? Kom langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Geen vertrouwen meer in de liefde door een eerdere relatie: wat nu?

,

In het verleden had ik een relatie met iemand met behoorlijke bindingsangst. Toen hij de relatie plotseling beëindigde was ik niet alleen verdrietig, maar ook boos. Ik voelde me flink het slachtoffer van zijn rigoureuze actie. Maar was dat eigenlijk wel terecht? 

Waarom verlies je vertrouwen in de liefde?

Veel singles hebben in hun verleden een pijnlijke ervaring gehad als het om de liefde gaat. Misschien heb jij dat ook wel. En misschien voel je je nog steeds boos en gekrenkt. Misschien maakt dat je ook bang om opnieuw weer een relatie aan te gaan. Dat is heel begrijpelijk. Stel dat het nog een keer gebeurt? 

Deze angst wordt nog verder versterkt als je meerdere keren hetzelfde hebt meegemaakt. Ik kom het in allerlei vormen tegen in mijn praktijk. 

Zo begeleid ik Karel, die al meerdere malen is gevallen voor een partner met verlatingsangst  en veel claimgedrag. Marja krijgt elke keer een relatie met iemand die niet echt tijd voor haar heeft. Guy heeft steeds een partner die geen rekening met hem houdt en steevast over zijn grenzen gaat. En Hedwig komt voortdurend uit bij een partner die na een tijdje vreemdgaat.  

Dit soort ervaringen zijn uiteraard heel verdrietig. Ook geeft het vaak een machteloos gevoel: “Waarom gebeurt mij dit nu altijd, wat heb ik een ongelooflijke pech!” Of er komen overtuigingen bij die hele groepen generaliseren: “Alle mannen gaan nu eenmaal vreemd”, “Vrouwen willen alleen maar een perfecte partner en anders haken ze weer af”, “De mensen die nu nog single zijn, zijn niet in staat zich te binden”. 

Maar is dit wel zo?

De rode draad in jouw liefdesleven

Want de enige constante factor in dit verhaal ben jij zelf. Sterker nog: als je dan per se boos wilt zijn op iemand (wat ik je niet aanraad), misschien is het dan wel logischer om boos te zijn op jezelf. Want misschien was het niet de ander, maar heb jij jezelf in de steek gelaten!

Want wat doe jij waardoor je in zo’n situatie terechtkomt: wat voor partners selecteer je? En welk gedrag vertoon je als je eenmaal in de relatie zit: wat maakt dat je de onprettige situatie laat voortduren? Misschien moet je dan aan jezelf toegeven dat je tijdens eerdere relaties zelf niet aangaf wat je belangrijk vond. Niet genoeg grenzen stelde. Of door je verlatingsangst het gedrag van de ander maar door de vingers zag. 

Oftewel: misschien deed jij wel iets wat niet goed was voor jezelf. 

Toen ik doorhad wat ik zelf deed in mijn relatie met de bindingsangstige man vond ik dat niet zo leuk. Liever bleef ik hem als de schuldige aanwijzen. Maar waarom was ik zo hard bezig geweest met hem te overtuigen dat we ons meer moesten verbinden? Waarom had ik niet iemand uitgekozen die dat gewoon vanaf het begin al wilde? En waarom was ik er niet mee gestopt toen ik me er niet goed bij voelde? 

Hoe doorbreek je deze patronen?

Het is belangrijk om je eigen aandeel in een relatie te zien. En hierbij heb ik het niet over “wie heeft de schuld”. Want als je het op het dat moment anders had gekund, had je het wel anders gedaan. Maar het mooie is, als je je er nu wél bewust van bent, kun je het veranderen. En zo krijg je veel meer invloed op je eigen relatieleven!  

Op naar die gelukkige relatie! 

Wil jij weer vertrouwen in de liefde?

Kom dan eens bij ons langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Is daten bij jou vooral veel “moeten”?

,

Nu ik terug ben in Nederland na een maand Spanje te hebben doorgebracht, is het even schakelen. Eén van de redenen waarom die maand in het buitenland me zo goed bevalt (naast het mooie weer en de prachtige natuur natuurlijk): ik hóef niets. 

Het moeten-gevoel

In Spanje werk ik een beetje, maar niet te hard. Al mijn normale activiteiten staan “on hold”. En mijn enige contact is dat met mijn man, de coachgesprekken, en af en toe wat appen of bellen met vrienden en familie. 

Nu zou je denken dat ik dus in mijn normale leven enorm veel moet, maar dat valt enorm mee. Ik heb het leukste werk ter wereld en als zelfstandige kan ik mijn tijd grotendeels zelf indelen. En hoewel ik veel doe in mijn vrije tijd, kies ik daar voornamelijk zelf voor. 

Maar toch ben ik helaas redelijk behept met het “moeten-gevoel”. 

En hoewel ik al relaxter in het leven sta dan vroeger, maak ik het mezelf daarmee soms nog steeds lastig. Er even tussenuit helpt dus enorm.  

Moeten tijdens het daten

Het wordt een stuk ingewikkelder, wanneer je veel van jezelf “moet” tijdens het daten. 

Neem Meike, een klant van mij. Zij heeft een drukke baan, veel vriendinnen en speelt ook nog op behoorlijk hoog niveau tennis. Ze is gewend om hard en gedisciplineerd te werken en maakt niet graag fouten.  

Nu ze aan het daten is, veroorzaakt dat bij haar meteen veel stress. Ze heeft een belangrijk project op haar bordje en wil ook haar vriendinnen niet ineens in de steek laten, zoals zij dat noemt. Hoe moet ze in vredesnaam de tijd vinden om haar kersverse date ook nog te zien?

Daar komt bij dat ze ook tijdens het daten alles goed wil doen. Zomaar in haar tenniskleren naar haar date gaan is er niet bij, ze moet zich eerst in een prachtig jurkje hijsen. En elkaar een keer kort zien of even kort bijkletsen op de bank is onmogelijk: elke date moet een topdate zijn! 

Komt hij bij haar thuis, dan moet haar huis er spik en span uitzien. En vergeet niet haar humeur: dat moet zeker zo opgeruimd zijn als haar huis! 

Ik moet zoveel dat ik stop met daten

Nu zit Meike erover te denken om te stoppen met daten. Ze krijgt er alleen maar stress van, zo zegt ze. Ze kan gewoon niet voldoen aan al die verwachtingen van iedereen! Ik vraag haar of het misschien ook haar eigen verwachtingen zijn die haar dwars zitten: 

Hoe zou het daten eruit zien als ze niet zoveel moest van zichzelf? 

Zou ze haar date mogen zeggen dat ze even niet zoveel tijd heeft om voortdurend leuke, interessante en prikkelende appjes te sturen? Zou ze zichzelf kunnen toestaan hem een keer te zien terwijl ze gewoon moe is? Zou het mogelijk zijn om een keer in joggingpak naast hem op de bank te zitten en een film te kijken in plaats van weer een groots en meeslepende date te plannen? 

Zou het zelfs kunnen, dat ze elkaar op die manier wat beter leren kennen?  

Wennen aan loslaten

Meike is er langzaam maar zeker aan gaan wennen om iets minder van zichzelf te eisen. Ze heeft haar vriendinnen deelgenoot gemaakt van haar tijdsprobleem en met haar date gedeeld dat het allemaal een tandje minder moest (wat hij prima vond). Ze merkt dat ze nu ze meer zichzelf kan zijn. En nu ze van zichzelf niet alles zo perfect hoeft te doen, gaat hij ook meer ontspannen. Het contact tussen hen wordt alleen maar beter. 

En ik? Ik heb mezelf voorgenomen ook in Nederland af en toe een relaxte siësta te houden. Zonder dat per se te moeten trouwens. Ik moet al genoeg.  

Wil jij ook relaxter daten?

Leer met behulp van ons coachingsprogramma hoe je de druk op jezelf opzij zet en ontdek hoe leuk daten kan zijn als je gewoon jezelf mag zijn. Wil jij ook kijken hoe we jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie?  Kom dan eens bij ons langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. 

De pijn van het daten: waarom lukt het niet en hoe doorbreek je dat? 

,

“Ik wil zó graag een relatie. Waarom mislukt het bij mij altijd?” Mijn coachklant kijkt me wanhopig aan. Na weer een datepoging die na drie dates strandde, weet ze het echt niet meer. Dit keer had ze even hoop gehad, want ze vond hem écht leuk. Maar hij liet na de derde date weten dat hij het “niet voelde”. 

Ik krijg dit soort vragen vaak van coachklanten. Zeker als ze zich een tijdje op de datingmarkt begeven en de liefde nog niet gevonden hebben, komen er vragen als “Waarom mislukt het bij mij altijd? Waarom vind ik niemand leuk? Waarom vindt niemand mij leuk? Wat is er mis met mij?” 

Al deze vragen impliceren hetzelfde: dat er iets niet goed aan je is als je niet krijgt wat je wilt. 

Ook ikzelf heb een tijdje zo naar mezelf gekeken. Toen ik na 2 kortstondige relaties weer alleen op de bank zat, kreeg ik het idee dat er iets grondig mis met me was. Maar wat? Was er iets wat anderen wel wisten maar ik niet? Miste ik een liefdesgen? Had ik niet de vaardigheid om me echt te verbinden? 

Nu zie ik dat veel van die zogenaamde “mislukkingen” voortkomen uit slechte keuzes, namelijk keuzes die gebaseerd zijn op angst. Simpelweg is het vaak één van deze twee angsten: de angst om afgewezen te worden of de angst om jezelf kwijt te raken. 

Daaronder liggen vaak de volgende overtuigingen ten grondslag: ik ben niet goed genoeg (anders bleef de ander wel) of de ander is niet goed genoeg (anders kon ik me wel vrij en gelukkig voelen). Het eerste geval impliceert dat als je maar hard genoeg je best doet, de ander misschien wel blijft. Het tweede impliceert dat als je maar lang genoeg blijft zoeken, je iemand vindt waar je niet dat vervelende gevoel bij krijgt.

Je kunt je situatie pas veranderen als je beseft dat het angst is die hier de hoofdrol speelt. Dan hoef je niet meer te dealen met jouzelf als waardeloos mislukt persoon of het zoeken naar die speld in een hooiberg. Je hoeft alleen maar de dealen met je angst. 

Hoe doe je dat? Een simpele (maar misschien voor sommigen hoogdravende) vraag die je je zou kunnen stellen tijdens het daten is: “Handel ik uit angst of handel ik uit liefde?” En met die liefde bedoel ik niet alleen een liefdevolle opstelling naar de ander, maar vooral ook naar jezelf!

Als jij bijvoorbeeld eindeloos je telefoon checkt en je afvraagt of je iets verkeerd geappt hebt, vraag je dan eens af: Handel ik uit (zelf)liefde of handel ik uit angst (dat ik afgewezen en verlaten word)? En als jij het maar weer uitmaakt omdat je bij de ander grote verwachtingen bemerkt, handel je vanuit liefde of vanuit angst dat jij het niet kan waarmaken? Als jij helemaal niets meer onderneemt op het liefdesvlak, handel je dan uit (zelf)liefde of angst dat het toch niet voor jou is weggelegd? En als jij bij iemand blijft die jou niet respectvol behandelt, handel je dan uit (zelf)liefde of uit angst om weer alleen te zijn? 

Hoewel ik het toepassen van deze vraag niet altijd gemakkelijk vind, helpt hij me wel vaak verder. En veel van mijn klanten gelukkig ook. De mensen die zich op dit moment “mislukt” voelen, wil ik graag nog een kleine opsteker geven: 

Onlangs ontving ik een foto van een van mijn klanten die zichzelf bij aanvang van de coaching als “grootste loser van datend Nederland” beschreef. Op de foto stond hij op de top van een angstaanjagend steile berg met een grote glimlach op zijn gezicht. Met naast hem, met een zo mogelijk nog bredere glimlach: zijn nieuwe vriend. Zijn tekst onder de foto luidde: “Twee angsten overwonnen, zie hier het resultaat!” 

Wil jij ook leren je angst te overwinnen en de liefde echt een kans te geven?

Kom dan eens bij ons langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Hoe romantische sprookjes je liefdesleven saboteren

,

Zoals vaker tijdens de donkere dagen in februari, ben ik weer voor een tijdje naar Spanje vertrokken. En het eerste wat ik doe als ik daar aankom, is me lekker buiten in de zon installeren met een boekje. Ik laat de “hoogstaande literatuur” en “psychologische relatie-kost” nog even links liggen, en begin met een lekkere ongecompliceerde roman. Niets staat mijn geluk weer in de weg.

Hoewel… na een klein half uur ben ik het alweer zat. Want al heel snel realiseer ik me weer dat hoe simpeler het boek, hoe eenzijdiger de liefde wordt neergezet. En als singlecoach weet ik als geen ander hoe ver dat van de dagelijkse realiteit afligt.

In dit soort liefdesverhalen slaat er altijd meteen een eerste vonk over. Al weet de hoofdpersoon het nog niet, de lezer weet het al wel. Het liefdesobject is soms nog onbereikbaar of zelfs eerst wat irritant, maar in ieder geval altijd enorm knap. Net als de hoofdpersoon zelf trouwens. Daarnaast is de persoon in kwestie altijd charmant, grappig en succesvol. En waarom krijgen ze elkaar pas aan het eind van het boek? Tja, dat komt alleen maar omdat er allerlei misverstanden en externe hindernissen zijn, die nog opgelost en overwonnen moeten worden.

En als je nu denkt dat deze verhaallijn alleen in simpele liefdesromannetjes voorkomt, dan heb je het mis. In de gemiddelde Hollywoodfilm gaat het precies hetzelfde. En elk sprookje dat we vroeger voorgelezen kregen, volgde deze zelfde lijn. Punt is dat we al vanaf dat we klein zijn doodgegooid worden met dit soort liefdesverhalen. Hoe moeten we dan in vredesnaam leren dat het in “de echte wereld” anders gaat? 

Dus komen er in mijn coachingspraktijk regelmatig mensen die de liefde maar niet vinden, simpelweg omdat ze zoeken naar iemand die niet bestaat. Ze blijven zoeken naar die charmante, grappige, slimme, zelfverzekerde en knappe ander, met wie ze meteen die klik voelen. Met wie alles meteen vanzelf gaat. Met wie die fysieke, geestelijke en spirituele connectie er gewoon vanaf het begin af aan is. 

Mijn belangrijkste taak is soms alleen maar om ze een realistischer beeld van de liefde en een potentiële liefdespartner te geven. Om te vertellen dat veel mensen helemaal niet meteen verliefd zijn, laat staan meteen voelen dat de ander de ware is. En om te vertellen dat de eerste paar ontmoetingen zelden zo soepel verlopen als ze je in boeken of films laten geloven. En vooral om te vertellen dat die “droomprins(es)” waarschijnlijk niet te vinden is, hoe lang je ook zoekt. 

Want ieder mens heeft nu eenmaal plussen en minnen. Dus ook jouw toekomstige partner. Misschien is zij wel ongelooflijk knap, maar ook heel ijdel. Misschien is hij wel enorm stoer, maar kan hij totaal niet over zijn gevoelens praten. En misschien is die ander juist wel heel onhandig, praat hij/zij in het begin te veel over zichzelf en appt hij/zij veel te veel of te weinig, maar blijkt er toch een gul, betrouwbaar, lief en begripvol persoon achter te zitten. 

En als ik even heel cynisch ben, zou ik zelfs zeggen dat áls je iemand vindt die meteen in het begin volmaakt lijkt, je juist even extra goed moet opletten. Want als iemand inderdaad zo charmant, grappig, slim, zelfverzekerd, succesvol en knap is, waarom loopt deze persoon dan nog vrij rond? Is het mogelijk dat deze persoon toch nog andere eigenschappen heeft waardoor hij of zij niet zo ideaal is als het lijkt? Al is het maar dat hij of zij nog niet toe is aan een relatie of heftige bindingsangst heeft? 

Dat jouw toekomstige partner naast pluspunten ook minpunten heeft, is dus een feit. De vraag is meer: met welke minpunten kun je leven? “Liefde is leren leven met de gekte van de ander” zoals filosoof en schrijver Alain de Botton het al treffend verwoordde. 

En zo kom ik weer uit bij de betere literatuur. Je raadt het al: Ik heb mijn slechte boek aan de kant gelegd. Maar gelukkig heb ik nog een andere guilty pleasure die ik ook in Spanje best kan uitleven. Gewoon “Winter vol liefde” streamen: lekker ongecompliceerd, maar wel met échte, gecompliceerde mensen.  

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil je ook inzicht krijgen in wat jou nog in de weg staat om een fijne duurzame relatie aan te gaan? Wil jij een nieuwe weg inslaan die wel tot meer liefdesgeluk brengt? Kom dan eens bij ons langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Daten met meerdere mensen tegelijk: Vind je dat dat kan?

,

Het was de tijd dat Relatieplanet en Parship nét opkwamen, maar datingapps nog lang niet bestonden. Ik was single en had een date gehad met een leuke jongen. Dat ik zo enthousiast was na een ontmoeting via het internet was nog niet eerder voorgekomen. We hadden leuke gesprekken gevoerd en enorm met elkaar gelachen. En hij was nog knap ook! 

Aangezien er nog geen whatsapp bestond, opende ik elke dag vol spanning mijn mail. Maar ondanks dat we wederzijds ons enthousiasme hadden uitgesproken en dat de leuke gesprekken via de mail onverminderd door gingen, volgde er geen uitnodiging voor een tweede date. 

Dus na een tijdje deed ik zelf het voorstel om weer af te spreken. Ik kreeg echter niet het antwoord dat ik verwachtte. Naast wat luchtige zinnetjes over hoe zijn dag was eindigde hij zijn mail met: “Ik heb morgen nog een date met iemand anders, en dat wil ik eerst even afwachten. Dan laat ik je daarna even weten of ik nog wil afspreken”.  

Ik weet nog goed hoe verontwaardigd ik was. Het was toch leuk geweest? Hoezo wilde hij dan eerst iemand anders ontmoeten? Ik reageerde resoluut: als hij nog verder wilde kijken, prima. Maar een tweede date met mij kon hij wel op zijn buik schrijven! 

In deze tijd van datingapps zou ik wellicht anders reageren. Maar toch blijft het een vraag die ook veel van mijn klanten bezighoudt: Kun je met meerdere mensen tegelijk daten? En na hoeveel dates stop je daarmee? 

De meningen over dit onderwerp lopen sterk uiteen. “Natuurlijk kan dat, als je elkaar een paar uur kent, kun je toch onmogelijk verwachten dat je meteen exclusief bent?” versus “Hoe kun je ooit iets met iemand opbouwen, als je alleen maar vergelijkend waren-onderzoek zit te doen. Het is geen spijkerbroek, waarvan je er op 3 verschillende webwinkels één bestelt, om de beste te houden? Het gaat hier om iets zo precairs als de liefde”. 

Beide hebben een beetje gelijk, vind ik. Toch zijn er twee groepen klanten die ik nét iets verschillends aanraadt. Dat zijn de mensen met verlatingsangst en bindingsangst. 

Als je last hebt van verlatingsangst ben je vaak vanaf het begin totaal op de ander gefocust. Als de eerste date leuk was, móet dit het worden. Je droomt al over een toekomst samen en je humeur hangt volledig af van hoeveel bevestiging de ander geeft. Je telefoon, waarop mogelijk een bericht van de ander kan verschijnen, wordt de basis van jouw bestaan. 

Het kan dan heel fijn zijn om je focus wat van die ander af te halen en je onafhankelijker te voelen, door meerdere dates in je agenda te hebben staan. Oftewel: voor jou, met verlatingsangst, is het daten met meerdere mensen naast elkaar zo slecht nog niet. 

Als je echter last hebt van bindingsangst, roept het daten met één persoon vaak meteen de angst op om al gebonden te zijn. Is deze persoon wel leuk genoeg? Wat als je niet de goede keuze maakt? En wat als er ergens nog een leuker iemand rondloopt? 

Het kan dan juist goed zijn om je patroon te doorbreken en je voorlopig te committeren aan één persoon. Om deze eerst beter te leren kennen, zonder te vergelijken. Mijn ervaring is dat de mensen met bindingsangst die met drie personen tegelijk daten, meestal eindigen met niets. 

Maar de beste manier om de vraag over het simultaan daten te beantwoorden, is jezelf de vraag te stellen: wat voelt nog goed voor jou? Wat zegt jouw ethische kompas? En wat zou je fijn vinden dat de ander deed? Kortom: laat je eigen normen en waarden, en niet je verlatingsangst of bindingsangst, bepalen wat voor jou het beste is.

Hoe kunnen wij je helpen?

Heb jij meer vragen over daten en het aangaan van een relatie? En wil je daar persoonlijk in worden begeleid? Kom eens bij ons langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Vind de liefde in 2025: Hoe je opnieuw start na teleurstellingen

,

De kerstvakantie was voor mij een mooi moment om weer voornemens voor het nieuwe jaar te maken. De mensen die hier niets mee hebben (“voornemens kun je toch op elk moment maken!?”) hebben natuurlijk helemaal gelijk. Maar ik vond het fijn om eens uitgebreid terug te kijken op het afgelopen jaar en om nieuwe doelen te stellen. En al snel bleek: van één van mijn belangrijkste doelen was niets terecht gekomen. 

Wat was er aan de hand? 2024 begon voor mij met fysieke klachten. Mijn doel was dan ook om weer fitter en gezonder te worden.  En met behulp van een gespecialiseerde sportschool lukte het me om langzaam weer op te bouwen. Na een paar maanden was ik echt blij, het ging de goede kant op! 

Toen alles even on hold moest wegens een medische ingreep was ik dan ook wel wat teleurgesteld. De echte dolksteek kwam echter toen ik een paar maanden later mijn heup blesseerde en daarna bijna 3 maanden niet kon sporten. Ik kon mijn nieuwe energieke en übergezonde zelf wel op mijn buik schrijven!

Op 1 januari heb ik mijn oude jaar ritueel afgesloten en nieuwe voornemens gemaakt. En ja, hetzelfde doel staat er gewoon weer tussen. Sterker nog, het voelt gewoon weer goed om opnieuw te beginnen. 

Ik moest hier aan denken toen ik deze week meteen door drie klanten benaderd werd die allemaal ongeveer dezelfde vraag hadden: “Als ik terugkijk naar vorig jaar heb ik veel ondernomen, dates gehad, geprobeerd, maar er is niets uitgekomen! Ik merk dat ik zó gedemotiveerd ben. Ik vraag me af of het ooit gaat lukken met die relatie!” 

Natuurlijk weten ook deze drie dat het geen zin heeft om hierin te blijven hangen. Maar moeilijk is het wel, om die motivatie weer te vinden. Daarom hier een aantal tips:

Sluit vorig jaar ritueel af en maak een nieuw begin

Als je blijft hangen in “ik ben al zolang bezig”, dan is elke mislukte date er een te veel. En zak je bij elke kleine tegenslag meteen terug in het gevoel “het gaat nooit lukken”. Zie het nieuwe jaar als nieuwe start met nieuwe kansen.

Maak kleine tussendoelen

Een “goede gelukkige relatie krijgen” is best een groot doel. Maak dus kleine tussendoelen. Als jouw doel is om weer te gaan online daten, is het installeren van een nieuwe datingapp al een mooie eerste stap. En als jij je meer wilt openstellen voor je dates, begin dan eens met het oefenen daarvan door je open te stellen naar een goede vriend(in). Zo kun je veel sneller je eerste successen behalen, en krijg je een goed gevoel. 

Proberen is ook succes behalen

Je hebt je doel niet pas gehaald als het ook tot een goed eindresultaat leidt. Als jij als tussendoel hebt weer een datingapp uit te proberen, is je doel niet pas geslaagd als je een fijne date hebt geregeld. Je hebt een eerste succes al behaald als je daadwerkelijk met iemand gechat hebt, of dat nu tot een leuk einde kwam of niet. 

En als jouw doel is je meer open te stellen, is je doel niet pas gehaald als de ander geweldig reageert. Het doel is gehaald als je het geprobeerd hebt, ongeacht de reactie van de ander. 

Alleen door er zo naar te kijken, houd je de motivatie om te komen tot je einddoel. En het mooie is, zoals faaldeskundige Remko van der Drift al zei: “Proberen lukt altijd!” 

Ik heb mijn eerste tussendoelen ondertussen al gehaald. Ik ben nog niet naar de sportschool geweest, maar heb de eerste keren wel al ingepland. En ik heb een vriendin ingeschakeld om me te helpen met mijn doel. Als je je doelen maar klein stelt, kun je ze de eerste week al halen!

Doe het niet alleen

Als laatste tip: Zorg dat je hulp en ondersteuning krijgt als je het lastig vindt. Dit kan door een goede vriend(in) of familielid te betrekken. Maar je kan ook ons inschakelen. Wij kunnen je helpen om de motivatie te vinden en door met kleine tussenstappen je einddoel te bereiken.

Hoe kunnen wij je helpen

Kom eens bij ons langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma

Durf jij een nieuwe relatie aan te gaan na een nare ervaring? 

,

Een paar jaar geleden ben ik van mijn fiets gevallen. Of, een val… het was meer een fietsongeluk. Hoewel er geen andere voertuigen bij betrokken waren (wel een hengsel van mijn tas, een trapper en een stenen brug), waren de effecten zodanig dat er over een ongeluk gesproken mag worden. Een ambulance die me op kwam halen, een hersenschudding, een breuk in mijn arm, een ontwrichte kaak en wat stukjes verbrijzelde tand … dat werk. 

Toen ik na enige tijd weer op de fiets stapte was ik dan ook wat bibberig. Maar na een paar weken werd dat gelukkig minder en fietste ik weer als een jonge godin. 

Totdat ik op een dag met de fiets op weg was naar mijn intervisiegroep. Ineens fietsten twee jongens in volle vaart de hoek om, pontificaal op de verkeerde weghelft. Ze schampten mijn fiets en voor ik het wist lag ik weer op de grond. 

Dit keer was er niets gebroken. Ik had zelfs helemaal niets. Maar toch zat ik daarna te shaken als een rietje. En toen ik mijn intervisiegenoten even later vertelde wat er gebeurd was, begon ik tot mijn eigen verbazing ineens hard te huilen. 

Achteraf is het niet raar dat ik zo heftig reageerde. Ik leek het eerdere ongeluk verwerkt te hebben, maar in mijn onbewuste brein zat het nog ergens opgeslagen als “gevaar”. En ook in mijn lijf waren de gevolgen van het voorval opgeslagen.  “The body keeps the score”, zoals traumadeskundige Bessel van der Kolk het zo mooi noemt.  

Het is dan ook niet zo gek dat je dit ook op andere vlakken kan verwachten. Je kunt heftige, soms zelfs overdreven reacties hebben als een oude, pijnlijke ervaring weer getriggerd wordt door een gebeurtenis in het heden. En in het geval van mijn klanten is die pijnlijke ervaring vaak een relatiebreuk. Wist je dat wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat dezelfde hersengebieden geactiveerd worden bij zowel fysieke pijn als bij emotionele pijn, zoals liefdesverdriet? En als het einde van de relatie ook nog met veel ellende gepaard gaat (er zijn bijvoorbeeld “andere voertuigen” bij betrokken zijn), kan dat diepe sporen achterlaten. 

Vaak stappen mensen vervolgens wat bibberiger weer op het liefdespad. En ook als je het gevoel hebt het weer in de hand hebben, kan een volgende breuk of afwijzing tot een nog heftiger reactie leiden. The body keeps the score. 

Sommige mensen denken na een paar van deze pijnlijke ervaringen zelfs: “ik begin er niet meer aan”. En degenen die het wel aandurven (hoe moedig!) gaan soms zo voorzichtig te werk dat ze uit voorzorg iedereen al na de eerste ontmoeting afwijzen. Zo voorkomen ze tenminste dat ze nog eens die pijn moeten ervaren. 

Ik vond zelf dat ik na mijn fietsongeluk geen andere keuze had dan om weer zo snel mogelijk op de fiets te klimmen. Mijn wereld zou wel erg klein worden zonder fiets. Kies jij er ook voor om het liefdesavontuur weer aan te gaan? 

Als jij zo dapper bent weer in het zadel te klimmen, wees dan lief voor jezelf en ga met kleine stappen. Wees je bewust wanneer je oude ervaringen je reacties misschien wat heftiger maken dan normaal. En stel je potentiële geliefde op de hoogte dat je voorzichtig wilt zijn, maar wel vooruit wil. 

Veel succes op deze weg!

Hoe kunnen wij je helpen?

Als je je weer op het liefdespad wilt begeven, maar daar wat hulp bij kunt gebruiken, kun je bij ons aankloppen. Kijk eens naar onze online training “Naar een relaxte relatie, vrij van bindingsangst of verlatingsangst” als je de neiging hebt dates telkens van je af te duwen. 

Natuurlijk ben je ook welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Jouw overlevingsstrategie bij het daten: “waarom reageer ik zo (stom)?”  

,

“Ik heb veel te weinig gehad aan deze training, terwijl jij zei dat ik er veel van zou leren!” Harm* keek me kwaad aan en vervolgde: “De rest had duidelijk een heel ander niveau dan ik, en eigenlijk voelde ik me meer een derde trainer. Ik wil hier niet voor betalen!” 

Het was zaterdag 17.00 uur. Hans en ik hadden net een training over daten achter de rug. We hadden afgesloten met een korte evaluatie, waarin de deelnemers aangaven hoe fijn en leerzaam ze de dag ervaren hadden. Iedereen behalve Harm. Met zijn armen over elkaar zei hij dat er voor hem weinig nieuws tussen zat. 

Harm had in de training veelal gedeeld dat hij geen moeite had met daten en dat zijn probleem enkel was dat hij te kritisch was. Als we in kleine groepjes werkten, vertelde hij vooral hoe anderen het beter konden aanpakken. Ik gaf bij hem aan dat hij zich misschien wat meer op zichzelf moest concentreren. En raadde hem aan eens te oefenen met zichzelf kwetsbaar op te stellen. Harm reageerde met dat hij dat prima kon, alleen daar nu geen behoefte aan had. 

Toen Harm mij achteraf op boze toon aansprak, schrok ik. Ik vroeg hem wat hij gemist had. Ik hoorde mezelf zeggen: “Laten we maandag samen nog eens praten over hoe we dit kunnen oplossen”. Met een vervelend gevoel sloot ik de dag af en toen ik naar huis ging merkte ik dat ik boos werd. Hoe onredelijk vond ik Harm! Had hij niet gezien dat de anderen niet op zijn advies zaten te wachten en dat hij niets leerde, omdat hij zichzelf niet openstelde? 

Pas ‘s avonds besefte ik dat ik precies had gedaan wat ik Harm verweet. Ik had mezelf niet opengesteld naar hem. Hoewel ik overdag nota bene aan mensen leerde om hun gevoel te voelen en dat uit te spreken, had ik zelf niets van dat alles gedaan. Geen moment had ik Harm verteld wat zijn reactie met mij deed. Toen hij na afloop van de training zo boos zei dat hij de training maar niets vond, was ik alleen maar bezig geweest met “redelijk te reageren” en hem “proberen te begrijpen”.

Wat was er wel gebeurd? Ik voelde me blijkbaar onveilig door het gedrag van Harm en was onmiddellijk in mijn “overlevingsstrategie” gegaan. En dat was: “de aandacht bij de ander leggen, begripvol zijn, me aanpassen”. Vooral niet laten blijken hoe het me raakt. Oftewel: ik was er weer keihard ingestonken: mijn onbewuste had de regie overgenomen. 

Misschien herken jij dit ook. Dat je op bepaalde stressvolle momenten niet reageert zoals je wilt. Dat je als het ware wordt overgenomen door oude overlevingsstrategieën. Misschien merk je bijvoorbeeld dat je ineens dichtklapt als je date iets zegt wat raakt. Dat je contact gaat vermijden of heel rationeel wordt. Of dat je juist afhankelijk, pleasend of onderdanig gaat opstellen. 

Veel van mijn klanten vinden het daten en het aangaan van een beginnende relatie stressvol, en reageren dan ook vanuit hun overlevingsstrategie. Achteraf geven ze aan dat ze anders hadden willen reageren en zijn ze boos op zichzelf dat ze zich niet anders, volwassener, gedragen hebben. Soms schamen ze zich zelfs voor hun reactie. 

Belangrijk is dan om met meer compassie naar jezelf te kijken. Het zijn oude reactiepatronen, die er al heel lang inzitten en een automatisme zijn geworden. Je hebt ze aangeleerd toen je jong was en dat deze manier van reageren het beste was om te overleven in die situatie. En een automatisme leer je niet zomaar af, die worden vanzelf geactiveerd onder stress. 

Het helpt daarom om goed te weten wat je overlevingsstrategieën zijn en te formuleren wat je wilt doen als ze de kop opsteken. Te weten wat voor concreet ander gedrag je dan wel inzetten. Bijvoorbeeld te uiten hoe je je voelt of even een moment voor jezelf te nemen om je gedachten te ordenen. 

Het vraagt veel bewustzijn en oefening om je oude patronen te doorbreken. En soms gaat het weer mis. Zo ook bij mij op die dag. Harm had achteraf gelijk: hij was een leraar geweest. Niet die van de deelnemers, wel die van mij.  

* De naam Harm en enkele details zijn om privacy-redenen gewijzigd

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook leren om je overlevingsstrategieën te herkennen en om te buigen, kijk dan eens naar onze online training “Naar een relaxte relatie, vrij van bindingsangst of verlatingsangst”. 

Natuurlijk ben je ook welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Mijn kat heeft verlatingsangst! (deel 2)

,

Eerder dit jaar schreef ik al over mijn kat met verlatingsangst. En over hoe haar gedrag bij mij spontaan bindingsangst opriep. Helaas hebben we daar samen nog steeds niet helemaal een goede modus in gevonden. Wat is het geval? 

Mijn man en ik lopen ’s avonds regelmatig nog een blokje door onze wijk. Onze stappenteller “uitlaten” als het ware. En omdat mijn kat verlatingsangst heeft en zoveel mogelijk bij me in de buurt wil zijn, loopt ze graag met ons mee. Dat hebben we wel eens toegelaten. Vervolgens trippelde ze de helft van de tijd genoeglijk achter ons aan. De andere helft van de tijd echter – ongeveer op elke straathoek – keek ze doodsbang om zich heen zodra er een auto of fietser op minder dan honderd meter afstand voorbijkwam. Daarnaast moest er bij elke kat die we tegen kwamen een ritueel gevecht worden uitgevoerd. 

De stress die ze constant had sloeg ook op mij over: ook ik stond even later op elke hoek gestrest om me heen te kijken. Weg ontspannen wandelingetje. Weg lekker bijpraten met mijn man. Als puntje bij paaltje komt, laat ik de kat dus liever thuis. 

Maar dan ken je mijn verlatingsangstige kat nog niet. Ze staat al voor de deur te trappelen zodra ik mijn jas aan doe, en weet elke keer tussen onze benen door naar buiten te glippen. Onze oplossing, haar opsluiten in de woonkamer, brengt geen soelaas. We hebben namelijk aan de achterkant een kattenluikje. En tegenwoordig, zodra ze doorheeft dat we de voordeur uitgaan, rent ze pijlsnel langs de achterkant naar buiten. Ze snelt het huizenblok rond, om 2 minuten later weer vrolijk achter ons aan te lopen. 

Om haar te snel af te zijn, rennen we nu hard weg zodra we de voordeur uit zijn. Zo kunnen we als het meezit nét voordat zij arriveert de hoek om zijn. De buren denken onderhand dat we óf gek zijn óf iets op onze kerfstok hebben, aangezien we meerdere keren per week als een idioot door de straat rennen. 

Wat zou ik graag tegen mijn kat kunnen zeggen “Wij gaan even weg, ik heb even mijn rust nodig, maar daarna kom ik gewoon weer bij je terug!”

Nu komt het goede nieuws: in een relatie tussen twee volwassen mensen, kan dat gewoon! Tegen je date of partner kun je gewoon zeggen: “Ik ben even weg, ik heb even rust nodig, maar daarna ben ik er weer voor je”. En geloof me, voor mensen die last hebben van verlatingsangst is dat precies wat ze nodig hebben. 

Als je last hebt van verlatingsangst is je grootste zorg namelijk dat je partner je definitief verlaat. En dat als je partner (letterlijk of figuurlijk) afstand neemt, niet meer terugkomt. Als hij even niets laat horen “heeft hij vast genoeg van me”. Als zij naar een feestje is “komt ze vast iemand tegen die leuker is”. En als hij op stap gaat met een vriend “vindt hij me vast niet meer belangrijk”. Pas als de bevestiging komt dat de ander gewoon weer terugkomt en er weer helemaal is, voelt iemand met verlatingsangst zich gerustgesteld. 

Nu is het helaas zo dat mensen met verlatingsangst regelmatig een partner hebben die last heeft van bindingsangst. En helaas halen deze “bindingsangstigen”, net als ik met mijn kat, allerlei capriolen uit om de rust en ruimte die ze nodig hebben te krijgen. Ze verzinnen smoezen en zeggen dat ze het idioot druk hebben, verzwijgen details over hun doen en laten (en hopen dat de ander niet doorvraagt), of laten maar niets meer horen omdat ze niet weten hoe ze het moeten aanpakken. 

Ook mensen met bindingsangst zou het enorm helpen als zij zich zouden uitspreken over hun behoeften. Het zou zoveel gemakkelijker zijn als ze gewoon kunnen zeggen dat ze even tijd of ruimte nodig hebben. Zolang ze de toevoeging doen dat ze niet voorgoed weg zijn en er daarna weer helemaal voor de ander zijn, geeft het beiden rust! 

Mijn partner en ik hebben dat goed onder de knie gekregen, maar met mijn kat is het nog behelpen.  Dus ren ik gewoon weer elke dag door de straat. Misschien moet ik mijn buren deze blog maar laten lezen… 

Wil je aan de slag met je bindingsangst of verlatingsangst? En wil je beter leren communiceren tijdens het daten of in je beginnende relatie? Kijk dan eens naar onze online training “Naar een relaxte relatie, vrij van bindingsangst of verlatingsangst”. 

Hoe kunnen wij je helpen?

Natuurlijk ben je ook welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.