Val jij steeds op de verkeerde?

,

Een tijdje terug las ik over een man in de Verenigde Staten die altijd pal naast een bovengronds metrostation in een drukke stad had gewoond. Dag en nacht was er zoveel herrie, dat hij gewend was altijd te schreeuwen om zich in zijn eigen huis verstaanbaar te maken. Door het constante lawaai sliep hij slecht en ervaarde hij veel stress. Het was zijn droom om te wonen in een landelijke omgeving, met groen en rust om zich heen.  

Na twintig jaar kwam zijn droom uiteindelijk uit: hij kreeg een huisje toegewezen in een rustige wijk met uitzicht op een park. Maar de man kon niet wennen. Hij vond de stilte doodeng. Ondanks dat hij hier altijd naar verlangd had – en het aantoonbaar beter was voor zijn gezondheid -, wilde hij niets liever dan terug naar zijn vertrouwde lawaaiige omgeving.

Ik moest hier aan denken bij het laatste gesprek met mijn coachklant Rosa. Rosa was altijd gevallen voor dominante mannen die haar weinig respectvol behandelden. Meestal deed zij in haar relatie enorm haar best, en lieten deze mannen het zich een beetje aanleunen. Haar exen waren vaak erg op zichzelf gericht en waren er niet voor haar in moeilijke tijden. Een aantal van hen ging meerdere keren vreemd.

Toen zij begon met een coachingsprogramma bij mij, vertelde ze dat ze helemaal klaar was met dit soort mannen. Ze wilde niet meer in dezelfde valkuil stappen en haar droom was om eindelijk een lieve, steunende man vinden.

Maar dit was gemakkelijker gezegd dan gedaan. Want Rosa was haar hele leven gewend om dit soort relaties te hebben. Niet alleen haar liefdespartners, maar ook haar vader vertoonde dit – voor haar vertrouwde – gedrag. Hoewel ze wel inzag dat dit soort relaties niet in de haak waren (sterker nog, het deed enorm pijn), was in haar onbewuste de koppeling gemaakt: dit is wat liefde is!

Met Rosa nam ik de rode vlaggen door en na een tijdje lukte het haar redelijk om in een vroeg stadium te herkennen wanneer ze weer met zo’n man te maken had. Ik was echt trots op haar toen ze na een paar dates het contact met een knappe, charmante maar egoïstische en emotioneel afstandelijke man verbrak!

Maar toen kwam uitdaging nummer twee: zich openstellen voor de mannen die haar wel oprecht liefde wilden geven.  Hoewel ze hier altijd van gedroomd had, was dit in de praktijk niet gemakkelijk. Net als de Amerikaanse man die eindelijk zijn drukke omgeving had verlaten maar niet kon wennen aan de stilte in zijn droomhuisje, kon zij niet wennen aan mannen die lief voor haar waren. Ze vond dit soort mannen doodeng!

Dit was bijvoorbeeld het geval toen Rosa Edwin ontmoette. Ze voelde aan alles dat hij anders was dan haar exen. Edwin nam zelf initiatief tot afspraken met haar en kwam ze bovendien na. Hij was geïnteresseerd in wat haar bezighield. En toen ze zich onzeker voelde reageerde hij niet geringschattend zoals haar exen deden, maar wilde hij haar juist steunen.

Ideaal op papier. Maar Rosa moest nu leren om niet weg te rennen en het contact gelijk te verbreken zodra zo’n liefdevolle man als Edwin te dichtbij kwam. Dit keer moest Rosa haar eigen “rode vlaggen” leren kennen.

Zo vond ze hem ineens na de vierde date niet meer aantrekkelijk. Ze vond hem zelfs saai en had sterk de neiging weer contact op te nemen met een van haar spannende exen.Toen ik vroeg wat er die vierde date gebeurd was, bleek dat ze best veel verteld had over haar moeilijke jeugd. En Edwin had oprecht naar haar geluisterd en haar emotioneel gesteund… iets wat ze totaal niet gewend was. Dat kwam veel te dichtbij! Dus zag ze het nare gevoel in haar buik aan voor een signaal dat hij niet de juiste man voor haar was.

Haar onbewuste had maar één boodschap om met deze spanning om te gaan: wegwezen!  

Ik weet niet of de man in de VS weer terug is gegaan naar het metrostation of toch is gaan wennen aan zijn nieuwe huisje in de rustige omgeving. Maar Rosa kon haar eigen patronen gelukkig doorzien en is goed op weg om te wennen aan een liefdevolle man.

Wennen aan het onbekende is niet gemakkelijk. Maar ik zie steeds weer dat het kan!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wil jij ook belemmerende patronen doorbreken? En gaan voor een liefdevolle duurzame relatie met iemand die echt bij je past? Kom dan naar onze training Overwin bindingsangst en verlatingsangst op 25 mei. Of kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek om te kijken of ons coachingsprogramma iets voor je is.

Voel jij je wel eens eenzaam?

,

Tijdens het afgelopen Paasweekend was mijn man samen met zijn zoon naar Engeland. Ik had een lekker weekendje voor mezelf. Al snel merkte ik echter dat de vrienden waarmee ik dacht af te spreken ook allemaal op stap waren. Met Pasen ga je blijkbaar òf naar familie, òf in een huisje op een Waddeneiland of de Ardennen zitten. Goed, dan maar eindelijk al die klusjes doen die ik al tijden op mijn to-do lijstje had staan. Financiële administratie, mijn mailbox leegmaken: wat een heerlijk idee dat dat na dit weekend allemaal weggewerkt zou zijn!

Dat heerlijk opgeruimde gevoel draaide echter om als een blad aan een boom, toen ik mijzelf van achter mijn computer vandaan trok en naar buiten ging. Overal zag ik vrolijke mensen fietsen, kletsen en samen op terrasjes zitten. En ineens voelde ik me… eenzaam.  

Ik herkende dit gevoel van vroeger, toen ik single was. Hoeveel leuke vrienden ik ook had, als ik op een mooie zomerse dag alleen was, bekroop me regelmatig het gevoel dat ik de enige op de wereld was die niets leuks te doen had en eenzaam thuis zat. En hoe fijn ik het ook toen al vond om af en toe alleen te zijn, op dat moment móest ik dit gevoel zo snel mogelijk laten verdwijnen. Niets doorvoelen… ik moest dit oplossen en zo snel mogelijk iemand vinden om mee af te spreken!

Deze neiging herken ik ook bij veel van mijn klanten. Niets voor niets zeggen ze vaak dat ze een relatie willen omdat ze dan samen met hun partner leuke dingen kunnen ondernemen. En dat het hen heerlijk lijkt om niet meer altijd moeite te hoeven doen om iets af te spreken. In de vakanties, de feestdagen en gewoon die mooie weekenddagen in de zomer. Niet omdat ze geen vrienden hebben, maar omdat vrienden nou eenmaal niet altijd beschikbaar zijn en soms druk zijn met partner of gezin.

Als je je als single regelmatig alleen voelt en iets wilt doen aan je eenzaamheidsgevoel is dat heel logisch. Mensen zijn nu eenmaal sociale dieren en aandacht en emotionele verbinding zijn basisbehoeftes van de mens. Niet voor niets blijkt uit onderzoek dat eenzaamheid slecht is voor de mentale én fysieke gezondheid. Goede relaties versterken het immuunsysteem, bevorderen het herstel na een operatie en verminderen de kans op angst en depressies, om maar wat te noemen.

Het wordt pas een probleem als de gedachte aan alleen zijn je meteen grote angst aanjaagt. Als je niet een dagje of avond op jezelf kan zijn omdat je je dan meteen eenzaam en verlaten voelt. En je dat eenzaamheidsgevoel koste wat het kost wilt vermijden. Als je, zoals sommige van mijn klanten, onmiddellijk overspoeld wordt door verlatingsangst als je even zonder gezelschap zit. En je meteen een oude ex gaat appen of een Tinderdate probeert te regelen, om dit gevoel maar niet te hoeven ervaren.

Het is dan fijn om je gevoelens gewoon toe te leren laten. Ook die van eenzaamheid. Om te beseffen dat je het gevoel hébt, maar niet bént. Dat je niet alles meteen hoeft te fixen. En niet elk moment een ander nodig hebt om jouw ongemakkelijke gevoelens op te lossen. Dat je gevoelens, als je ze echt ruimte geeft, ook weer voorbijgaan. Oftewel, dat je met jezelf kan zijn, ook als het even minder prettig is.

En omdat ik dat een stuk beter kan dan vroeger, hoefde ik niet meteen toe te geven aan mijn eerste impuls om snel wat te gaan ondernemen met die ene bekende die net als ik nog in Utrecht vertoefde. En daarom heb ik nu een opgeruimde, lege mailbox. En kijk ik alweer uit naar mijn volgende dag alleen, zodat ik ook mijn financiële administratie kan doen!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook leren omgaan met gevoelens van eenzaamheid of verlatingsangst? Of wil je gewoon wat hulp bij het vinden van een partner om leuke dingen mee te doen? Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Daten met Vertrouwen: Lessen van een Zestigjarige Liefde

,

Afgelopen week waren mijn ouders zestig jaar getrouwd. Zestig jaar… in mijn ogen een ongelooflijke prestatie. Tijdens het diner die dag vroeg ik mijn vader wat hun geheim was. Mijn vader dacht een tijd na en zei toen: “Het zijn drie dingen. Nummer één is het elkaar accepteren zoals je bent. Nummer twee is interesse tonen in elkaar. En nummer drie is het uit (blijven) gaan van de goede intenties van de ander.

Mijn vader zat, zonder dat hij het wist, dichtbij wat de literatuur er over vertelde. Die avond dacht ik nog over zijn antwoord na. Ik vroeg me af hoe goed ik deze punten eigenlijk zelf in de praktijk bracht…

Mijn conclusie: Met nummer één en twee zit het wel goed: ik accepteer mijn man zoals hij is en ik toon ook na tien jaar altijd nog veel interesse. Maar op punt drie, het uitgaan van zijn goede intenties, heb ik tot mijn schaamte soms nog best wat te winnen.

Zoals afgelopen week: mijn man had mijn fiets geleend en prompt het fietssleuteltje verloren. Hij beloofde het meteen de volgende dag op te lossen en een reservesleutel te laten maken. Toen ik er die avond naar vroeg, zei hij dat hij er niet toe was gekomen. In plaats van dat ik vroeg wat er aan de hand was schoot er ogenblikkelijk door mijn hoofd: “Zie je wel, hij vindt zijn werk weer belangrijker!” En even snel vloog er een geïrriteerde reactie mijn mond uit. Oeps…

Gelukkig kan ik ondertussen redelijk snel herkennen als iemand een oud pijnpunt van mij triggert. En gelukkig kent mijn man mijn pijnpunten ook. Daardoor escaleerde het niet. Maar als ik het na tien jaar nog moeilijk vindt er automatisch vanuit te gaan dat mijn man het beste met mij voor heeft, hoe moeilijk is het dan datzelfde in je achterhoofd te houden als je iemand nauwelijks kent?

En precies dat zie ik als één van de grootste hobbels bij singles die aan het daten zijn. Doordat een aantal van hen in eerdere relaties geschaad is en/of hun oude pijnpunten op hun kersverse date projecteert, gaan ze met wantrouwen een date in. Maar al te vaak zien ze in onschuldige acties van de ander hét bewijs dat de ander slechte intenties heeft. “Weer zo’n zelfde type…” denken ze dan. Om er vervolgens snel mee te stoppen.

Dit was ook het geval bij Berend, een coachklant van me. In een eerdere sessie hadden wij zijn oude pijnpunten verkend, die mogelijk een rol speelden in hoe hij met relaties omging. “Ik moet presteren, anders ben ik niet goed genoeg” was zo’n oude pijnlijke overtuiging, die hij al in zijn jeugd van zijn vader had meegekregen.

Berend was nu al twee maanden aan het daten met een leuke vrouw, waar hij tot dan toe erg enthousiast over was. Toen Berend ineens vertelde dat hij twijfelde, was ik dan ook erg benieuwd wat er aan de hand was.

“Ze wil me te veel veranderen en is veel te kritisch” begon Berend. Toen ik vroeg wat er gebeurd was, kwam al snel de aap uit de mouw: tijdens de seks had de dame in kwestie gezegd dat ze het fijn zou vinden als Berend haar iets zachter aanraakte. Berend was geschrokken en had zich meteen teruggetrokken en gezegd dat hij “te moe was”. De volgende dag was zijn getwijfel over hun match begonnen.

Het duurde even voordat Berend besefte dat hij zo gekwetst was doordat hij geraakt was in zijn oude overtuiging. Dat de opmerking van zijn date hem het gevoel gaf dat hij moest presteren en niet goed genoeg was. En dat zij misschien wel goede intenties had en juist met haar opmerking de intimiteit had willen vergroten.

Merk jij dat jij ook vaak uitgaat van negatieve intenties van je date? Je hebt vast een goede reden en natuurlijk hoef je niet overal naïef in mee te gaan. Maar eerst even checken wat de bedoeling is van de ander voordat je negatieve conclusies trekt, kan zeker helpen. En kan voorkomen dat je misschien wel een potentieel goede relatie verbreekt.

Neem het maar van mijn vader aan, die heeft zestig jaar ervaring!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook leren je belemmeringen bij het aangaan van een relatie op te lossen? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Succesvol daten: meer vragen, minder klagen

,

“Ik pleit voor meer flirtcursussen! En ik vertel mijn vrienden die bij universiteiten werken dat ze ook vakken moeten geven over de psychologie van een huwelijk en over de keuze van een partner….”.

Dit citaat zou uit mijn mond kunnen komen, maar aan het woord is Dave Brooks, een invloedrijke columnist van de New York Times. Hij vertelde afgelopen februari in een interview in de Volkskrant over het belang van het leren aangaan van relaties. En hij roerde daarin ook een onderwerp aan dat sterk bepaalt of contact goed verloopt, namelijk: mensen die vragen stellen en mensen die dat niet doen.

En laat dit nou ook bij het daten een hot topic zijn. Want als er iets is waar veel singles (en laat ik eerlijk zijn, vooral vrouwen) na een date tegen mij over klagen, dan is het dat er zo weinig vragen gesteld worden.

“Hij praatte alleen maar over zichzelf!” en “Hij vroeg totaal niet door”, hoor ik regelmatig. Maar ook: “zij kletste zoveel, ik werd er gek van!”. En ja, voor velen is dit niet alleen een reden om te klagen, maar ook om de date acuut te stoppen!

Ook ik was zo iemand die klaagde toen ik aan het daten was. In het verleden was ik sowieso niet zo scheutig met het uit mezelf delen van (persoonlijke) informatie. Pas als de ander echt geïnteresseerd leek, vertelde ik iets meer over mezelf. En als een date vervolgens niet genoeg doorvroeg lachte ik beleefd, ging ik direct weer over tot de vraagstel-stand en liet ik achteraf weten dat ik niet door wilde daten.  

Tegenwoordig laat ik in gesprekken meer van mezelf zien, ook als de ander niet een bedreven doorvrager is. Toch betrap ik mezelf erop dat ik regelmatig mijn interesse verlies als mensen in mijn ogen te veel “zenden”.

Waarom is dat? Waarom is het stellen van vragen op een date zó belangrijk? Waarom haken zoveel mensen af als iemand veel vertelt, ook al zijn het nog zulke interessante verhalen?

Het antwoord is dat mensen het stellen van vragen associëren met échte interesse en aandacht. En mensen willen niets liever dan gezien en gekend worden. Doordat de ander vragen stelt, krijg je het gevoel dat die ander écht wil weten wie je bent. Of zoals Dave Brooks zegt: “Vragenstellers richten het warme licht van hun aandacht op mensen en geven hen het gevoel dat ze groter en completer zijn, gerespecteerd en gezien.”

Als dit dan zo belangrijk is, waarom doen dan toch zoveel mensen dat niet? Je zou toch zeggen dat je automatisch veel interesse hebt in je date, je wilt die ander immers leren kennen?  Redenen die ik regelmatig hoor zijn bijvoorbeeld: “Ik ben te veel met mezelf bezig: hoe ik over kom of hoe ik indruk kan maken,” “Ik heb geleerd dat vragen stellen onbeleefd is”, of “De ander stelt veel vragen aan mij, dus blijf ik lekker op de praatstoel zitten”.

Als jij ook weinig of geen vragen stelt, richt je dan eens op het maken van meer verbinding tijdens het daten. Wees oprecht nieuwsgierig naar de ander. Besteed de volle aandacht aan de ander, en je geeft die persoon een fijn gevoel. Over zichzelf, maar ook over jou en de date.  

Maar ik pleit ook voor de andere kant: Heb jij te maken met een niet-vragensteller? Schrijf de ander niet meteen af. Misschien is de ander niet ongeïnteresseerd, maar spelen andere redenen een rol. Geef ook dan liefdevolle aandacht, stel de ander op zijn of haar gemak en vertel op milde wijze wat je nodig hebt. Wie weet komt er dan ook echte verbinding, en een heel mooie date, uit voort!

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij nog veel meer tips over hoe je je dates succesvoller kan laten verlopen?  Schrijf je dan nu in voor de training “Succesvol daten: verbinding en aantrekkingskracht”

Of wil je jouw pad naar de liefde een stuk gemakkelijker maken? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Ben jij altijd alert tijdens het daten?

,

Uitzicht op de zee, de bergen en een stralende zon… dat is wat ik zie als ik boven mijn laptop uitkijk. Gevoelens van rust en dankbaarheid overvallen me. Wat ben ik blij dat ik hier zit!

Elk jaar werk ik een maand vanuit Spanje. Ik werk én houd een beetje vakantie. Want een Spaans huis huren in februari is betaalbaar en ik kan mijn coachklanten ook op afstand vooruit helpen. Dus waarom niet?

Het “waarom wel” is in ieder geval heel duidelijk. Ik merk op deze afstand weer hoe vaak ik in Nederland “aan sta”. Veel aan het werk, veel sociale activiteiten en altijd wat te doen. Ik ben alerter, maak meer adrenaline aan en heb mijn voelsprieten constant uitgestoken in sociale situaties. Handig voor mijn werk, maar te lang in “standje aan” doet niemand goed, ook mij niet.

Deze alertheid zie ik ook vaak bij mijn klanten. Met name als er een potentiële nieuwe liefde in hun leven is staan ze constant aan. Constant wegen ze af of ze het wel goed doen, of ze wel het goede voelen, of ze niet afgewezen worden. De stress loopt regelmatig hoog op. Geen wonder dat ze even bij moeten komen als het daten stopt of het contact toch wordt afgebroken.

Zo ook Hester. Zij vertelde: “Ik heb nu 3 dates gehad met Alwin. Bij de eerste date voelde ik me nog vrij en vol zelfvertrouwen. Maar daarna begon het gepieker en gestress al. Na veelvuldig appen kreeg ik ineens geen berichtjes meer. Alles voelde ineens onveilig. Ik dacht eindeloos na over wat ik verkeerd zou kunnen hebben gezegd of gedaan.

Toen Alwin me daarna gewoon weer appte was ik weer even opgelucht, maar ook tijdens de date daarna was ik er constant alert op of ik niets verkeerds zei of deed. Toen hij ergens kortaf op reageerde voelde ik me meteen afgewezen. Ik was doodmoe toen ik thuiskwam…”

Als het gevoel van voortdurende alertheid in je liefdesleven je bekend voor komt, is het goed om daar eens nader naar te kijken. Regelmatig heeft het te maken met je hechtingsstijl. Als je een onveiliger hechtingsstijl hebt, ben je gewend om alert te zijn op onveiligheid in je omgeving. Soms komt dat voort uit een onveilige situatie in een eerdere relatie, maar vaak ontstaat die al in je jeugd.

Misschien had jij in het verleden ook een reden om goed af te stemmen op je omgeving. Moest je bijvoorbeeld constant goed opletten of je vader niet weer boos werd, of dat je je moeder niet tot last was. Je leert dan al vroeg goed op je tellen te passen en goed je voelsprieten uit te steken, want voor je het weet dreigt er afwijzing.  

Het is dan de kunst om in je latere leven – en vooral je liefdesleven – weer te zorgen voor een veilig gevoel in jezelf. Om te voelen dat je nu je volwassen bent en veilig bent, en afwijzing best aan kan. En dat je best een keer iets fout mag doen, zonder dat alles misgaat.

Hester uit het bovenstaande voorbeeld werd zich steeds meer bewust van haar eigen mechanismes. Zij leerde om meer rust in zichzelf te creëren, ook als het daten spannend werd. Dat gaf haar veel meer ruimte om ook te kijken naar haar eigen behoeftes en om te voelen wie er echt bij haar paste.

Je hoeft dus echt niet naar de Spaanse zon voor wat meer rust. Maar ach, mag een mens ook een excuus hebben 😉?

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij het pad naar de liefde gemakkelijker maken? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Durf jij de ander de liefde te verklaren?

,

Valentijnsdag: Een dag waarop mensen elkaar de liefde betuigen. Een dag waarop veel verliefde stelletjes een etentje plannen, elkaar een kadootje geven of iets romantisch gaan doen. Maar ook een dag die veel singles maar liever snel voorbij laten gaan, omdat je als single niet geconfronteerd willen worden met “dat iedereen om je heen gelukkig is in de liefde, behalve jij”.

Maar misschien ken je ook deze traditie nog: Valentijnsdag was nog niet zo lang geleden dé dag waarop je een anoniem kaartje stuurde naar je heimelijke liefde. De dag waarop je eindelijk je lang opgekropte liefde kenbaar kon maken, zonder dat het risico op afwijzing te groot was (want je ondertekende je “kaart vol hartjes” natuurlijk niet). Het was ook de dag waarop je verlangend naar de brievenbus liep, hopend op een bericht van die nog onbekende prins(es) op het witte paard.

Ik kan het me nog steeds herinneren, die keer in mijn studententijd, dat er op de deurmat ineens maar liefst 5 kaarten lagen van een onbekende aanbidder. Ik kon mijn geluk niet op. Een dag lang was ik aan het fantaseren over wie deze mysterieuze liefde in spé kon zijn. Ik was enigszins teleurgesteld toen het “gewoon” mijn overbuurjongen bleek te zijn, die minstens twee keer per week bij mij en mijn huisgenoot kwam eten. Maar stoer vond ik het wel, dat hij op deze manier zijn beginnende verliefdheidskriebels kenbaar maakte.

Eigenlijk was het ook heel handig, dat je op deze manier nog even een tussenstapje kon maken in het bekennen van je liefde. Maar het zet ook aan het denken: waarom is het zo moeilijk om kenbaar te maken dat je een ander leuk vindt?

Ik hoor van mijn klanten dat ze soms maanden verliefd zijn op die leuke persoon van de sportschool, die buurman, of die vriendin van die ene vriend. Maar het vertellen? Nooit. Stel je voor dat het niet wederzijds is. Ook tijdens het daten blijven velen afstandelijk. Ze sturen niet te veel berichtjes, en laten vooral niet merken hoe geïnteresseerd ze zijn in die ander.

Alles beter dan dat die ander weet dat ze hem of haar daadwerkelijk leuk vinden. Misschien kom je wel te “needy” over…! Zelfs op een leuk iemand afstappen en een praatje maken, is voor velen vaak een grotere drempel dan met een bungeejumptouw van een brug springen.   

Ik weet zelf maar al te goed hoe spannend het kan zijn om je gevoelens voor de ander te uiten. Ik had ooit een etentje met een verre collega, en merkte dat ik hem heel erg leuk vond. Omdat ik wist dat ik hem weer maanden niet zou zien, stuurde ik hem de volgende dag met knikkende knieën een berichtje. Of we het etentje nog een vervolg konden geven?

Hij liet me een dag wachten. Die dag duurde in mijn hoofd zeker een week. En toen hij me daarna belde (dat vond hij netter) om me omstandig uit te leggen dat het niet wederzijds was, kon ik wel door de grond zakken.

Maar toch ben ik blij dat ik de stap destijds genomen heb. Afgewezen worden is niet leuk, je dromen laten verbrijzelen, over wat er mogelijk zou kunnen zijn tussen jullie, evenmin. Maar is eeuwig wachten op iemand die jou niet wil, beter? Of het scenario dat die ander niet verder met je wil daten, juist omdat je zo afstandelijk blijft, niet erger? En belangrijker: wil je echt de kans voorbij laten gaan dat het misschien wél wederzijds is en jullie samen gelukkig worden?

De angst voor afwijzing is een heel natuurlijk gegeven; jouw “reptielenbrein” wil je beschermen tegen pijn. Maar een ander verhaal is of je je leven daardoor moet laten bepalen. Je hebt niet voor niets ook een bewust brein meegekregen die zich boven je oer-angsten kan plaatsen. Die kan zeggen: “Ik ben er bang voor, maar ik doe het toch”.

En ter geruststelling, mijn overbuurjongen in de studententijd kwam na een wat ongemakkelijk begin gewoon weer bij me eten. En ik kon gewoon weer samenwerken met die ene collega. Ik heb het gewoon weer overleefd. Dus heb jij een nog onbeantwoorde liefde? Grijp vandaag je kans: stap op de ander af, schrijf dat berichtje of doe gewoon dat anonieme kaartje door de bus!

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij leren hoe je op die leuke ander kan afstappen, contact kan leggen en kan flirten, zonder dat de angst voor afwijzing je te veel in de weg staat? Kom dan naar de workshop “Leer flirten en contactleggen in één middag”. Of wil je meteen alle belemmeringen te lijf gaan die een mooi vervullend liefdesleven in de weg staan? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken“. Zet die eerste stap (je overleeft het vast) en kom eens gratis en vrijblijvend kennismaken!

Is verliefdheid een drug, die je beter kan vermijden?

,

Mijn klanten komen regelmatig met de volgende wens bij me aankloppen: Ik zou zo graag weer eens lekker verliefd worden. Niet dat gedoe met sollicitatiegesprek-achtige dates, maar gewoon weer even die vlinders in je buik!

Ik snap dat maar al te goed, verliefdheid is een heerlijk gevoel. Toch kan ik niet iedereen daarmee helpen. Voor enkelen heb ik zelfs heel vervelend nieuws, namelijk: misschien is het beter die verliefdheidsfase maar over te slaan. En als je graag duurzame liefde wilt vinden, ga gewoon voor iemand die je leuk vindt en goed bij je past, zonder dat er overal vlinders rondfladderen.

We hebben het al vaker genoemd in onze blogs, maar de boodschap blijft moeilijk: wie wil er nu horen dat je die hele verliefdheid maar gewoon moet vergeten?

Voordat ik in ga op wie deze pechvogels zijn, eerst nog even de vraag: waarom wil iedereen zo nodig verliefd worden? Nog niet eens zo lang geleden speelde dat immers totaal niet mee in de partnerkeuze van mensen. Het antwoord is simpel: gewoon, omdat verliefdheid een heerlijke roes kan zijn. Het is net een drug. Sterker nog: in je hersenen gebeuren een aantal precies dezelfde dingen als wanneer je drugs gebruikt.

Om een paar voorbeelden te noemen: je hersenen maken veel meer dopamine aan. Dopamine zorgt voor een vernauwing van het denken, waarbij toekomst en verleden er minder toe doen. Je hart gaat letterlijk sneller kloppen. Er is veel meer activiteit in het hersengebied dat euforie teweegbrengt. En ook het gebied dat zorgt dat je iets waardevol vindt en jou in een bepaalde richting motiveert is erg actief. Tenslotte: je denkt voortdurend aan diegene. Een heerlijke drug dus. En die drug is pas na drie maanden tot twee jaar volledig uitgewerkt.

Het nadeel van verliefd worden is dat je maar weinig kan sturen op wie je verliefd wordt. Je bent op een bepaalde manier geprogrammeerd, onder andere door je ervaringen. En die programmering bepaalt ook op wat voor soort type je verliefd wordt.

Niets aan de hand als dat de goede types zijn, dompel je vooral helemaal onder in die heerlijke verliefdheidsroes! Maar stel nu dat jij altijd alleen maar verliefd wordt op de verkeerde partners. Bijvoorbeeld op partners die je niet respectvol behandelen, op notoire vreemdgangers, op narcisten, of op (emotioneel) niet beschikbare types. Ook dan gaat die roze bril voorkomen dat je hun fouten ziet. En als je roze bril eindelijk weer doorzichtig begin te kleuren, kom je erachter dat je je verbonden hebt met iemand die je vreselijk ongelukkig maakt.

Natuurlijk kun je je best doen om deze “foute programmering” weer ongedaan te maken. En daar kunnen wij mensen zeker een stap verder mee helpen. Maar veel singles wachten af, in de hoop dat ze uiteindelijk iemand ontmoeten waarop ze verliefd worden, en die wél goed voor ze is.

De bittere boodschap is dat ik sommige hele leuke mensen al jaren en jaren zie wachten op die ene vonk. Ze willen geen relatie meer aangaan met die “ongeschikte types”, maar voelen niets bij de potentiële partners die hen wel goed behandelen en een volwaardige relatie willen aangaan. Dus blijven ze alleen.

Laten we dan nog eens de drug-vergelijking gebruiken. Stel je bent verslaafd aan alcohol. Je hebt een ontwenningskuur gedaan en kunt weer helder denken. Maar je beseft je dat je een aantal activiteiten altijd ondernomen had onder invloed van alcohol. Ga je dan elke sociale gelegenheid vermijden omdat het toch niet leuk is zonder alcohol? Ga je dan nooit meer naar een feestje, een etentje, of andere gezellige activiteiten met vrienden? Of ga je leren te genieten van het feestje en het samenzijn met anderen, zonder de roes?

Zo is het ook met verliefdheid. Als je niet verliefd kan worden op een voor jou goede man of vrouw, dan kun je kiezen om dan maar nooit meer een relatie aan te gaan. Maar je kunt ook proberen te gaan genieten van het leuke samenzijn, de steun, het vertrouwen, de liefde en de fijne seks die er tussen jou en een ander is, zonder dat je verliefd bent geweest.

Hoe kunnen wij je helpen

Wacht jij ook al (te) lang op de ware? En wil jij het pad naar de liefde gemakkelijker maken? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om een voor jou goede partner te selecteren, en te begeleiden bij  het vinden van een fijne duurzame liefde. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Ben jij een perfectionistische dater? Een realitycheck…

,

De liefde: het houdt iedereen bezig. Dus zijn er ook op tv voortdurend programma’s over het vinden van de liefde. Je zou denken dat ik als singlecoach overdag wel genoeg relatieverhalen voorbij zie komen. En vervolgens ’s avonds wel wat beters te doen heb dan achter de tv nog eens de zoektocht naar de liefde van vreemden te volgen. Maar niets is minder waar: ik smul van dit soort programma’s. Ik heb dus ook weer met veel plezier het programma “Winter vol liefde” gekeken.  

Voor de singles die het niet gezien hebben (als je je echt een keer verveeld: doen, het is echt leerzaam!): één van de dames die in dit programma een aantal single mannen aangereikt kreeg, was Edith. De betreffende heren kwamen in haar hotel in Oostenrijk op bezoek en Edith mocht ontdekken of “de klik” er was.

Edith vertelde voor de camera vol enthousiasme over haar selectieproces. Wanneer de betreffende man iets goeds deed (voor haar koken, een geïnteresseerde vraag stellen, een complimentje maken) kreeg hij een “een vinkje”. Maar als hij iets deed wat wat haar niet beviel (hij voerde te oppervlakkige gesprekken, had een te groot ego, of was te rustig) voelde ze hem behoorlijk stevig aan de tand met daarbij de vraag of hij nog kon veranderen. En zo niet, dan was het “exit”.

Edith was een perfectioniste. Zo grondig als ze haar hotel schoonmaakte, ging ze ook te werk in haar selectieproces. Helaas werkt “perfectionistisch daten” vaak bijzonder slecht. En zoals je misschien al verwachtte op grond van dit verhaal: Edith bleef alleen over.

Helaas moet ik eerlijk toegeven dat ik ook mijn eigen ervaringen heb met perfectionistisch daten. De paar keer dat ik me gewaagd heb aan online daten, vond ik blijkbaar dat ik mijn psychologisch assessment-kwaliteiten ook hier nuttig kon inzetten. Al tijdens de eerste date had ik duidelijk wat de minpunten van de ander waren, en zelden kwam het verder dan een tweede date. Drie keer raden wie met lege handen overbleef…

Gelukkig dat ik nog regelmatig live nieuwe mensen ontmoette, waarbij het me lukte mijn perfectionistische bril even af te zetten. Anders was het met mijn liefdesleven droevig gesteld gebleven. En mocht jij ook een perfectionist zijn, dan kan ik je aanraden dat ook te doen. Want bij het daten heb je met mensen te maken. En mensen hebben naast hele mooie kwaliteiten nu eenmaal ook vervelende minpunten. Zoeken naar iemand die dat niet heeft, is kansloos.

Drie tips om je te helpen je perfectionisme even los te laten:

  • Focus bij de eerste dates vooral op wat leuk is aan de ander. Welke overeenkomsten heb je, welke kwaliteiten zie je? En als je die ook nog hardop benoemt, krijg je meteen een fijne open sfeer en zul je zien dat die ander daadwerkelijk leuker wordt!
  • Zie je onverhoopt toch minpunten, vraag jezelf af of die echt zo verschrikkelijk zijn dat je er nooit mee zou kunnen leven. Zou je hier in een vriendschap wel overheen kunnen stappen? Misschien kan het dan bij een partner ook wel.
  • Neem jezelf onder de loep: heeft je kritische blik ook te maken met angst? En is dit een manier om iedereen af te wijzen zodat je de relatie niet aan hoeft te gaan?

Bij mijn huidige man zag ik ze ook vrij snel: die best vervelende minpunten. Maar ik zag ook enorm veel moois, en ik ben blij dat ik dat voorop heb gesteld. En wat nog mooier is: mijn man heeft zich ook over al míjn minpunten heen kunnen zetten!

Hoe kunnen wij je helpen

Lopen jouw dates ook moeizaam omdat je te perfectionistisch bent? Of vind jij het lastig om te bepalen wanneer je te kritisch bent en wanneer je daadwerkelijk beter afscheid kunt nemen? Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen met deze en nog veel meer lastige vragen. Kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek!

Daten in 2024: stop met “moeten” en omarm het speelse avontuur!

,

Ik heb mezelf vrij gegeven tussen kerst en oud en nieuw. Heerlijke dagen vol gezelligheid, luieren, eten, en vooral… niets doen. Ik hoef maar één werkklusje te doen: een blog schrijven voor de eerste week van het nieuwe jaar. “Peace of cake” dus. 

Maar met één ding heb ik geen rekening gehouden: mijn onbewuste brein denkt daar heel anders over. In de eerste plaats heb ik het schrijven van de blog al minstens vijf dagen uitgesteld. “Geen zin, dat komt morgen wel”. En als ik mezelf eindelijk voor mijn laptop heb gesleept, gebeurt er niets. Waar ik normaal al snel lekker een stukje wegschrijf, heb ik nu nul ideeën. 

Wanhopig wend ik mij tot mijn huisgenoten. “Misschien kun je iets over goede voornemens doen” oppert mijn man. Nee, dat doet iedereen al. “Of over ghosten, dat had een vriendin van mij laatst” zegt mijn stiefdochter hulpvaardig. Nee, dat heb ik vorig jaar al gedaan… 

Gefrustreerd leg ik mijn laptop weer aan de kant. Ik heb geen zin, ik ga lekker een boek lezen. Om toch enigszins het gevoel te hebben “nuttig bezig te zijn”, lees ik het boek dat mij gaat helpen mijn voornemens voor 2024 waar te maken. “Nooit meer te druk”, heet het. Ik lees dat de druk die je jezelf oplegt voorkomt uit een te sterke gerichtheid op lange termijn doelen. Dat je je doelen te serieus neemt. Dat speelsheid ontbreekt. 

En dan valt ineens het kwartje: ik leg mijzelf te veel druk op om mijn doel te bereiken. Ik móet de blog nu schrijven, omdat Hans en ik nu eenmaal bedacht hebben dat wij onze nieuwsbrieflezers elke week op iets inspirerends willen trakteren. Ik moet het doen omdat het belangrijk is voor de lange termijn, ook al heb ik even helemaal geen zin. Dus ervaar ik steeds grotere druk. Mijn speelsheid ontbreekt volledig. 

Is dat niet precies hetzelfde als wat veel van mijn klanten ervaren bij het daten? Als ze een relatie willen, moeten ze wel online daten van zichzelf. Ook al hebben ze daar totaal geen zin in. En ook als ze net een teleurstellende date hebben gehad, móeten ze van zichzelf meteen door. Hup, die online datingmarkt weer op! Geen tijd te verliezen als ze volgend jaar rond deze tijd niet meer alleen willen zitten. 

“Ik heb echt zó geen zin in dat gechat met vreemden. Maar ja, ik moet wel, anders krijg ik nooit een relatie” hoor ik dan. Of: “Die persoon op de datingapp lijkt me niet echt wat, maar ik moét het wel een kans geven. Anders gebeurt er nooit iets.” Het lange termijn doel zorgt dat ze voelen dat ze wel moeten doorzetten. Aan de andere kant hebben ze geen zin, voelen ze zelfs weerstand. Alle speelsheid ontbreekt. 

Maar geldt hier niet precies hetzelfde? Natuurlijk, “de ware” klopt niet zomaar aan, niets doen heeft geen zin. Maar het hoeft niet alles of niets te zijn. Benader het speels. 

Als jij geen zin hebt om te chatten, maar je wilt het toch een kans geven: chat dan over de dingen die je echt leuk vindt. En stop weer als je geen zin meer hebt. Ga je niet in bochten van aangepastheid wringen, omdat je denkt dat het nu eenmaal zo hoort om twee keer per dag te chatten, elke dag te vragen hoe de dag van de ander was, of juist diepgaande gesprekken over relaties te voeren. Benader het speels.

En als je geen zin hebt in weer een date: ga iets doen wat je sowieso leuk vindt of wilt doen. Je hoeft niet persé twee uur volledig opgedirkt in het café te zitten om te laten zien hoe grappig, geïnteresseerd, flexibel en ondernemend je bent. (In dat kader: Had ik al verteld van mijn vriendin die met een date naar de bouwmarkt ging? Ze moest toch die spullen voor haar nieuwe badkamer halen en vond het veel leuker met zijn tweeën. En hij vond klussen leuk. Ze hadden hartstikke veel lol samen).

En misschien hoef je niet altijd online te daten. Kun je gewoon even iemand in het echte leven aanspreken. Misschien kun je het speels benaderen, zonder meteen het einddoel voor ogen te hebben. Gewoon omdat het leuk is om met iemand een praatje te maken. 

Ik denk dat dat “speels daten” zomaar een goed voornemen kan zijn voor alle singles in 2024! 

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij ook in 2024 een stap zetten richting een vervullende relatie, zonder jezelf te veel druk op te leggen? Wil jij meer ontspannen daten, zonder al die negatieve gevoelens en al dat gedoe? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Op je eerste date naar de FEBO: zijn wij echt zo onromantisch?

,

Door een vriendin werd ik gewezen op een grappig filmpje. Daarin werd aan expats in Nederland de volgende vraag gesteld: “Wat zou jij aanraden aan iemand die voor het eerst met een Nederlander op date gaat?” De (vooral vrouwelijke) deelnemers gaven de volgende antwoorden: 

  • Neem je portemonnee mee, verwacht dat je de rekening gaat splitten;
  • Kom niet te opgedirkt, sneakers en spijkerbroek is prima;
  •  Verwacht directe vragen (zoals: “Hoeveel relaties heb je gehad?”);
  • De mannen spelen doorgaans niet het spel van ”flirten en het verleiden van de vrouw”, dus neem als vrouw het initiatief. Anders gebeurt er waarschijnlijk niets;
  • Verwacht niet te veel romantiek of hoffelijkheid (één van de Russische dames vertelde zelfs dat ze op haar eerste date mee uit eten werd genomen naar de FEBO! Verbazingwekkend misschien, maar ze hebben nu wel een relatie :-)) 

In onze training Succesvol Daten van afgelopen zaterdag sprak ik twee dames met een deels buitenlandse achtergrond. Zij bevestigden dit onmiddellijk: Nederlandse mannen geven weinig (romantische) complimenten en nemen weinig initiatief. 

Als ik naar mijn eigen man kijk kan ik het niet ontkennen: bij onze eerste ontmoeting was ik meteen onder de indruk, maar romantisch… nee, dat was het niet. We ontmoette elkaar op Lowlands via een gemeenschappelijke vriend en het was vooral erg gezellig.  

De eerste keer dat we elkaar daarna weer zagen was op een “vuurkorf-feestje” in mijn tuin, waar ik de hele club van Lowlands had uitgenodigd. Zijn cadeau was niet bepaald romantisch, het was een BBQ-tang met marshmallows eraan. Maar ik vond het wel erg grappig, wat bij mij toch het vuurtje aanwakkerde. 

Ondanks dit innerlijke vuurtje en het romantische vuurtje in mijn vuurkorf, gebeurde er weinig die avond. En was ik degene die uiteindelijk het initiatief nam tot een eerste echte date. Helaas kan ik ook geen romantische verhalen vertellen over boottochtjes bij maanlicht. De date was gewoon een drankje op een terras. 

Maar ik kan me wel herinneren dat de date erg sprankelend was en dat we erg gelachen hebben. Én geflirt, wat resulteerde in een zoen bij het fietsenrek. Wat misschien weer best romantisch is als je veertig bent…

Hoewel ik het wel prettig vind dat Nederlanders zo nuchter zijn en ik het ook toejuich dat in Nederland niet alleen mannen het initiatief hoeven te nemen, denk ik dat er toch meer aan de hand is.

Veel heteromannen die ik spreek zijn bang dat ze over grenzen gaan. En ze zijn bang voor afwijzing. Deels omdat afwijzing in de liefde nu eenmaal pijnlijk is. Deels omdat sommige Nederlandse vrouwen ook erg kritisch zijn over de manier waarop ze benaderd willen worden. 

Andersom geven veel vrouwen aan dat ze geen initiatief durven te nemen omdat ze bang zijn dat ze de man dan afschrikken. Er gaat nog steeds de opvatting rond – gevoed door sommige media – dat “mannen moeten jagen”. Deze vrouwen zijn bang dat ze hun kansen vergooien als zij op die leuke man afstappen. 

Ook het vele online daten als methode om je partner te ontmoeten is lekker praktisch, maar nodigt niet uit tot veel romantiek. Het daten lijkt soms meer verworden tot een zakelijke transactie dan tot een romantische en spannende ontmoeting die misschien leidt tot een nieuwe liefde. 

Enkele uitspraken van mijn klanten: 

  •  “Ik ga even een uurtje kijken of het wat is”; 
  •  “Ik moet nog op een date deze week”;
  •  “ik ga geen verdere tijd verdoen als ik het niet meteen voel”; en zelfs letterlijk: 
  •  “Het leek wel een sollicitatiegesprek”.  

Het klinkt meer als het doelgericht zoeken naar een baan, dan een romantische aangelegenheid. 

Geen tijd dus voor romantische verleiding. Maar zou dit niet misschien ook een reden zijn dat er dus ook geen klik ontstaat? Hoe zou het zijn als een vreemde ineens meteen veel moeite voor je doet? Een roos meeneemt op de eerste date, je meteen een fantastisch compliment geeft als je aan komt lopen, je eens diep in de ogen kijkt … Ik pleit voor meer romantiek en initiatief in de liefde, ook in Nederland!  

Hoe wij je helpen

Wil jij dat je dates succesvoller verlopen? Of wil jij je andere belemmeringen overwinnen, waardoor je volgend jaar een fijne duurzame relatie hebt? Wij hebben al veel mensen succesvol leren daten. Met als resultaat een fijne relaxte relatie!  Wil je meer weten over hoe we jou kunnen helpen met ons coachingsprogramma? Maak dan een gratis en vrijblijvende afspraak voor een kennismakingsgesprek!

Lees de nieuwste blogs & artikelen van Singlecoaching en blijf op de hoogte van ons aanbod

Meld je aan voor de nieuwsbrief en je krijgt regelmatig de nieuwste tips, blogs en artikelen over liefde, daten en relaties in je mailbox.  

De nieuwsbrief ontvangen

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Coaching | Live trainingen | Online trainingen | E-Books & Webinars

© Singlecoaching 2022 | Algemene Voorwaarden | Privacyverklaring

Volg ons: