Ik liep met wat vriendinnen in de stad toen ik hem ineens zag zitten: R., een ex van lang geleden. Ik was hem al die jaren niet tegengekomen en ik had me wel eens afgevraagd hoe het hem was vergaan. Hoewel zijn haar wat dunner was en er een rimpeltje of wat was bijgekomen, zag hij er nog steeds erg aantrekkelijk uit. De wat nonchalante houding, de brede lach, de open en nieuwsgierige blik…

We maakten een kort praatje, als oude vrienden. En meteen merkte ik bij mezelf een oude impuls op. Het was die aloude reactie die zijn aanwezigheid ook toen bij me opriep: ik wilde me ineens anders gaan voordoen dan ik ben. Ik wilde…net zo cool en relaxed zijn als hij.   

Die avond kwamen alle herinneringen weer bij me boven. Hoe ik hem ontmoette op een feestje en meteen weg van hem was. Hoe spannend ik hem én zijn leven vond: vol reizen, vrienden en feestjes die spontaan uit het niets leken te ontstaan. Altijd met veel muziek, eten en dansen.  

Maar ook herinnerde ik me dat hij al vanaf het begin zei dat hij niet op zoek was naar een vaste relatie. En dat hij met de dag keek waar hij zin in had. Liefde was er, of niet. 

En ik maakte mezelf bij het daten met R. wijs dat ik dat ook kon. Ik wilde ook zo vrij zijn en het wel zien. Helaas lukte dat me al na een paar weken… enorm slecht. Zeker toen ik eenmaal verliefd was betekende het in de praktijk dat ik mezelf enorm ging aanpassen. Ik durfde mezelf niet uit te spreken, probeerde verwachtingen de kop in te drukken en was doodsbang dat ik hem zou claimen. Lang verhaal kort: mijn onzekerheid in combinatie met zijn vrijheidsdrang deden ons contact al vrij snel de das om. 

Ik weet nog dat ik destijds dacht: Had ik maar beter om kunnen gaan met die onzekerheid, dan waren we wél samen gebleven! Nu denk ik: was ik maar meer mezelf geweest en had ik maar gewoon uitgesproken wat ik wilde.

Bij veel van mijn coachklanten zie ik dezelfde misvatting. Ze willen graag een duurzame relatie, maar durven dat niet te uiten. In hun online profiel schrijven ze bij de vraag waar ze naar op zoek zijn “weet nog niet”. Doodsbang dat ze “te needy” overkomen en de ander afschrikken als ze invullen dat ze een vaste relatie zoeken. En als tijdens een date ter sprake komt wat hun toekomstwensen zijn, houden ze het vaag: “de ander zou kunnen denken dat ik meteen van alles wil, dan knapt hij of zij vast af!” 

Maar wat blijkt: zodra iemand in principe op zoek is naar een vaste relatie, voelt hij of zij zich het meest aangetrokken tot iemand die beschikbaarheid laat zien. Iemand die laat zien dat hij of zij ook toe is aan een duurzame relatie. Dit geldt voor zowel vrouwen als mannen. Natuurlijk mag je best een beetje mysterieus zijn, maar “hard to get” tot het eind heeft een averechts effect. Een vaste relatie komt het beste tot stand als beide partijen transparant zijn over wat ze willen op het liefdesvlak. 

Tuurlijk, bij R. en mij was er geen langdurige relatie ontstaan als ik open was geweest over mijn verwachtingen en gevoelens. Maar dat was het hoe dan ook niet gebeurd, want R. was nu eenmaal een vrije vogel die zich niet wilde binden. En voor zover ik het begreep uit onze recente ontmoeting, is hij dat nog steeds. Maar ik had me een stuk zelfverzekerder, én vrijer gevoeld als ik gewoon mezelf was geweest en me uitgesproken had.  Het cliché is waar, ook in beginnende relaties: jezelf zijn loont. 

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wil je ook leren helemaal jezelf te zijn bij het daten en in een relatie? Wij hebben al veel singles geholpen om de stap te zetten naar  een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Ik was net 4 dagen op fietsvakantie toen ik het zag: wat een rare bultjes op mijn buik. Ik ging er van uit dat ik gestoken was door een insect, en besteedde er niet veel aandacht aan. Maar toen het de volgende dag erger werd en ik wat koorts kreeg, besloot ik toch de dokter te bellen…

Twee dagen later lag ik thuis in bed. Ik had gordelroos: een virusinfectie die niet alleen gekenmerkt wordt door vervelende blaasjes, maar vooral door veel pijn. En dat is niet gelogen: ik had hevige pijnen en wilde alleen maar dat het stopte. 

En natuurlijk deed ik wat je in zo’n geval niet moet doen: ik ging googelen. En wat ik er over las maakte me allesbehalve positief: het duurde gemiddeld 2-3 weken en de pijnen konden nog veel langer aanhouden.

Ik begon me onmiddellijk zorgen te maken. Wat als dat bij mij ook het geval was? En hoe moest dat dan met al mijn coachafspraken en andere activiteiten? 

Op een gegeven moment besefte ik wat ik deed: ik was alleen maar bezig met de pijn en me zorgen maken over de toekomst. Ik moest ineens lachen om de parallel: dit was precies hetzelfde als wat veel van mijn klanten doen tijdens het daten. Alleen focussen zij zich steeds op hun angsten in plaats van op fysieke pijn. Maar net als ik maken zij zich voortdurend zorgen over … de toekomst. 

Een paar voorbeelden: 

• Ik ben bang dat ik niet goed overkom tijdens de volgende date, wat als ik weer word afgewezen?
• Ik ben gespannen omdat de ander me veel leuker lijkt te vinden als andersom: wat als ik al die verwachtingen in de toekomst niet waar kan maken?  
• Ik voel me onzeker over mezelf want ik ben te saai/dik/introvert/moeilijk: wat als die ander dat doorheeft en er mee wil stoppen?
• Ik ben bang dat ik me niet verliefd genoeg voel, wat als ik met de verkeerde in zee ga en het over een tijdje niet leuk genoeg is?
• En ga zo maar door.

Al die vervelende gedachten komen vaak automatisch op, en zijn niet zomaar te stoppen. Vaak kiezen mensen er dan maar voor weer om te stoppen met daten. Dan houden die vervelende gedachten en gevoelens immers ook op! Maar helaas, ze komen bij de volgende date-poging vaak gewoon weer terug. 

Het beste middel is dan ook niet om te wachten totdat je je angsten de baas bent, maar om ze minder serieus te nemen. Als je jezelf betrapt op angst, spanning, onzekerheid of stress, lach er dan even om. En denk gewoon: ik vind het eng, maar ik doe het toch! Ik gun mezelf immers de kans op een leuke relatie.

Oftewel: het is je brein dat op de automatische piloot doorgaat, maar jij hoeft er niet automatisch in mee te gaan. Als je je bewust bent van je negatieve gedachten over de toekomst, kun je proberen er mee te stoppen en er positieve gedachten tegenover te stellen. Niemand weet wat de toekomst brengt, maar in de tussentijd geeft dat in ieder geval een veel fijner gevoel!

En ja, deze wijze les heb ik zelf ook maar toegepast op mijn ziekte. “Ik heb wel pijn, maar ik ga toch lekker een stukje schrijven”. “Ik ben wel angstig dat het niet op tijd over is, maar dat is niet te voorspellen. Dus kan ik er beter vanuit gaan dat ik snel beter ben.” En ik kan zeggen dat het daarna een stuk prettiger verliep en ik me alweer een stuk beter voel.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wil je nog meer leren over hoe je om kan gaan met je angsten, of dat nu bindingsangst, verlatingsangst of onzekerheid is? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken”. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Je bent gezellig urenlang met iemand aan het chatten op een datingapp. Je voelt een leuke klik. Je hebt misschien zelfs al een keer afgesproken. En net op het moment dat je denkt dat dit wel eens een goede match zou kunnen zijn… hoor je ineens niets meer. Je wordt met andere woorden “geghost”. Als je singles vraagt naar de negatieve kanten van het online daten staat deze ervaring met stip op nummer één. En dat is niet zo raar…

Het ghosten brengt van alles teweeg. Je voelt je misschien afgewezen. En, omdat het contact zo eenzijdig wordt verbroken, ervaar je een verlies van controle. Je weet niet waarom de ander afhaakt, dus je gaat aan alles twijfelen. Heb je iets verkeerd gezegd, was het toch niet zo leuk als jij dacht? Kun je eigenlijk wel vertrouwen op je eigen inschattingsvermogen? En dan word je boos: “Wat is er in vredesnaam mis, dat die ander niet eens de moeite neemt om even te zeggen wat er aan de hand is!?”

Hoewel het beter is om de ghost-ervaring wat luchtiger te bekijken, kan ik me de emoties die het teweeg brengt goed voorstellen. Zelf heb ik altijd wat moeite gehad met de omgangsvormen op een online datingapp. Net als op andere social media gaan mensen minder subtiel met elkaar om dan als ze elkaar in levende lijve ontmoeten. En ik zie in mijn coachpraktijk dat het weinig goed doet voor het zelfvertrouwen van mijn klanten.

Om deze reden vond ik het tijd om de proef op de som te nemen en de volgende vraag te onderzoeken: als mijn coachklanten zoveel moeite hebben met het “geghost worden”, ghosten ze dan eigenlijk zelf wel eens?

En hoewel mijn coachklanten stuk voor stuk hele leuke, sociale mensen zijn bleek het antwoord in de helft van de gevallen: ja! Dus heb ik eens op een rijtje gezet waarom mensen ghosten. Dit zijn de meest voorkomende type “ghosters”:

• De bangerik
  “Ik durf helemaal niet live af te spreken met een vreemde. Ik zit wel op een datingapp om rond te kijken maar zodra het live afspreken dichterbij komt word ik enorm gespannen. Ik zet dan snel mijn app uit en hoop dat het voorbij gaat.”
• De conflictvermijder
  “Ik vind het moeilijk om de ander af te wijzen. Misschien omdat ik het zelf ook lastig vind om afgewezen te worden. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Uiteindelijk laat ik gewoon niets meer horen, dat is het beste van alle slechte opties.”
• De doodbloeder
   “Ik vind het raar om iemand die ik nauwelijks ken zo duidelijk te zeggen dat ik geen contact meer wil. En als ik het niet voel, voelt de ander waarschijnlijk ook niets. Ik laat het liever gewoon doodbloeden. Als de ander dan ook niets meer laat horen is het ok.”
• De ervaren online dater
  “Dat hoort nu eenmaal bij het online daten. Ik vond het op het begin ook wat lastig, maar nu ben ik er wel aan gewend. Dit is veel gemakkelijker dan om steeds zulke moeizame afwijzingsberichtjes te sturen!”  
• De op zichzelf gerichte dater
  “Ja hoor eens, het is veel te veel gedoe om alles zo officieel af te ronden. Ik ben gewoon lekker aan het chatten en daten, soms met meerdere tegelijk. Als ik zin heb spreek ik (weer) af. En anders laat ik het weer gaan. Als mensen zich daardoor gekwetst voelen, moeten ze maar in therapie gaan!” 

Opvallende uitkomst: bijna niemand noemde het gedrag van de ander als reden om te ghosten. Ze vonden het stuk voor stuk allemaal zelf te lastig om het contact expliciet af te breken. Mijn conclusie is daarom: betrek het niet op jezelf als je geghost wordt. Het zegt meer over de ander.

Pas als het je opvallend vaak gebeurt zou je eens kunnen kijken of je er zelf iets in kunt doen. Maak je bijvoorbeeld weinig connectie en houd je het oppervlakkig? De kans is dan groter dat je met een “doodbloeder” te maken krijgt. En heb je weinig zelfvertrouwen en pas je je vaak aan? Mogelijk trek je eerder een op “zichzelf gerichte dater” aan. Tot die tijd: laat het lekker langs je heen gaan. Ik wens je een fijne, respectvolle en ghostvrije date-periode toe!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wij hebben al veel singles geholpen om in een fijne duurzame relatie terecht te komen, waarin ze zichzelf kunnen zijn en kunnen bespreken wat ze wel en niet prettig vinden. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Zelf vond ik online daten altijd vreselijk toen ik single was. Ik voelde de druk. Als ik me er al aan waagde, liet ik weinig van mezelf zien. En wist ik niet hoe snel ik de ander moest afwijzen. Op allerlei onnozele dingen, achteraf bezien.

Bij niets is de angst voor afwijzing zo groot als in de beginnende liefde. Als singlecoaches merken Hans en ik steeds weer dat veel singles enorm veel druk voelen, net als ik destijds. En die druk begint al bij de eerste date.

De verwachtingen vooraf zijn enorm hoog gespannen. Tijdens de date moet je jezelf zo goed mogelijk presenteren en achteraf kun je op de kleinste dingen weer afgewezen worden. Niet gek dus dat de er een enorme behoefte is om te weten hoe je “goed moet daten”. En dat singles regelmatig roepen dat ze dat hele “date-gebeuren” maar willen opgeven.

Dus hoe bevrijdend zou het dan zijn als je juist wél fouten mag maken tijdens het daten. Als je gewoon mag falen, als je je kwetsbaarheden mag delen en dat je dan gewoon geaccepteerd wordt door je date!

Twee weken terug heb ik dit gegeven uitgeprobeerd. Dit werd het uitgangspunt van het “Stuntelend Speeddate Café” dat ik organiseerde in samenwerking met “Faalkundige” Remko van der Drift en Tivoli Vredenburg. Op het Faalfestival in een bomvol Tivoli mochten mensen speeddaten terwijl zij alle fouten maakten waar je normaal keihard op afgewezen wordt.

En het werkte! Alleen maar over jezelf praten, van je date een sollicitatiegesprek maken, het voortdurend hebben over je exen: normaal voor velen genoeg reden om de ander af te wijzen na afloop van een date. Maar nu mocht dat juist wel. En ja, dat was bevrijdend.

Er werd enorm gelachen en deelnemers kruisten regelmatig aan dat ze elkaar nog wel verder wilden spreken. En helemaal toen ik hen vroeg in plaats van iets positiefs van zichzelf, juist iets kwetsbaars van zichzelf te delen. Ik vond het hartverwarmend om te zien.

Ik heb de afgelopen weken flink zitten te puzzelen op dit thema. Je menselijke kant laten zien, kunnen lachen om jezelf, je onzekerheden delen en het daten niet zo serieus nemen. Dat waren dé ingrediënten voor het maken van echt contact en een fijne band.

Dat was die avond zo, maar geldt dat niet altijd? Zouden singles het online daten minder “een noodzakelijk kwaad” vinden als zij echt voelden dat zij zichzelf mochten zijn tijdens het daten, met al hun plussen en minnen?

Ik merk in mijn werk in ieder geval dat het werkt: coachklanten die zich voorzichtig gaan openstellen tijdens het daten en hun gevoelens tonen, ervaren opeens meer verbinding en aantrekkingskracht tijdens hun dates. En ook onderzoek heeft uitgewezen: je kwetsbaar tonen loont!

Hoe krijgen we in deze tijden vol prestatiedruk, faalangst en “ghosten” voor elkaar dat menselijkheid en fouten mogen maken weer de norm wordt tijdens het daten? Laten we in ieder geval bij onszelf beginnen.

Mocht je je herkennen in dit thema, geef dan zelf eens het goede voorbeeld tijdens je date. Vertel eens waar je je onzeker over voelt, maak een fout en lach erom.  En vooral: vergeef je date dat deze ook niet perfect is!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wij hebben al veel singles geholpen om in een fijne duurzame relatie terecht te komen, waarin ze zichzelf kunnen zijn en kunnen bespreken wat ze wel en niet prettig vinden. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Mijn vriendin Hanna laat trots haar telefoon zakken. Ze heeft net Tinder geïnstalleerd en heeft al een heleboel matches. Met best een paar leuke types, zo op het eerste gezicht! “En, op wie ga je reageren?”, vraag ik. Geschrokken kijkt ze me aan. “Ik ga niet reageren, ben je gek! Dat durf ik echt niet. Ik ga echt niet met een vreemde chatten!”

Als Hanna uiteindelijk een chat durft te beantwoorden, zijn we vele maanden verder. Die eerste drempel overgaan, is nu eenmaal enorm lastig. Voor haar is het niet een kwestie van een berichtje sturen: er zit een hele wereld achter. “Wat moet ik zeggen als de ander terugschrijft?” “Wat als ik moet afspreken?” “Wat als die ander me leuk vindt?” “Wat als die ander me niet leuk vindt?” Enzovoort, enzovoort.

Zoals Hanna zijn er velen. De een durft geen profiel online te zetten of iemand in het echte leven aan te spreken. De ander durft niet af te spreken. Een derde durft geen fysiek contact te maken. Een vierde durft niet te zeggen dat hij of zij de ander leuk vindt. Bij iedereen is die drempel anders. Maar een ding is overeenkomstig: de drempel lijkt onoverkomelijk groot.

En achter het ervaren van die drempel zit angst. Angst om te verbinden. En angst om áls je dan verbonden bent, uiteindelijk weer afgewezen te worden. Sommigen voelen die angst, anderen niet. Bij hen heeft de ratio het al overgenomen voordat de angst zich überhaupt laat zien. “De saboteur” noem ik dat mechanisme. De saboteur heeft allerlei slinkse wegen om te voorkomen dat je gaat doen waar je bang voor bent. Die zegt bijvoorbeeld dat het echt geen goed moment is om nu te daten: “Je hebt het nu écht te druk met werk, je kan beter tot het voorjaar wachten” bijvoorbeeld.

En als je er niet intrapt en toch doorgaat met daten, verzint de saboteur wel wat anders. Hij zorgt bijvoorbeeld dat je heel veel nadelen van de ander gaat zien. “Hij is wel aardig en grappig en lief, maar echt niet aantrekkelijk genoeg” of “Zij voldoet wel aan mijn checklijstje, maar ze hangt volgens mij nog teveel aan haar moeder”. Alles om die drempel maar niet over te gaan.

Mijn eigen drempel zat heel ergens anders. Ik had geen moeite om de eerste stap te zetten en ging gemakkelijk een relatie aan. Maar soms een beetje te gemakkelijk, waardoor ik bij iemand terecht kwam die helemaal niet bij me paste. En op dat moment maakte mijn saboteur ineens overuren. Want de drempel lag bij mij juist in het beëindigen van een relatie. De verbinding verbreken leek als een niet te nemen hindernis. Stiekem vond ik het veel te eng om weer alleen te zijn.

Dus vertelde mijn saboteur mij dat ik niet zo kritisch moest zijn: iedereen heeft immers wel wat in zijn relatie. En als ik daar over begon twijfelen ging hij verder: “Jij bent ook best moeilijk, het ligt waarschijnlijk aan jou dat het moeizaam gaat”. En “Bij de volgende zal dat wel weer zo zijn”.

Gelukkig heb ik de saboteur kunnen ontmaskeren. En door de onderliggende angst echt te voelen, kon ik hem overwinnen. Daardoor heb ik uiteindelijk een man kunnen ontmoeten die wel echt bij mij past. En ook mijn vriendin Hanna heeft dat uiteindelijk gedaan; zij heeft nu een leuke partner die zij ontmoet heeft via Tinder. Wat is jouw drempel? En durf je er overheen te stappen?

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!