Ik weet het nog goed: het was kerst, ik was tweede helft 30 en mijn relatie was net uit. Dat was geen goede combinatie. De eerste kerstdag ging nog wel. Mijn ouders, mijn zus, haar vriend en kinderen en ik: het was ondanks mijn liefdesverdriet best gezellig. De tweede kerstdag was erger: mijn vrienden hadden allemaal al wat anders en ik wist niet wat ik die dag in vredesnaam moest doen.

Mijn ouders hadden het gelukkig door; zij zouden bij vrienden gaat eten en nodigden mij ook uit. Het schrikbeeld om met tweede kerstdag alleen met een doos tissues op de bank te zitten was zo groot, dat ik ja zei. En daar zaten we tweede kerstdag: mijn ouders, hun twee vrienden, hun dochters van 22 en 24, mét hun aanhang, en ik. Ik heb het begrip “oude vrijster” die avond nieuw leven ingeblazen. En ben nog nooit zo blij geweest dat de feestdagen weer voorbij waren.

Wat ik me achteraf afvraag, is wat ik destijds tegen mijn vrienden gezegd heb. Heb ik verteld dat ik enorm behoefte had aan hun gezelschap en hebben zij nee gezegd? Of heb ik me stoerder voorgedaan en gezegd dat ik de kerstdagen prima doorkwam? Ik vrees dat laatste. Ik denk dat ik het toentertijd best lastig vond om me kwetsbaar op te stellen en te vertellen dat ik ze nodig had. En laten we eerlijk zijn, maar weinigen vinden dat gemakkelijk. Hulp vragen, je kwetsbaar opstellen en vooral aangeven dat je je alleen voelt, lijkt wel een taboe.

Mijn coachklanten liepen hier dit jaar nog meer tegenaan dan anders. Waar je normaal nog wel bij andere stellen kon aansluiten, gooide de lockdown met het maximale aantal van 2 of 3 bezoekers roet in het eten. En waar je vroeger met wat singles samen een feestje kon bouwen, was dit nu onmogelijk. In plaats van dat iedereen elkaar ging bellen en zocht naar een oplossing waarin ze lekker knus met een ander op de bank gingen zitten, bleven velen alleen. Waarom? Omdat niemand wilde toegeven dat het moeilijk was om gezelschap te vinden.

Het voelt blijkbaar als leuren met jezelf, als je mensen moet vragen of zij al wat te doen hebben. En toegeven dat je alleen zit, voelt voor velen als falen. “Ik zit liever alleen films te kijken, dan dat ik moet toegeven dat ik zo’n sneue single ben die niets heeft”, zo verwoorde een coachklant het. Een andere klant had een oplossing gevonden met een Tinderdate, maar die zei op het laatste moment af. Waardoor ze zich verschrikkelijk alleen voelde. Maar haar vrienden met een relatie bellen durfde ze niet, die wilde ze niet “lastigvallen”.

De feestdagen zijn weer voorbij, dus dit hele probleem lijkt weer verleden tijd. Maar helaas zijn Corona en de lockdown dat nog niet. En kan dus ook de eenzaamheid nog de kop op steken. Laten we in 2021 dus vooral erkennen dat we ons af en toe alleen voelen. En dat we behoefte hebben aan gezelschap en verbinding. Daar is niets “sneus” aan, dat bewijst alleen maar dat je mens bent. En als jij daarom graag een relatie wilt en daar hulp bij wilt zoeken, is dat eveneens eerder een teken van kracht dan van zwakte. Ik wens iedereen een fijne relatie toe, waar openheid, kwetsbaarheid en steun geven én vragen de normaalste zaak van de wereld is. Niet alleen met een leuke geliefde, maar ook met vrienden en familie. Op een mooi 2021!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

“Waarom heb je me eigenlijk niet gebeld na je vakantie?” Mijn goede vriendin kijkt me gekwetst aan. Ik schrik. Normaliter bel ik haar inderdaad altijd zodra ik terug ben. En ook nu had ik met mijn telefoon in de hand gestaan. Tot ik me bedacht dat zij een lang weekend weg was met haar vriend. “Ze wil vast niet gestoord worden”, zo redeneerde ik, en ik belde haar een paar dagen niet. Verkeerd ingeschat dus. En ineens flitst in mijn hoofd dat oude ezelsbruggetje voorbij: NIVEA. Oftewel: “Niet Invullen Voor Een Ander”.

Mijn vriendin vertelde dat toch even door haar hoofd geschoten was dat ik het (lees: haar) niet belangrijk vond. En bij mij was blijkbaar het idee gerezen dat ik haar zou storen met een telefoontje (lees: ik ben teveel). Zo worden kleine dingen groot. Gelukkig kwam mijn vriendin erop terug, zodat we erachter kwamen dat we beide andere verwachtingen hadden en onterechte aannames deden. Zo blijft onze relatie goed. Maar in een beginnende liefdesrelatie, en helemaal tijdens de date-fase, is dat vaak een stuk ingewikkelder!

Een kleine greep uit de aannames die de afgelopen weken voorbijkwamen bij mijn coachklanten:

• “Hij heeft al twee dagen niets laten horen, dus heeft hij blijkbaar geen interesse. Ik stop er maar helemaal mee. Als hij nu al zo weinig moeite doet….”;
• “Ik ben bang dat ik te eager over kom als ik teveel app. Ik heb gehoord dat je na een date twee dagen niets moet laten horen”.
• “Zijn appjes zijn zo oppervlakkig, hij vraagt steeds hoe mijn dag was en dan hebben we het over werk. Ik moet wel geprikkeld worden, dus ga hier geen date meer aan besteden”;
• “Ze ging nu al vragen naar mijn vorige relaties. Volgens mij zoekt ze nu al of er iets mis is met mij. In zo’n ondervraging heb ik geen zin hoor, ik houd het gewoon even gezellig”.

Bij alle coachklanten stelde ik dezelfde vraag: “Heb je aangegeven dat je het anders wilde?” En telkens was het antwoord hetzelfde: “Nee”. Onbewust verwachten we dat we de ander moet ruiken wat wij belangrijk vinden. We doen telkens een verkeerde aanname: dat als iemand nu bepaald gedrag laat zien, dit van alles zegt over de ander en de toekomst. Zo maken we kleine dingen groot. En worden er heel wat potentieel mooie relaties om zeep geholpen.

Het aangeven van wat we willen en verwachten in die beginnende fase is enorm belangrijk. “Nu al? Toch niet al tijdens het daten!?”, hoor ik je denken. Ja, juist nu al! Hoe minder goed de ander jou kent, hoe minder hij of zij kan afstemmen op jouw behoeftes. En hoe meer hij of zij “maar wat doet”. En vaak niet eens omdat die persoon nu eenmaal zo is, maar eerder uit naïviteit, door eerdere ervaringen, of omdat hij of zij ergens heeft opgepikt dat het zo hoort.

Dus is het enorm belangrijk dat je je behoefte aangeeft als je het anders wilt. “Leuk dat je zo enthousiast bent. Ik ben zelf alleen niet zo’n ‘apper’ dus laten we gewoon verder praten als we elkaar zien, ok?”. Of check je aannames: “Ik heb al even niets gehoord. Heb je nog zin om elkaar te zien, of laat je het hier liever bij?”

Mijn boodschap is duidelijk: geef aan wat je wilt en check je aannames! En weer komt één van die ietwat afgezaagde en gezochte afkortingen in mijn hoofd op. Die zinnetjes die eindeloos voorbij kwamen in de communicatietrainingen die ik vroeger gaf, en waarvan ik aannam dat ik ze nooit meer zou noemen. Een verkeerde aanname dus, want nu komt hij toch nog goed van pas. “Denk aan ANNA!”: Alles Navragen, Niets Aannemen.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Ik weet het nog goed, die vraag die ik elke keer kreeg toen ik single was: “Hoe kan dat nou, zo’n leuke vrouw als jij?”. Eventueel gevolgd door “Of ben jij zo kritisch?”. Goed bedoeld, maar het verergerde alleen maar het gevoel dat er iets mis met me was. Alsof ik ergens onderliggend toch niet leuk genoeg was “om een man te kunnen krijgen”. Of anders op zijn minst veel te veeleisend was. In ieder geval was voor mij helder: Ik leidde in hun ogen nog niet een volwaardig leven zolang ik geen relatie had. 

De singles die ik coach ervaren vaak hetzelfde. We bedenken wel eens samen welke antwoorden je kunt geven op deze ongemakkelijke vragen. Al is het maar om te relativeren. Een paar antwoorden die de laatste tijd voorbij kwamen: “Voorlopig geef ik even al mijn liefde aan mezelf”, “Ken je nog een leuke man/vrouw die leuk genoeg is voor mij?” of “Over mijn liefdesleven is nog weinig te vertellen,” gevolgd door de wedervraag: “Maar hoe gaat het nu écht met jouw relatie?”. Even al die mogelijkheden voorbij laten komen en er samen even om lachen helpt al enorm. 

Vriendin en schrijfcoach Nanda Huneman schreef het boek “weduwes worden niet verliefd” over single vrouwen in India. Onlangs was ze weer in India om een groep vrouwen daar te begeleiden. Ze vroeg haar deelnemers: “Hoezo kunnen we alleen maar ‘alleenstaand’, ‘getrouwd’ of ‘gescheiden’ zijn?” Ze gaf de vrouwen de opdracht om naar een nieuw label te zoeken. Zo ontstonden er Love Adventurers, Self Lovers en nog veel meer mooie benamingen. De oefening gaf de vrouwen meer vrijheid en ruimte. Mooi toch? Je zou denken dat zo’n oefening in ons open en tolerante Nederland met bijna 3 miljoen singles niet nodig is. Maar ook hier zijn er nog veel hokjes en staat bij sommigen het label “alleenstaand” gelijk aan “zielig”, “beperkt” of “moeilijk”. 

En dan moet ik eerlijk zeggen: dat idee leeft niet alleen bij mensen die al lang en breed in een relatie zitten. Ook singles voelen bijvoorbeeld een drempel om naar onze workshops te komen, omdat ze denken dat ze de enige normale, leuke single zijn tussen allemaal kneusjes. En regelmatig zit er ook onder hun zelfbeeld van “happy single” een klein vervelend stemmetje dat zegt: “misschien is er inderdaad wel wat mis met me”. 

Ik had dat stemmetje in het verleden in ieder geval wel. En pas toen ik echt snapte waarom ik op dat moment geen relatie had, en dat aspect van mezelf geaccepteerd had, deerden die vragen me niet meer. En besefte ik dat mijn idee dat ik pas “normaal” was als ik een relatie had, onzin was. En dat die mensen die wel een relatie hadden ook niet altijd gelukkig waren, en helemaal niet zo anders waren als ik. 

Ik hoor je denken: Maar als er niets mis is met singles, en ze regelmatig zelfs best een gelukkig leven hebben, waarom coach je dan singles richting die relatie? Mijn antwoord: Ik ben er van overtuigd dat veel singles die ik coach best op eigen houtje een relatie kunnen krijgen. Maar ze voelen zich dan niet gelukkig, of de relatie gaat na veel verdriet steeds weer over. Ik help singles om een goede relatie te krijgen. Een relatie waarin ze zich gelukkig voelen en zichzelf kunnen zijn. En ja, daar zouden net zo goed mensen mét een relatie gebruik van kunnen maken. Zo verschillend zijn we allemaal niet. Dus single of niet, laten we allemaal streven naar een gelukkige relatie!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Diane, mijn coachklant, belt met een rood hoofd aan voor een afspraak. “Wat is er?” vraag ik. “Ik kwam net een bekende tegen!” vertelt ze. “Gelukkig kan hij op je deur niet zien dat je singlecoach bent, dan was ik door de grond gegaan!” Diana zou zich erg beschaamd voelen als een bekende had gezien dat ze naar een singlecoach ging. En ze is niet de enige. Toegeven dat het zelf niet lukt met de relaties, is maar wat moeilijk!

Ik denk terug aan toen ik zelf begin 30 was. Ik was overspannen en ging naar een bedrijfspsycholoog. Ik schaamde me kapot: ik als psycholoog die zelf naar een psycholoog moest! Nu denk ik daar gelukkig anders over, want ik heb nog heel wat opleidingen, begeleiding en coaching doorlopen. Maar ik heb wel wat moeten overwinnen voordat ik makkelijk durfde te praten over mijn eigen kwetsbaarheden. Mijn overtuiging dat ik het allemaal maar moest kunnen, werkte me behoorlijk tegen. 

Ik vraag ik me af waarom die schaamte zo hardnekkig kan zijn als het gaat om hulp zoeken. Toegeven dat je iets niet zelf kan, iets moeilijk vindt, is blijkbaar nog steeds heel lastig. Ook al is het percentage van de Nederlanders dat een coach, psycholoog, of andere therapeut heeft bezocht vele malen hoger dan het percentage dat dat niet heeft gedaan. 

Schaamte is een lastige emotie. Uiteraard heeft deze emotie van oudsher een functie, net als alle emoties. Mensen zijn groepsdieren, en vroeger was het voorkomen dat je buiten de stam of groep viel een zaak van leven of dood. Schaamte zorgde ervoor dat je geen rare dingen deed, en behoedde je zo om buiten de groep te vallen. Maar in deze huidige tijd: schamen we ons niet veel te snel? Wat willen we allemaal graag “normaal” zijn! 

Ik denk terug aan de afgelopen tijd: Allereerst de jongen die zich schaamde dat hij nog nooit een vriendin gehad had. Zo erg dat hij tijdens dates nooit op zijn gemak was en de hele tijd op gespannen wijze onderwerpen aandroeg om dit onderwerp maar te vermijden. En dan was er de dame die zich zó schaamde voor haar buikje dat ze intimiteit bleef uitstellen. Net zolang tot de man in kwestie het uitmaakte. 

Ook coachte ik een vrouw die zich schaamde voor het feit dat ze altijd zulke korte relaties had. En omdat ze daar met niemand over durfde te praten had ze een vreselijk minderwaardigheidscomplex ontwikkeld. Ze had ondertussen hele theorieën over wat er allemaal mis met haar was, maar durfde dat bij niemand te checken. En dat is nog maar een deel van alle schaamtegevoelens die voorbijkwamen. Schaamtegevoelens die mij ook vaak genoeg heel bekend voorkwamen!

Wat mooi zou het zijn als we allemaal iets minder graag “normaal” zouden willen zijn. Want feitelijk betekent normaal niets meer dan gemiddeld. En het is toch saai om alleen maar gemiddeld te zijn? Bovendien levert openheid over onze “rariteiten” op dat we ons minder alleen voelen. Ik ga vandaag meteen deze koe bij de horens vatten, en met mijn vriend eens wat schaamtevolle momenten delen!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Ik weet het nog goed: ik was single en had besloten mijn vooroordelen over online daten even te parkeren. In die tijd was er nog geen Tinder en waren de profielen op datingsites meestal flink uitgebreid. Ik had bedacht dat ik van te voren goed ging selecteren. Ik wilde een sociale, slimme man die reflectievermogen bezat. Dat betekende dus dat ik alleen maar reageerde op mannen met een sociaal beroep en profiel waarin dit naar voren kwam. Vooral psychologen en trainers (net als ik zelf dus) waren bij mij populair. 

De paar online afspraakjes die ik had, waren best gezellig. Toch besloot ik meestal binnen 5 minuten dat hij het niet was. Niet ad-rem genoeg, niet knap genoeg, niet zeker genoeg. Ik had altijd wel een goede reden om hem af te wijzen. Op een bepaald moment begon ik wel te twijfelen of ik misschien te kritisch was. Maar die veronderstelling verwierp ik ook weer snel. Ik had immers relaties gehad met mannen die helemaal niet bij mij pasten en waar ik toch flink had doorgezet om de relatie tot een succes te maken. Dus kon ik nu beter deze strenge selectie voortzetten!

Veel van mijn klanten zie ik hetzelfde doen. En het is ook heel terecht dat je jezelf nieuwe teleurstellingen wilt besparen. En geen tijd wilt verspillen aan mensen die nooit jouw levenspartner kunnen worden. Helaas gaan zij net als ik destijds, uit van een aantal misvattingen:

• Dat je binnen één date (of zelfs oogopslag) kunt zien of iemand bij je past. 
• Dat als iemand ook wat onhandigheden of onhebbelijkheden laat zien, hij of zij geen goede partner meer kan zijn. 
• Dat je de klik meteen moet voelen. 

Nu begrijp ik beter dan toen, dat als iemand knap, ad-rem en sociaal vaardig is, dit niet meteen garandeert dat het een goede partner is. En dat op de lange termijn zaken als het kunnen voeren van goede gesprekken, vertrouwen en dezelfde normen en waarden misschien belangrijker zijn om een fijne relatie te krijgen dan een “snel bekkie”. Dat iedereen wel mindere kanten heeft en als je daar iemand meteen op afwijst er niemand overblijft. En dat die klik ook heel goed pas kan ontstaan als je elkaar iets beter kent en zeker niet ontstaat als je iemand niet open tegemoet treedt. 

Met deze wetenschap had ik mij heel veel tijd kunnen besparen in het vinden van een leuke man, dan met die zogenaamde strenge selectie op een datingsite. Dus voor 2019 wens ik iedereen een open houding toe!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!