Torenhoge drempels bij het daten

,

Mijn vriendin Hanna laat trots haar telefoon zakken. Ze heeft net Tinder geïnstalleerd en heeft al een heleboel matches. Met best een paar leuke types, zo op het eerste gezicht! “En, op wie ga je reageren?”, vraag ik. Geschrokken kijkt ze me aan. “Ik ga niet reageren, ben je gek! Dat durf ik echt niet. Ik ga echt niet met een vreemde chatten!”

Als Hanna uiteindelijk een chat durft te beantwoorden, zijn we vele maanden verder. Die eerste drempel overgaan, is nu eenmaal enorm lastig. Voor haar is het niet een kwestie van een berichtje sturen: er zit een hele wereld achter. “Wat moet ik zeggen als de ander terugschrijft?” “Wat als ik moet afspreken?” “Wat als die ander me leuk vindt?” “Wat als die ander me niet leuk vindt?” Enzovoort, enzovoort.

Zoals Hanna zijn er velen. De een durft geen profiel online te zetten of iemand in het echte leven aan te spreken. De ander durft niet af te spreken. Een derde durft geen fysiek contact te maken. Een vierde durft niet te zeggen dat hij of zij de ander leuk vindt. Bij iedereen is die drempel anders. Maar een ding is overeenkomstig: de drempel lijkt onoverkomelijk groot.

En achter het ervaren van die drempel zit angst. Angst om te verbinden. En angst om áls je dan verbonden bent, uiteindelijk weer afgewezen te worden. Sommigen voelen die angst, anderen niet. Bij hen heeft de ratio het al overgenomen voordat de angst zich überhaupt laat zien. “De saboteur” noem ik dat mechanisme. De saboteur heeft allerlei slinkse wegen om te voorkomen dat je gaat doen waar je bang voor bent. Die zegt bijvoorbeeld dat het echt geen goed moment is om nu te daten: “Je hebt het nu écht te druk met werk, je kan beter tot het voorjaar wachten” bijvoorbeeld.

En als je er niet intrapt en toch doorgaat met daten, verzint de saboteur wel wat anders. Hij zorgt bijvoorbeeld dat je heel veel nadelen van de ander gaat zien. “Hij is wel aardig en grappig en lief, maar echt niet aantrekkelijk genoeg” of “Zij voldoet wel aan mijn checklijstje, maar ze hangt volgens mij nog teveel aan haar moeder”. Alles om die drempel maar niet over te gaan.

Mijn eigen drempel zat heel ergens anders. Ik had geen moeite om de eerste stap te zetten en ging gemakkelijk een relatie aan. Maar soms een beetje te gemakkelijk, waardoor ik bij iemand terecht kwam die helemaal niet bij me paste. En op dat moment maakte mijn saboteur ineens overuren. Want de drempel lag bij mij juist in het beëindigen van een relatie. De verbinding verbreken leek als een niet te nemen hindernis. Stiekem vond ik het veel te eng om weer alleen te zijn.

Dus vertelde mijn saboteur mij dat ik niet zo kritisch moest zijn: iedereen heeft immers wel wat in zijn relatie. En als ik daar over begon twijfelen ging hij verder: “Jij bent ook best moeilijk, het ligt waarschijnlijk aan jou dat het moeizaam gaat”. En “Bij de volgende zal dat wel weer zo zijn”.

Gelukkig heb ik de saboteur kunnen ontmaskeren. En door de onderliggende angst echt te voelen, kon ik hem overwinnen. Daardoor heb ik uiteindelijk een man kunnen ontmoeten die wel echt bij mij past. En ook mijn vriendin Hanna heeft dat uiteindelijk gedaan; zij heeft nu een leuke partner die zij ontmoet heeft via Tinder. Wat is jouw drempel? En durf je er overheen te stappen?

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Jezelf de schuld geven van een mislukte relatie

,

“Sorry, nu ben je weer aan het werk!”. Ik zat op een terrasje met een bekende. Een lieve vrouw, die zojuist het nare nieuws had gekregen dat haar kersverse liefde toch niet verder met haar wilde. Ze had een paar fantastische romantische weken met hem beleefd, maar ineens trok hij de stekker eruit. En in plaats van dat ze haar verdriet even de ruimte gaf, verontschuldigde ze zich naar mij dat ze hierover begon.

Toen ik haar overtuigd had dat dit echt geen enkel probleem was, vertelde ze toch haar verhaal. Ze hadden elkaar een paar maanden geleden leren kennen en alles leek te kloppen. Ze hadden veel gemeenschappelijk en konden alles met elkaar bespreken. Ook de seks was geweldig. Maar toch liet hij ineens weten het moeilijk te vinden zich zo te verbinden. En na een paar onrustige dagen waarin hij weinig liet horen, kwam het gevreesde appje: “Hij kon het niet”.

Ik kon me helemaal voorstellen hoe vreselijk ze zich moest voelen. Maar wat me opviel is dat ze vooral zichzelf constant bleef verontschuldigen en op de kop geven: dat ze zo stom was geweest er weer even in te geloven. En dat ze net haar familie had verteld dat ze iemand ontmoet had, die ze nu weer moest vertellen dat het over was. Ze zouden wel van alles over haar denken. Zou ze het dan nooit leren om een goede man uit te zoeken? Wat was er toch mis met haar?

Het bracht me meteen terug naar de tijd dat ik zelf zo met de liefde zat te worstelen. Na een paar keer een relatie aangegaan te zijn met man met bindingsangst (die natuurlijk door onze onwetendheid na een aantal maanden weer stranden) dacht ik dat ik dan maar iets moest beginnen met iemand die helemaal niet bij me paste. Ik moest minder veeleisend zijn, zo redeneerde ik. Natuurlijk hield ik dat ook niet vol, en weer was een verbroken relatie een feit. En nam mijn zelftwijfel toe. Evenals mijn schaamte: wat zou de omgeving wel van me denken!

Verbroken relaties doen pijn. En als je in onbewuste patronen zit waardoor het steeds niet lukt met de liefde, kan dat heel verwarrend zijn en allerlei emoties oproepen. Maar wat de situatie nog enorm verergerd, is als we onszelf vervolgens naar beneden gaan halen. Onszelf veroordelen, de schuld geven en roepen dat we “geen relatiemateriaal zijn”.

En hoewel die onbewuste patronen die de situatie veroorzaken niet gemakkelijk te doorbreken zijn (mensen komen niet voor niets voor coaching bij mij om dit samen te ontrafelen en te overwinnen), hebben we op één ding wel heel direct invloed: het oordeel over onszelf!

Zelfcompassie, lief zijn voor jezelf en geloven dat je de moeite waard bent. Ook als het met de liefde niet lukt, omdat je die relaties steeds verbreekt of ze de ander ze juist telkens verbreekt. Er is niets mis met je, je hebt alleen een patroon te doorbreken. En er is al helemaal niets mis mee om graag liefde te willen en verdriet te hebben als dat niet gaat zoals je wilt. Als je dat durft te erkennen, durf je ook meer open te staan om hulp en compassie van je omgeving te ontvangen. En kun je open naar jezelf kijken en onderzoeken waarom je je in deze situatie bevindt. En dat heeft niets te maken met jezelf de schuld geven: als je het wist hoe het anders moest, had je het immers anders gedaan.

Mijn lieve bekende van het terras likt haar wonden en gaat weer dapper door met zoeken naar “de ware”. Hopelijk met een grote portie zelfliefde. Ik weet uit ervaring: dat scheelt enorm! Voor iedereen die ook wat liever voor zichzelf wil zijn tijdens deze zoektocht zijn er enkele tips. Want een goede relatie met jezelf maakt het leven, single of niet, een stuk aangenamer!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Je gevoel volgen in de liefde… en hoe dat gigantisch mis kan gaan

,

“Je moet gewoon je gevoel volgen!”, het klonk heel krachtig toen Martin het zei. Martin was mijn gastheer bij een B&B waar ik logeerde. Hij had deze opgericht met zijn nieuwe vriendin. Toen ik Martin vertelde dat ik singlecoach was en mensen hielp om in een gelukkige relatie terecht te komen, stak hij meteen van wal. Hoe liefde niet te sturen was, maar iets wat je overkwam. En als het goed zat, voelde je het meteen, binnen één seconde!

Het was helder dat Martin hulp zoeken bij de liefde maar onzin vond. Hij had duidelijk zijn liefde gevonden door alleen zijn gevoel te volgen. Toch kwamen er wat scheurtjes in zijn verhaal. Bijvoorbeeld toen hij vertelde dat hij al 5 vrouwen op deze manier gevonden had. En dat al deze relaties met veel drama geëindigd waren. En toen ik ‘s nachts door de dikke stenen muren van de B&B harde woorden hoorde tussen Martin en zijn vriendin, vroeg ik me af of deze liefde wel zo rooskleurig was als hij schetste.

Je gevoel volgen, het klinkt zo mooi. En veel mensen (én coaches) pretenderen ook dat alles goed komt als je je gevoel maar volgt. Ook ik heb dat eerder geloofd. Ik werd verliefd op een jongen die totaal niet goed voor me was. Zijn bindingsangst was veel te groot om een relatie aan te kunnen, maar ik volgde mijn gevoel en ging vol voor de liefde. Met alle pijnlijke gevolgen van dien.

Dus moet je wel je gevoel volgen als dat gevoel je elke keer zegt dat je moet gaan voor een partner die niet goed voor je je is? Die je respectloos behandelt of nooit voor je gaat? Of als je gevoel zegt dat je steeds weg moet rennen als je in een relatie terecht komt en daardoor elke potentiële relatie weer uitmaakt? Is dat gevoel dan zo betrouwbaar? Of is dat misschien het gekwetste of bange kind in jou dat spreekt?

Ik denk dat veel mensen hun gevoelens en emoties die voortkomen uit vroegere ervaringen, verwarren met hun intuïtie en een “dieperliggende weten wat goed voor ze is”. Als je vroeger gekwetst bent in de liefde kun je in het heden vooral weerstand en twijfel voelen als iemand anders te dichtbij komt. Of juist een sterke aantrekkingskracht voelen voor iemand die echt niet goed voor je is. En als je dat klakkeloos volgt kom je nooit meer in die fijne relatie terecht. Pas als je voelt dat daar onderliggend angst voor afwijzing zit, en daaronder weer verlangen naar liefde en je veilig voelen, kom je bij je ware gevoelens en behoeftes uit. Tot die tijd is er niets mis mee ook je hoofd erbij te houden voordat je je eerste beste gevoel volgt.

Hoe het met Martin en zijn vriendin is afgelopen weet ik niet. Wat ik wel weet is dat veel mensen zichzelf, en elkaar, pijn doen door hun (oppervlakkige) emoties en gevoelens als uitgangspunt te nemen. En dat ik, door te reflecteren op mijn eigen gevoelens in plaats van ze klakkeloos te volgen, in een veel fijnere relatie terecht ben gekomen. Soms gaat er wat zelfonderzoek en wat hoofdbrekens aan vooraf om te zorgen dat je je hart niet breekt!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Vooral geen goede indruk maken

,

Als singlecoach ontkom je er niet aan: tips geven over hoe je het beste kan daten hoort erbij. Maar het brengt meteen een gevaar met zich mee. Want hoe kun je nog jezelf zijn als je probeert “zo goed mogelijk” te daten?

Veel singles willen graag richtlijnen. Zomaar een greep uit de vragen die ik krijg:

  • “Mag ik zeggen dat ik het nog niet over eerdere relaties wil hebben?”
  • “Hoe lang moet ik wachten tot ik iets laat horen na een date?”
  • “Wanneer kan ik aansnijden dat ik een ziekte heb?”
  • “Mag ik zeggen dat ik een vaste relatie wil, of komt dat te “needy” over”?

En natuurlijk geven Hans en ik in onze coachingsessies en onze trainingen over succesvol daten ook antwoorden op dit soort vragen. Maar belangrijker is: er is geen vastomlijnde manier van daten. En zeker geen handboek over wat je wel en niet mag zeggen.

Er staat maar gewoon een ander mens tegenover je, die ook allerlei twijfels, verwachtingen en onzekerheden heeft. En die kun je onmogelijk inschatten. Laat staan dat je rekening kan houden met alle gevoeligheden als je daar niet samen over praat. Dus waarom niet gewoon hetzelfde doen als je bij andere mensen doet? Jezelf zijn en zeggen wat er in je omgaat?

Helaas zijn we geneigd ons tijdens het daten ineens alles behalve “normaal” te gedragen. We worden ineens veel stijver, afstandelijker, pleasender, onzekerder, perfectionistischer, etc. dan in andere ontmoetingen.

Dit is precies de reden waarom ik vroeger online daten maar niets vond. Zodra ik op een date ging met een wildvreemde, veranderde ik in een verbeterde versie van mezelf, de Meinou 2.0 zeg maar. Ik deed de hele date mijn best om zo interessant, grappig, positief, spannend en inlevend mogelijk te zijn.

En natuurlijk paste in dit beeld wat ik van mezelf neerzette dat ik enorm gelukkig was met mijn single-status en dat de ander slechts een toevoeging was op mijn ontzettend succesvolle leven. Vond ik iets niet leuk, dan zei ik daar in die eerste dates zo weinig mogelijk van: ik was immers de moeilijkste niet!

Dit leidde natuurlijk niet tot de juiste match. Naast dat ik bijna zelf iedereen afwees die niet aan míjn perfecte plaatje voldeed, hield ik met mijn gedrag de mannen over die in dit perfecte plaatje wat ik van mijzelf schetste geloofden. En tja die zaten niet te wachten op de echte Meinou. De Meinou die ook wel eens chagrijnig en onredelijk was, die eigenlijk best gevoelig was, die behoorlijk onzeker was geworden na haar vorige relatie en graag een vaste relatie wilde. En die als klap op de vuurpijl, ook nog eens dingen van hén verwachtte. Relaties die met Meinou 2.0 waren gestart, gingen dan ook altijd na een tijdje weer over zodra het serieuzer werd en ik wat meer van mezelf liet zien.

Het is niet voor niets dat ik mijn partners altijd “in real life” ontmoette. Via via, via mijn hobby, via activiteiten die ik ondernam. Daar was ik immers gewoon mezelf, liet ik zien wat er in me speelde en liet ik ook mijn mindere kanten zien.

Mijn date-advies nummer 1 is dan ook dat als je toch via het internet iemand ontmoet en op date gaat, je het beste het “normale leven” zoveel mogelijk kunt simuleren. Wees jezelf, gedraag je alsof je een gewone vriend of vriendin tegenover je hebt.

Natuurlijk is het leuk om je leuk aan te kleden en ook een beetje spanning en mysterie te creëren. Maar ga je vooral niet anders voordoen dan dat je bent. Je wilt immers iemand die jou leuk vindt zoals je bent, en niet de verbeterde versie van jezelf. Hoe eerder je begint met jezelf zijn, hoe beter. Dan kan het zomaar zijn dat je een leuk iemand treft die ook zichzelf is, en jou graag wil zoals je bent!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Een partner zonder rugzakje

,

“Ik wil geen man met een rugzakje”, hoorde ik laatst een coachklant zeggen. Heel begrijpelijk, maar toch was mijn eerste reactie: “keep on dreaming”. Het aantal mensen die ongeschonden uit hun jeugd en pubertijd komen is al niet zo groot (denk aan onveilige thuissituaties, pesten, ziekte, overlijden van een familielid, etc.). Laat staan dat er veel mensen zijn die na hun dertigste levensjaar nog nooit een vervelende gebeurtenis hebben meegemaakt in een liefdesrelatie. Iedereen heeft wel een trauma, hoe klein dan ook. En over het algemeen worden al pijnlijke gebeurtenissen uit het verleden heerlijk geprojecteerd op… jawel, de (nieuwe) partner!

Hoe onze jeugd van invloed is op het ontstaan van bindingsangst en verlatingsangst hebben we al in meerdere artikelen uitgebreid beschreven (zie bijvoorbeeld Bindingsangst wat is het?). Maar daarnaast zie ik bij mijn coachklanten steeds weer nieuwe manieren waarop rugzakjes zelfs in die eerste datefase de potentiële relatie al meteen om zeep helpen.

Reageert iemand niet snel genoeg op de app? Dan word ik boos, want die ander heeft niet genoeg aandacht voor mij (Lees: “Mijn vader had vroeger niet genoeg aandacht voor mij”). Komt iemand anders te snel dichtbij? Dan zie ik ineens veel negatieve dingen bij de ander en kap ik het af (Lees: “ik kreeg vroeger altijd kritiek en moest perfect zijn om liefde te krijgen. Nu wil ikzelf dat iedereen perfect is en is dus nooit iemand goed genoeg”). Zijn de eerste twee dates leuk geweest? Dan ga ik mijn hoofd de bruiloft vast plannen en zorg ik dat ik alles doe om de ander niet meer kwijt te raken. Zelfs als die ander eigenlijk helemaal niet zo leuk is. (Lees: “mijn broer is vroeg overleden en daardoor heb ik verlatingsangst ontwikkeld. Ik doe alles om de liefde niet opnieuw te verliezen”). Etcetera, etcetera..

En niet alleen mijn coachklanten gedragen zich zo op de zoektocht naar de liefde, ook ikzelf was daar een ster in. Hoewel ik mijn rugzakje nog als relatief mild beschouw, had ik door mijn jeugd wel geleerd om me perfect aan te passen aan wat de ander wilde zien. En zo gedroeg ik me dus ook bij mijn dates. Wil jij grappig? Dan ben ik grappig. Wil jij serieuze diepe gesprekken? Dan voer ik diepe gesprekken. Wil jij nog even los, dan houd ik het lekker los.

Alles om maar goed genoeg te zijn in de ogen van de ander, maar ondertussen raakte ik mezelf al tijdens die eerste dates helemaal kwijt. En als de relatie dan standhield en ik me veilig genoeg voelde om mijn eigen behoeftes en gevoelens te laten zien, ging het uiteraard alsnog mis (daar was de ander immers niet voor gegaan!).

Natuurlijk ben ik met mezelf aan de slag gegaan. En heb ik nu een fijne relatie. Maar kan ik zeggen dat al mijn kleine en grote trauma’s nooit meer een rol spelen in mijn relatie? Helaas niet. Als mijn partner en ik een conflict hebben betrap ik mezelf er nog regelmatig op dat ik weer aan het projecteren ben. En kom ik er te laat achter dat het niet het “verschrikkelijke gedrag van mijn partner”, maar mijn rugzakje er de oorzaak van was van dat onze milde woordenwisseling uitliep op een ruzie.

Het grote winstpunt zit erin dat ik het eerder doorheb, en mijn partner ook. Dat we naar onszelf durven te kijken en ons gedrag daarmee kunnen corrigeren. Dat ik sorry kan zeggen, omdat ik zie dat het mijn eigen oude pijn was waardoor ik het groter maakte dan de situatie vereiste.

Wil jij ook een partner zonder rugzakje? Blijk lekker zoeken. En als je hem of haar vindt, check dan even of de rugzak niet gewoon nog onontdekt of vergeten in de kast staat. En dat hij bij een moeilijke fase in het leven alsnog onder het stof vandaan gehaald wordt en stevig op de rug wordt gebonden. Ik raad je aan om op zoek te gaan naar een partner die weet dat hij/zij een rugzak heeft. Naar iemand die de rugzak al regelmatig binnenstebuiten heeft gekeerd en precies weet wat erin zit. En als jij dat ook weet, past er misschien wel een 2-persoonstentje bij en kunnen jullie heerlijk samen op reis!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Gretige vrouwen en opdringerige mannen

,

Eindelijk mogen we weer: terrasjes, uit eten en over niet al te lange tijd zelfs weer feestjes en festivals. Ik had dan ook verwacht dat mijn coachklanten juichend hun Tinder zouden opbergen en erop uit zouden gaan. Je kunt die leuke mannen en vrouwen immers nu weer gewoon live ontmoeten! Niets is echter minder waar. Wat blijkt? Bijna iedereen vindt het moeilijk om een aantrekkelijke vreemde aan te spreken!

Ik denk terug aan toen ik zelf single was. Als ik een goede dag had vond ik het leuk om met iemand te flirten. Het spannende spel van oogcontact, de eerste woorden die je deelde, het plagen, de gesprekken die volgden terwijl daaronder een soort spanning lag…. Niet zelden met een erg mooi resultaat. Als ik een slechte dag had was het echter anders. Ik kon niet bedenken wat ik moest zeggen. Ik was er bij voorbaat zeker van dat de ander niet op me zat te wachten en dacht aan al die concurrentie om me heen die vast veel leuker was. Of ik maakte me van tevoren alvast zorgen over wat er kon gebeuren als die ánder toch niet zo leuk was (dan zat ik eraan vast, en wat dan?).

Hoe mijn stemming ook was, wat er beslist níet in mij opkwam was dat ik moest wachten tot de man het initiatief nam. Als iemand mij leuk leek, dan ging ik ervoor en gooide ik mijn flirtvaardigheden in de strijd. En hoewel je zou verwachten dat dat in deze tijden alleen maar gewoner is geworden, lijkt het soms wel of we terug zijn gegaan naar de vorige eeuw. En dan heb ik het de komende alinea’s even specifiek over de hetero mannen en vrouwen onder ons. “Is het niet raar als vrouwen het initiatief nemen, lijken we dan niet te eager?” hoor ik steevast driekwart van mijn hetero vrouwelijke coachklanten zeggen. “Ik heb gelezen dat mannen het niet leuk vinden als wij beginnen met een praatje, dan kunnen ze niet jagen”.

Kom op dames, het is geen huwelijksaanzoek. Mannen zijn ook gewoon mensen die het leuk vinden als een aantrekkelijke onbekende een praatje met ze maakt! Ik geef al 10 jaar flirtworkshops, en steeds weer vraag ik mannen of zij het leuk vinden als een vrouw initiatief neemt tot een eerste contact. In al die jaren heb ik drie keer een single man meegemaakt die daar niet op zat te wachten. En naar mijn inschatting waren dat vooral mannen die zelf alles wilden bepalen.

Hetero mannen hebben vaak een andere reden om er niet aan te beginnen. “Vrouwen zitten er vaak niet op te wachten”, zo geven zij vaak als reden. “Ze zijn dan met hun vriendinnen op stap en ik wil ze niet lastigvallen”. Heren, dat is heel nobel natuurlijk, maar hoe weten jullie dat?

Zeker, soms hebben deze mannen gelijk. Vrouwen kunnen soms heel kritisch zijn en een enkeling is niet altijd even subtiel in haar afwijzing (Vrouwen, waardeer iets meer dat mannen hun hoofd op het hakblok leggen door op jullie af te komen. Dus wees vriendelijk, ook in je afwijzing!). Tegelijkertijd zijn vrouwen ook maar mensen, die het leuk vinden als een aantrekkelijke vreemde een praatje met ze maakt…

Onderliggend is iedereen natuurlijk bang voor afwijzing. En je kunt duizend redenen vinden om de ander níet aan te spreken, maar als je weet dat je het gewoon eng vindt ben je al op de helft. Want dan kun je de angsthaas in jezelf streng – of zacht – toespreken en vervolgens al je moed bij elkaar verzamelen en er toch voor gaan. Hoeveel meer kans heb je dan wel niet op een leuke ontmoeting. En misschien uiteindelijk op een leuke relatie!

En geldt dat niet voor alle acties waarbij je jezelf laat zien? Dat je een beetje moed moet tonen, omdat je dan enerzijds afgewezen kan worden, maar anderzijds dan ook een heel mooi resultaat kan behalen? Zelfs als ik deze blog de wereld in stuur kan ik afgewezen worden door een aantal lezers. Ongetwijfeld zijn er single mannen die vrouwen wél minder aantrekkelijker vinden als ze afwachten en die mannen wél storend vinden als ze hen zomaar aanspreken. Of het juist belachelijk vinden dat ik mensen zo in hokjes probeer te drukken. En toch hoop ik dat ik in ieder geval één iemand de moed kan geven om de volgende keer die leuke vreemde wel aan te spreken. Dan heb ik toch een mooi resultaat bereikt.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Je nieuwe liefde vinden binnen 2 uur

,

Het is alweer een tijd terug (lang voor het online tijdperk) dat ik mijn ex ontmoette. Hij zat bij mij op theatersportles en in eerste instantie vond ik… er eigenlijk niets van. Hij was grappig, dat wel, maar kwam ook een beetje arrogant over. En echt warm vond ik hem niet. Pas maanden later sloeg de vonk over. Ik ontdekte steeds meer leuke kanten: hij was niet alleen grappig maar ook heel creatief, zijn arrogante uitstraling bleek onzekerheid en we konden enorm goede gesprekken voeren. Uiteindelijk waren we 7 jaar samen. Ook bij mijn huidige vriend gingen er trouwens twee maanden overheen voordat er iets gebeurde.

Hoe anders gaat het tegenwoordig bij veel van mijn coachklanten. De dates komen online tot stand. En we hebben haast. Veel haast. “Ik zoen zoveel mogelijk op de eerste date, anders wordt het niets meer.” zegt een van mijn klanten ferm. “Hij is enorm enthousiast, maar ik weet het na 3 dates nog stééds niet!” verzucht een ander. “Zij is er na 2 dates mee gestopt, ze vond me leuk maar voelde geen verliefdheid.” zegt een teleurgestelde derde.

Ik ben soms verbijsterd wat we in die korte periode allemaal van elkaar verwachtten. En vooral: van onszelf. Tuurlijk kun je een paar dingen wel in korte tijd vaststellen. “Is hij geen “enge creep”? Ziet zij er hetzelfde uit als op de foto? Kun je een fatsoenlijk gesprek met de ander voeren?” Maar de schijnbaar simpele vraag of je de ander fysiek aantrekkelijk vindt, blijkt al een stuk ingewikkelder te liggen. Waar mannen dat gemiddeld al snel kunnen bepalen (“binnen een paar nanoseconden”, wordt soms zelfs gezegd), blijkt uit een onderzoek dat vrouwen gemiddeld vijf dates nodig hebben. Dan pas kunnen ze echt voelen of ze de ander aantrekkelijk vinden! En dan heb ik het nog niet eens over allemaal ingewikkelder items als: is het leuk om langdurig met elkaar op te trekken, kan ik mezelf zijn bij de ander, et cetera.

Als we ervanuit gaan dat een gemiddelde date 2 uur duurt, dan verwachten we dus in die 120 minuten al te kunnen bepalen of een willekeurige ander een goede levenspartner voor ons is. En voor de “geduldigen” onder ons moet dat in 3-5 dates bepaald zijn (in totaal dus ongeveer 10u). Als we het dan nog niet weten, gaan we dat of onszelf verwijten (waarom weet ik dat nu nog niet??”) of er maar mee stoppen (“ik voel nog niet genoeg dus zal de ander het wel niet zijn voor me”). Hoe bizar! Eén ding weet ik zeker, met die tijdsbeperking was de vonk tussen mij mijn ex-partner nooit overgeslagen. En twijfel ik of ik ooit in mijn huidige fijne relatie terecht was gekomen!

Je begrijpt dat ik me in mijn coachsessies regelmatig richt op het bijstellen van de verwachtingen van mijn coachklanten. Hoe opgelucht kunnen mensen zijn als ze niet al op de tweede date hoeven te zoenen, of best mogen zeggen dat ze de ander eerst rustig willen leren kennen voordat ze toezeggingen doen over een toekomst samen.

Mijn simpele suggestie: voel wat goed is voor jou in plaats van aan verwachtingen te voldoen. En als dat even niet lukt: fantaseer over wat je zou doen als er nog geen online daten bestond, en je deze man of vrouw gewoon via een ouderwetse hobby zou ontmoeten. En ten slotte: laten we allemaal beetje onthaasten en ont-moeten om de nieuwe liefde te ontmoeten!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van al het dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Meinou over haar eenzame kerst

,

Ik weet het nog goed: het was kerst, ik was tweede helft 30 en mijn relatie was net uit. Dat was geen goede combinatie. De eerste kerstdag ging nog wel. Mijn ouders, mijn zus, haar vriend en kinderen en ik: het was ondanks mijn liefdesverdriet best gezellig. De tweede kerstdag was erger: mijn vrienden hadden allemaal al wat anders en ik wist niet wat ik die dag in vredesnaam moest doen.

Mijn ouders hadden het gelukkig door; zij zouden bij vrienden gaat eten en nodigden mij ook uit. Het schrikbeeld om met tweede kerstdag alleen met een doos tissues op de bank te zitten was zo groot, dat ik ja zei. En daar zaten we tweede kerstdag: mijn ouders, hun twee vrienden, hun dochters van 22 en 24, mét hun aanhang, en ik. Ik heb het begrip “oude vrijster” die avond nieuw leven ingeblazen. En ben nog nooit zo blij geweest dat de feestdagen weer voorbij waren.

Wat ik me achteraf afvraag, is wat ik destijds tegen mijn vrienden gezegd heb. Heb ik verteld dat ik enorm behoefte had aan hun gezelschap en hebben zij nee gezegd? Of heb ik me stoerder voorgedaan en gezegd dat ik de kerstdagen prima doorkwam? Ik vrees dat laatste. Ik denk dat ik het toentertijd best lastig vond om me kwetsbaar op te stellen en te vertellen dat ik ze nodig had. En laten we eerlijk zijn, maar weinigen vinden dat gemakkelijk. Hulp vragen, je kwetsbaar opstellen en vooral aangeven dat je je alleen voelt, lijkt wel een taboe.

Mijn coachklanten liepen hier dit jaar nog meer tegenaan dan anders. Waar je normaal nog wel bij andere stellen kon aansluiten, gooide de lockdown met het maximale aantal van 2 of 3 bezoekers roet in het eten. En waar je vroeger met wat singles samen een feestje kon bouwen, was dit nu onmogelijk. In plaats van dat iedereen elkaar ging bellen en zocht naar een oplossing waarin ze lekker knus met een ander op de bank gingen zitten, bleven velen alleen. Waarom? Omdat niemand wilde toegeven dat het moeilijk was om gezelschap te vinden.

Het voelt blijkbaar als leuren met jezelf, als je mensen moet vragen of zij al wat te doen hebben. En toegeven dat je alleen zit, voelt voor velen als falen. “Ik zit liever alleen films te kijken, dan dat ik moet toegeven dat ik zo’n sneue single ben die niets heeft”, zo verwoorde een coachklant het. Een andere klant had een oplossing gevonden met een Tinderdate, maar die zei op het laatste moment af. Waardoor ze zich verschrikkelijk alleen voelde. Maar haar vrienden met een relatie bellen durfde ze niet, die wilde ze niet “lastigvallen”.

De feestdagen zijn weer voorbij, dus dit hele probleem lijkt weer verleden tijd. Maar helaas zijn Corona en de lockdown dat nog niet. En kan dus ook de eenzaamheid nog de kop op steken. Laten we in 2021 dus vooral erkennen dat we ons af en toe alleen voelen. En dat we behoefte hebben aan gezelschap en verbinding. Daar is niets “sneus” aan, dat bewijst alleen maar dat je mens bent. En als jij daarom graag een relatie wilt en daar hulp bij wilt zoeken, is dat eveneens eerder een teken van kracht dan van zwakte. Ik wens iedereen een fijne relatie toe, waar openheid, kwetsbaarheid en steun geven én vragen de normaalste zaak van de wereld is. Niet alleen met een leuke geliefde, maar ook met vrienden en familie. Op een mooi 2021!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Wat echt belangrijk is in een relatie

,

Nu de tweede halve lockdown een feit is geworden, zitten mijn vriend en ik weer meer samen thuis. Soms irriteren we ons dan flink. Maar ook merk ik hoe fijn ik het vind om het op zo’n herfstige donkere dag even samen gezellig te maken. Kaarsjes aan, samen lekker “kneuteren” op de bank, heerlijk. En als ik weer een groep agressieve Corona-ontkenners op tv voorbij zie komen, ben ik zo blij dat ik even met hem kan delen dat dit me angstig maakt. En dan merk ik weer dat een arm en een beetje begrip al zoveel helpt.

Dit is precies wat mijn coachklanten vaak tegen me zeggen in deze tijden. “Ik wil gewoon iemand die even een arm om me heen slaat als ik me gestrest voel. Iemand waarmee ik kan delen wat ik meemaak nu ik thuis aan het werk ben. Iemand waarmee ik gezellig op de bank kan zitten op een regenachtige dag.” Festivals, verre reizen, ambitieuze toekomstplannen: het lijkt allemaal heel ver weg. Samen kunnen zijn met kerst lijkt ineens belangrijker dan “elkaar kunnen inspireren om het beste uit onszelf te halen”.

Maar als iedereen zo terug gaat naar de basis en misschien wel naar waar het écht om gaat (het delen, het samen zijn, het je verbonden voelen, het elkaar steunen), waarom komt dat dan niet terug in de eisenlijstjes tijdens het daten? Waarom worden die ellenlange lijsten met criteria dan ineens weer tevoorschijn getoverd? Waarom moet de ander dan ineens weer knap, vlot, bereisd, ambitieus, zelfstandig, grappig, spiritueel, sociaal, financieel onafhankelijk, ondernemend, sportief, ontwikkeld, extravert, empathisch, creatief, nuchter én minstens 1m85 lang zijn/maatje 36 hebben om gelukkig te kunnen worden?

Ik zie dat er ook in deze tijden nieuwe, succesvolle relaties ontstaan. Vooral tussen mensen die hun eisenlijsten even aan de kant durven te leggen. Die durven zeggen: “ik vind het fijn met je, ik voel me op mijn gemak en ik heb behoefte aan verbondenheid. En de rest zien we later wel”. En natuurlijk zitten daar ook miskleunen bij. Mensen die na een tijdje merken dat zij andere normen en waarden hebben, mensen die toch in lastige patronen terecht komen of mensen die ook later de aantrekkingskracht onvoldoende voelen. Maar deze (voormalige) singles creëren ook een kans om iets moois te laten groeien. Iets waar hun kritische veeleisende kant normaliter allang een stokje voor gestoken had. En zij ervaren dat er ook liefde kan ontstaan met iemand die niet aan het ideaalbeeld voldoet. En nee, zij hebben niet het gevoel dat ze “voor minder gaan”.

Ik denk dat het geen kwaad kan deze tijd te gebruiken om terug te gaan naar de basis. En ons te richten op wat nu echt belangrijk is. Het ideale toekomstplaatje even te laten voor wat het is, in plaats van te blijven zoeken naar iemand die daar feilloos inpast. Zo kan er hopelijk wat moois ontstaan in deze moeilijke tijd. Als mijn ergernis de kop op steekt, probeer ik me in ieder geval zo weinig mogelijk te focussen op al die triviale zaken. Zijn troep die er nog ligt, zijn soms enorme getreuzel, zijn andere manier om met iets om te gaan als ik… ik laat het even voor wat het is. Ik geef hem liever een grote knuffel en steek nog een kaarsje aan.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Verkeerde aannames

,

“Waarom heb je me eigenlijk niet gebeld na je vakantie?” Mijn goede vriendin kijkt me gekwetst aan. Ik schrik. Normaliter bel ik haar inderdaad altijd zodra ik terug ben. En ook nu had ik met mijn telefoon in de hand gestaan. Tot ik me bedacht dat zij een lang weekend weg was met haar vriend. “Ze wil vast niet gestoord worden”, zo redeneerde ik, en ik belde haar een paar dagen niet. Verkeerd ingeschat dus. En ineens flitst in mijn hoofd dat oude ezelsbruggetje voorbij: NIVEA. Oftewel: “Niet Invullen Voor Een Ander”.

Mijn vriendin vertelde dat toch even door haar hoofd geschoten was dat ik het (lees: haar) niet belangrijk vond. En bij mij was blijkbaar het idee gerezen dat ik haar zou storen met een telefoontje (lees: ik ben teveel). Zo worden kleine dingen groot. Gelukkig kwam mijn vriendin erop terug, zodat we erachter kwamen dat we beide andere verwachtingen hadden en onterechte aannames deden. Zo blijft onze relatie goed. Maar in een beginnende liefdesrelatie, en helemaal tijdens de date-fase, is dat vaak een stuk ingewikkelder!

Een kleine greep uit de aannames die de afgelopen weken voorbijkwamen bij mijn coachklanten:

  • “Hij heeft al twee dagen niets laten horen, dus heeft hij blijkbaar geen interesse. Ik stop er maar helemaal mee. Als hij nu al zo weinig moeite doet….”;
  • “Ik ben bang dat ik te eager over kom als ik teveel app. Ik heb gehoord dat je na een date twee dagen niets moet laten horen”.
  • “Zijn appjes zijn zo oppervlakkig, hij vraagt steeds hoe mijn dag was en dan hebben we het over werk. Ik moet wel geprikkeld worden, dus ga hier geen date meer aan besteden”;
  • “Ze ging nu al vragen naar mijn vorige relaties. Volgens mij zoekt ze nu al of er iets mis is met mij. In zo’n ondervraging heb ik geen zin hoor, ik houd het gewoon even gezellig”.

Bij alle coachklanten stelde ik dezelfde vraag: “Heb je aangegeven dat je het anders wilde?” En telkens was het antwoord hetzelfde: “Nee”. Onbewust verwachten we dat we de ander moet ruiken wat wij belangrijk vinden. We doen telkens een verkeerde aanname: dat als iemand nu bepaald gedrag laat zien, dit van alles zegt over de ander en de toekomst. Zo maken we kleine dingen groot. En worden er heel wat potentieel mooie relaties om zeep geholpen.

Het aangeven van wat we willen en verwachten in die beginnende fase is enorm belangrijk. “Nu al? Toch niet al tijdens het daten!?”, hoor ik je denken. Ja, juist nu al! Hoe minder goed de ander jou kent, hoe minder hij of zij kan afstemmen op jouw behoeftes. En hoe meer hij of zij “maar wat doet”. En vaak niet eens omdat die persoon nu eenmaal zo is, maar eerder uit naïviteit, door eerdere ervaringen, of omdat hij of zij ergens heeft opgepikt dat het zo hoort.

Dus is het enorm belangrijk dat je je behoefte aangeeft als je het anders wilt. “Leuk dat je zo enthousiast bent. Ik ben zelf alleen niet zo’n ‘apper’ dus laten we gewoon verder praten als we elkaar zien, ok?”. Of check je aannames: “Ik heb al even niets gehoord. Heb je nog zin om elkaar te zien, of laat je het hier liever bij?”

Mijn boodschap is duidelijk: geef aan wat je wilt en check je aannames! En weer komt één van die ietwat afgezaagde en gezochte afkortingen in mijn hoofd op. Die zinnetjes die eindeloos voorbij kwamen in de communicatietrainingen die ik vroeger gaf, en waarvan ik aannam dat ik ze nooit meer zou noemen. Een verkeerde aanname dus, want nu komt hij toch nog goed van pas. “Denk aan ANNA!”: Alles Navragen, Niets Aannemen.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!