Ik zal het maar ronduit zeggen: mijn kat heeft verlatingsangst. Zodra ik alleen maar aanstalten maak om het huis te verlaten, heeft ze het door en begint ze op alle manieren aandacht te vragen. Kopjesgeven, miauwen, om me heen draaien, op mijn tas gaan liggen: alles gooit ze in de strijd om me maar bij zich te houden.

Het is op zich goed te verklaren: ze is dochter van een zwerfkat en is waarschijnlijk te vroeg bij haar moeder weggehaald, of zelfs achtergelaten. Net als bij mensen is dat geen gunstig begin van het leven. Maar wat ik daarnaast interessant vind, is hoe ik reageer op al dit aandachtvragende gedrag.

Ik bemerk bij mezelf namelijk vooral een enorm… schuldgevoel. Ik voel me schuldig dat ik haar alleen achterlaat en voel me schuldig dat ik niet genoeg tijd met haar doorbreng. Ik ga haar zelfs nog even extra aaien, terwijl ik daar helemaal geen zin in of tijd voor heb.

Een tweede reactie die ik bij mezelf bemerk is irritatie: “Hallo Rupsje Nooitgenoeg, kun je me nu niet gewoon even mijn eigen ding laten doen?”. Soms denk ik zelfs even: “Had ik maar een andere kat, zoals die van mijn vriendin, die doet dit nooit…”.

Laatst bedacht ik me dat mijn reacties verdacht veel lijken op die van mijn klanten met bindingsangst. Want ook zij hebben voortdurend met deze gevoelens te maken. Steeds weer vertellen ze dat hun date of relatie meer liefde van ze wil dan zij kunnen geven. En vaak roept dit veel schuldgevoel op. Aan al deze verwachtingen van de ander kunnen ze immers nooit voldoen! 

En ook de irritatie is ze vaak niet vreemd. Het vragen om tekenen van liefde of bevestiging van de ander roept zoveel negatieve gevoelens op, dat ze al snel gaan bedenken waarom dit geen goede match is.

Vaak uit zich dit in eerste instantie in irritatie. Irritatie om de kleinste dingen, zoals ergernis om een licht accent, een raar lachje of een manier waarop iemand smakt in zijn slaap. Dit lijkt ineens zo onoverkomelijk en roept zoveel twijfels op, dat uit elkaar gaan of stoppen met daten nog de enige optie lijkt.

Maar, hoor ik de mensen met bindingsangst al zeggen: dat ligt toch gewoon aan de ander? Als hij/zij/hen niet zoveel bevestiging en aandacht zou vragen, zou alles gewoon goed zijn. En Meinou, jouw reactie op je kat is volstrekt herkenbaar en normaal: als zij geen verlatingsangst had, zou jij je niet zo voelen!

En deels is dat waar: verlatingsangst roept bindingsangst op en andersom. Maar daarnaast zijn er ook heel andere reacties op dit verlatingsangstige gedrag mogelijk. Mijn man bijvoorbeeld, laat zich totaal niet van de wijs brengen door het gedrag van mijn kat. Hij moet er om lachen, geeft haar nog een aaitje en sluit vervolgens fluitend de deur. Hij blijft met andere woorden stevig in zijn eigen kracht staan. Hij voelt zich niet oververantwoordelijk of schuldig en kan gewoon blijven genieten van alle leuke kanten van onze kat.

Er is van alles te doen aan bindingsangst. Maar twee van de meest simpele en toch doeltreffende tips zijn: 1. simuleer het gedrag van iemand met een veilige stijl en 2. focus op de positieve kanten van de ander.

En ik moet zeggen: bij mijn kat werkt het best goed. Ik probeer simpelweg mijn man na te doen. Geen extra aaitjes meer als ik geen zin heb. En mijn toetsenbord trek ik rücksichtlos onder mijn kat vandaan als ik deze nodig heb. En hoewel ze me dan even verwijtend aankijkt, blijkt ze het toch best te accepteren.

En tegelijkertijd focus ik op – en geniet ik van – al haar grappige en lieve kanten. En dat is mijn geval geen enkel probleem, want ze is een lief zacht zwart bolletje waar ik ook veel van houd. En terwijl ik dit opschrijf, geef ik haar, helemaal vanuit mezelf en omdat ík dat wil, een extra aai.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Heb jij net als mijn kat verlatingsangst? Of voel je je juist snel schuldig of geïrriteerd omdat je niet aan alle liefdesverwachtingen van de ander kan voldoen? Wij hebben al veel mensen leren omgaan met deze hinderlijke gevoelens. Met als resultaat een veel relaxtere relatie!  Wil jij dat ook en wil je meer weten over hoe we jou kunnen helpen met ons coachingsprogramma? Maak dan een gratis en vrijblijvende afspraak voor een kennismakingsgesprek!

De sfeer werd steeds relaxter en kreeg zelfs een beetje een broeierig tintje. Ik zette een nieuwe track op om op los te gaan. Daar stond ik dan, een dansworkshop te geven aan een stel doorgewinterde dansfanaten die al langer samen dansten dan sommige relaties standhouden. (Ik heb nog een 2e carrière als dansdocent.) 

Met al die ervaring vloeiden ze moeiteloos van de ene dans naar de andere. Geweldig!

Zelfs een paar dames, nieuw in de groep, gingen helemaal op in de muziek. Het leek wel alsof ik in een dansfilm zat. Iedereen was zo aan het genieten dat ik me helemaal gelukkig en voldaan voelde. Maar halverwege de workshop keek ik met verbazing naar wat er gebeurde…

Een paar ervaren deelnemers gaven elkaar spontaan een intense hug, en de rest van de groep dacht blijkbaar dat het Nationale Knuffeldag was en volgde dat voorbeeld. Een knuffelende bende. Meestal betekent dat dat mensen zich helemaal op hun gemak voelen bij elkaar. Bij mij stak echter wat lichte stress de kop op, want ik moest de dansworkshop snel aanpassen aan de nieuwe vibe op de dansvloer.

Na afloop leek het alsof iedereen blij en voldaan de deur uitging. Léék, want de volgende dag explodeerde de groepsapp. Een nieuwe deelneemster appte dat ze het geknuffel absoluut niet chill vond; ze was vet over haar grenzen gegaan. 

Ze dacht dat het erbij hoorde en ging erin mee, terwijl het voor haar helemaal niet oké voelde. Ze was heel bang buiten de groep te vallen.

Ik voelde me een tikje schuldig omdat ik haar ongemak totaal niet had opgemerkt tijdens de workshop. Anderzijds was ze ook meesterlijk in het verbergen van haar ongemak.

Op haar appje waarin ze vertelde dat ze over haar grenzen was gegaan, kwam een storm aan reacties. Niemand had iets gemerkt, maar iedereen vond het heel fijn dat ze dit alsnog durfde te zeggen.

De oude rotten in de groep moedigden haar hartelijk aan om meer bij zichzelf te blijven en veel sneller “nee” te zeggen. Ze hoorde er helemaal bij, ook met haar “nee” van dat moment. 

Iemand bood al spontaan aan een T-shirt voor haar te maken met “Dansen ja, knuffelen nee” erop.

Soortgelijke verhalen hoor ik ook vaak van mijn coachklanten als ze aan het daten zijn: “Ze wilde op de tweede date al zoenen, dat heb ik maar gedaan want dat hoort toch zo.” Of “Als ik niet snel met hem naar bed ga, ben ik ‘m waarschijnlijk kwijt.”

Over grenzen gaan omdat het ‘zo hoort’ of uit angst om de ander kwijt te raken. Hoe vaak gebeurt dat niet? Alsof we allemaal het script van een slechte Netflixserie volgen.

Maar wat als je een ‘nee’ voelt en die ook uitspreekt? Is het dan meteen voorbij? Mijn ervaring is dat als je er goed over praat, de ander daar bijna altijd begrip voor heeft. Net als de groep van de dansworkshop.

Als dat niet het geval is, gaat het meestal niet om het opbouwen van een serieuze relatie, maar bijvoorbeeld om de fysieke intimiteit of seks. Dan heb je dat ook maar meteen duidelijk. Dus als je een ‘nee’ voelt, zeg het duidelijk en praat erover.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Nou, het etentje van afgelopen zaterdag, dat was echt een drama. Mijn dochter en haar vriend hadden zich helemaal uitgesloofd in de keuken en er stond een prachtige maaltijd voor me klaar. Maar eerlijk gezegd was ik er totaal niet bij met mijn gedachten. Het gesprek aan tafel stelde niet veel voor; het waren meer wat beleefde praatjes. We praatten langs elkaar heen en het voelde allemaal behoorlijk ongemakkelijk.

En dat begon eigenlijk allemaal met mijn telefoon. Toen ik net binnenkwam na een lange rit, wilde ik ‘m even aan de lader hangen, maar toen ging dat stomme ding ineens op zwart. En dan bedoel ik écht zwart, als in ‘niet meer aan’. Na van alles geprobeerd te hebben, bleef dat kreng morsdood…

Mijn vriendin was ondertussen op een gezellige verjaardag van een familielid, en na het etentje zou ik haar van het station oppikken. Maar hier zat het probleem: we hadden niet echt afgesproken welk station en hoe laat precies. Normaal gesproken zou je dan gewoon even een belletje plegen, toch? Nou ja, dat was dus geen optie, omdat ik haar nummer nergens had opgeschreven en ook niet uit mijn hoofd kende. Ik voelde me als een detective zonder ook maar één aanwijzing.

Tijdens dat eindeloze etentje zat ik eigenlijk alleen maar te piekeren: “Hoe kan ik in vredesnaam contact met haar krijgen? Als ze me niet kan bereiken, denkt ze vast dat er iets vreselijks is gebeurd!” Dus ik begon in paniek te raken. Mijn gedachten gingen alleen nog maar over dat ene telefoontje. En ondertussen had ik geen flauw idee hoe ik haar zou kunnen bereiken.

Tussen de gangen van het etentje door, begon ik als een maffe Sherlock Holmes op iemands laptop te zoeken naar telefoonnummers van mensen van wie ik wist dat ze op die verjaardag zouden zijn. Maar niemand van haar familie of gasten had z’n nummer online staan, behalve… jawel, haar ex. En laat dat nou net de persoon zijn die mij het liefst nooit zou zien of horen. Het was alsof het universum een slechte grap met me uithaalde.

De volgende gang werd opgediend. Ik zat daar met nog meer stress en afleiding dan daarvoor. Ik zag allerlei nachtmerriescenario’s voor me: mijn vriendin op een verlaten station, midden in de nacht, in de stromende regen, alleen en in paniek. Of haar ex die me keihard uitlachte aan de telefoon. Moest ik dan echt haar ex gaan bellen, de persoon die me waarschijnlijk wel kon schieten? Of het risico lopen dat dit angstaanjagende scenario werkelijkheid zou worden?

Dit hele gedoe deed me denken aan gesprekken die ik vaak met coachklanten heb over daten. Als we samen terugkijken naar waarom een date in de soep liep, komen we regelmatig tot dezelfde conclusie: ze waren er niet echt bij met hun aandacht. Ze zaten te veel in hun hoofd, te analyseren en te piekeren. “Ben ik wel leuk genoeg? Wat denkt hij van me? Had ik dat moeten zeggen? Wat moet ik nu vragen?”. Al dat soort gedachten.

Als je constant in je hoofd zit te malen, kun je niet echt aanwezig zijn bij je date. Je maakt dan geen echte connectie. Precies zoals dat mij gebeurde tijdens dat rampzalige etentje. Een date (of een etentje) werkt alleen als je volledig in het moment bent, met al je aandacht erbij. Alleen dan kun je echt contact maken met de ander.

Uiteindelijk besloot ik toch maar om mijn dochter te vragen of ze de ex van mijn vriendin wilde bellen. Gelukkig reageerde hij sportief en kon ze het telefoonnummer krijgen van mijn vriendin. Nu kon ik afspreken hoe laat ik haar zou oppikken en van welk station. Daarna kon ik eindelijk weer met mijn aandacht bij het etentje zijn. Oh ja, en laten we niet vergeten: belangrijke telefoonnummers moet je óf opschrijven, óf uit je hoofd leren. Je weet het maar nooit…

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wil je ook leren helemaal in het hier en nu te zijn bij het daten? Wij hebben al veel singles geholpen om de stap te zetten naar  een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Het is weer verkiezingstijd, en zo kwam mij vorige week een interview met CDA-lijsttrekker Bontenbal ter ore. Hij vond dat er een “gezinsminister” moest komen: het gezin als hoeksteen van de samenleving moet weer op de agenda staan. Interviewster Willemijn Veenhoven reageerde gevat: “Meneer Bontenbal, 30-40% van de bevolking is tegenwoordig alleenstaand. En de voorspellingen zijn dat dat over 10 jaar wel 50% wordt. Kunnen we niet beter een Datingminister aanstellen?”

En laat ik dat nou een goed idee vinden! Voor het eerst in mijn coachingsloopbaan overwoog ik een carrière-switch. Ik begon meteen te brainstormen over de eerste maatregelen. De uitkomsten daarvan wil ik jullie natuurlijk niet onthouden.

Invoering van datingverlof

Daten kost ontzettend veel tijd tegenwoordig. Alleen al de eindeloze app-gesprekken voordat je eenmaal op een date kan gaan, kosten bakken vol tijd. En dan heb ik het nog niet over die eindeloze aantallen cafébezoekjes, wandelingen en etentjes. Ik denk dat drie weken datingverlof per jaar zeker op zijn plaats is.

Reageerplicht op de app binnen 3 dagen

Hoe lang moet je wachten op een appje? Hoe snel moet je reageren? Wat is normaal? Het zijn vragen die de datende single constant bezighouden en voor veel onrust zorgen. De reageerplicht schrijft voor dat je als datende single maximaal 3 dagen de tijd hebt om op een app van je date te reageren. Zo weten singles die voortdurend hun telefoon checken dat ze maximaal 3 dagen in spanning hoeven te zitten. En hebben de minder appgrage – of bindingsangstige –singles even de tijd om tot zichzelf te komen voordat ze weer een app moeten sturen.

Een boete voor ghosten

Als vervolg op bovenstaande maatregel, krijg je een boete als je ineens zonder opgaaf van reden helemaal niet meer reageert. Geghost worden is tegenwoordig immers het meest verafschuwde onderdeel voor de meeste singles die online daten. Het is onbeleefd en slecht voor het zelfvertrouwen van de “geghoste”. Een flinke boete moet dit nare gedrag indammen.  

Geen single-onvriendelijke uitspraken

Single-onvriendelijke clichévragen en -zinnen worden afgeschaft. Vragen en opmerkingen als:“Je bent zo’n leuke man/vrouw, hoe komt het dat jij nog steeds alleen bent?” en “Je bent zeker te kritisch” mogen vanaf 2025 niet meer.

Gratis singlecoaching voor iedereen

Last but not least: Het is heel belangrijk dat alle singles die weer een relatie willen, ook weten hoe zij hun pad naar de liefde zo aangenaam mogelijk kunnen maken. En dat zij natuurlijk ook succesvol zijn in het vinden van de liefde. Dus iedereen die dat wil, krijgt gratis (door de overheid betaalde) singlecoaching.

De bekostiging van bovenstaande maatregelen lijkt me geen enkel probleem. Uit onderzoek blijkt keer op keer dat ongewenst single zijn, eenzaamheid en slechte relaties slecht zijn voor de fysieke gezondheid. En dan hebben we het nog niet eens over de verminderde mentale gezondheid die al die teleurstellende dates en weer afgekapte relaties met zich meebrengen.

Dus de uitgaven in de gezondheidzorg zullen zeker slinken. Daarnaast gaat een deel van de nieuw ontstane gelukkige koppels weer samenwonen. Dus de financiering kan ook zeker uit de huisvestingsportefeuille komen.

Ik ga mijn ideeën nog verder uitwerken. Heb jij nog goede suggesties? Ik hoor ze heel graag, dus reageer vooral!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook (voorlopig helaas nog betaalde) singlecoaching? Wij hebben al veel singles geholpen om in een fijne duurzame relatie terecht te komen, waarin ze helemaal zichzelf kunnen zijn. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Ik klamp me stevig vast aan de rand van de rieten mand die aan een gigantische luchtballon bungelt. 400 meter lager trekt het betoverende landschap van Cappadocië (Turkije) langzaam onder me door, terwijl de zon traag achter de horizon tevoorschijn komt.

De mand van de luchtballon doet denken aan een voetbaltribune. Mijn vriendin en ik bevinden ons in ons eigen vak van de rieten mand. Het vak naast ons behoort toe aan de Russen, terwijl aan de andere kant de Colombianen staan. In het Russische gedeelte staan een dertigjarige blonde vrouw uit Sint-Petersburg en haar stoere vriend uit Moskou. We besluiten maar niet over de oorlog verderop te beginnen, want stel je voor, op die hoogte, in zo’n mandje…

Op een gegeven moment vraag ik het Russische stel wat hun plannen zijn na de ballonvaart. De jonge vrouw straalt van enthousiasme wanneer ze vertelt dat ze van plan is om paard te rijden door de prachtige rotsachtige valleien. Vol passie legt ze uit hoe je een mooie band met zo’n paard kunt opbouwen. Haar vriend kijkt stoïcijns toe. Ik vraag hem hoe hij het paardrijden ervaart. Maar hij heeft helemaal geen zin om mee te gaan, zegt hij. Hij blijft liever met een boekje aan het zwembad. En dat al voor de tweede dag, terwijl ze maar vier dagen vakantie hebben. Zij vindt het helemaal prima.

Ik ben verbaasd… Vier dagen samen op vakantie en dan twee dagen alleen iets ondernemen? Lonneke en ik doen alles samen, we wijken geen moment van elkaars zijde tijdens de vakantie. Nou ja, behalve als we naar de wc moeten dan… We vinden altijd wel iets dat we allebei leuk vinden of we sluiten een goed compromis (Bijvoorbeeld over wie het eerst naar de wc mag).

Maar wat is goed, normaal of gebruikelijk? En hoe zit dat als het gaat om de date-fase of in een beginnende relatie? Moet je elkaar zoveel mogelijk zien? Moet je alles zoveel mogelijk samen doen? Of elkaar juist veel ruimte geven?

Dit dilemma komen we vaak tegen tijdens coachingssessies. Wat is normaal? Wat hoort? Of wat is goed? Gelukkig zijn hier geen “normen” voor. Wat belangrijk is, is dat je dit goed met elkaar bespreekt en afstemt. Wat is jouw behoefte? Waar voelen jullie je allebei goed bij?

Als jij het nodig hebt om tijdens jullie vierdaagse vakantie lekker twee dagen iets voor jezelf te doen waarbij je helemaal uit je dak gaat en je partner vindt dat prima, dan is daar niks mis mee. Of als jullie vijf maanden aan het daten zijn en één avondje in de week samen meer dan genoeg vinden: lekker doen zo zou ik zeggen!

Wat écht belangrijk is, is dat je een sterke verbinding met elkaar opbouwt, een band smeedt met elkaar en niet alleen met het paard op de manege. De stoere Russische man in het stel bleek een drukke ondernemer te zijn die graag in zijn eentje tot rust komt. Zij waren beide helemaal happy met hun invulling van de vakantie. En ik en Lonneke ook door 24/7 lekker bij elkaar te plakken. Kortom: er is geen goed of fout, maar stem wel goed af wat bij jullie past.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wil jij ook goede handvatten om een duurzame liefdevolle relatie op te bouwen? Wij hebben al veel singles geholpen om in een fijne duurzame relatie terecht te komen, waarin ze zichzelf kunnen zijn en kunnen bespreken wat ze wel en niet prettig vinden. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

“Ik kom nooit verder dan een paar dates, daarna verbreek ik altijd het contact ”, vertelt Marjolein, een nieuwe klant van me.  Na wat doorvragen krijg ik algauw de reden te horen: “Die mannen vinden me dan al helemaal leuk en willen seks met me, maar ik voel nog niets! Dan stop ik er na zo’n drie dates maar mee, want ik wil ze ook niet langer laten wachten.”

Marjolein vertelt me later dat ze vaak wel zoent met de betreffende man, ook als ze er zelf nog geen zin in heeft. Omdat het toch “zo hoort”. Het ligt immers aan haar, vindt ze: zij is gewoon langzaam en voelt niet zo snel wat. Maar seks hebben tegen haar zin gaat haar echt te ver, dus kapt ze haar dates na zo’n drie keer maar af.

 Zoals Marjolein zijn er helaas velen. Zij denken dat ze snel moeten zoenen of seks hebben met hun date, omdat dat nu eenmaal verwacht wordt. En ze kunnen hun date toch niet zolang laten wachten?

Ik word er altijd een beetje boos over als ik dit hoor. Wie bedenkt die normen van “wat hoort” op een date? Seks is iets intiems waar je samen aan toe moet zijn en je beiden van hoort te genieten. Hoe kan het dat na al die openheid die er tegenwoordig is over seks, er nog zo over gedacht wordt? 

Nu zijn er over het algemeen veel meer overeenkomsten tussen mannen en vrouwen als het om daten gaat dan vaak beweerd wordt, maar als het over seks gaat zijn er toch echt wel een paar belangrijke verschillen.

Zo blijkt uit onderzoek dat mannen gemiddeld genomen een grotere seksdrive hebben dan vrouwen. Maar misschien nog belangrijker: mannen weten vaak veel sneller dan vrouwen of ze hun date (seksueel) aantrekkelijk vinden. Vrouwen hebben gemiddeld vijf dates (!) nodig om aantrekkingskracht te gaan voelen en dus te kunnen bepalen of ze de ander echt aantrekkelijk vinden.

En dat heeft wel belangrijke implicaties. Want vijf dates is een gemiddelde. Er zijn dus veel vrouwen die het sneller voelen, maar evenveel vrouwen die nog meer tijd nodig hebben. Dit betekent dat Marjolein helemaal niet langzaam is, en het heel normaal is dat ze op de derde date nog niet voelt dat ze seks wil met de ander. Dat zegt niets over het vervolg: met een beetje geduld kan er iets heel moois ontstaan. 

Dus hierbij wat adviezen, speciaal voor de mensen die vinden dat ze op seksueel vlak iets “moeten”:

  • Mensen die gaan voor een relatie, zijn geïnteresseerd in de persoon en niet alleen in de seks. Als iemand meteen afhaakt als er niet gelijk seks is, is dat omdat het iemand alleen om de seks gaat.
  • ·Maar… laat wel zien dat je de ander leuk vindt en communiceer wel over je verwachtingen! Want als je helemaal geen seksuele interesse toont, zal de ander het al snel als een afwijzing ervaren. Je wilt immers een liefdesrelatie, geen vriendschap. Dus geef aan dat je het leuk hebt met de ander en het graag een kans geeft, maar gewoon wat meer tijd nodig hebt en de ander eerst beter wilt leren kennen.
  • Waardeer de pogingen van de ander om seksuele toenadering te zoeken (die ander neemt een risico en stelt zich in die zin ook kwetsbaar op), maar geef het duidelijk en vriendelijk aan als je er nog niet aan toe bent. Als daar geen respect voor is, weet je meteen wat voor vlees je in de kuip hebt en kun je het contact alsnog afkappen.
  • Iemand binden met seks werkt niet.
  • Zorg dat je het “geven en nemen” tijdens het daten redelijk verdeelt. Uit onderzoek blijkt dat als mannen steeds alle kosten voor de dates voor hun rekening nemen, zij vaker verwachten dat hier iets voor terug zal komen in de vorm van een seksuele of intieme relatie. 

Het allerbelangrijkste: laat je behoeftes, wensen en grenzen, én die van de ander, de leidraad zijn van wat je wel en niet doet in bed. Zo kan er fijne seks en een mooie relatie ontstaan.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Vind jij het ook lastig om je wensen en grenzen te bespreken bij het daten en in een beginnende relatie? Wij hebben al veel singles geholpen om in een fijne duurzame relatie terecht te komen, waarin ze zichzelf kunnen zijn en kunnen bespreken wat ze wel en niet prettig vinden. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

“Nou, dat is vreemd,” zegt Erik, een goede vriend van mij. Hij kijkt me vol ongeloof aan terwijl we gezellig op een terrasje zitten te praten over mijn date. “Dat je doorgaat met daten terwijl je niet smoorverliefd bent!” vervolgt hij. Ietwat geïrriteerd antwoord ik: “Nou, verliefd ben ik inderdaad niet, maar ik vind haar wel superleuk.” Erik blijft volhouden. “Dat kan toch nooit wat worden als je na 5 dates nog steeds niet verliefd bent.” Hij kijkt me meewarig aan. 

Erik houdt vast aan het idee dat je eerst verliefd moet zijn voordat je een goede relatie kunt opbouwen. En hij is zeker niet de enige die dat denkt. Eerlijk gezegd moet ik toegeven dat ik nooit verliefd ben geweest op Lonneke, en zij ook niet op mij. Zou je het dan een “verstandshuwelijk” kunnen noemen? Absoluut niet. Tijdens onze dates begonnen we elkaar steeds leuker te vinden. Op een gegeven moment ontstond er zelfs liefde, geen verliefdheid, maar echt houden van.

We zijn inmiddels behoorlijk gek op elkaar. Een dag zonder haar is te overleven, maar als het langer duurt…  We hebben een geweldige relatie opgebouwd, zonder ooit verliefd te zijn geweest.

Ik moest aan het gesprek met Erik terugdenken toen ik gisteren een kennismakingsgesprek had met een nieuwe coachklant. Ze is al 8 maanden aan het daten met een geweldige vent die aan al haar criteria voldoet, alleen… ze is nog steeds niet verliefd op hem. Dus klopt er iets niet, zo denkt ze. Want om een goede relatie te kunnen krijgen moet je wel eerst die vlinders in je buik hebben. Dus ze twijfelt flink en durft de stap naar een relatie niet te zetten.  Die arme man geeft inmiddels de eerste signalen dat hij aan het afhaken is. 

Ze vond het best vreemd dat ik, als singlecoach notabene, een mooie relatie heb opgebouwd zonder ooit verliefd te zijn geweest. Toen ik vroeg: “Waar komt het idee vandaan dat je eerst verliefd moet worden voordat je een goede relatie kunt hebben?” bleef het heel stil…

Er is geen wetenschappelijk onderzoek dat aantoont dat verliefdheid een must is voor een gezonde, langdurige relatie. Wel blijkt uit onderzoek dat verliefdheid soms een risico kan zijn om in een slechte relatie terecht te komen. Want, zo komt naar voren, mensen die niet helemaal veilig gehecht zijn (en bindingsangst / verlatingsangst hebben), worden vaak verliefd op types die helemaal niet bij hen passen.

Ikzelf werd bijvoorbeeld altijd smoorverliefd op vrouwen die afstandelijk waren en me nauwelijks zagen staan. Het recept voor een berg ellende! Voor mij was verliefdheid juist een alarmsignaal. Misschien herken jij dat ook wel, dat je alleen verliefd bent geweest op personen die onbereikbaar zijn of totaal niet bij je blijken te passen.

Waarom zou je dan in de toekomst opeens wel verliefd worden op ‘de ware’? Grote kans dat je dan weer met een dezelfde soort type of dynamiek te maken krijgt! Daarom ben ik blij dat ikzelf de verliefdheidsfase heb overgeslagen in mijn huidige relatie en meteen naar het ‘houden van’ ben gegaan. Verliefdheid is sowieso tijdelijk, het verdwijnt na een paar weken tot maximaal 2 jaar.

Het idee dat je eerst ‘verliefd moet worden om een goede relatie te krijgen’ is eigenlijk een soort geloof. We praten het elkaar allemaal aan. Natuurlijk is het een fijn gevoel, maar geloven dat het een voorwaarde is, is net als volhouden dat sprookjes, Sinterklaas en de Kerstman echt bestaan. Kortom, (en deze boodschap geldt zeker voor mensen met bindingsangst en verlatingsangst!); laat jezelf de kans niet ontnemen op een leuke relatie als je het leuk met elkaar hebt maar de vlinders niet voelt. Geef je dates de kans om uit te groeien tot een liefdevolle relatie.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wil jij ook graag een liefdevolle duurzame relatie zonder dat je persé verliefd moet worden? Wij hebben al veel singles geholpen om de stap te zetten naar een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren, ook zonder eerst verliefd te zijn. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

“Hoe is het met je date?” vraag ik aan mijn coachklant Vera.“Oh, dat is niets geworden, ik ben alweer verder aan het daten.” zegt Vera op onverschillige toon. Ik kijk haar verbaasd aan. Tijdens de vorige sessie was Vera immers enorm enthousiast over haar date Menno. Ze had hem al zes keer gezien (voor haar een record sinds lange tijd) en ze voelde zowaar wat kleine vlinders. Wat is er gebeurd?  

Vera vertelt dat Menno ineens besloten had om toch terug te gaan naar zijn ex. Hij was vorige week langs gekomen om dit te vertellen. Vera had gereageerd met dat het niet erg was, en was diezelfde avond weer op Tinder gegaan. En had twee dagen later weer een date. Helaas voelde ze daar niets bij.

“Maar je moet enorm teleurgesteld zijn!” zeg ik. “Dit was voor het eerst sinds lange tijd dat je weer wat voelde voor een man. Heb je wel de tijd genomen om dit te verwerken?” Vera kijkt me een paar seconden verbijsterd aan. En begint dan heel hard te huilen.

Het is een bekend fenomeen: er gebeurt je iets naars, en je gaat meteen over in de “doe-stand”.  Actie ondernemen, het probleem eventueel proberen op te lossen en dan snel weer door! Alles om maar niet te voelen. Want dat voelen van die nare gevoelens is vervelend. En soms zelfs eng. Dus liever meteen weer op een dating-app, dan stilstaan bij het gevoel van afwijzing en verlies. En liever een potentiële relatie afbreken, dan de stress, onzekerheid of angst toelaten die de nieuwe verbinding oproept.

Is jouw strategie ook “Doen in plaats van voelen”?  

Ik ben zelf maar al te vaak in die valkuil gestapt. In mijn opvoeding werd niet bijzonder veel aandacht besteed aan emoties, en aan “actie ondernemen, problemen voorkomen en oplossen” des te meer. Ik heb in mijn verleden niet ideale relaties te lang doorgezet, en verbroken relaties achter me gelaten, door gewoon mijn schouders eronder te zetten en niet stil te staan bij wat het met mij deed. En nog steeds wordt de oude reactie van “niet voelen maar doen” regelmatig getriggerd. En tot mijn schaamte moet ik bekennen: zelfs vandaag nog!

Wat was er gebeurd? En coachklant gaf een compliment over de herkenbare blog die Hans afgelopen week geschreven had in de nieuwsbrief. “Die over dat je af en toe in een dip zit tijdens het daten, dat was zó op mij van toepassing!” vertelde ze. Hé, wacht eens even, maar die blog heb ík geschreven!  

Als ik even later check zie ik het: Er staat per ongeluk nog de naam van Hans onder mijn blog. Ik ga onmiddellijk in de doe-stand: wat kan ik doen om dit te verhelpen? Mijn hersenen draaien overuren. Dan besef ik dat ik verder niets meer kan doen. De fout is gemaakt en de nieuwsbrief is al naar duizenden mensen verstuurd.

Ik besluit maar gewoon meteen een nieuwe blog te schrijven. Maar wacht, waarom gaat dat nou ineens zo stroef?

Dan pas merk ik dat het me heeft geraakt. Verbaasd ga ik na wat ik eigenlijk voel. Ik ben een beetje boos (waarom is dit niet aangepast!) en ook een beetje teleurgesteld (ik had mijn best erop gedaan en mijn tijd erin gestoken en nu staat er een andere naam onder!). Als ik eerlijk ben voel ik me zelfs een beetje verontwaardigd (nu krijgt Hans het complimentje voor míjn werk, wat ook nog heel persoonlijk is!). Ook voel ik wat schaamte: ik merk dat ik mijn reactie behoorlijk kinderachtig vind, ik wil deze gevoelens eigenlijk helemaal niet hebben!

Maar door stil te staan bij deze gevoelens worden ze wél minder. En door te beseffen dat ik me er rot over voel kan ik het even met iemand delen.En even later krijg ik een flinke portie empathie van mijn buurvrouw-coach, die hélemaal begrijpt hoe vervelend het is. En warempel, daarna voel ik me veel beter en kan ik veel relaxter door met het schrijven van dit nieuwe blogje!

Te snel over je gevoelens heenstappen zorgt later voor blokkades. En dat geldt nog veel meer als het om grote zaken als de liefde gaat. Zolang je niet de tijd neemt om stil te staan bij je gevoelens, juist ook die nare gevoelens, gaat het ergens onderliggend etteren. Voor je het weet laten al je dates je koud omdat je je liefdesverdriet nog niet verwerkt hebt. Of wordt het daten een verbeten “jezelf moeten bewijzen” omdat je de vorige afwijzing niet hebt willen voelen. Of verwijt je iedereen die je ontmoet bindingsangst te hebben omdat je je eigen verlatingsangst niet wilt onderkennen.

Even ruimte geven aan je gevoelens en emoties helpt. Het maakt je vrij om weer nieuwe gevoelens toe te laten. En voor je het weet voel je weer fijne dingen en komt er zomaar een leuke liefde op je pad!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Merk jij ook dat je onverwerkte gevoelens of andere belemmeringen jou in de weg staan om weer vrij een relatie aan te gaan? Wij hebben al veel singles geholpen om de stap te zetten naar een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren, ook zonder eerst verliefd te zijn. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Een heel enkele keer heb ik wel eens zo’n dag. Zo’n dag dat ik er allemaal geen zin meer in heb en me afvraag waarom ik het allemaal doe. Zo’n dag had ik vorige week. 

Die dag stroomde mijn mailbox over, werd duidelijk dat het maken van onze nieuwe website gruwelijk veel werk is, werd een potentiële klant boos omdat we geld durven te vragen voor onze diensten en zag ik dat een zorgvuldig door ons geschreven artikel weer eens klakkeloos was overgenomen door een concurrerende site.

Heel even schoot de vraag door mijn hoofd of ik niet gewoon weer in het bedrijfsleven moest gaan werken. Lekker bij zo’n bureau, waar ik de klanten gewoon aangeleverd krijg, me minder bezig hoef te houden met marketing en… eerlijk is eerlijk, veel meer kan verdienen.  

Maar de volgende dag was die gedachte als bij donderslag verdwenen. Er lag een kaartje op de mat. Het was een babykaartje van een oude coachklant, met een persoonlijk berichtje erbij. Hij was vreselijk gelukkig met zijn kindje en vertelde dat hij heel dankbaar was met de hulp tijdens de eerste stappen op de weg hiernaartoe.

En toen ik meteen daarna een coachgesprek had met iemand die voor het eerst in jaren weer een leuke date had gehad, wist ik weer waar ik het voor deed. Wat is mooier dan om te zorgen dat er meer liefde en geluk in de wereld komt!

Ook bij veel coachklanten zie ik vaak dipjes, grotere of kleinere. Een leuke date kan hoop geven, maar van een afgebroken contact of een afwijzing kan iemand volledig de put in raken. Het even helemaal willen stoppen met daten (“Ik blijf wel voor altijd alleen!”) is dan vaak de eerste reactie.

En natuurlijk is dat heel invoelbaar: je hoopt op de liefde en die kans is op dat moment weer verkeken. Je moet weer helemaal opnieuw beginnen. 

Maar vaak wordt de pijn veel erger omdat één van de volgende twee overtuigingen getriggerd wordt: 

  • Zie je wel, ik kan het niet! (Varianten: niemand vindt mij leuk, ik verpest het altijd, ik ben te moeilijk.)
  • Zie je wel, er zijn geen leuke partners meer! (Varianten: in mijn leeftijdscategorie zijn de leuke mannen op, alle vrouwen willen alleen maar een partner die langer/zelfverzekerder/grappiger is dan ik, met iedereen die nu single is, is iets mis.) 

Een van de basisovertuigingen: “Ik ben niet ok”, of “De ander is niet ok”, speelt een vernietigende rol. Mensen met deze overtuigingen vergeten dat er heel veel soorten mensen rondlopen (waarvan bijna 3 miljoen singles), met allemaal unieke kenmerken én unieke verwachtingen van de liefde. Met prachtige kwaliteiten, maar ook klungeligheden en fouten. 

Als je durft te geloven dat jij goed genoeg bent, en dat er veel leuke andere mensen rondlopen die met al hun gebreken toch de moeite waard zijn, dan komt de liefde wel. 

Ik zie het keer op keer. Dat singles die het ene moment nog in zak en as zitten, een jaar later blij rondlopen met een kersverse nieuwe partner aan hun zijde. En omdat ik dat elke keer mag zien – en daar actief aan mag bijdragen – heb ik het leukste vak van de wereld!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Zit jij (ook wel eens) in een datedip en wil je leren hoe je hier snel weer uit kunt komen? Wij hebben al veel singles geholpen om de stap te zetten naar  een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Ik liep met wat vriendinnen in de stad toen ik hem ineens zag zitten: R., een ex van lang geleden. Ik was hem al die jaren niet tegengekomen en ik had me wel eens afgevraagd hoe het hem was vergaan. Hoewel zijn haar wat dunner was en er een rimpeltje of wat was bijgekomen, zag hij er nog steeds erg aantrekkelijk uit. De wat nonchalante houding, de brede lach, de open en nieuwsgierige blik…

We maakten een kort praatje, als oude vrienden. En meteen merkte ik bij mezelf een oude impuls op. Het was die aloude reactie die zijn aanwezigheid ook toen bij me opriep: ik wilde me ineens anders gaan voordoen dan ik ben. Ik wilde…net zo cool en relaxed zijn als hij.   

Die avond kwamen alle herinneringen weer bij me boven. Hoe ik hem ontmoette op een feestje en meteen weg van hem was. Hoe spannend ik hem én zijn leven vond: vol reizen, vrienden en feestjes die spontaan uit het niets leken te ontstaan. Altijd met veel muziek, eten en dansen.  

Maar ook herinnerde ik me dat hij al vanaf het begin zei dat hij niet op zoek was naar een vaste relatie. En dat hij met de dag keek waar hij zin in had. Liefde was er, of niet. 

En ik maakte mezelf bij het daten met R. wijs dat ik dat ook kon. Ik wilde ook zo vrij zijn en het wel zien. Helaas lukte dat me al na een paar weken… enorm slecht. Zeker toen ik eenmaal verliefd was betekende het in de praktijk dat ik mezelf enorm ging aanpassen. Ik durfde mezelf niet uit te spreken, probeerde verwachtingen de kop in te drukken en was doodsbang dat ik hem zou claimen. Lang verhaal kort: mijn onzekerheid in combinatie met zijn vrijheidsdrang deden ons contact al vrij snel de das om. 

Ik weet nog dat ik destijds dacht: Had ik maar beter om kunnen gaan met die onzekerheid, dan waren we wél samen gebleven! Nu denk ik: was ik maar meer mezelf geweest en had ik maar gewoon uitgesproken wat ik wilde.

Bij veel van mijn coachklanten zie ik dezelfde misvatting. Ze willen graag een duurzame relatie, maar durven dat niet te uiten. In hun online profiel schrijven ze bij de vraag waar ze naar op zoek zijn “weet nog niet”. Doodsbang dat ze “te needy” overkomen en de ander afschrikken als ze invullen dat ze een vaste relatie zoeken. En als tijdens een date ter sprake komt wat hun toekomstwensen zijn, houden ze het vaag: “de ander zou kunnen denken dat ik meteen van alles wil, dan knapt hij of zij vast af!” 

Maar wat blijkt: zodra iemand in principe op zoek is naar een vaste relatie, voelt hij of zij zich het meest aangetrokken tot iemand die beschikbaarheid laat zien. Iemand die laat zien dat hij of zij ook toe is aan een duurzame relatie. Dit geldt voor zowel vrouwen als mannen. Natuurlijk mag je best een beetje mysterieus zijn, maar “hard to get” tot het eind heeft een averechts effect. Een vaste relatie komt het beste tot stand als beide partijen transparant zijn over wat ze willen op het liefdesvlak. 

Tuurlijk, bij R. en mij was er geen langdurige relatie ontstaan als ik open was geweest over mijn verwachtingen en gevoelens. Maar dat was het hoe dan ook niet gebeurd, want R. was nu eenmaal een vrije vogel die zich niet wilde binden. En voor zover ik het begreep uit onze recente ontmoeting, is hij dat nog steeds. Maar ik had me een stuk zelfverzekerder, én vrijer gevoeld als ik gewoon mezelf was geweest en me uitgesproken had.  Het cliché is waar, ook in beginnende relaties: jezelf zijn loont. 

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wil je ook leren helemaal jezelf te zijn bij het daten en in een relatie? Wij hebben al veel singles geholpen om de stap te zetten naar  een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.