Ik zat lekker onderuitgezakt op de bank met mijn coachklant Esra te bellen. Ze vertelde gefrustreerd over haar nieuwe date: “Carl is stoer, zorgzaam en we kunnen heel fijn praten. Maar gisteren begon ik toch te twijfelen of ik hiermee door moest gaan. Ik zat lekker relaxed op weg naar hem in de bus. Toen appte hij opeens: ‘Zal ik je gezellig van de bus komen halen?’.”

Esra vervolgde: “Is dat niet raar, dat hij dat doet? Ik schoot helemaal in de stress, want daar had ik echt geen zin in. En op onze tweede date kreeg ik al een prachtig duur cadeau van hem omdat ik jarig was geweest een week eerder. En tenslotte: hij pakte me op de schaatsbaan bij mijn arm! Toen kreeg ik nog wat extra koude rillingen, alsof hij mijn innerlijke ijsprinses wakker maakte. Dan is er toch iets mis en kan ik beter stoppen, lijkt me?!”

Toen ik dit zo hoorde van Esra, moest ik even glimlachen. Ik herkende dit helemaal van de tijd dat ik zelf aan het daten was. En heel soms, als ik wat langer intensief met mijn vriendin samen ben geweest, gebeurt het me ook nog wel eens. Dan zie ik opeens allemaal dingen die niet goed zijn aan haar, net als Esra bij haar date.

Dan valt me op dat het haar van mijn vriendin de hele dag raar zit als ze een muts op heeft gehad. En ze spoelt de vieze borden en vette pannen niet af voordat we samen afwassen, dat vind ik vies. Het zijn dus vooral dingen die totaal niet belangrijk zijn. En waarvan jij waarschijnlijk zou zeggen: “Ik begrijp echt niet dat je dat relevant vindt. Dat zegt toch niks over of jullie bij elkaar passen?”

Maar op het moment dat ik twijfelgedachten heb, vergeet ik voor het gemak weer even die 72 dingen die ik helemaal fantastisch aan haar vind. Bij mij is dat nog een klein restantje bindingsangst dat nog heel subtiel kan opspelen als we een langere periode intensief samen zijn geweest. Dan heb ik weer even een uurtje of wat “alleen-tijd” nodig om alle prikkels te verwerken en daarna is het weer helemaal ok.

Ook bij Esra is het bindingsangst, want dit overkomt haar bij elke geschikte leuke man. Bij haar is het een dieperliggende angst om een geschikte man emotioneel en fysiek dichterbij te laten. Want dat zorgt voor verlies van autonomie en vrijheid, of de kans op afwijzing.

Alleen… zij, en ook de meesten die last hebben van bindingsangst, voelen dat niet als angst. Stel je voor dat je bindingsangst een zware rugzak is. Je hebt de rugzak op je rug, zonder te beseffen hoeveel gewicht je met je meedraagt op de weg naar de liefde. Je voelt niet direct het gewicht van die rugzak, dus niet de angst. Maar na verloop van tijd begin je wel de last te ervaren in de vorm van pijn in je rug, vermoeidheid en zere voeten, zonder dat je doorhebt dat het aan de zware rugzak ligt.

Alsof de zware last die je met je meedraagt, geleidelijk aan zijn tol begint te eisen. Hierdoor wordt het steeds moeilijker om vrij en onbezorgd je weg te vervolgen. Vervolgens kijk je niet naar de zware rugzak op je rug, maar trek je de conclusie dat die specifieke weg naar de liefde jou niet past. Je besluit deze weg voor gezien te houden en een nieuwe weg in te slaan.

Maar wat als nu elke weg naar de liefde die je inslaat niet past…is het dan niet tijd om je bewust te worden van de rugzak op je rug? En een te kijken wat er allemaal in die rugzak zit?

Oftewel”: durf eens wat dieper te kijken als je bij verschillende dates en relaties telkens twijfel ervaart. Of als je benauwdheid, stress of druk op je borst voelt, weinig zin hebt om te daten of telkens weg wilt. Dat kunnen allemaal signalen zijn van bindingsangst. Neem ze serieus en ga er zo nodig mee aan de slag zodat je duurzaam de weg naar de liefde in kunt slaan!

Hoe kunnen wij je helpen

Wil je bindingsangst of verlatingsangst echt structureel oplossen zodat je er ook bijna geen last meer van hebt? Daarvoor hebben we een hele goede praktijkmethode ontwikkeld. Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen met bindingsangst, verlatingsangst en vele andere zaken waar je tegenaan loopt in de liefde. Kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Dat gevoel had ik al lang niet meer gehad. Ik voelde me afgewezen. En daardoor ook gefrustreerd en een beetje verdrietig. 

Ik deed mee aan een dansworkshop waar wat closer gedanst werd. De groep bestond voornamelijk uit dertigers en begin veertigers, met daarnaast mijn vriendin Lonneke en mezelf, beiden ruim boven de 50. We staken er duidelijk bovenuit qua leeftijd. Alsof we op een feestje waren beland waar iedereen het had over de beste babyvoeding en de leukste speeltuin, terwijl wij het juist wilde hebben over het meest hippe bejaardenhuis.

Tijdens de workshop kregen we opdrachten om verschillende oefeningen te doen met andere deelnemers, één op één of in kleine groepjes. Bij het kiezen van partners merkte ik dat de ogen van anderen vaak de mijne ontweken, waardoor ik regelmatig als een van de laatsten overbleef. Mijn “als laatste gekozen worden bij de gymles-trauma” kwam ook ineens boven. Lonneke had helaas dezelfde vervelende ervaring.

Ook bij het daten ervaren veel singles dit soort afwijzingen. In januari is het nieuwe “datingseizoen” weer gestart. Je ziet dan ook een flinke toename van activiteiten op datingapps en -sites. Misschien ben je zelf ook vol goede moed begonnen. En dan komt ook regelmatig… de afwijzing. “Ik voel geen klik”, krijg je dan frequent te horen.

Na die workshop was ik opgelucht dat ik mijn frustraties kon delen met Lonneke, die dezelfde vervelende afwijzingen had ervaren. Onze eerste reactie was: “Dit gaan we nooit meer doen.” Aan de andere kant: we hebben ook waardevolle ervaringen opgedaan en veel geleerd. Door “te vluchten” komen we niet verder.

Dit geldt ook voor het daten. Veel singles geven snel op na een paar afwijzingen. Je wilt jezelf immers beschermen tegen dat vervelende gevoel. Aan de andere kant ontzeg je jezelf dan de kans op een fijne partner.

Het is beter om te leren om te gaan met afwijzingen. Tijdens de workshop merkten we bijvoorbeeld dat, doordat we een stuk ouder en meer ervaren waren, we ook meer van deze ervaring in konden brengen bij de oefeningen. Dit werd gewaardeerd en zorgde voor meer acceptatie.

Ook bij het daten heb jij altijd iets moois te bieden; elke persoon heeft prachtige eigenschappen en kwaliteiten. Als jouw date dat niet ziet, mist diegene uiteindelijk iets moois. Bedenk dat je elkaar na één of enkele dates nog maar nauwelijks kent. Als iemand je favoriete film nog niet leuk vindt na slechts vijf minuten kijken, vind je dat ook niet raar. Als je dat in gedachten houdt, voelt een afwijzing minder zwaar. Neem het dus niet te persoonlijk.

Wees ook realistisch en temper je verwachtingen. Bij online daten leidt slechts 1 op de 3 tot 1 op de 5 eerste dates tot een tweede date. Zie het als een loterij. Vaak is er gewoon geen klik of passen jullie niet bij elkaar. Als je zelden of nooit tot een tweede date komt, is het misschien tijd voor professionele ondersteuning.

En, heel belangrijk, zorg goed voor jezelf. Het is essentieel om naast het daten ook voldoende leuke dingen te doen die je zelfvertrouwen vergroten, zoals leuke contacten met vrienden. Praat ook met vrienden over je afwijzingen; dat helpt om ze te relativeren. 

Lonneke en ik ontdekten dat er soortgelijke dansworkshops zijn waar veel meer veertigers en vijftigers komen. Dat gaf de keer daarna al een veel fijnere ervaring. Ook dit kun je vertalen naar het daten: afspreken met mensen van je eigen leeftijdsgroep zorgt vaak voor een betere klik en dus minder afwijzingen.

Als laatste tip voor het daten (net als voor leren dansen): volhouden loont!

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij ook in 2024 een stap zetten richting een vervullende relatie, zonder je motivatie te verliezen? Wil jij meer ontspannen daten, zonder al die negatieve gevoelens en al dat gedoe? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

“Hans, wanneer ga je eindelijk die afspraak maken met de podoloog/voetspecialist?” krijg ik regelmatig te horen van mijn vriendin. Ze heeft gelijk: telkens als ik even iets te lang stilsta, begint mijn onderrug te protesteren. Met de juiste steunzolen zou dit waarschijnlijk eenvoudig op te lossen zijn, maar die heb ik nog niet…

Ik moet eerlijk toegeven, ik ben de ontkenningsfase al voorbij. Ik bevind me nu in de fase van het besef dat het nodig is, maar ik schaam me er nog voor. Daarom staat die afspraak met de podoloog nog steeds niet in mijn agenda. 

In mijn hoofd heerst het vooroordeel dat steunzolen iets zijn voor een oude, half gehandicapte man die in zijn schommelstoel in slaap valt. Niet voor een vitale vijftiger die swingend de dansvloer onveilig maakt. Dus blijf ik hopen dat het vanzelf wel overgaat. Naar de podoloog gaan zou immers betekenen dat ik voor mezelf toegeef dat er iets mis is met me…

Wanneer ik dit aan anderen vertel, kijken ze me verbaast aan. “Wat een vreemd vooroordeel!” zeggen ze dan. Dat zul jij ook vast denken als je dit leest. Zeker als je zelf op steunzolen loopt vind je dit verhaal natuurlijk hilarisch en volkomen belachelijk. 

Maar elke keer als ik, met mijn laptop op de bank, de zoektermen “podoloog in Amsterdam” wil typen in Google, voel ik schaamte en weerstand. Dan denk ik: “Maar op dit moment heb ik geen last van mijn rug, dus het valt wel mee.” Totdat ik ergens weer een tijdje stil sta te wachten…

Toch stelt mijn schaamte en weerstand om naar de podoloog te gaan eigenlijk niets voor als je het vergelijkt met naar de voedselbank moeten, naar de afkickkliniek gaan, naar de huisarts voor een SOA gaan of naar het UWV moeten voor een uitkering. Die schaamte komt voort uit sociale druk en stigma’s. 

Net als hulp zoeken in de liefde. Ook daar komen vaak schaamte en andere negatieve emoties bij kijken.

Wat zijn dan die emoties die singles tegenhouden om hulp te zoeken als cupido zich niet van zijn beste kant laat zien?

Schaamte: “Ik moet het toch zelf kunnen.”

Sommige singles denken dat het een zwaktebod is als je hulp vraagt bij je liefdesleven. Elke volwassene moet toch goed in staat zijn een relatie aan te gaan, zo denken ze. Alsof elke volwassene wordt geboren met een handleiding voor succesvolle relaties.

Angst: “Ik vind het gewoon eng”

Veel singles vinden het spannend om deze stap te nemen. Begrijpelijk, want wie weet wat voor avonturen je te wachten staan. En misschien geef je voor jezelf wel toe dat je een probleem hebt waar je niet alleen uitkomt, dat is best confronterend. 

Valse hoop: “Ik heb gewoon de juiste nog niet ontmoet, ik moet nog even geduld hebben.” Heel soms is dit inderdaad het geval en komt iemand na vele jaren alsnog de liefde van zijn leven tegen. Maar helaas heel vaak ook niet: je moet eerst zelf iets doorbreken om een ander resultaat te krijgen. 

Berusting: “Voor mij is de liefde niet weggelegd, ik geloof niet dat het werkt.”

Sommige singles geloven niet dat er wat aan hun situatie te doen is. Zij denken dat de liefde ze overkomt en dat ze er zelf geen aandeel in hebben. Dat ze gewoon pech hebben, of dat hun probleem te moeilijk is om aan te pakken. Alsof Cupido hen expres ontwijkt.

Aan de andere kant is de liefde voor de meeste mensen het belangrijkste in hun leven. En ook het meest complex. Ga maar eens na: er zijn inmiddels al 3 miljoen singles in Nederland. Veel mensen hebben telkens korte of langdurige relaties die lijken op achtbanen. De helft van alle mensen die is gaan samenwonen gaat weer uit elkaar en ruim een derde van alle huwelijken strandt. Een goede relatie aangaan is dus wel degelijk een complexe vaardigheid en gaat bij veel mensen niet vanzelf!

Hoewel ik de drempels maar al te goed begrijp, is het dus enorm jammer als je je door schaamte of andere emoties laat weerhouden om iets goed voor jezelf te doen. En om zelf het goede voorbeeld te geven: ik ga nu de podoloog bellen voor een afspraak!

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij ook over je drempel heenstappen? En een coach nemen als je wel een vervullende relatie nastreeft? Kijk eens bij ons coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

“Hans, waar blijf je?!” Ik schrik me dood en voel dat ik helemaal wit wegtrek. De stem aan de andere kant van de telefoonlijn vertelt me dat ze op me zit te wachten in de trainingszaal. Samen met nog tien andere deelnemers aan de workshop die ik zou gaan geven. Ze worden ondertussen knap ongeduldig. En dat terwijl ik lekker warmpjes thuis op de bank achter mijn laptop zit en mailtjes beantwoordt.

Dit lijkt wel een nachtmerrie die uit mijn meest surrealistische dromen is ontsnapt. Maar nee, het is de harde realiteit. Haastig graai ik mijn spullen bij elkaar en ga snel op weg om te voorkomen dat mijn workshop een nog grotere ramp wordt dan de Titanic.

Na afloop kijk ik in mijn agenda en mail, om te kijken hoe deze chaos heeft kunnen ontstaan. En wat zie ik? ZIJ hebben vier maanden geleden vage telefonische afspraken met mij gemaakt en die NIET schriftelijk bevestigd. Alsof dat nog niet genoeg is, hebben ZIJ ook kort voor aanvang niet gemaild over de locatie en het aantal deelnemers. Kortom: het is allemaal HUN schuld!

De volgende dag zit H., een nieuwe coachklant, tegenover me. Hij zit er uitgeblust bij. “Mijn date is de afgelopen nacht tot ’s nachts drie uur online geweest op Instagram. Daardoor kon ik niet slapen! Wie weet wat ze daar allemaal uitspookt met andere kerels zo laat. Ik twijfel of ik haar wel kan vertrouwen en met haar door moet gaan…” vertelt hij terneergeslagen. Kortom: het is HAAR schuld dat hij nu zo vermoeid en onzeker is. 

Toen hij dat vertelde, moest ik weer aan de miscommunicatie denken over mijn workshop van de vorige dag. Het was zo verleidelijk om de schuld aan de ander te geven en niet naar mijn eigen aandeel te kijken. Net als mijn coachklant nu de schuld voor zijn wantrouwen en jaloezie volledig op het bord van zijn date schuift.

De andere als schuldige aanwijzen: het gebeurt ook regelmatig als mensen last hebben van verlatingsangst en bindingsangst. Het is zo gemakkelijk. Als je verlatingsangst hebt, kun je de schuld van je eigen onzekerheid, jaloezie, ongeduld of  gevoel van afwijzing gemakkelijk bij de ander leggen. Of als je last hebt van bindingsangst en als gevolg daarvan benauwdheid, druk, stress, twijfels of irritatie ervaart, kun je lekker met je vinger naar de ander te wijzen.

Onder al die vervelende gevoelens en gedachten zit vaak een diepere laag die we liever niet willen zien en voelen… De angst om afgewezen te worden door de ander. Het is veel veiliger om naar de ander te wijzen als het even niet lekker loopt. Dan hoeven we niet naar onszelf te kijken en niet met onszelf aan de slag te gaan.

Natuurlijk blijf ik volhouden dat de schuld van mijn laat startende workshop voor 100% bij die ander ligt. Want ik heb natuurlijk geen zin en tijd om naar mijn eigen chaotische planning te kijken ;-).

Bij H. bleek dat er sprake was van een ex die meer dan een jaar vreemdging. Hij dacht dat hij daar allang overheen was. Maar vrouwen vertrouwen in de liefde, dat doet hij nog steeds niet. Toen H dit inzag, kon hij ook niet langer volhouden dat de oorzaak van zijn onzekerheid, vermoeidheid en wantrouwen bij zijn nieuw date lag. Kortom: werk aan de winkel!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

De sfeer werd steeds relaxter en kreeg zelfs een beetje een broeierig tintje. Ik zette een nieuwe track op om op los te gaan. Daar stond ik dan, een dansworkshop te geven aan een stel doorgewinterde dansfanaten die al langer samen dansten dan sommige relaties standhouden. (Ik heb nog een 2e carrière als dansdocent.) 

Met al die ervaring vloeiden ze moeiteloos van de ene dans naar de andere. Geweldig!

Zelfs een paar dames, nieuw in de groep, gingen helemaal op in de muziek. Het leek wel alsof ik in een dansfilm zat. Iedereen was zo aan het genieten dat ik me helemaal gelukkig en voldaan voelde. Maar halverwege de workshop keek ik met verbazing naar wat er gebeurde…

Een paar ervaren deelnemers gaven elkaar spontaan een intense hug, en de rest van de groep dacht blijkbaar dat het Nationale Knuffeldag was en volgde dat voorbeeld. Een knuffelende bende. Meestal betekent dat dat mensen zich helemaal op hun gemak voelen bij elkaar. Bij mij stak echter wat lichte stress de kop op, want ik moest de dansworkshop snel aanpassen aan de nieuwe vibe op de dansvloer.

Na afloop leek het alsof iedereen blij en voldaan de deur uitging. Léék, want de volgende dag explodeerde de groepsapp. Een nieuwe deelneemster appte dat ze het geknuffel absoluut niet chill vond; ze was vet over haar grenzen gegaan. 

Ze dacht dat het erbij hoorde en ging erin mee, terwijl het voor haar helemaal niet oké voelde. Ze was heel bang buiten de groep te vallen.

Ik voelde me een tikje schuldig omdat ik haar ongemak totaal niet had opgemerkt tijdens de workshop. Anderzijds was ze ook meesterlijk in het verbergen van haar ongemak.

Op haar appje waarin ze vertelde dat ze over haar grenzen was gegaan, kwam een storm aan reacties. Niemand had iets gemerkt, maar iedereen vond het heel fijn dat ze dit alsnog durfde te zeggen.

De oude rotten in de groep moedigden haar hartelijk aan om meer bij zichzelf te blijven en veel sneller “nee” te zeggen. Ze hoorde er helemaal bij, ook met haar “nee” van dat moment. 

Iemand bood al spontaan aan een T-shirt voor haar te maken met “Dansen ja, knuffelen nee” erop.

Soortgelijke verhalen hoor ik ook vaak van mijn coachklanten als ze aan het daten zijn: “Ze wilde op de tweede date al zoenen, dat heb ik maar gedaan want dat hoort toch zo.” Of “Als ik niet snel met hem naar bed ga, ben ik ‘m waarschijnlijk kwijt.”

Over grenzen gaan omdat het ‘zo hoort’ of uit angst om de ander kwijt te raken. Hoe vaak gebeurt dat niet? Alsof we allemaal het script van een slechte Netflixserie volgen.

Maar wat als je een ‘nee’ voelt en die ook uitspreekt? Is het dan meteen voorbij? Mijn ervaring is dat als je er goed over praat, de ander daar bijna altijd begrip voor heeft. Net als de groep van de dansworkshop.

Als dat niet het geval is, gaat het meestal niet om het opbouwen van een serieuze relatie, maar bijvoorbeeld om de fysieke intimiteit of seks. Dan heb je dat ook maar meteen duidelijk. Dus als je een ‘nee’ voelt, zeg het duidelijk en praat erover.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!