Daten in 2024: stop met “moeten” en omarm het speelse avontuur!

,

Ik heb mezelf vrij gegeven tussen kerst en oud en nieuw. Heerlijke dagen vol gezelligheid, luieren, eten, en vooral… niets doen. Ik hoef maar één werkklusje te doen: een blog schrijven voor de eerste week van het nieuwe jaar. “Peace of cake” dus. 

Maar met één ding heb ik geen rekening gehouden: mijn onbewuste brein denkt daar heel anders over. In de eerste plaats heb ik het schrijven van de blog al minstens vijf dagen uitgesteld. “Geen zin, dat komt morgen wel”. En als ik mezelf eindelijk voor mijn laptop heb gesleept, gebeurt er niets. Waar ik normaal al snel lekker een stukje wegschrijf, heb ik nu nul ideeën. 

Wanhopig wend ik mij tot mijn huisgenoten. “Misschien kun je iets over goede voornemens doen” oppert mijn man. Nee, dat doet iedereen al. “Of over ghosten, dat had een vriendin van mij laatst” zegt mijn stiefdochter hulpvaardig. Nee, dat heb ik vorig jaar al gedaan… 

Gefrustreerd leg ik mijn laptop weer aan de kant. Ik heb geen zin, ik ga lekker een boek lezen. Om toch enigszins het gevoel te hebben “nuttig bezig te zijn”, lees ik het boek dat mij gaat helpen mijn voornemens voor 2024 waar te maken. “Nooit meer te druk”, heet het. Ik lees dat de druk die je jezelf oplegt voorkomt uit een te sterke gerichtheid op lange termijn doelen. Dat je je doelen te serieus neemt. Dat speelsheid ontbreekt. 

En dan valt ineens het kwartje: ik leg mijzelf te veel druk op om mijn doel te bereiken. Ik móet de blog nu schrijven, omdat Hans en ik nu eenmaal bedacht hebben dat wij onze nieuwsbrieflezers elke week op iets inspirerends willen trakteren. Ik moet het doen omdat het belangrijk is voor de lange termijn, ook al heb ik even helemaal geen zin. Dus ervaar ik steeds grotere druk. Mijn speelsheid ontbreekt volledig. 

Is dat niet precies hetzelfde als wat veel van mijn klanten ervaren bij het daten? Als ze een relatie willen, moeten ze wel online daten van zichzelf. Ook al hebben ze daar totaal geen zin in. En ook als ze net een teleurstellende date hebben gehad, móeten ze van zichzelf meteen door. Hup, die online datingmarkt weer op! Geen tijd te verliezen als ze volgend jaar rond deze tijd niet meer alleen willen zitten. 

“Ik heb echt zó geen zin in dat gechat met vreemden. Maar ja, ik moet wel, anders krijg ik nooit een relatie” hoor ik dan. Of: “Die persoon op de datingapp lijkt me niet echt wat, maar ik moét het wel een kans geven. Anders gebeurt er nooit iets.” Het lange termijn doel zorgt dat ze voelen dat ze wel moeten doorzetten. Aan de andere kant hebben ze geen zin, voelen ze zelfs weerstand. Alle speelsheid ontbreekt. 

Maar geldt hier niet precies hetzelfde? Natuurlijk, “de ware” klopt niet zomaar aan, niets doen heeft geen zin. Maar het hoeft niet alles of niets te zijn. Benader het speels. 

Als jij geen zin hebt om te chatten, maar je wilt het toch een kans geven: chat dan over de dingen die je echt leuk vindt. En stop weer als je geen zin meer hebt. Ga je niet in bochten van aangepastheid wringen, omdat je denkt dat het nu eenmaal zo hoort om twee keer per dag te chatten, elke dag te vragen hoe de dag van de ander was, of juist diepgaande gesprekken over relaties te voeren. Benader het speels.

En als je geen zin hebt in weer een date: ga iets doen wat je sowieso leuk vindt of wilt doen. Je hoeft niet persé twee uur volledig opgedirkt in het café te zitten om te laten zien hoe grappig, geïnteresseerd, flexibel en ondernemend je bent. (In dat kader: Had ik al verteld van mijn vriendin die met een date naar de bouwmarkt ging? Ze moest toch die spullen voor haar nieuwe badkamer halen en vond het veel leuker met zijn tweeën. En hij vond klussen leuk. Ze hadden hartstikke veel lol samen).

En misschien hoef je niet altijd online te daten. Kun je gewoon even iemand in het echte leven aanspreken. Misschien kun je het speels benaderen, zonder meteen het einddoel voor ogen te hebben. Gewoon omdat het leuk is om met iemand een praatje te maken. 

Ik denk dat dat “speels daten” zomaar een goed voornemen kan zijn voor alle singles in 2024! 

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij ook in 2024 een stap zetten richting een vervullende relatie, zonder jezelf te veel druk op te leggen? Wil jij meer ontspannen daten, zonder al die negatieve gevoelens en al dat gedoe? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Schaamte als single: waarom hulp vragen in de liefde zo moeilijk is

,

“Hans, wanneer ga je eindelijk die afspraak maken met de podoloog/voetspecialist?” krijg ik regelmatig te horen van mijn vriendin. Ze heeft gelijk: telkens als ik even iets te lang stilsta, begint mijn onderrug te protesteren. Met de juiste steunzolen zou dit waarschijnlijk eenvoudig op te lossen zijn, maar die heb ik nog niet…

Ik moet eerlijk toegeven, ik ben de ontkenningsfase al voorbij. Ik bevind me nu in de fase van het besef dat het nodig is, maar ik schaam me er nog voor. Daarom staat die afspraak met de podoloog nog steeds niet in mijn agenda. 

In mijn hoofd heerst het vooroordeel dat steunzolen iets zijn voor een oude, half gehandicapte man die in zijn schommelstoel in slaap valt. Niet voor een vitale vijftiger die swingend de dansvloer onveilig maakt. Dus blijf ik hopen dat het vanzelf wel overgaat. Naar de podoloog gaan zou immers betekenen dat ik voor mezelf toegeef dat er iets mis is met me…

Wanneer ik dit aan anderen vertel, kijken ze me verbaast aan. “Wat een vreemd vooroordeel!” zeggen ze dan. Dat zul jij ook vast denken als je dit leest. Zeker als je zelf op steunzolen loopt vind je dit verhaal natuurlijk hilarisch en volkomen belachelijk. 

Maar elke keer als ik, met mijn laptop op de bank, de zoektermen “podoloog in Amsterdam” wil typen in Google, voel ik schaamte en weerstand. Dan denk ik: “Maar op dit moment heb ik geen last van mijn rug, dus het valt wel mee.” Totdat ik ergens weer een tijdje stil sta te wachten…

Toch stelt mijn schaamte en weerstand om naar de podoloog te gaan eigenlijk niets voor als je het vergelijkt met naar de voedselbank moeten, naar de afkickkliniek gaan, naar de huisarts voor een SOA gaan of naar het UWV moeten voor een uitkering. Die schaamte komt voort uit sociale druk en stigma’s. 

Net als hulp zoeken in de liefde. Ook daar komen vaak schaamte en andere negatieve emoties bij kijken.

Wat zijn dan die emoties die singles tegenhouden om hulp te zoeken als cupido zich niet van zijn beste kant laat zien?

Schaamte: “Ik moet het toch zelf kunnen.”

Sommige singles denken dat het een zwaktebod is als je hulp vraagt bij je liefdesleven. Elke volwassene moet toch goed in staat zijn een relatie aan te gaan, zo denken ze. Alsof elke volwassene wordt geboren met een handleiding voor succesvolle relaties.

Angst: “Ik vind het gewoon eng”

Veel singles vinden het spannend om deze stap te nemen. Begrijpelijk, want wie weet wat voor avonturen je te wachten staan. En misschien geef je voor jezelf wel toe dat je een probleem hebt waar je niet alleen uitkomt, dat is best confronterend. 

Valse hoop: “Ik heb gewoon de juiste nog niet ontmoet, ik moet nog even geduld hebben.” Heel soms is dit inderdaad het geval en komt iemand na vele jaren alsnog de liefde van zijn leven tegen. Maar helaas heel vaak ook niet: je moet eerst zelf iets doorbreken om een ander resultaat te krijgen. 

Berusting: “Voor mij is de liefde niet weggelegd, ik geloof niet dat het werkt.”

Sommige singles geloven niet dat er wat aan hun situatie te doen is. Zij denken dat de liefde ze overkomt en dat ze er zelf geen aandeel in hebben. Dat ze gewoon pech hebben, of dat hun probleem te moeilijk is om aan te pakken. Alsof Cupido hen expres ontwijkt.

Aan de andere kant is de liefde voor de meeste mensen het belangrijkste in hun leven. En ook het meest complex. Ga maar eens na: er zijn inmiddels al 3 miljoen singles in Nederland. Veel mensen hebben telkens korte of langdurige relaties die lijken op achtbanen. De helft van alle mensen die is gaan samenwonen gaat weer uit elkaar en ruim een derde van alle huwelijken strandt. Een goede relatie aangaan is dus wel degelijk een complexe vaardigheid en gaat bij veel mensen niet vanzelf!

Hoewel ik de drempels maar al te goed begrijp, is het dus enorm jammer als je je door schaamte of andere emoties laat weerhouden om iets goed voor jezelf te doen. En om zelf het goede voorbeeld te geven: ik ga nu de podoloog bellen voor een afspraak!

Hoe kunnen wij je helpen

Wil jij ook over je drempel heenstappen? En een coach nemen als je wel een vervullende relatie nastreeft? Kijk eens bij ons coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.

Op je eerste date naar de FEBO: zijn wij echt zo onromantisch?

,

Door een vriendin werd ik gewezen op een grappig filmpje. Daarin werd aan expats in Nederland de volgende vraag gesteld: “Wat zou jij aanraden aan iemand die voor het eerst met een Nederlander op date gaat?” De (vooral vrouwelijke) deelnemers gaven de volgende antwoorden: 

  • Neem je portemonnee mee, verwacht dat je de rekening gaat splitten;
  • Kom niet te opgedirkt, sneakers en spijkerbroek is prima;
  •  Verwacht directe vragen (zoals: “Hoeveel relaties heb je gehad?”);
  • De mannen spelen doorgaans niet het spel van ”flirten en het verleiden van de vrouw”, dus neem als vrouw het initiatief. Anders gebeurt er waarschijnlijk niets;
  • Verwacht niet te veel romantiek of hoffelijkheid (één van de Russische dames vertelde zelfs dat ze op haar eerste date mee uit eten werd genomen naar de FEBO! Verbazingwekkend misschien, maar ze hebben nu wel een relatie :-)) 

In onze training Succesvol Daten van afgelopen zaterdag sprak ik twee dames met een deels buitenlandse achtergrond. Zij bevestigden dit onmiddellijk: Nederlandse mannen geven weinig (romantische) complimenten en nemen weinig initiatief. 

Als ik naar mijn eigen man kijk kan ik het niet ontkennen: bij onze eerste ontmoeting was ik meteen onder de indruk, maar romantisch… nee, dat was het niet. We ontmoette elkaar op Lowlands via een gemeenschappelijke vriend en het was vooral erg gezellig.  

De eerste keer dat we elkaar daarna weer zagen was op een “vuurkorf-feestje” in mijn tuin, waar ik de hele club van Lowlands had uitgenodigd. Zijn cadeau was niet bepaald romantisch, het was een BBQ-tang met marshmallows eraan. Maar ik vond het wel erg grappig, wat bij mij toch het vuurtje aanwakkerde. 

Ondanks dit innerlijke vuurtje en het romantische vuurtje in mijn vuurkorf, gebeurde er weinig die avond. En was ik degene die uiteindelijk het initiatief nam tot een eerste echte date. Helaas kan ik ook geen romantische verhalen vertellen over boottochtjes bij maanlicht. De date was gewoon een drankje op een terras. 

Maar ik kan me wel herinneren dat de date erg sprankelend was en dat we erg gelachen hebben. Én geflirt, wat resulteerde in een zoen bij het fietsenrek. Wat misschien weer best romantisch is als je veertig bent…

Hoewel ik het wel prettig vind dat Nederlanders zo nuchter zijn en ik het ook toejuich dat in Nederland niet alleen mannen het initiatief hoeven te nemen, denk ik dat er toch meer aan de hand is.

Veel heteromannen die ik spreek zijn bang dat ze over grenzen gaan. En ze zijn bang voor afwijzing. Deels omdat afwijzing in de liefde nu eenmaal pijnlijk is. Deels omdat sommige Nederlandse vrouwen ook erg kritisch zijn over de manier waarop ze benaderd willen worden. 

Andersom geven veel vrouwen aan dat ze geen initiatief durven te nemen omdat ze bang zijn dat ze de man dan afschrikken. Er gaat nog steeds de opvatting rond – gevoed door sommige media – dat “mannen moeten jagen”. Deze vrouwen zijn bang dat ze hun kansen vergooien als zij op die leuke man afstappen. 

Ook het vele online daten als methode om je partner te ontmoeten is lekker praktisch, maar nodigt niet uit tot veel romantiek. Het daten lijkt soms meer verworden tot een zakelijke transactie dan tot een romantische en spannende ontmoeting die misschien leidt tot een nieuwe liefde. 

Enkele uitspraken van mijn klanten: 

  •  “Ik ga even een uurtje kijken of het wat is”; 
  •  “Ik moet nog op een date deze week”;
  •  “ik ga geen verdere tijd verdoen als ik het niet meteen voel”; en zelfs letterlijk: 
  •  “Het leek wel een sollicitatiegesprek”.  

Het klinkt meer als het doelgericht zoeken naar een baan, dan een romantische aangelegenheid. 

Geen tijd dus voor romantische verleiding. Maar zou dit niet misschien ook een reden zijn dat er dus ook geen klik ontstaat? Hoe zou het zijn als een vreemde ineens meteen veel moeite voor je doet? Een roos meeneemt op de eerste date, je meteen een fantastisch compliment geeft als je aan komt lopen, je eens diep in de ogen kijkt … Ik pleit voor meer romantiek en initiatief in de liefde, ook in Nederland!  

Hoe wij je helpen

Wil jij dat je dates succesvoller verlopen? Of wil jij je andere belemmeringen overwinnen, waardoor je volgend jaar een fijne duurzame relatie hebt? Wij hebben al veel mensen succesvol leren daten. Met als resultaat een fijne relaxte relatie!  Wil je meer weten over hoe we jou kunnen helpen met ons coachingsprogramma? Maak dan een gratis en vrijblijvende afspraak voor een kennismakingsgesprek!

Schuldspelletjes: waarom het makkelijker is om naar de ander te wijzen

,

“Hans, waar blijf je?!” Ik schrik me dood en voel dat ik helemaal wit wegtrek. De stem aan de andere kant van de telefoonlijn vertelt me dat ze op me zit te wachten in de trainingszaal. Samen met nog tien andere deelnemers aan de workshop die ik zou gaan geven. Ze worden ondertussen knap ongeduldig. En dat terwijl ik lekker warmpjes thuis op de bank achter mijn laptop zit en mailtjes beantwoordt.

Dit lijkt wel een nachtmerrie die uit mijn meest surrealistische dromen is ontsnapt. Maar nee, het is de harde realiteit. Haastig graai ik mijn spullen bij elkaar en ga snel op weg om te voorkomen dat mijn workshop een nog grotere ramp wordt dan de Titanic.

Na afloop kijk ik in mijn agenda en mail, om te kijken hoe deze chaos heeft kunnen ontstaan. En wat zie ik? ZIJ hebben vier maanden geleden vage telefonische afspraken met mij gemaakt en die NIET schriftelijk bevestigd. Alsof dat nog niet genoeg is, hebben ZIJ ook kort voor aanvang niet gemaild over de locatie en het aantal deelnemers. Kortom: het is allemaal HUN schuld!

De volgende dag zit H., een nieuwe coachklant, tegenover me. Hij zit er uitgeblust bij. “Mijn date is de afgelopen nacht tot ’s nachts drie uur online geweest op Instagram. Daardoor kon ik niet slapen! Wie weet wat ze daar allemaal uitspookt met andere kerels zo laat. Ik twijfel of ik haar wel kan vertrouwen en met haar door moet gaan…” vertelt hij terneergeslagen. Kortom: het is HAAR schuld dat hij nu zo vermoeid en onzeker is. 

Toen hij dat vertelde, moest ik weer aan de miscommunicatie denken over mijn workshop van de vorige dag. Het was zo verleidelijk om de schuld aan de ander te geven en niet naar mijn eigen aandeel te kijken. Net als mijn coachklant nu de schuld voor zijn wantrouwen en jaloezie volledig op het bord van zijn date schuift.

De andere als schuldige aanwijzen: het gebeurt ook regelmatig als mensen last hebben van verlatingsangst en bindingsangst. Het is zo gemakkelijk. Als je verlatingsangst hebt, kun je de schuld van je eigen onzekerheid, jaloezie, ongeduld of  gevoel van afwijzing gemakkelijk bij de ander leggen. Of als je last hebt van bindingsangst en als gevolg daarvan benauwdheid, druk, stress, twijfels of irritatie ervaart, kun je lekker met je vinger naar de ander te wijzen.

Onder al die vervelende gevoelens en gedachten zit vaak een diepere laag die we liever niet willen zien en voelen… De angst om afgewezen te worden door de ander. Het is veel veiliger om naar de ander te wijzen als het even niet lekker loopt. Dan hoeven we niet naar onszelf te kijken en niet met onszelf aan de slag te gaan.

Natuurlijk blijf ik volhouden dat de schuld van mijn laat startende workshop voor 100% bij die ander ligt. Want ik heb natuurlijk geen zin en tijd om naar mijn eigen chaotische planning te kijken ;-).

Bij H. bleek dat er sprake was van een ex die meer dan een jaar vreemdging. Hij dacht dat hij daar allang overheen was. Maar vrouwen vertrouwen in de liefde, dat doet hij nog steeds niet. Toen H dit inzag, kon hij ook niet langer volhouden dat de oorzaak van zijn onzekerheid, vermoeidheid en wantrouwen bij zijn nieuw date lag. Kortom: werk aan de winkel!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Mijn kat heeft verlatingsangst 

,

Ik zal het maar ronduit zeggen: mijn kat heeft verlatingsangst. Zodra ik alleen maar aanstalten maak om het huis te verlaten, heeft ze het door en begint ze op alle manieren aandacht te vragen. Kopjesgeven, miauwen, om me heen draaien, op mijn tas gaan liggen: alles gooit ze in de strijd om me maar bij zich te houden.

Het is op zich goed te verklaren: ze is dochter van een zwerfkat en is waarschijnlijk te vroeg bij haar moeder weggehaald, of zelfs achtergelaten. Net als bij mensen is dat geen gunstig begin van het leven. Maar wat ik daarnaast interessant vind, is hoe ik reageer op al dit aandachtvragende gedrag.

Ik bemerk bij mezelf namelijk vooral een enorm… schuldgevoel. Ik voel me schuldig dat ik haar alleen achterlaat en voel me schuldig dat ik niet genoeg tijd met haar doorbreng. Ik ga haar zelfs nog even extra aaien, terwijl ik daar helemaal geen zin in of tijd voor heb.

Een tweede reactie die ik bij mezelf bemerk is irritatie: “Hallo Rupsje Nooitgenoeg, kun je me nu niet gewoon even mijn eigen ding laten doen?”. Soms denk ik zelfs even: “Had ik maar een andere kat, zoals die van mijn vriendin, die doet dit nooit…”.

Laatst bedacht ik me dat mijn reacties verdacht veel lijken op die van mijn klanten met bindingsangst. Want ook zij hebben voortdurend met deze gevoelens te maken. Steeds weer vertellen ze dat hun date of relatie meer liefde van ze wil dan zij kunnen geven. En vaak roept dit veel schuldgevoel op. Aan al deze verwachtingen van de ander kunnen ze immers nooit voldoen! 

En ook de irritatie is ze vaak niet vreemd. Het vragen om tekenen van liefde of bevestiging van de ander roept zoveel negatieve gevoelens op, dat ze al snel gaan bedenken waarom dit geen goede match is.

Vaak uit zich dit in eerste instantie in irritatie. Irritatie om de kleinste dingen, zoals ergernis om een licht accent, een raar lachje of een manier waarop iemand smakt in zijn slaap. Dit lijkt ineens zo onoverkomelijk en roept zoveel twijfels op, dat uit elkaar gaan of stoppen met daten nog de enige optie lijkt.

Maar, hoor ik de mensen met bindingsangst al zeggen: dat ligt toch gewoon aan de ander? Als hij/zij/hen niet zoveel bevestiging en aandacht zou vragen, zou alles gewoon goed zijn. En Meinou, jouw reactie op je kat is volstrekt herkenbaar en normaal: als zij geen verlatingsangst had, zou jij je niet zo voelen!

En deels is dat waar: verlatingsangst roept bindingsangst op en andersom. Maar daarnaast zijn er ook heel andere reacties op dit verlatingsangstige gedrag mogelijk. Mijn man bijvoorbeeld, laat zich totaal niet van de wijs brengen door het gedrag van mijn kat. Hij moet er om lachen, geeft haar nog een aaitje en sluit vervolgens fluitend de deur. Hij blijft met andere woorden stevig in zijn eigen kracht staan. Hij voelt zich niet oververantwoordelijk of schuldig en kan gewoon blijven genieten van alle leuke kanten van onze kat.

Er is van alles te doen aan bindingsangst. Maar twee van de meest simpele en toch doeltreffende tips zijn: 1. simuleer het gedrag van iemand met een veilige stijl en 2. focus op de positieve kanten van de ander.

En ik moet zeggen: bij mijn kat werkt het best goed. Ik probeer simpelweg mijn man na te doen. Geen extra aaitjes meer als ik geen zin heb. En mijn toetsenbord trek ik rücksichtlos onder mijn kat vandaan als ik deze nodig heb. En hoewel ze me dan even verwijtend aankijkt, blijkt ze het toch best te accepteren.

En tegelijkertijd focus ik op – en geniet ik van – al haar grappige en lieve kanten. En dat is mijn geval geen enkel probleem, want ze is een lief zacht zwart bolletje waar ik ook veel van houd. En terwijl ik dit opschrijf, geef ik haar, helemaal vanuit mezelf en omdat ík dat wil, een extra aai.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Heb jij net als mijn kat verlatingsangst? Of voel je je juist snel schuldig of geïrriteerd omdat je niet aan alle liefdesverwachtingen van de ander kan voldoen? Wij hebben al veel mensen leren omgaan met deze hinderlijke gevoelens. Met als resultaat een veel relaxtere relatie!  Wil jij dat ook en wil je meer weten over hoe we jou kunnen helpen met ons coachingsprogramma? Maak dan een gratis en vrijblijvende afspraak voor een kennismakingsgesprek!

Wanneer durf jij “NEE” te zeggen?

,

De sfeer werd steeds relaxter en kreeg zelfs een beetje een broeierig tintje. Ik zette een nieuwe track op om op los te gaan. Daar stond ik dan, een dansworkshop te geven aan een stel doorgewinterde dansfanaten die al langer samen dansten dan sommige relaties standhouden. (Ik heb nog een 2e carrière als dansdocent.) 

Met al die ervaring vloeiden ze moeiteloos van de ene dans naar de andere. Geweldig!

Zelfs een paar dames, nieuw in de groep, gingen helemaal op in de muziek. Het leek wel alsof ik in een dansfilm zat. Iedereen was zo aan het genieten dat ik me helemaal gelukkig en voldaan voelde. Maar halverwege de workshop keek ik met verbazing naar wat er gebeurde…

Een paar ervaren deelnemers gaven elkaar spontaan een intense hug, en de rest van de groep dacht blijkbaar dat het Nationale Knuffeldag was en volgde dat voorbeeld. Een knuffelende bende. Meestal betekent dat dat mensen zich helemaal op hun gemak voelen bij elkaar. Bij mij stak echter wat lichte stress de kop op, want ik moest de dansworkshop snel aanpassen aan de nieuwe vibe op de dansvloer.

Na afloop leek het alsof iedereen blij en voldaan de deur uitging. Léék, want de volgende dag explodeerde de groepsapp. Een nieuwe deelneemster appte dat ze het geknuffel absoluut niet chill vond; ze was vet over haar grenzen gegaan. 

Ze dacht dat het erbij hoorde en ging erin mee, terwijl het voor haar helemaal niet oké voelde. Ze was heel bang buiten de groep te vallen.

Ik voelde me een tikje schuldig omdat ik haar ongemak totaal niet had opgemerkt tijdens de workshop. Anderzijds was ze ook meesterlijk in het verbergen van haar ongemak.

Op haar appje waarin ze vertelde dat ze over haar grenzen was gegaan, kwam een storm aan reacties. Niemand had iets gemerkt, maar iedereen vond het heel fijn dat ze dit alsnog durfde te zeggen.

De oude rotten in de groep moedigden haar hartelijk aan om meer bij zichzelf te blijven en veel sneller “nee” te zeggen. Ze hoorde er helemaal bij, ook met haar “nee” van dat moment. 

Iemand bood al spontaan aan een T-shirt voor haar te maken met “Dansen ja, knuffelen nee” erop.

Soortgelijke verhalen hoor ik ook vaak van mijn coachklanten als ze aan het daten zijn: “Ze wilde op de tweede date al zoenen, dat heb ik maar gedaan want dat hoort toch zo.” Of “Als ik niet snel met hem naar bed ga, ben ik ‘m waarschijnlijk kwijt.”

Over grenzen gaan omdat het ‘zo hoort’ of uit angst om de ander kwijt te raken. Hoe vaak gebeurt dat niet? Alsof we allemaal het script van een slechte Netflixserie volgen.

Maar wat als je een ‘nee’ voelt en die ook uitspreekt? Is het dan meteen voorbij? Mijn ervaring is dat als je er goed over praat, de ander daar bijna altijd begrip voor heeft. Net als de groep van de dansworkshop.

Als dat niet het geval is, gaat het meestal niet om het opbouwen van een serieuze relatie, maar bijvoorbeeld om de fysieke intimiteit of seks. Dan heb je dat ook maar meteen duidelijk. Dus als je een ‘nee’ voelt, zeg het duidelijk en praat erover.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Ben jij wel “in het hier en nu” bij het daten? 

,

Nou, het etentje van afgelopen zaterdag, dat was echt een drama. Mijn dochter en haar vriend hadden zich helemaal uitgesloofd in de keuken en er stond een prachtige maaltijd voor me klaar. Maar eerlijk gezegd was ik er totaal niet bij met mijn gedachten. Het gesprek aan tafel stelde niet veel voor; het waren meer wat beleefde praatjes. We praatten langs elkaar heen en het voelde allemaal behoorlijk ongemakkelijk.

En dat begon eigenlijk allemaal met mijn telefoon. Toen ik net binnenkwam na een lange rit, wilde ik ‘m even aan de lader hangen, maar toen ging dat stomme ding ineens op zwart. En dan bedoel ik écht zwart, als in ‘niet meer aan’. Na van alles geprobeerd te hebben, bleef dat kreng morsdood…

Mijn vriendin was ondertussen op een gezellige verjaardag van een familielid, en na het etentje zou ik haar van het station oppikken. Maar hier zat het probleem: we hadden niet echt afgesproken welk station en hoe laat precies. Normaal gesproken zou je dan gewoon even een belletje plegen, toch? Nou ja, dat was dus geen optie, omdat ik haar nummer nergens had opgeschreven en ook niet uit mijn hoofd kende. Ik voelde me als een detective zonder ook maar één aanwijzing.

Tijdens dat eindeloze etentje zat ik eigenlijk alleen maar te piekeren: “Hoe kan ik in vredesnaam contact met haar krijgen? Als ze me niet kan bereiken, denkt ze vast dat er iets vreselijks is gebeurd!” Dus ik begon in paniek te raken. Mijn gedachten gingen alleen nog maar over dat ene telefoontje. En ondertussen had ik geen flauw idee hoe ik haar zou kunnen bereiken.

Tussen de gangen van het etentje door, begon ik als een maffe Sherlock Holmes op iemands laptop te zoeken naar telefoonnummers van mensen van wie ik wist dat ze op die verjaardag zouden zijn. Maar niemand van haar familie of gasten had z’n nummer online staan, behalve… jawel, haar ex. En laat dat nou net de persoon zijn die mij het liefst nooit zou zien of horen. Het was alsof het universum een slechte grap met me uithaalde.

De volgende gang werd opgediend. Ik zat daar met nog meer stress en afleiding dan daarvoor. Ik zag allerlei nachtmerriescenario’s voor me: mijn vriendin op een verlaten station, midden in de nacht, in de stromende regen, alleen en in paniek. Of haar ex die me keihard uitlachte aan de telefoon. Moest ik dan echt haar ex gaan bellen, de persoon die me waarschijnlijk wel kon schieten? Of het risico lopen dat dit angstaanjagende scenario werkelijkheid zou worden?

Dit hele gedoe deed me denken aan gesprekken die ik vaak met coachklanten heb over daten. Als we samen terugkijken naar waarom een date in de soep liep, komen we regelmatig tot dezelfde conclusie: ze waren er niet echt bij met hun aandacht. Ze zaten te veel in hun hoofd, te analyseren en te piekeren. “Ben ik wel leuk genoeg? Wat denkt hij van me? Had ik dat moeten zeggen? Wat moet ik nu vragen?”. Al dat soort gedachten.

Als je constant in je hoofd zit te malen, kun je niet echt aanwezig zijn bij je date. Je maakt dan geen echte connectie. Precies zoals dat mij gebeurde tijdens dat rampzalige etentje. Een date (of een etentje) werkt alleen als je volledig in het moment bent, met al je aandacht erbij. Alleen dan kun je echt contact maken met de ander.

Uiteindelijk besloot ik toch maar om mijn dochter te vragen of ze de ex van mijn vriendin wilde bellen. Gelukkig reageerde hij sportief en kon ze het telefoonnummer krijgen van mijn vriendin. Nu kon ik afspreken hoe laat ik haar zou oppikken en van welk station. Daarna kon ik eindelijk weer met mijn aandacht bij het etentje zijn. Oh ja, en laten we niet vergeten: belangrijke telefoonnummers moet je óf opschrijven, óf uit je hoofd leren. Je weet het maar nooit…

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wil je ook leren helemaal in het hier en nu te zijn bij het daten? Wij hebben al veel singles geholpen om de stap te zetten naar  een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Boetes voor ghosting en reageerplicht op de app  

,

Het is weer verkiezingstijd, en zo kwam mij vorige week een interview met CDA-lijsttrekker Bontenbal ter ore. Hij vond dat er een “gezinsminister” moest komen: het gezin als hoeksteen van de samenleving moet weer op de agenda staan. Interviewster Willemijn Veenhoven reageerde gevat: “Meneer Bontenbal, 30-40% van de bevolking is tegenwoordig alleenstaand. En de voorspellingen zijn dat dat over 10 jaar wel 50% wordt. Kunnen we niet beter een Datingminister aanstellen?”

En laat ik dat nou een goed idee vinden! Voor het eerst in mijn coachingsloopbaan overwoog ik een carrière-switch. Ik begon meteen te brainstormen over de eerste maatregelen. De uitkomsten daarvan wil ik jullie natuurlijk niet onthouden.

Invoering van datingverlof

Daten kost ontzettend veel tijd tegenwoordig. Alleen al de eindeloze app-gesprekken voordat je eenmaal op een date kan gaan, kosten bakken vol tijd. En dan heb ik het nog niet over die eindeloze aantallen cafébezoekjes, wandelingen en etentjes. Ik denk dat drie weken datingverlof per jaar zeker op zijn plaats is.

Reageerplicht op de app binnen 3 dagen

Hoe lang moet je wachten op een appje? Hoe snel moet je reageren? Wat is normaal? Het zijn vragen die de datende single constant bezighouden en voor veel onrust zorgen. De reageerplicht schrijft voor dat je als datende single maximaal 3 dagen de tijd hebt om op een app van je date te reageren. Zo weten singles die voortdurend hun telefoon checken dat ze maximaal 3 dagen in spanning hoeven te zitten. En hebben de minder appgrage – of bindingsangstige –singles even de tijd om tot zichzelf te komen voordat ze weer een app moeten sturen.

Een boete voor ghosten

Als vervolg op bovenstaande maatregel, krijg je een boete als je ineens zonder opgaaf van reden helemaal niet meer reageert. Geghost worden is tegenwoordig immers het meest verafschuwde onderdeel voor de meeste singles die online daten. Het is onbeleefd en slecht voor het zelfvertrouwen van de “geghoste”. Een flinke boete moet dit nare gedrag indammen.  

Geen single-onvriendelijke uitspraken

Single-onvriendelijke clichévragen en -zinnen worden afgeschaft. Vragen en opmerkingen als:“Je bent zo’n leuke man/vrouw, hoe komt het dat jij nog steeds alleen bent?” en “Je bent zeker te kritisch” mogen vanaf 2025 niet meer.

Gratis singlecoaching voor iedereen

Last but not least: Het is heel belangrijk dat alle singles die weer een relatie willen, ook weten hoe zij hun pad naar de liefde zo aangenaam mogelijk kunnen maken. En dat zij natuurlijk ook succesvol zijn in het vinden van de liefde. Dus iedereen die dat wil, krijgt gratis (door de overheid betaalde) singlecoaching.

De bekostiging van bovenstaande maatregelen lijkt me geen enkel probleem. Uit onderzoek blijkt keer op keer dat ongewenst single zijn, eenzaamheid en slechte relaties slecht zijn voor de fysieke gezondheid. En dan hebben we het nog niet eens over de verminderde mentale gezondheid die al die teleurstellende dates en weer afgekapte relaties met zich meebrengen.

Dus de uitgaven in de gezondheidzorg zullen zeker slinken. Daarnaast gaat een deel van de nieuw ontstane gelukkige koppels weer samenwonen. Dus de financiering kan ook zeker uit de huisvestingsportefeuille komen.

Ik ga mijn ideeën nog verder uitwerken. Heb jij nog goede suggesties? Ik hoor ze heel graag, dus reageer vooral!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook (voorlopig helaas nog betaalde) singlecoaching? Wij hebben al veel singles geholpen om in een fijne duurzame relatie terecht te komen, waarin ze helemaal zichzelf kunnen zijn. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Alles samendoen of veel ruimte voor jezelf? 

,

Ik klamp me stevig vast aan de rand van de rieten mand die aan een gigantische luchtballon bungelt. 400 meter lager trekt het betoverende landschap van Cappadocië (Turkije) langzaam onder me door, terwijl de zon traag achter de horizon tevoorschijn komt.

De mand van de luchtballon doet denken aan een voetbaltribune. Mijn vriendin en ik bevinden ons in ons eigen vak van de rieten mand. Het vak naast ons behoort toe aan de Russen, terwijl aan de andere kant de Colombianen staan. In het Russische gedeelte staan een dertigjarige blonde vrouw uit Sint-Petersburg en haar stoere vriend uit Moskou. We besluiten maar niet over de oorlog verderop te beginnen, want stel je voor, op die hoogte, in zo’n mandje…

Op een gegeven moment vraag ik het Russische stel wat hun plannen zijn na de ballonvaart. De jonge vrouw straalt van enthousiasme wanneer ze vertelt dat ze van plan is om paard te rijden door de prachtige rotsachtige valleien. Vol passie legt ze uit hoe je een mooie band met zo’n paard kunt opbouwen. Haar vriend kijkt stoïcijns toe. Ik vraag hem hoe hij het paardrijden ervaart. Maar hij heeft helemaal geen zin om mee te gaan, zegt hij. Hij blijft liever met een boekje aan het zwembad. En dat al voor de tweede dag, terwijl ze maar vier dagen vakantie hebben. Zij vindt het helemaal prima.

Ik ben verbaasd… Vier dagen samen op vakantie en dan twee dagen alleen iets ondernemen? Lonneke en ik doen alles samen, we wijken geen moment van elkaars zijde tijdens de vakantie. Nou ja, behalve als we naar de wc moeten dan… We vinden altijd wel iets dat we allebei leuk vinden of we sluiten een goed compromis (Bijvoorbeeld over wie het eerst naar de wc mag).

Maar wat is goed, normaal of gebruikelijk? En hoe zit dat als het gaat om de date-fase of in een beginnende relatie? Moet je elkaar zoveel mogelijk zien? Moet je alles zoveel mogelijk samen doen? Of elkaar juist veel ruimte geven?

Dit dilemma komen we vaak tegen tijdens coachingssessies. Wat is normaal? Wat hoort? Of wat is goed? Gelukkig zijn hier geen “normen” voor. Wat belangrijk is, is dat je dit goed met elkaar bespreekt en afstemt. Wat is jouw behoefte? Waar voelen jullie je allebei goed bij?

Als jij het nodig hebt om tijdens jullie vierdaagse vakantie lekker twee dagen iets voor jezelf te doen waarbij je helemaal uit je dak gaat en je partner vindt dat prima, dan is daar niks mis mee. Of als jullie vijf maanden aan het daten zijn en één avondje in de week samen meer dan genoeg vinden: lekker doen zo zou ik zeggen!

Wat écht belangrijk is, is dat je een sterke verbinding met elkaar opbouwt, een band smeedt met elkaar en niet alleen met het paard op de manege. De stoere Russische man in het stel bleek een drukke ondernemer te zijn die graag in zijn eentje tot rust komt. Zij waren beide helemaal happy met hun invulling van de vakantie. En ik en Lonneke ook door 24/7 lekker bij elkaar te plakken. Kortom: er is geen goed of fout, maar stem wel goed af wat bij jullie past.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Wil jij ook goede handvatten om een duurzame liefdevolle relatie op te bouwen? Wij hebben al veel singles geholpen om in een fijne duurzame relatie terecht te komen, waarin ze zichzelf kunnen zijn en kunnen bespreken wat ze wel en niet prettig vinden. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

Seks op je derde date… is dat normaal? 

,

“Ik kom nooit verder dan een paar dates, daarna verbreek ik altijd het contact ”, vertelt Marjolein, een nieuwe klant van me.  Na wat doorvragen krijg ik algauw de reden te horen: “Die mannen vinden me dan al helemaal leuk en willen seks met me, maar ik voel nog niets! Dan stop ik er na zo’n drie dates maar mee, want ik wil ze ook niet langer laten wachten.”

Marjolein vertelt me later dat ze vaak wel zoent met de betreffende man, ook als ze er zelf nog geen zin in heeft. Omdat het toch “zo hoort”. Het ligt immers aan haar, vindt ze: zij is gewoon langzaam en voelt niet zo snel wat. Maar seks hebben tegen haar zin gaat haar echt te ver, dus kapt ze haar dates na zo’n drie keer maar af.

 Zoals Marjolein zijn er helaas velen. Zij denken dat ze snel moeten zoenen of seks hebben met hun date, omdat dat nu eenmaal verwacht wordt. En ze kunnen hun date toch niet zolang laten wachten?

Ik word er altijd een beetje boos over als ik dit hoor. Wie bedenkt die normen van “wat hoort” op een date? Seks is iets intiems waar je samen aan toe moet zijn en je beiden van hoort te genieten. Hoe kan het dat na al die openheid die er tegenwoordig is over seks, er nog zo over gedacht wordt? 

Nu zijn er over het algemeen veel meer overeenkomsten tussen mannen en vrouwen als het om daten gaat dan vaak beweerd wordt, maar als het over seks gaat zijn er toch echt wel een paar belangrijke verschillen.

Zo blijkt uit onderzoek dat mannen gemiddeld genomen een grotere seksdrive hebben dan vrouwen. Maar misschien nog belangrijker: mannen weten vaak veel sneller dan vrouwen of ze hun date (seksueel) aantrekkelijk vinden. Vrouwen hebben gemiddeld vijf dates (!) nodig om aantrekkingskracht te gaan voelen en dus te kunnen bepalen of ze de ander echt aantrekkelijk vinden.

En dat heeft wel belangrijke implicaties. Want vijf dates is een gemiddelde. Er zijn dus veel vrouwen die het sneller voelen, maar evenveel vrouwen die nog meer tijd nodig hebben. Dit betekent dat Marjolein helemaal niet langzaam is, en het heel normaal is dat ze op de derde date nog niet voelt dat ze seks wil met de ander. Dat zegt niets over het vervolg: met een beetje geduld kan er iets heel moois ontstaan. 

Dus hierbij wat adviezen, speciaal voor de mensen die vinden dat ze op seksueel vlak iets “moeten”:

  • Mensen die gaan voor een relatie, zijn geïnteresseerd in de persoon en niet alleen in de seks. Als iemand meteen afhaakt als er niet gelijk seks is, is dat omdat het iemand alleen om de seks gaat.
  • ·Maar… laat wel zien dat je de ander leuk vindt en communiceer wel over je verwachtingen! Want als je helemaal geen seksuele interesse toont, zal de ander het al snel als een afwijzing ervaren. Je wilt immers een liefdesrelatie, geen vriendschap. Dus geef aan dat je het leuk hebt met de ander en het graag een kans geeft, maar gewoon wat meer tijd nodig hebt en de ander eerst beter wilt leren kennen.
  • Waardeer de pogingen van de ander om seksuele toenadering te zoeken (die ander neemt een risico en stelt zich in die zin ook kwetsbaar op), maar geef het duidelijk en vriendelijk aan als je er nog niet aan toe bent. Als daar geen respect voor is, weet je meteen wat voor vlees je in de kuip hebt en kun je het contact alsnog afkappen.
  • Iemand binden met seks werkt niet.
  • Zorg dat je het “geven en nemen” tijdens het daten redelijk verdeelt. Uit onderzoek blijkt dat als mannen steeds alle kosten voor de dates voor hun rekening nemen, zij vaker verwachten dat hier iets voor terug zal komen in de vorm van een seksuele of intieme relatie. 

Het allerbelangrijkste: laat je behoeftes, wensen en grenzen, én die van de ander, de leidraad zijn van wat je wel en niet doet in bed. Zo kan er fijne seks en een mooie relatie ontstaan.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Vind jij het ook lastig om je wensen en grenzen te bespreken bij het daten en in een beginnende relatie? Wij hebben al veel singles geholpen om in een fijne duurzame relatie terecht te komen, waarin ze zichzelf kunnen zijn en kunnen bespreken wat ze wel en niet prettig vinden. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.