Via mijn coachees hoor ik regelmatig over allerlei versiertrucs die ze gelezen hebben op het internet. “Heb je dit of dat al gelezen Hans?” Vooral mannen verdiepen zich hierin. Er zijn zelfs communities van mannen die het versieren van een vrouw tot “wetenschap” of misschien wel kunst verheven hebben.

Het gaat bij die versiertrucs met name om “beïnvloeding”, zoals die auteurs van die artikelen dat dan zo mooi zeggen. Bepaalde woorden die je in je appjes veelvuldig moet gebruiken als je een man wilt versieren, zoals “wil je me daarmee helpen” of “wat ben je daar goed in”. Of als man tijdens het hoogtepunt van het gesprek nauwelijks afscheid nemen en weglopen om met anderen te gaan praten. Om haar onzeker te maken… Ze gaat dan achter jou aan in plaats van jij achter haar, is de achterliggende motivatie.

Het boek “Het spel” van Neil Straus gaat over die “Pick up artist” (PUA) community in de Verenigde Staten. Het is heel bijzonder om te lezen hoe sommige mannen hun leven wijden aan het steeds maar verbeteren van hun versierkunsten. En wat voor trucs ze allemaal wel niet inzetten om de meest aantrekkelijke vrouwen te versieren.

Ik geloof zeker dat het werkt, als je het goed toepast. Maar bij dit soort dingen denk ik meer aan manipulatie dan aan beïnvloeding. En sommige trucs gaan zelfs richting kleineren van de ander. Dan vind ik het echt walgelijk worden. Bovendien, ga je dit de rest van het daten en de relatie met die persoon volhouden? Of wordt je op een bepaald moment jezelf en val je alsnog door de mand?

Toen ik lang geleden ging daten, bakte ik er niks van. Ik kwam nooit verder dan een eerste of – met veel mazzel – een tweede date. Ik moest toen nog veel leren over hoe met vrouwen om te gaan. In die tijd kon ik heel goed wat hulp gebruiken. En dus ging ik op zoek.

Toevallig kwam ik het boekje “Hoe versier ik het” van Jeffrey Wijnberg en Jaap Hollander tegen. Ook vol met “versiertrucs”. In dit geval: principes om op een oprechte manier contact te leggen met anderen. “Spreek iemand aan door een opmerking te maken over de omgeving of door een oprecht compliment te geven” was een voorbeeld dat zij gaven. Ze vertelden over de manier om goed door te vragen. Of over hoe je oprechte aandacht aan de ander geeft. Dit was eigenlijk een manier om een boost te geven aan je normale sociale vaardigheden.

Toen ik dat allemaal ging oefenen heeft het mijn “versier-“ en vooral contactuele vaardigheden een flinke zet in de goede richting gegeven. En ik kon ook gewoon lekker mezelf blijven toen mijn dates in een eerste relatie resulteerden.

Want wat voor relatie krijg je als hem of haar via manipulatie gestrikt hebt? De meeste PUA’s gaat het dan ook niet om een relatie maar vooral om “het spel” (en seks natuurlijk ;-)). Wil je wél een echte relatie? Gebruik dan de ultieme versiertruc: wees lekker jezelf en gebruik vooral de “normale” goede sociale vaardigheden!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Als singlecoach ontkom je er niet aan: tips geven over hoe je het beste kan daten hoort erbij. Maar het brengt meteen een gevaar met zich mee. Want hoe kun je nog jezelf zijn als je probeert “zo goed mogelijk” te daten?

Veel singles willen graag richtlijnen. Zomaar een greep uit de vragen die ik krijg:

  • “Mag ik zeggen dat ik het nog niet over eerdere relaties wil hebben?”
  • “Hoe lang moet ik wachten tot ik iets laat horen na een date?”
  • “Wanneer kan ik aansnijden dat ik een ziekte heb?”
  • “Mag ik zeggen dat ik een vaste relatie wil, of komt dat te “needy” over”?

En natuurlijk geven Hans en ik in onze coachingsessies en onze trainingen over succesvol daten ook antwoorden op dit soort vragen. Maar belangrijker is: er is geen vastomlijnde manier van daten. En zeker geen handboek over wat je wel en niet mag zeggen.

Er staat maar gewoon een ander mens tegenover je, die ook allerlei twijfels, verwachtingen en onzekerheden heeft. En die kun je onmogelijk inschatten. Laat staan dat je rekening kan houden met alle gevoeligheden als je daar niet samen over praat. Dus waarom niet gewoon hetzelfde doen als je bij andere mensen doet? Jezelf zijn en zeggen wat er in je omgaat?

Helaas zijn we geneigd ons tijdens het daten ineens alles behalve “normaal” te gedragen. We worden ineens veel stijver, afstandelijker, pleasender, onzekerder, perfectionistischer, etc. dan in andere ontmoetingen.

Dit is precies de reden waarom ik vroeger online daten maar niets vond. Zodra ik op een date ging met een wildvreemde, veranderde ik in een verbeterde versie van mezelf, de Meinou 2.0 zeg maar. Ik deed de hele date mijn best om zo interessant, grappig, positief, spannend en inlevend mogelijk te zijn.

En natuurlijk paste in dit beeld wat ik van mezelf neerzette dat ik enorm gelukkig was met mijn single-status en dat de ander slechts een toevoeging was op mijn ontzettend succesvolle leven. Vond ik iets niet leuk, dan zei ik daar in die eerste dates zo weinig mogelijk van: ik was immers de moeilijkste niet!

Dit leidde natuurlijk niet tot de juiste match. Naast dat ik bijna zelf iedereen afwees die niet aan míjn perfecte plaatje voldeed, hield ik met mijn gedrag de mannen over die in dit perfecte plaatje wat ik van mijzelf schetste geloofden. En tja die zaten niet te wachten op de echte Meinou. De Meinou die ook wel eens chagrijnig en onredelijk was, die eigenlijk best gevoelig was, die behoorlijk onzeker was geworden na haar vorige relatie en graag een vaste relatie wilde. En die als klap op de vuurpijl, ook nog eens dingen van hén verwachtte. Relaties die met Meinou 2.0 waren gestart, gingen dan ook altijd na een tijdje weer over zodra het serieuzer werd en ik wat meer van mezelf liet zien.

Het is niet voor niets dat ik mijn partners altijd “in real life” ontmoette. Via via, via mijn hobby, via activiteiten die ik ondernam. Daar was ik immers gewoon mezelf, liet ik zien wat er in me speelde en liet ik ook mijn mindere kanten zien.

Mijn date-advies nummer 1 is dan ook dat als je toch via het internet iemand ontmoet en op date gaat, je het beste het “normale leven” zoveel mogelijk kunt simuleren. Wees jezelf, gedraag je alsof je een gewone vriend of vriendin tegenover je hebt.

Natuurlijk is het leuk om je leuk aan te kleden en ook een beetje spanning en mysterie te creëren. Maar ga je vooral niet anders voordoen dan dat je bent. Je wilt immers iemand die jou leuk vindt zoals je bent, en niet de verbeterde versie van jezelf. Hoe eerder je begint met jezelf zijn, hoe beter. Dan kan het zomaar zijn dat je een leuk iemand treft die ook zichzelf is, en jou graag wil zoals je bent!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Het was een koude donkere ochtend en hij was mijn eerste coachklant van die dag. Ik had veel zin om samen lekker aan de slag te gaan. Toen ik de diepte in wilde gaan om aan zijn bindingsangst te gaan werken, was zijn eerste opmerking: “Ik heb al vier boeken gelezen over bindingsangst en verlatingsangst, dus ik weet alles al”. Ik voelde irritatie opkomen en dacht gelijk: “Hoe kan het dan dat je al 3 keer benauwd en vol twijfels een leuke vrouw aan de kant gezet hebt?” Maar soms is het beter om als coach niet gelijk al je emoties en gedachten eruit te gooien.

Een paar seconden later bedacht ik me ook nog eens dat ik een tijd geleden zelf niet veel beter was. “Als ik het gelezen heb, dan weet ik het en dan moet ik het ook wel kunnen” was toen mijn overtuiging. Hoezo zelfoverschatting!

Toen lang geleden mijn ambities om coach te worden boven kwamen drijven, kwam ik erachter dat het heel belangrijk is om goed te voelen wat het gedrag van de ander met jou doet. En ook je gevoel als coach goed te kunnen uiten en onder woorden te kunnen brengen. Overigens ook heel fijn en goed als je dat in een relatie kunt.

Ik zat, zoals zoveel mannen (en ook vrouwen) lekker in mijn hoofd. Goed voelen was iets dat voor mijn in een andere dimensie thuishoorde. Maar toe ik ontdekte dat ik dit als toekomstig coach toch echt nodig had, ben ik daar toch eens over gaan lezen. Twee boeken vond ik wel genoeg. “Hoe moeilijk kan het zijn om te voelen en dat te uiten?” dacht ik toen.

Enige tijd later, op de opleiding, moest ik een presentatie houden over waar ik moeite mee had en vast liep. Een paar van mij studiegenoten hadden al vanuit hun gevoel en kwetsbaarheid over hun problemen en uitdagingen verteld. Toen was ik aan de beurt. Ik vertelde… een prachtig analytisch verhaal over mijn traject hoe ik had geleerd om emoties te uiten.

Na mijn “prachtige analyse” keken al mijn studiegenoten mij geïrriteerd aan. Vervolgens kreeg ik flink de wind van voren. Ik snapte er helemaal niks van en raakte compleet in verwarring. Vreselijk was dat. En het ging net zolang door totdat eindelijk het kwartje viel…. Ik zat helemaal in mijn hoofd en kon alleen maar vertellen over gevoel, maar me niet vanuit mijn gevoel uiten. Pas op dat moment kon ik vol (authentieke) schaamte vanuit mijn gevoel toegeven dat ik er nog helemaal niets van kon.

Sindsdien snap ik heel goed het verschil tussen iets lezen en weten enerzijds en het ook daadwerkelijk succesvol in de praktijk brengen anderzijds. Weet jij ook alles al, maar wil je ook leren en ervaren hoe je dat wat je weet in de praktijk toepast? Bijvoorbeeld hoe je je emoties goed kunt uiten of om kunt gaan met bindingsangst en verlatingsangst in de praktijk? Kom dan eens gezellig met ons kennismaken.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

“Ik wil geen man met een rugzakje”, hoorde ik laatst een coachklant zeggen. Heel begrijpelijk, maar toch was mijn eerste reactie: “keep on dreaming”. Het aantal mensen die ongeschonden uit hun jeugd en pubertijd komen is al niet zo groot (denk aan onveilige thuissituaties, pesten, ziekte, overlijden van een familielid, etc.). Laat staan dat er veel mensen zijn die na hun dertigste levensjaar nog nooit een vervelende gebeurtenis hebben meegemaakt in een liefdesrelatie. Iedereen heeft wel een trauma, hoe klein dan ook. En over het algemeen worden al pijnlijke gebeurtenissen uit het verleden heerlijk geprojecteerd op… jawel, de (nieuwe) partner!

Hoe onze jeugd van invloed is op het ontstaan van bindingsangst en verlatingsangst hebben we al in meerdere artikelen uitgebreid beschreven (zie bijvoorbeeld Bindingsangst wat is het?). Maar daarnaast zie ik bij mijn coachklanten steeds weer nieuwe manieren waarop rugzakjes zelfs in die eerste datefase de potentiële relatie al meteen om zeep helpen.

Reageert iemand niet snel genoeg op de app? Dan word ik boos, want die ander heeft niet genoeg aandacht voor mij (Lees: “Mijn vader had vroeger niet genoeg aandacht voor mij”). Komt iemand anders te snel dichtbij? Dan zie ik ineens veel negatieve dingen bij de ander en kap ik het af (Lees: “ik kreeg vroeger altijd kritiek en moest perfect zijn om liefde te krijgen. Nu wil ikzelf dat iedereen perfect is en is dus nooit iemand goed genoeg”). Zijn de eerste twee dates leuk geweest? Dan ga ik mijn hoofd de bruiloft vast plannen en zorg ik dat ik alles doe om de ander niet meer kwijt te raken. Zelfs als die ander eigenlijk helemaal niet zo leuk is. (Lees: “mijn broer is vroeg overleden en daardoor heb ik verlatingsangst ontwikkeld. Ik doe alles om de liefde niet opnieuw te verliezen”). Etcetera, etcetera..

En niet alleen mijn coachklanten gedragen zich zo op de zoektocht naar de liefde, ook ikzelf was daar een ster in. Hoewel ik mijn rugzakje nog als relatief mild beschouw, had ik door mijn jeugd wel geleerd om me perfect aan te passen aan wat de ander wilde zien. En zo gedroeg ik me dus ook bij mijn dates. Wil jij grappig? Dan ben ik grappig. Wil jij serieuze diepe gesprekken? Dan voer ik diepe gesprekken. Wil jij nog even los, dan houd ik het lekker los.

Alles om maar goed genoeg te zijn in de ogen van de ander, maar ondertussen raakte ik mezelf al tijdens die eerste dates helemaal kwijt. En als de relatie dan standhield en ik me veilig genoeg voelde om mijn eigen behoeftes en gevoelens te laten zien, ging het uiteraard alsnog mis (daar was de ander immers niet voor gegaan!).

Natuurlijk ben ik met mezelf aan de slag gegaan. En heb ik nu een fijne relatie. Maar kan ik zeggen dat al mijn kleine en grote trauma’s nooit meer een rol spelen in mijn relatie? Helaas niet. Als mijn partner en ik een conflict hebben betrap ik mezelf er nog regelmatig op dat ik weer aan het projecteren ben. En kom ik er te laat achter dat het niet het “verschrikkelijke gedrag van mijn partner”, maar mijn rugzakje er de oorzaak van was van dat onze milde woordenwisseling uitliep op een ruzie.

Het grote winstpunt zit erin dat ik het eerder doorheb, en mijn partner ook. Dat we naar onszelf durven te kijken en ons gedrag daarmee kunnen corrigeren. Dat ik sorry kan zeggen, omdat ik zie dat het mijn eigen oude pijn was waardoor ik het groter maakte dan de situatie vereiste.

Wil jij ook een partner zonder rugzakje? Blijk lekker zoeken. En als je hem of haar vindt, check dan even of de rugzak niet gewoon nog onontdekt of vergeten in de kast staat. En dat hij bij een moeilijke fase in het leven alsnog onder het stof vandaan gehaald wordt en stevig op de rug wordt gebonden. Ik raad je aan om op zoek te gaan naar een partner die weet dat hij/zij een rugzak heeft. Naar iemand die de rugzak al regelmatig binnenstebuiten heeft gekeerd en precies weet wat erin zit. En als jij dat ook weet, past er misschien wel een 2-persoonstentje bij en kunnen jullie heerlijk samen op reis!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Een paar weken geleden reden Meinou en ik terug van onze singleweek “de 5 sleutels naar een nieuwe relatie” die we elk jaar geven. We waren onderweg van landgoed Préau in Frankrijk naar huis. We hadden een heerlijke week gehad met 12 singles die prachtige stappen in hun ontwikkeling hebben gemaakt. De zon scheen, en we zoefden met ons dak open heerlijk door de glooiende heuvels van Frankrijk.

De volgende conversatie vond plaats:

Meinou: “Wat een donkere wolken daar in de verte”.
Ik: “Er komen ook al van die slierten uit, tot de grond, vast stortbuien”.
Meinou: “Daar moeten we niet in terecht komen met ons open dakje”.
Ik: “Asjeblieft niet, dan verandert het interieur van onze auto in een badkuip… Maar volgens mij rijden we er links langs heen.”
Meinou: “Zullen we hier toch maar even van de snelweg af gaan om het dak dicht te kunnen doen?”
Ik: “Nee joh, het komt wel goed, zeker als we harder blijven rijden dan 80 km/per uur. Dan waait de regen over de auto heen. Dat ging tot nu toe altijd nog goed”.

Opeens begon het toch te regenen… harder en harder… een echte wolkbreuk. Iedereen voor ons begon te remmen en steeds zachter te rijden. Inhalen om toch weer boven de 80 km/per uur te gaan rijden was vragen om een close ontmoeting met de vangrails. De enige oplossing was om toch maar heel zachtjes te rijden en te proberen snel het dak dicht doen.

Terwijl we dat deden, leek het alsof iemand 10 douchekoppen boven ons opengedraaid had. Op het moment dat we eindelijk het dak dicht hadden gekregen, waren we compleet doorweekt. Hetzelfde gold voor het interieur van onze auto…. Gelukkig zijn we collega’s en geen stel, anders was dit het ideale moment geweest voor een flinke echtelijke ruzie.

Ik ben van nature heel optimistisch. En ik vind het vaak ook wel fijn om niets te hoeven veranderen. Maar soms krijg je dan toch een koude douche, en dit keer dus wel heel letterlijk. Dit deed me denken aan de tijd dat ik single was. Ik had ook toen vaak de neiging om te denken dat het vanzelf wel goed komt, ondanks de “donkere wolken” die steeds duidelijker werden. “Gewoon wachten tot je de juiste vrouw (of man) tegenkomt. Dan wordt je verliefd en dan weet je dat het goed zit.” Dat is wat ik regelmatig hoorde en ook heel naïef geloofde.

Maar ondertussen werd ik gewoon telkens verliefd op de verkeerde. Toen ik het eindelijk zat was, ging ik pas echt met mezelf aan het werk. Van het “gebaande pad” af, daar waar de meeste singles lekker blijven geloven in het romantische beeld van die ene ware en hopen dat het vanzelf goed komt.

Met mezelf aan de slag gegaan betekende “gaan doen”, in plaats van alleen maar wachten en hopen. Net als de 12 singles waarmee we in Frankrijk zaten. Je eigen beperkingen onder ogen durven zien en er mee aan de slag gaan. Niet meer telkens die koude douche van mislukte dates en relaties. Voor mij heeft dat toen geresulteerd in een fijne duurzame relatie. We hebben er alle vertrouwen in dat de singles die onze week in Preau volgden de komende tijd ook hele mooie stappen in die richting gaan maken.

Ik moet alleen nog leren dat ik ook letterlijke donkere wolken in de verte serieus moet nemen en op tijd van de snelweg af moet. Wat ga jij doen om jezelf de volgende koude douche te besparen?

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Eindelijk mogen we weer: terrasjes, uit eten en over niet al te lange tijd zelfs weer feestjes en festivals. Ik had dan ook verwacht dat mijn coachklanten juichend hun Tinder zouden opbergen en erop uit zouden gaan. Je kunt die leuke mannen en vrouwen immers nu weer gewoon live ontmoeten! Niets is echter minder waar. Wat blijkt? Bijna iedereen vindt het moeilijk om een aantrekkelijke vreemde aan te spreken!

Ik denk terug aan toen ik zelf single was. Als ik een goede dag had vond ik het leuk om met iemand te flirten. Het spannende spel van oogcontact, de eerste woorden die je deelde, het plagen, de gesprekken die volgden terwijl daaronder een soort spanning lag…. Niet zelden met een erg mooi resultaat. Als ik een slechte dag had was het echter anders. Ik kon niet bedenken wat ik moest zeggen. Ik was er bij voorbaat zeker van dat de ander niet op me zat te wachten en dacht aan al die concurrentie om me heen die vast veel leuker was. Of ik maakte me van tevoren alvast zorgen over wat er kon gebeuren als die ánder toch niet zo leuk was (dan zat ik eraan vast, en wat dan?).

Hoe mijn stemming ook was, wat er beslist níet in mij opkwam was dat ik moest wachten tot de man het initiatief nam. Als iemand mij leuk leek, dan ging ik ervoor en gooide ik mijn flirtvaardigheden in de strijd. En hoewel je zou verwachten dat dat in deze tijden alleen maar gewoner is geworden, lijkt het soms wel of we terug zijn gegaan naar de vorige eeuw. En dan heb ik het de komende alinea’s even specifiek over de hetero mannen en vrouwen onder ons. “Is het niet raar als vrouwen het initiatief nemen, lijken we dan niet te eager?” hoor ik steevast driekwart van mijn hetero vrouwelijke coachklanten zeggen. “Ik heb gelezen dat mannen het niet leuk vinden als wij beginnen met een praatje, dan kunnen ze niet jagen”.

Kom op dames, het is geen huwelijksaanzoek. Mannen zijn ook gewoon mensen die het leuk vinden als een aantrekkelijke onbekende een praatje met ze maakt! Ik geef al 10 jaar flirtworkshops, en steeds weer vraag ik mannen of zij het leuk vinden als een vrouw initiatief neemt tot een eerste contact. In al die jaren heb ik drie keer een single man meegemaakt die daar niet op zat te wachten. En naar mijn inschatting waren dat vooral mannen die zelf alles wilden bepalen.

Hetero mannen hebben vaak een andere reden om er niet aan te beginnen. “Vrouwen zitten er vaak niet op te wachten”, zo geven zij vaak als reden. “Ze zijn dan met hun vriendinnen op stap en ik wil ze niet lastigvallen”. Heren, dat is heel nobel natuurlijk, maar hoe weten jullie dat?

Zeker, soms hebben deze mannen gelijk. Vrouwen kunnen soms heel kritisch zijn en een enkeling is niet altijd even subtiel in haar afwijzing (Vrouwen, waardeer iets meer dat mannen hun hoofd op het hakblok leggen door op jullie af te komen. Dus wees vriendelijk, ook in je afwijzing!). Tegelijkertijd zijn vrouwen ook maar mensen, die het leuk vinden als een aantrekkelijke vreemde een praatje met ze maakt…

Onderliggend is iedereen natuurlijk bang voor afwijzing. En je kunt duizend redenen vinden om de ander níet aan te spreken, maar als je weet dat je het gewoon eng vindt ben je al op de helft. Want dan kun je de angsthaas in jezelf streng – of zacht – toespreken en vervolgens al je moed bij elkaar verzamelen en er toch voor gaan. Hoeveel meer kans heb je dan wel niet op een leuke ontmoeting. En misschien uiteindelijk op een leuke relatie!

En geldt dat niet voor alle acties waarbij je jezelf laat zien? Dat je een beetje moed moet tonen, omdat je dan enerzijds afgewezen kan worden, maar anderzijds dan ook een heel mooi resultaat kan behalen? Zelfs als ik deze blog de wereld in stuur kan ik afgewezen worden door een aantal lezers. Ongetwijfeld zijn er single mannen die vrouwen wél minder aantrekkelijker vinden als ze afwachten en die mannen wél storend vinden als ze hen zomaar aanspreken. Of het juist belachelijk vinden dat ik mensen zo in hokjes probeer te drukken. En toch hoop ik dat ik in ieder geval één iemand de moed kan geven om de volgende keer die leuke vreemde wel aan te spreken. Dan heb ik toch een mooi resultaat bereikt.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Mysterieus, een beetje afstandelijk en een waas van geheimzinnigheid. Dat was het type vrouw waar ik vroeger op viel. Een vrouw waar ik veel moeite voor moest doen en die maar heel langzaam ontdooide. Eentje waar je eigenlijk nauwelijks hoogte van kon krijgen. Uitdagend vond ik dat! Mijn vrienden riepen dan: “Heb je weer je zinnen gezet op een koelkast?”. En ik moet eerlijk bekennen dat ze daarin wel gelijk hadden. Eigenlijk waren het gewoon vrouwen met een flinke muur om zich heen. Die zichzelf niet echt durfden te laten zien. En ja, dan hoefde ik dat ook niet. Lekker veilig…

Na veel vallen en opstaan kwam ik erachter dat een relatie aangaan met de emotioneel wat afstandelijke vrouw niet echt succesvol was. Daar kun je je vast van alles bij voorstellen. Maar als dit type vrouw niet werkte, wat dan? Want bij dat type voelde ik wel de aantrekkingskracht. De warme, open vrouw vond ik daarentegen echt niet aantrekkelijk. Gewoon een beetje saai en soft. Dus wat moest ik doen?

Tegenwoordig vergelijk ik daten vaak met eten. De voor mij of jou verkeerde man of vrouw kun je vergelijken met een vette hamburger waar ze stiekem veel suiker in gedaan hebben. Lekker, verslavend zelfs, maar heel ongezond. Maar die goede man of vrouw, dat “vers gebakken broodje gezond met verse sla, komkommer en een scharreleitje” die recht voor je neus staat, die hoef je niet. Dat smaakt vreemd. Daar voel je je niet tot aangetrokken.

De volgende fase was dus dat ik geen enkele vrouw meer leuk vond. Type “koelkast” werkte niet meer en de open, kwetsbare vrouw kon ik ook niet waarderen. Wat nu? Het kwam zelfs in me op het daten maar op te geven…

Er zat op dat moment niets anders op om ook aan mezelf te gaan werken. Een open, kwetsbare vrouw zat ook niet te wachten op een mannelijke versie van “de koelkast” die ik zelf stiekem ook was bij het daten.

Toen ik mezelf open leerde stellen en mijn kwetsbaarheid wat meer durfde te laten zien aan vrouwen, ging ik het toch ook eens proberen om te daten met vrouwen die dat muurtje niet hadden. Als je alleen maar vette hamburgers gewend bent, moet je als het ware eerst een paar broodjes gezond eten voordat je de smaak gaat waarderen, zo redeneerde ik.

Die ervaring was heel anders. In het begin best een beetje vreemd, onwennig en saai soms. Want ik hoefde niet meer zo hard te werken om haar hart te veroveren. Maar na enige tijd wilde ik niet meer anders. Ik voelde eindelijk echte verbinding! Ik had de smaak te pakken van het “broodje gezond”!

Kom jij ook regelmatig in dates of relaties terecht met een type man of vrouw waarbij het niet werkt tussen jullie? Kijk dan eens wat jij moet ontwikkelen. Je date of partner is vaak een spiegel voor wie jij bent. Als hij bijvoorbeeld altijd over je grenzen heen gaat, kijk dan eens of jij die wel goed aan kunt geven? Als je altijd een vrouw treft met grote problemen, kijk dan eens of jij niet al te gemakkelijk alles overneemt en je heel comfortabel voelt in de rol van therapeut in plaats van die van partner.

En als je jezelf ontwikkelt hebt, probeer dan ook eens dat “broodje gezond”, die partner met voor jou “gezond gedrag”. Even wennen en doorzetten, maar dan zul ook jij na een tijdje merken dat dit veel fijner, liefdevoller en gezonder voor je is dan die verslavende vette hamburger.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Het is alweer een tijd terug (lang voor het online tijdperk) dat ik mijn ex ontmoette. Hij zat bij mij op theatersportles en in eerste instantie vond ik… er eigenlijk niets van. Hij was grappig, dat wel, maar kwam ook een beetje arrogant over. En echt warm vond ik hem niet. Pas maanden later sloeg de vonk over. Ik ontdekte steeds meer leuke kanten: hij was niet alleen grappig maar ook heel creatief, zijn arrogante uitstraling bleek onzekerheid en we konden enorm goede gesprekken voeren. Uiteindelijk waren we 7 jaar samen. Ook bij mijn huidige vriend gingen er trouwens twee maanden overheen voordat er iets gebeurde.

Hoe anders gaat het tegenwoordig bij veel van mijn coachklanten. De dates komen online tot stand. En we hebben haast. Veel haast. “Ik zoen zoveel mogelijk op de eerste date, anders wordt het niets meer.” zegt een van mijn klanten ferm. “Hij is enorm enthousiast, maar ik weet het na 3 dates nog stééds niet!” verzucht een ander. “Zij is er na 2 dates mee gestopt, ze vond me leuk maar voelde geen verliefdheid.” zegt een teleurgestelde derde.

Ik ben soms verbijsterd wat we in die korte periode allemaal van elkaar verwachtten. En vooral: van onszelf. Tuurlijk kun je een paar dingen wel in korte tijd vaststellen. “Is hij geen “enge creep”? Ziet zij er hetzelfde uit als op de foto? Kun je een fatsoenlijk gesprek met de ander voeren?” Maar de schijnbaar simpele vraag of je de ander fysiek aantrekkelijk vindt, blijkt al een stuk ingewikkelder te liggen. Waar mannen dat gemiddeld al snel kunnen bepalen (“binnen een paar nanoseconden”, wordt soms zelfs gezegd), blijkt uit een onderzoek dat vrouwen gemiddeld vijf dates nodig hebben. Dan pas kunnen ze echt voelen of ze de ander aantrekkelijk vinden! En dan heb ik het nog niet eens over allemaal ingewikkelder items als: is het leuk om langdurig met elkaar op te trekken, kan ik mezelf zijn bij de ander, et cetera.

Als we ervanuit gaan dat een gemiddelde date 2 uur duurt, dan verwachten we dus in die 120 minuten al te kunnen bepalen of een willekeurige ander een goede levenspartner voor ons is. En voor de “geduldigen” onder ons moet dat in 3-5 dates bepaald zijn (in totaal dus ongeveer 10u). Als we het dan nog niet weten, gaan we dat of onszelf verwijten (waarom weet ik dat nu nog niet??”) of er maar mee stoppen (“ik voel nog niet genoeg dus zal de ander het wel niet zijn voor me”). Hoe bizar! Eén ding weet ik zeker, met die tijdsbeperking was de vonk tussen mij mijn ex-partner nooit overgeslagen. En twijfel ik of ik ooit in mijn huidige fijne relatie terecht was gekomen!

Je begrijpt dat ik me in mijn coachsessies regelmatig richt op het bijstellen van de verwachtingen van mijn coachklanten. Hoe opgelucht kunnen mensen zijn als ze niet al op de tweede date hoeven te zoenen, of best mogen zeggen dat ze de ander eerst rustig willen leren kennen voordat ze toezeggingen doen over een toekomst samen.

Mijn simpele suggestie: voel wat goed is voor jou in plaats van aan verwachtingen te voldoen. En als dat even niet lukt: fantaseer over wat je zou doen als er nog geen online daten bestond, en je deze man of vrouw gewoon via een ouderwetse hobby zou ontmoeten. En ten slotte: laten we allemaal beetje onthaasten en ont-moeten om de nieuwe liefde te ontmoeten!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van al het dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Misschien herken jij de bovenstaande uitspraak ook wel? Dat is wat er vroeger bij ons altijd gezegd werd als er emoties geuit werden. Tenminste, als dat andere emoties waren dan blijheid of boosheid. En die liever ook niet teveel.

Je snapt dat ik mede hierdoor in mijn kindertijd nooit echt geleerd hebt goed contact te maken met mijn emoties. En al helemaal niet om deze te uiten. Toen ik ging daten brak me dat flink op. Mezelf laten zien, verbinding maken, een band opbouwen kostte vaak veel meer tijd dan ik kreeg van mijn date.

Pas toen ik serieus aan mezelf ging werken, besefte ik wat het me opleverde en kostte. Ik werd niet gemakkelijk gekwetst, maar een hechte band opbouwen met iemand duurde ook vrij lang. Bepaald niet handig als je een fijne relatie wilt. En evenmin toen mijn ambities om ooit coach te worden kwamen bovendrijven. Maar het ontbrak mij toen aan moed en de kennis over hoe het dan wel moest.

Op een dag, tijdens een training die ik volgde, ontstonden in mijn groep grote spanningen. Maar niemand die het ter sprake bracht, ook ik niet. Ik had er erg veel last van, sliep er slecht van, net als de meeste anderen in mijn groep. De volgende ochtend nam een jonge, fragiele vrouw in onze groep het woord. Ze sprak in al haar kwetsbaarheid uit hoe ze geraakt was door de hele situatie en zo niet verder wilde. Iedereen was er stil van.

Ik bewonderde haar om haar moed en de kracht die ze uitstraalde. Ze nodigde daarmee ieder van onze groep uit om achter zijn of haar vestingmuur vandaan te komen en het op te lossen. Dit voorval motiveerde mij zo dat ik in korte tijd een grote stap gemaakt heb in voelen en mezelf uiten. Dat heeft me zowel in mijn relatie, als in vriendschappen en werk heel veel opgeleverd.

Er komen heel regelmatig mensen in mijn coachingspraktijk waarin ik mijn “oude zelf” goed herken. Ze hebben moeite hun gevoel toe te laten. En als het doordringt, laten ze vooral niet te veel van hun gevoel zien. Daar zitten allerlei onbewuste overtuigingen als “zwak of een zeur zijn” onder. Of de angst om gekwetst te worden speelt hier een rol. Vaak komen ze dan niet verder dan twee tot vijf dates. “De klik is er niet” horen ze dan. Of “het was heel gezellig, maar ik voel nog geen vonk overslaan”. Kortom: er wordt geen gevoelsband opgebouwd waardoor ze steeds maar niet verder komen.

Meestal is het wel heel duidelijk waar het vandaan komt. Denk aan een vrouw die een egocentrische moeder had en haar gevoel moest afsluiten om zich staande te houden. Of een man die als kind jarenlang gepest werd en niemand meer durfde toe te laten. Of een heel gevoelige sensitieve man die de emoties van anderen haarfijn aanvoelt en zich vervolgens steeds verantwoordelijk voelt voor andermans rotgevoel. In al dat soort situaties kun je dat gevoel maar beter uitzetten. Maar ze vergeten het dan later weer aan te zetten als het weer kan. Net als ik destijds.

Als je dit herkent, neem dan net als ik, eens een voorbeeld aan mensen die wel hun gevoelens en emoties durven te uiten. Zie eens hoe krachtig dat kan zijn. En vooral wat het hen vervolgens oplevert. Kijk eens hoe je dan je overlevingsmechanisme stapje voor stapje onschadelijk kunt maken en kom langzaam achter dat muurtje van je vandaan. Dat communiceert een stuk fijner en helpt je enorm een fijne verbonden relatie te krijgen.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!

Ik weet het nog goed: het was kerst, ik was tweede helft 30 en mijn relatie was net uit. Dat was geen goede combinatie. De eerste kerstdag ging nog wel. Mijn ouders, mijn zus, haar vriend en kinderen en ik: het was ondanks mijn liefdesverdriet best gezellig. De tweede kerstdag was erger: mijn vrienden hadden allemaal al wat anders en ik wist niet wat ik die dag in vredesnaam moest doen.

Mijn ouders hadden het gelukkig door; zij zouden bij vrienden gaat eten en nodigden mij ook uit. Het schrikbeeld om met tweede kerstdag alleen met een doos tissues op de bank te zitten was zo groot, dat ik ja zei. En daar zaten we tweede kerstdag: mijn ouders, hun twee vrienden, hun dochters van 22 en 24, mét hun aanhang, en ik. Ik heb het begrip “oude vrijster” die avond nieuw leven ingeblazen. En ben nog nooit zo blij geweest dat de feestdagen weer voorbij waren.

Wat ik me achteraf afvraag, is wat ik destijds tegen mijn vrienden gezegd heb. Heb ik verteld dat ik enorm behoefte had aan hun gezelschap en hebben zij nee gezegd? Of heb ik me stoerder voorgedaan en gezegd dat ik de kerstdagen prima doorkwam? Ik vrees dat laatste. Ik denk dat ik het toentertijd best lastig vond om me kwetsbaar op te stellen en te vertellen dat ik ze nodig had. En laten we eerlijk zijn, maar weinigen vinden dat gemakkelijk. Hulp vragen, je kwetsbaar opstellen en vooral aangeven dat je je alleen voelt, lijkt wel een taboe.

Mijn coachklanten liepen hier dit jaar nog meer tegenaan dan anders. Waar je normaal nog wel bij andere stellen kon aansluiten, gooide de lockdown met het maximale aantal van 2 of 3 bezoekers roet in het eten. En waar je vroeger met wat singles samen een feestje kon bouwen, was dit nu onmogelijk. In plaats van dat iedereen elkaar ging bellen en zocht naar een oplossing waarin ze lekker knus met een ander op de bank gingen zitten, bleven velen alleen. Waarom? Omdat niemand wilde toegeven dat het moeilijk was om gezelschap te vinden.

Het voelt blijkbaar als leuren met jezelf, als je mensen moet vragen of zij al wat te doen hebben. En toegeven dat je alleen zit, voelt voor velen als falen. “Ik zit liever alleen films te kijken, dan dat ik moet toegeven dat ik zo’n sneue single ben die niets heeft”, zo verwoorde een coachklant het. Een andere klant had een oplossing gevonden met een Tinderdate, maar die zei op het laatste moment af. Waardoor ze zich verschrikkelijk alleen voelde. Maar haar vrienden met een relatie bellen durfde ze niet, die wilde ze niet “lastigvallen”.

De feestdagen zijn weer voorbij, dus dit hele probleem lijkt weer verleden tijd. Maar helaas zijn Corona en de lockdown dat nog niet. En kan dus ook de eenzaamheid nog de kop op steken. Laten we in 2021 dus vooral erkennen dat we ons af en toe alleen voelen. En dat we behoefte hebben aan gezelschap en verbinding. Daar is niets “sneus” aan, dat bewijst alleen maar dat je mens bent. En als jij daarom graag een relatie wilt en daar hulp bij wilt zoeken, is dat eveneens eerder een teken van kracht dan van zwakte. Ik wens iedereen een fijne relatie toe, waar openheid, kwetsbaarheid en steun geven én vragen de normaalste zaak van de wereld is. Niet alleen met een leuke geliefde, maar ook met vrienden en familie. Op een mooi 2021!

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!