Luister naar deze podcast waarin Meinou praat over Single life, daten en relaties en goede tips geeft voor valentijnsdag.
Mijn klanten komen regelmatig met de volgende wens bij me aankloppen: Ik zou zo graag weer eens lekker verliefd worden. Niet dat gedoe met sollicitatiegesprek-achtige dates, maar gewoon weer even die vlinders in je buik!
Ik snap dat maar al te goed, verliefdheid is een heerlijk gevoel. Toch kan ik niet iedereen daarmee helpen. Voor enkelen heb ik zelfs heel vervelend nieuws, namelijk: misschien is het beter die verliefdheidsfase maar over te slaan. En als je graag duurzame liefde wilt vinden, ga gewoon voor iemand die je leuk vindt en goed bij je past, zonder dat er overal vlinders rondfladderen.
We hebben het al vaker genoemd in onze blogs, maar de boodschap blijft moeilijk: wie wil er nu horen dat je die hele verliefdheid maar gewoon moet vergeten?
Voordat ik in ga op wie deze pechvogels zijn, eerst nog even de vraag: waarom wil iedereen zo nodig verliefd worden? Nog niet eens zo lang geleden speelde dat immers totaal niet mee in de partnerkeuze van mensen. Het antwoord is simpel: gewoon, omdat verliefdheid een heerlijke roes kan zijn. Het is net een drug. Sterker nog: in je hersenen gebeuren een aantal precies dezelfde dingen als wanneer je drugs gebruikt.
Om een paar voorbeelden te noemen: je hersenen maken veel meer dopamine aan. Dopamine zorgt voor een vernauwing van het denken, waarbij toekomst en verleden er minder toe doen. Je hart gaat letterlijk sneller kloppen. Er is veel meer activiteit in het hersengebied dat euforie teweegbrengt. En ook het gebied dat zorgt dat je iets waardevol vindt en jou in een bepaalde richting motiveert is erg actief. Tenslotte: je denkt voortdurend aan diegene. Een heerlijke drug dus. En die drug is pas na drie maanden tot twee jaar volledig uitgewerkt.
Het nadeel van verliefd worden is dat je maar weinig kan sturen op wie je verliefd wordt. Je bent op een bepaalde manier geprogrammeerd, onder andere door je ervaringen. En die programmering bepaalt ook op wat voor soort type je verliefd wordt.
Niets aan de hand als dat de goede types zijn, dompel je vooral helemaal onder in die heerlijke verliefdheidsroes! Maar stel nu dat jij altijd alleen maar verliefd wordt op de verkeerde partners. Bijvoorbeeld op partners die je niet respectvol behandelen, op notoire vreemdgangers, op narcisten, of op (emotioneel) niet beschikbare types. Ook dan gaat die roze bril voorkomen dat je hun fouten ziet. En als je roze bril eindelijk weer doorzichtig begin te kleuren, kom je erachter dat je je verbonden hebt met iemand die je vreselijk ongelukkig maakt.
Natuurlijk kun je je best doen om deze “foute programmering” weer ongedaan te maken. En daar kunnen wij mensen zeker een stap verder mee helpen. Maar veel singles wachten af, in de hoop dat ze uiteindelijk iemand ontmoeten waarop ze verliefd worden, en die wél goed voor ze is.
De bittere boodschap is dat ik sommige hele leuke mensen al jaren en jaren zie wachten op die ene vonk. Ze willen geen relatie meer aangaan met die “ongeschikte types”, maar voelen niets bij de potentiële partners die hen wel goed behandelen en een volwaardige relatie willen aangaan. Dus blijven ze alleen.
Laten we dan nog eens de drug-vergelijking gebruiken. Stel je bent verslaafd aan alcohol. Je hebt een ontwenningskuur gedaan en kunt weer helder denken. Maar je beseft je dat je een aantal activiteiten altijd ondernomen had onder invloed van alcohol. Ga je dan elke sociale gelegenheid vermijden omdat het toch niet leuk is zonder alcohol? Ga je dan nooit meer naar een feestje, een etentje, of andere gezellige activiteiten met vrienden? Of ga je leren te genieten van het feestje en het samenzijn met anderen, zonder de roes?
Zo is het ook met verliefdheid. Als je niet verliefd kan worden op een voor jou goede man of vrouw, dan kun je kiezen om dan maar nooit meer een relatie aan te gaan. Maar je kunt ook proberen te gaan genieten van het leuke samenzijn, de steun, het vertrouwen, de liefde en de fijne seks die er tussen jou en een ander is, zonder dat je verliefd bent geweest.
Wacht jij ook al (te) lang op de ware? En wil jij het pad naar de liefde gemakkelijker maken? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om een voor jou goede partner te selecteren, en te begeleiden bij het vinden van een fijne duurzame liefde. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.
Ik zat lekker onderuitgezakt op de bank met mijn coachklant Esra te bellen. Ze vertelde gefrustreerd over haar nieuwe date: “Carl is stoer, zorgzaam en we kunnen heel fijn praten. Maar gisteren begon ik toch te twijfelen of ik hiermee door moest gaan. Ik zat lekker relaxed op weg naar hem in de bus. Toen appte hij opeens: ‘Zal ik je gezellig van de bus komen halen?’.”
Esra vervolgde: “Is dat niet raar, dat hij dat doet? Ik schoot helemaal in de stress, want daar had ik echt geen zin in. En op onze tweede date kreeg ik al een prachtig duur cadeau van hem omdat ik jarig was geweest een week eerder. En tenslotte: hij pakte me op de schaatsbaan bij mijn arm! Toen kreeg ik nog wat extra koude rillingen, alsof hij mijn innerlijke ijsprinses wakker maakte. Dan is er toch iets mis en kan ik beter stoppen, lijkt me?!”
Toen ik dit zo hoorde van Esra, moest ik even glimlachen. Ik herkende dit helemaal van de tijd dat ik zelf aan het daten was. En heel soms, als ik wat langer intensief met mijn vriendin samen ben geweest, gebeurt het me ook nog wel eens. Dan zie ik opeens allemaal dingen die niet goed zijn aan haar, net als Esra bij haar date.
Dan valt me op dat het haar van mijn vriendin de hele dag raar zit als ze een muts op heeft gehad. En ze spoelt de vieze borden en vette pannen niet af voordat we samen afwassen, dat vind ik vies. Het zijn dus vooral dingen die totaal niet belangrijk zijn. En waarvan jij waarschijnlijk zou zeggen: “Ik begrijp echt niet dat je dat relevant vindt. Dat zegt toch niks over of jullie bij elkaar passen?”
Maar op het moment dat ik twijfelgedachten heb, vergeet ik voor het gemak weer even die 72 dingen die ik helemaal fantastisch aan haar vind. Bij mij is dat nog een klein restantje bindingsangst dat nog heel subtiel kan opspelen als we een langere periode intensief samen zijn geweest. Dan heb ik weer even een uurtje of wat “alleen-tijd” nodig om alle prikkels te verwerken en daarna is het weer helemaal ok.
Ook bij Esra is het bindingsangst, want dit overkomt haar bij elke geschikte leuke man. Bij haar is het een dieperliggende angst om een geschikte man emotioneel en fysiek dichterbij te laten. Want dat zorgt voor verlies van autonomie en vrijheid, of de kans op afwijzing.
Alleen… zij, en ook de meesten die last hebben van bindingsangst, voelen dat niet als angst. Stel je voor dat je bindingsangst een zware rugzak is. Je hebt de rugzak op je rug, zonder te beseffen hoeveel gewicht je met je meedraagt op de weg naar de liefde. Je voelt niet direct het gewicht van die rugzak, dus niet de angst. Maar na verloop van tijd begin je wel de last te ervaren in de vorm van pijn in je rug, vermoeidheid en zere voeten, zonder dat je doorhebt dat het aan de zware rugzak ligt.
Alsof de zware last die je met je meedraagt, geleidelijk aan zijn tol begint te eisen. Hierdoor wordt het steeds moeilijker om vrij en onbezorgd je weg te vervolgen. Vervolgens kijk je niet naar de zware rugzak op je rug, maar trek je de conclusie dat die specifieke weg naar de liefde jou niet past. Je besluit deze weg voor gezien te houden en een nieuwe weg in te slaan.
Maar wat als nu elke weg naar de liefde die je inslaat niet past…is het dan niet tijd om je bewust te worden van de rugzak op je rug? En een te kijken wat er allemaal in die rugzak zit?
Oftewel”: durf eens wat dieper te kijken als je bij verschillende dates en relaties telkens twijfel ervaart. Of als je benauwdheid, stress of druk op je borst voelt, weinig zin hebt om te daten of telkens weg wilt. Dat kunnen allemaal signalen zijn van bindingsangst. Neem ze serieus en ga er zo nodig mee aan de slag zodat je duurzaam de weg naar de liefde in kunt slaan!
Wil je bindingsangst of verlatingsangst echt structureel oplossen zodat je er ook bijna geen last meer van hebt? Daarvoor hebben we een hele goede praktijkmethode ontwikkeld. Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen met bindingsangst, verlatingsangst en vele andere zaken waar je tegenaan loopt in de liefde. Kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.
De liefde: het houdt iedereen bezig. Dus zijn er ook op tv voortdurend programma’s over het vinden van de liefde. Je zou denken dat ik als singlecoach overdag wel genoeg relatieverhalen voorbij zie komen. En vervolgens ’s avonds wel wat beters te doen heb dan achter de tv nog eens de zoektocht naar de liefde van vreemden te volgen. Maar niets is minder waar: ik smul van dit soort programma’s. Ik heb dus ook weer met veel plezier het programma “Winter vol liefde” gekeken.
Voor de singles die het niet gezien hebben (als je je echt een keer verveeld: doen, het is echt leerzaam!): één van de dames die in dit programma een aantal single mannen aangereikt kreeg, was Edith. De betreffende heren kwamen in haar hotel in Oostenrijk op bezoek en Edith mocht ontdekken of “de klik” er was.
Edith vertelde voor de camera vol enthousiasme over haar selectieproces. Wanneer de betreffende man iets goeds deed (voor haar koken, een geïnteresseerde vraag stellen, een complimentje maken) kreeg hij een “een vinkje”. Maar als hij iets deed wat wat haar niet beviel (hij voerde te oppervlakkige gesprekken, had een te groot ego, of was te rustig) voelde ze hem behoorlijk stevig aan de tand met daarbij de vraag of hij nog kon veranderen. En zo niet, dan was het “exit”.
Edith was een perfectioniste. Zo grondig als ze haar hotel schoonmaakte, ging ze ook te werk in haar selectieproces. Helaas werkt “perfectionistisch daten” vaak bijzonder slecht. En zoals je misschien al verwachtte op grond van dit verhaal: Edith bleef alleen over.
Helaas moet ik eerlijk toegeven dat ik ook mijn eigen ervaringen heb met perfectionistisch daten. De paar keer dat ik me gewaagd heb aan online daten, vond ik blijkbaar dat ik mijn psychologisch assessment-kwaliteiten ook hier nuttig kon inzetten. Al tijdens de eerste date had ik duidelijk wat de minpunten van de ander waren, en zelden kwam het verder dan een tweede date. Drie keer raden wie met lege handen overbleef…
Gelukkig dat ik nog regelmatig live nieuwe mensen ontmoette, waarbij het me lukte mijn perfectionistische bril even af te zetten. Anders was het met mijn liefdesleven droevig gesteld gebleven. En mocht jij ook een perfectionist zijn, dan kan ik je aanraden dat ook te doen. Want bij het daten heb je met mensen te maken. En mensen hebben naast hele mooie kwaliteiten nu eenmaal ook vervelende minpunten. Zoeken naar iemand die dat niet heeft, is kansloos.
Drie tips om je te helpen je perfectionisme even los te laten:
Bij mijn huidige man zag ik ze ook vrij snel: die best vervelende minpunten. Maar ik zag ook enorm veel moois, en ik ben blij dat ik dat voorop heb gesteld. En wat nog mooier is: mijn man heeft zich ook over al míjn minpunten heen kunnen zetten!
Lopen jouw dates ook moeizaam omdat je te perfectionistisch bent? Of vind jij het lastig om te bepalen wanneer je te kritisch bent en wanneer je daadwerkelijk beter afscheid kunt nemen? Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen met deze en nog veel meer lastige vragen. Kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek!
Dat gevoel had ik al lang niet meer gehad. Ik voelde me afgewezen. En daardoor ook gefrustreerd en een beetje verdrietig.
Ik deed mee aan een dansworkshop waar wat closer gedanst werd. De groep bestond voornamelijk uit dertigers en begin veertigers, met daarnaast mijn vriendin Lonneke en mezelf, beiden ruim boven de 50. We staken er duidelijk bovenuit qua leeftijd. Alsof we op een feestje waren beland waar iedereen het had over de beste babyvoeding en de leukste speeltuin, terwijl wij het juist wilde hebben over het meest hippe bejaardenhuis.
Tijdens de workshop kregen we opdrachten om verschillende oefeningen te doen met andere deelnemers, één op één of in kleine groepjes. Bij het kiezen van partners merkte ik dat de ogen van anderen vaak de mijne ontweken, waardoor ik regelmatig als een van de laatsten overbleef. Mijn “als laatste gekozen worden bij de gymles-trauma” kwam ook ineens boven. Lonneke had helaas dezelfde vervelende ervaring.
Ook bij het daten ervaren veel singles dit soort afwijzingen. In januari is het nieuwe “datingseizoen” weer gestart. Je ziet dan ook een flinke toename van activiteiten op datingapps en -sites. Misschien ben je zelf ook vol goede moed begonnen. En dan komt ook regelmatig… de afwijzing. “Ik voel geen klik”, krijg je dan frequent te horen.
Na die workshop was ik opgelucht dat ik mijn frustraties kon delen met Lonneke, die dezelfde vervelende afwijzingen had ervaren. Onze eerste reactie was: “Dit gaan we nooit meer doen.” Aan de andere kant: we hebben ook waardevolle ervaringen opgedaan en veel geleerd. Door “te vluchten” komen we niet verder.
Dit geldt ook voor het daten. Veel singles geven snel op na een paar afwijzingen. Je wilt jezelf immers beschermen tegen dat vervelende gevoel. Aan de andere kant ontzeg je jezelf dan de kans op een fijne partner.
Het is beter om te leren om te gaan met afwijzingen. Tijdens de workshop merkten we bijvoorbeeld dat, doordat we een stuk ouder en meer ervaren waren, we ook meer van deze ervaring in konden brengen bij de oefeningen. Dit werd gewaardeerd en zorgde voor meer acceptatie.
Ook bij het daten heb jij altijd iets moois te bieden; elke persoon heeft prachtige eigenschappen en kwaliteiten. Als jouw date dat niet ziet, mist diegene uiteindelijk iets moois. Bedenk dat je elkaar na één of enkele dates nog maar nauwelijks kent. Als iemand je favoriete film nog niet leuk vindt na slechts vijf minuten kijken, vind je dat ook niet raar. Als je dat in gedachten houdt, voelt een afwijzing minder zwaar. Neem het dus niet te persoonlijk.
Wees ook realistisch en temper je verwachtingen. Bij online daten leidt slechts 1 op de 3 tot 1 op de 5 eerste dates tot een tweede date. Zie het als een loterij. Vaak is er gewoon geen klik of passen jullie niet bij elkaar. Als je zelden of nooit tot een tweede date komt, is het misschien tijd voor professionele ondersteuning.
En, heel belangrijk, zorg goed voor jezelf. Het is essentieel om naast het daten ook voldoende leuke dingen te doen die je zelfvertrouwen vergroten, zoals leuke contacten met vrienden. Praat ook met vrienden over je afwijzingen; dat helpt om ze te relativeren.
Lonneke en ik ontdekten dat er soortgelijke dansworkshops zijn waar veel meer veertigers en vijftigers komen. Dat gaf de keer daarna al een veel fijnere ervaring. Ook dit kun je vertalen naar het daten: afspreken met mensen van je eigen leeftijdsgroep zorgt vaak voor een betere klik en dus minder afwijzingen.
Als laatste tip voor het daten (net als voor leren dansen): volhouden loont!
Wil jij ook in 2024 een stap zetten richting een vervullende relatie, zonder je motivatie te verliezen? Wil jij meer ontspannen daten, zonder al die negatieve gevoelens en al dat gedoe? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.
Ik heb mezelf vrij gegeven tussen kerst en oud en nieuw. Heerlijke dagen vol gezelligheid, luieren, eten, en vooral… niets doen. Ik hoef maar één werkklusje te doen: een blog schrijven voor de eerste week van het nieuwe jaar. “Peace of cake” dus.
Maar met één ding heb ik geen rekening gehouden: mijn onbewuste brein denkt daar heel anders over. In de eerste plaats heb ik het schrijven van de blog al minstens vijf dagen uitgesteld. “Geen zin, dat komt morgen wel”. En als ik mezelf eindelijk voor mijn laptop heb gesleept, gebeurt er niets. Waar ik normaal al snel lekker een stukje wegschrijf, heb ik nu nul ideeën.
Wanhopig wend ik mij tot mijn huisgenoten. “Misschien kun je iets over goede voornemens doen” oppert mijn man. Nee, dat doet iedereen al. “Of over ghosten, dat had een vriendin van mij laatst” zegt mijn stiefdochter hulpvaardig. Nee, dat heb ik vorig jaar al gedaan…
Gefrustreerd leg ik mijn laptop weer aan de kant. Ik heb geen zin, ik ga lekker een boek lezen. Om toch enigszins het gevoel te hebben “nuttig bezig te zijn”, lees ik het boek dat mij gaat helpen mijn voornemens voor 2024 waar te maken. “Nooit meer te druk”, heet het. Ik lees dat de druk die je jezelf oplegt voorkomt uit een te sterke gerichtheid op lange termijn doelen. Dat je je doelen te serieus neemt. Dat speelsheid ontbreekt.
En dan valt ineens het kwartje: ik leg mijzelf te veel druk op om mijn doel te bereiken. Ik móet de blog nu schrijven, omdat Hans en ik nu eenmaal bedacht hebben dat wij onze nieuwsbrieflezers elke week op iets inspirerends willen trakteren. Ik moet het doen omdat het belangrijk is voor de lange termijn, ook al heb ik even helemaal geen zin. Dus ervaar ik steeds grotere druk. Mijn speelsheid ontbreekt volledig.
Is dat niet precies hetzelfde als wat veel van mijn klanten ervaren bij het daten? Als ze een relatie willen, moeten ze wel online daten van zichzelf. Ook al hebben ze daar totaal geen zin in. En ook als ze net een teleurstellende date hebben gehad, móeten ze van zichzelf meteen door. Hup, die online datingmarkt weer op! Geen tijd te verliezen als ze volgend jaar rond deze tijd niet meer alleen willen zitten.
“Ik heb echt zó geen zin in dat gechat met vreemden. Maar ja, ik moet wel, anders krijg ik nooit een relatie” hoor ik dan. Of: “Die persoon op de datingapp lijkt me niet echt wat, maar ik moét het wel een kans geven. Anders gebeurt er nooit iets.” Het lange termijn doel zorgt dat ze voelen dat ze wel moeten doorzetten. Aan de andere kant hebben ze geen zin, voelen ze zelfs weerstand. Alle speelsheid ontbreekt.
Maar geldt hier niet precies hetzelfde? Natuurlijk, “de ware” klopt niet zomaar aan, niets doen heeft geen zin. Maar het hoeft niet alles of niets te zijn. Benader het speels.
Als jij geen zin hebt om te chatten, maar je wilt het toch een kans geven: chat dan over de dingen die je echt leuk vindt. En stop weer als je geen zin meer hebt. Ga je niet in bochten van aangepastheid wringen, omdat je denkt dat het nu eenmaal zo hoort om twee keer per dag te chatten, elke dag te vragen hoe de dag van de ander was, of juist diepgaande gesprekken over relaties te voeren. Benader het speels.
En als je geen zin hebt in weer een date: ga iets doen wat je sowieso leuk vindt of wilt doen. Je hoeft niet persé twee uur volledig opgedirkt in het café te zitten om te laten zien hoe grappig, geïnteresseerd, flexibel en ondernemend je bent. (In dat kader: Had ik al verteld van mijn vriendin die met een date naar de bouwmarkt ging? Ze moest toch die spullen voor haar nieuwe badkamer halen en vond het veel leuker met zijn tweeën. En hij vond klussen leuk. Ze hadden hartstikke veel lol samen).
En misschien hoef je niet altijd online te daten. Kun je gewoon even iemand in het echte leven aanspreken. Misschien kun je het speels benaderen, zonder meteen het einddoel voor ogen te hebben. Gewoon omdat het leuk is om met iemand een praatje te maken.
Ik denk dat dat “speels daten” zomaar een goed voornemen kan zijn voor alle singles in 2024!
Wil jij ook in 2024 een stap zetten richting een vervullende relatie, zonder jezelf te veel druk op te leggen? Wil jij meer ontspannen daten, zonder al die negatieve gevoelens en al dat gedoe? Kijk dan eens naar ons coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.
“Hans, wanneer ga je eindelijk die afspraak maken met de podoloog/voetspecialist?” krijg ik regelmatig te horen van mijn vriendin. Ze heeft gelijk: telkens als ik even iets te lang stilsta, begint mijn onderrug te protesteren. Met de juiste steunzolen zou dit waarschijnlijk eenvoudig op te lossen zijn, maar die heb ik nog niet…
Ik moet eerlijk toegeven, ik ben de ontkenningsfase al voorbij. Ik bevind me nu in de fase van het besef dat het nodig is, maar ik schaam me er nog voor. Daarom staat die afspraak met de podoloog nog steeds niet in mijn agenda.
In mijn hoofd heerst het vooroordeel dat steunzolen iets zijn voor een oude, half gehandicapte man die in zijn schommelstoel in slaap valt. Niet voor een vitale vijftiger die swingend de dansvloer onveilig maakt. Dus blijf ik hopen dat het vanzelf wel overgaat. Naar de podoloog gaan zou immers betekenen dat ik voor mezelf toegeef dat er iets mis is met me…
Wanneer ik dit aan anderen vertel, kijken ze me verbaast aan. “Wat een vreemd vooroordeel!” zeggen ze dan. Dat zul jij ook vast denken als je dit leest. Zeker als je zelf op steunzolen loopt vind je dit verhaal natuurlijk hilarisch en volkomen belachelijk.
Maar elke keer als ik, met mijn laptop op de bank, de zoektermen “podoloog in Amsterdam” wil typen in Google, voel ik schaamte en weerstand. Dan denk ik: “Maar op dit moment heb ik geen last van mijn rug, dus het valt wel mee.” Totdat ik ergens weer een tijdje stil sta te wachten…
Toch stelt mijn schaamte en weerstand om naar de podoloog te gaan eigenlijk niets voor als je het vergelijkt met naar de voedselbank moeten, naar de afkickkliniek gaan, naar de huisarts voor een SOA gaan of naar het UWV moeten voor een uitkering. Die schaamte komt voort uit sociale druk en stigma’s.
Net als hulp zoeken in de liefde. Ook daar komen vaak schaamte en andere negatieve emoties bij kijken.
Wat zijn dan die emoties die singles tegenhouden om hulp te zoeken als cupido zich niet van zijn beste kant laat zien?
Schaamte: “Ik moet het toch zelf kunnen.”
Sommige singles denken dat het een zwaktebod is als je hulp vraagt bij je liefdesleven. Elke volwassene moet toch goed in staat zijn een relatie aan te gaan, zo denken ze. Alsof elke volwassene wordt geboren met een handleiding voor succesvolle relaties.
Angst: “Ik vind het gewoon eng”
Veel singles vinden het spannend om deze stap te nemen. Begrijpelijk, want wie weet wat voor avonturen je te wachten staan. En misschien geef je voor jezelf wel toe dat je een probleem hebt waar je niet alleen uitkomt, dat is best confronterend.
Valse hoop: “Ik heb gewoon de juiste nog niet ontmoet, ik moet nog even geduld hebben.” Heel soms is dit inderdaad het geval en komt iemand na vele jaren alsnog de liefde van zijn leven tegen. Maar helaas heel vaak ook niet: je moet eerst zelf iets doorbreken om een ander resultaat te krijgen.
Berusting: “Voor mij is de liefde niet weggelegd, ik geloof niet dat het werkt.”
Sommige singles geloven niet dat er wat aan hun situatie te doen is. Zij denken dat de liefde ze overkomt en dat ze er zelf geen aandeel in hebben. Dat ze gewoon pech hebben, of dat hun probleem te moeilijk is om aan te pakken. Alsof Cupido hen expres ontwijkt.
Aan de andere kant is de liefde voor de meeste mensen het belangrijkste in hun leven. En ook het meest complex. Ga maar eens na: er zijn inmiddels al 3 miljoen singles in Nederland. Veel mensen hebben telkens korte of langdurige relaties die lijken op achtbanen. De helft van alle mensen die is gaan samenwonen gaat weer uit elkaar en ruim een derde van alle huwelijken strandt. Een goede relatie aangaan is dus wel degelijk een complexe vaardigheid en gaat bij veel mensen niet vanzelf!
Hoewel ik de drempels maar al te goed begrijp, is het dus enorm jammer als je je door schaamte of andere emoties laat weerhouden om iets goed voor jezelf te doen. En om zelf het goede voorbeeld te geven: ik ga nu de podoloog bellen voor een afspraak!
Wil jij ook over je drempel heenstappen? En een coach nemen als je wel een vervullende relatie nastreeft? Kijk eens bij ons coachingsprogramma en kom langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.
Door een vriendin werd ik gewezen op een grappig filmpje. Daarin werd aan expats in Nederland de volgende vraag gesteld: “Wat zou jij aanraden aan iemand die voor het eerst met een Nederlander op date gaat?” De (vooral vrouwelijke) deelnemers gaven de volgende antwoorden:
In onze training Succesvol Daten van afgelopen zaterdag sprak ik twee dames met een deels buitenlandse achtergrond. Zij bevestigden dit onmiddellijk: Nederlandse mannen geven weinig (romantische) complimenten en nemen weinig initiatief.
Als ik naar mijn eigen man kijk kan ik het niet ontkennen: bij onze eerste ontmoeting was ik meteen onder de indruk, maar romantisch… nee, dat was het niet. We ontmoette elkaar op Lowlands via een gemeenschappelijke vriend en het was vooral erg gezellig.
De eerste keer dat we elkaar daarna weer zagen was op een “vuurkorf-feestje” in mijn tuin, waar ik de hele club van Lowlands had uitgenodigd. Zijn cadeau was niet bepaald romantisch, het was een BBQ-tang met marshmallows eraan. Maar ik vond het wel erg grappig, wat bij mij toch het vuurtje aanwakkerde.
Ondanks dit innerlijke vuurtje en het romantische vuurtje in mijn vuurkorf, gebeurde er weinig die avond. En was ik degene die uiteindelijk het initiatief nam tot een eerste echte date. Helaas kan ik ook geen romantische verhalen vertellen over boottochtjes bij maanlicht. De date was gewoon een drankje op een terras.
Maar ik kan me wel herinneren dat de date erg sprankelend was en dat we erg gelachen hebben. Én geflirt, wat resulteerde in een zoen bij het fietsenrek. Wat misschien weer best romantisch is als je veertig bent…
Hoewel ik het wel prettig vind dat Nederlanders zo nuchter zijn en ik het ook toejuich dat in Nederland niet alleen mannen het initiatief hoeven te nemen, denk ik dat er toch meer aan de hand is.
Veel heteromannen die ik spreek zijn bang dat ze over grenzen gaan. En ze zijn bang voor afwijzing. Deels omdat afwijzing in de liefde nu eenmaal pijnlijk is. Deels omdat sommige Nederlandse vrouwen ook erg kritisch zijn over de manier waarop ze benaderd willen worden.
Andersom geven veel vrouwen aan dat ze geen initiatief durven te nemen omdat ze bang zijn dat ze de man dan afschrikken. Er gaat nog steeds de opvatting rond – gevoed door sommige media – dat “mannen moeten jagen”. Deze vrouwen zijn bang dat ze hun kansen vergooien als zij op die leuke man afstappen.
Ook het vele online daten als methode om je partner te ontmoeten is lekker praktisch, maar nodigt niet uit tot veel romantiek. Het daten lijkt soms meer verworden tot een zakelijke transactie dan tot een romantische en spannende ontmoeting die misschien leidt tot een nieuwe liefde.
Enkele uitspraken van mijn klanten:
Het klinkt meer als het doelgericht zoeken naar een baan, dan een romantische aangelegenheid.
Geen tijd dus voor romantische verleiding. Maar zou dit niet misschien ook een reden zijn dat er dus ook geen klik ontstaat? Hoe zou het zijn als een vreemde ineens meteen veel moeite voor je doet? Een roos meeneemt op de eerste date, je meteen een fantastisch compliment geeft als je aan komt lopen, je eens diep in de ogen kijkt … Ik pleit voor meer romantiek en initiatief in de liefde, ook in Nederland!
Wil jij dat je dates succesvoller verlopen? Of wil jij je andere belemmeringen overwinnen, waardoor je volgend jaar een fijne duurzame relatie hebt? Wij hebben al veel mensen succesvol leren daten. Met als resultaat een fijne relaxte relatie! Wil je meer weten over hoe we jou kunnen helpen met ons coachingsprogramma? Maak dan een gratis en vrijblijvende afspraak voor een kennismakingsgesprek!
“Hans, waar blijf je?!” Ik schrik me dood en voel dat ik helemaal wit wegtrek. De stem aan de andere kant van de telefoonlijn vertelt me dat ze op me zit te wachten in de trainingszaal. Samen met nog tien andere deelnemers aan de workshop die ik zou gaan geven. Ze worden ondertussen knap ongeduldig. En dat terwijl ik lekker warmpjes thuis op de bank achter mijn laptop zit en mailtjes beantwoordt.
Dit lijkt wel een nachtmerrie die uit mijn meest surrealistische dromen is ontsnapt. Maar nee, het is de harde realiteit. Haastig graai ik mijn spullen bij elkaar en ga snel op weg om te voorkomen dat mijn workshop een nog grotere ramp wordt dan de Titanic.
Na afloop kijk ik in mijn agenda en mail, om te kijken hoe deze chaos heeft kunnen ontstaan. En wat zie ik? ZIJ hebben vier maanden geleden vage telefonische afspraken met mij gemaakt en die NIET schriftelijk bevestigd. Alsof dat nog niet genoeg is, hebben ZIJ ook kort voor aanvang niet gemaild over de locatie en het aantal deelnemers. Kortom: het is allemaal HUN schuld!
De volgende dag zit H., een nieuwe coachklant, tegenover me. Hij zit er uitgeblust bij. “Mijn date is de afgelopen nacht tot ’s nachts drie uur online geweest op Instagram. Daardoor kon ik niet slapen! Wie weet wat ze daar allemaal uitspookt met andere kerels zo laat. Ik twijfel of ik haar wel kan vertrouwen en met haar door moet gaan…” vertelt hij terneergeslagen. Kortom: het is HAAR schuld dat hij nu zo vermoeid en onzeker is.
Toen hij dat vertelde, moest ik weer aan de miscommunicatie denken over mijn workshop van de vorige dag. Het was zo verleidelijk om de schuld aan de ander te geven en niet naar mijn eigen aandeel te kijken. Net als mijn coachklant nu de schuld voor zijn wantrouwen en jaloezie volledig op het bord van zijn date schuift.
De andere als schuldige aanwijzen: het gebeurt ook regelmatig als mensen last hebben van verlatingsangst en bindingsangst. Het is zo gemakkelijk. Als je verlatingsangst hebt, kun je de schuld van je eigen onzekerheid, jaloezie, ongeduld of gevoel van afwijzing gemakkelijk bij de ander leggen. Of als je last hebt van bindingsangst en als gevolg daarvan benauwdheid, druk, stress, twijfels of irritatie ervaart, kun je lekker met je vinger naar de ander te wijzen.
Onder al die vervelende gevoelens en gedachten zit vaak een diepere laag die we liever niet willen zien en voelen… De angst om afgewezen te worden door de ander. Het is veel veiliger om naar de ander te wijzen als het even niet lekker loopt. Dan hoeven we niet naar onszelf te kijken en niet met onszelf aan de slag te gaan.
Natuurlijk blijf ik volhouden dat de schuld van mijn laat startende workshop voor 100% bij die ander ligt. Want ik heb natuurlijk geen zin en tijd om naar mijn eigen chaotische planning te kijken ;-).
Bij H. bleek dat er sprake was van een ex die meer dan een jaar vreemdging. Hij dacht dat hij daar allang overheen was. Maar vrouwen vertrouwen in de liefde, dat doet hij nog steeds niet. Toen H dit inzag, kon hij ook niet langer volhouden dat de oorzaak van zijn onzekerheid, vermoeidheid en wantrouwen bij zijn nieuw date lag. Kortom: werk aan de winkel!
Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!
Ik zal het maar ronduit zeggen: mijn kat heeft verlatingsangst. Zodra ik alleen maar aanstalten maak om het huis te verlaten, heeft ze het door en begint ze op alle manieren aandacht te vragen. Kopjesgeven, miauwen, om me heen draaien, op mijn tas gaan liggen: alles gooit ze in de strijd om me maar bij zich te houden.
Het is op zich goed te verklaren: ze is dochter van een zwerfkat en is waarschijnlijk te vroeg bij haar moeder weggehaald, of zelfs achtergelaten. Net als bij mensen is dat geen gunstig begin van het leven. Maar wat ik daarnaast interessant vind, is hoe ik reageer op al dit aandachtvragende gedrag.
Ik bemerk bij mezelf namelijk vooral een enorm… schuldgevoel. Ik voel me schuldig dat ik haar alleen achterlaat en voel me schuldig dat ik niet genoeg tijd met haar doorbreng. Ik ga haar zelfs nog even extra aaien, terwijl ik daar helemaal geen zin in of tijd voor heb.
Een tweede reactie die ik bij mezelf bemerk is irritatie: “Hallo Rupsje Nooitgenoeg, kun je me nu niet gewoon even mijn eigen ding laten doen?”. Soms denk ik zelfs even: “Had ik maar een andere kat, zoals die van mijn vriendin, die doet dit nooit…”.
Laatst bedacht ik me dat mijn reacties verdacht veel lijken op die van mijn klanten met bindingsangst. Want ook zij hebben voortdurend met deze gevoelens te maken. Steeds weer vertellen ze dat hun date of relatie meer liefde van ze wil dan zij kunnen geven. En vaak roept dit veel schuldgevoel op. Aan al deze verwachtingen van de ander kunnen ze immers nooit voldoen!
En ook de irritatie is ze vaak niet vreemd. Het vragen om tekenen van liefde of bevestiging van de ander roept zoveel negatieve gevoelens op, dat ze al snel gaan bedenken waarom dit geen goede match is.
Vaak uit zich dit in eerste instantie in irritatie. Irritatie om de kleinste dingen, zoals ergernis om een licht accent, een raar lachje of een manier waarop iemand smakt in zijn slaap. Dit lijkt ineens zo onoverkomelijk en roept zoveel twijfels op, dat uit elkaar gaan of stoppen met daten nog de enige optie lijkt.
Maar, hoor ik de mensen met bindingsangst al zeggen: dat ligt toch gewoon aan de ander? Als hij/zij/hen niet zoveel bevestiging en aandacht zou vragen, zou alles gewoon goed zijn. En Meinou, jouw reactie op je kat is volstrekt herkenbaar en normaal: als zij geen verlatingsangst had, zou jij je niet zo voelen!
En deels is dat waar: verlatingsangst roept bindingsangst op en andersom. Maar daarnaast zijn er ook heel andere reacties op dit verlatingsangstige gedrag mogelijk. Mijn man bijvoorbeeld, laat zich totaal niet van de wijs brengen door het gedrag van mijn kat. Hij moet er om lachen, geeft haar nog een aaitje en sluit vervolgens fluitend de deur. Hij blijft met andere woorden stevig in zijn eigen kracht staan. Hij voelt zich niet oververantwoordelijk of schuldig en kan gewoon blijven genieten van alle leuke kanten van onze kat.
Er is van alles te doen aan bindingsangst. Maar twee van de meest simpele en toch doeltreffende tips zijn: 1. simuleer het gedrag van iemand met een veilige stijl en 2. focus op de positieve kanten van de ander.
En ik moet zeggen: bij mijn kat werkt het best goed. Ik probeer simpelweg mijn man na te doen. Geen extra aaitjes meer als ik geen zin heb. En mijn toetsenbord trek ik rücksichtlos onder mijn kat vandaan als ik deze nodig heb. En hoewel ze me dan even verwijtend aankijkt, blijkt ze het toch best te accepteren.
En tegelijkertijd focus ik op – en geniet ik van – al haar grappige en lieve kanten. En dat is mijn geval geen enkel probleem, want ze is een lief zacht zwart bolletje waar ik ook veel van houd. En terwijl ik dit opschrijf, geef ik haar, helemaal vanuit mezelf en omdat ík dat wil, een extra aai.
Heb jij net als mijn kat verlatingsangst? Of voel je je juist snel schuldig of geïrriteerd omdat je niet aan alle liefdesverwachtingen van de ander kan voldoen? Wij hebben al veel mensen leren omgaan met deze hinderlijke gevoelens. Met als resultaat een veel relaxtere relatie! Wil jij dat ook en wil je meer weten over hoe we jou kunnen helpen met ons coachingsprogramma? Maak dan een gratis en vrijblijvende afspraak voor een kennismakingsgesprek!
Meld je aan voor de nieuwsbrief en je krijgt regelmatig de nieuwste tips, blogs en artikelen over liefde, daten en relaties in je mailbox.
