Door een vriendin werd ik gewezen op een grappig filmpje. Daarin werd aan expats in Nederland de volgende vraag gesteld: “Wat zou jij aanraden aan iemand die voor het eerst met een Nederlander op date gaat?” De (vooral vrouwelijke) deelnemers gaven de volgende antwoorden: 

• Neem je portemonnee mee, verwacht dat je de rekening gaat splitten;
• Kom niet te opgedirkt, sneakers en spijkerbroek is prima;
•  Verwacht directe vragen (zoals: “Hoeveel relaties heb je gehad?”);
• De mannen spelen doorgaans niet het spel van ”flirten en het verleiden van de vrouw”, dus neem als vrouw het initiatief. Anders gebeurt er waarschijnlijk niets;
• Verwacht niet te veel romantiek of hoffelijkheid (één van de Russische dames vertelde zelfs dat ze op haar eerste date mee uit eten werd genomen naar de FEBO! Verbazingwekkend misschien, maar ze hebben nu wel een relatie :-)) 

In onze training Succesvol Daten van afgelopen zaterdag sprak ik twee dames met een deels buitenlandse achtergrond. Zij bevestigden dit onmiddellijk: Nederlandse mannen geven weinig (romantische) complimenten en nemen weinig initiatief. 

Als ik naar mijn eigen man kijk kan ik het niet ontkennen: bij onze eerste ontmoeting was ik meteen onder de indruk, maar romantisch… nee, dat was het niet. We ontmoette elkaar op Lowlands via een gemeenschappelijke vriend en het was vooral erg gezellig.  

De eerste keer dat we elkaar daarna weer zagen was op een “vuurkorf-feestje” in mijn tuin, waar ik de hele club van Lowlands had uitgenodigd. Zijn cadeau was niet bepaald romantisch, het was een BBQ-tang met marshmallows eraan. Maar ik vond het wel erg grappig, wat bij mij toch het vuurtje aanwakkerde. 

Ondanks dit innerlijke vuurtje en het romantische vuurtje in mijn vuurkorf, gebeurde er weinig die avond. En was ik degene die uiteindelijk het initiatief nam tot een eerste echte date. Helaas kan ik ook geen romantische verhalen vertellen over boottochtjes bij maanlicht. De date was gewoon een drankje op een terras. 

Maar ik kan me wel herinneren dat de date erg sprankelend was en dat we erg gelachen hebben. Én geflirt, wat resulteerde in een zoen bij het fietsenrek. Wat misschien weer best romantisch is als je veertig bent…

Hoewel ik het wel prettig vind dat Nederlanders zo nuchter zijn en ik het ook toejuich dat in Nederland niet alleen mannen het initiatief hoeven te nemen, denk ik dat er toch meer aan de hand is.

Veel heteromannen die ik spreek zijn bang dat ze over grenzen gaan. En ze zijn bang voor afwijzing. Deels omdat afwijzing in de liefde nu eenmaal pijnlijk is. Deels omdat sommige Nederlandse vrouwen ook erg kritisch zijn over de manier waarop ze benaderd willen worden. 

Andersom geven veel vrouwen aan dat ze geen initiatief durven te nemen omdat ze bang zijn dat ze de man dan afschrikken. Er gaat nog steeds de opvatting rond – gevoed door sommige media – dat “mannen moeten jagen”. Deze vrouwen zijn bang dat ze hun kansen vergooien als zij op die leuke man afstappen. 

Ook het vele online daten als methode om je partner te ontmoeten is lekker praktisch, maar nodigt niet uit tot veel romantiek. Het daten lijkt soms meer verworden tot een zakelijke transactie dan tot een romantische en spannende ontmoeting die misschien leidt tot een nieuwe liefde. 

Enkele uitspraken van mijn klanten: 

•  “Ik ga even een uurtje kijken of het wat is”; 
•  “Ik moet nog op een date deze week”;
•  “ik ga geen verdere tijd verdoen als ik het niet meteen voel”; en zelfs letterlijk: 
•  “Het leek wel een sollicitatiegesprek”.  

Het klinkt meer als het doelgericht zoeken naar een baan, dan een romantische aangelegenheid. 

Geen tijd dus voor romantische verleiding. Maar zou dit niet misschien ook een reden zijn dat er dus ook geen klik ontstaat? Hoe zou het zijn als een vreemde ineens meteen veel moeite voor je doet? Een roos meeneemt op de eerste date, je meteen een fantastisch compliment geeft als je aan komt lopen, je eens diep in de ogen kijkt … Ik pleit voor meer romantiek en initiatief in de liefde, ook in Nederland!  

Hoe wij je helpen

Wil jij dat je dates succesvoller verlopen? Of wil jij je andere belemmeringen overwinnen, waardoor je volgend jaar een fijne duurzame relatie hebt? Wij hebben al veel mensen succesvol leren daten. Met als resultaat een fijne relaxte relatie!  Wil je meer weten over hoe we jou kunnen helpen met ons coachingsprogramma? Maak dan een gratis en vrijblijvende afspraak voor een kennismakingsgesprek!

Ik zal het maar ronduit zeggen: mijn kat heeft verlatingsangst. Zodra ik alleen maar aanstalten maak om het huis te verlaten, heeft ze het door en begint ze op alle manieren aandacht te vragen. Kopjesgeven, miauwen, om me heen draaien, op mijn tas gaan liggen: alles gooit ze in de strijd om me maar bij zich te houden.

Het is op zich goed te verklaren: ze is dochter van een zwerfkat en is waarschijnlijk te vroeg bij haar moeder weggehaald, of zelfs achtergelaten. Net als bij mensen is dat geen gunstig begin van het leven. Maar wat ik daarnaast interessant vind, is hoe ik reageer op al dit aandachtvragende gedrag.

Ik bemerk bij mezelf namelijk vooral een enorm… schuldgevoel. Ik voel me schuldig dat ik haar alleen achterlaat en voel me schuldig dat ik niet genoeg tijd met haar doorbreng. Ik ga haar zelfs nog even extra aaien, terwijl ik daar helemaal geen zin in of tijd voor heb.

Een tweede reactie die ik bij mezelf bemerk is irritatie: “Hallo Rupsje Nooitgenoeg, kun je me nu niet gewoon even mijn eigen ding laten doen?”. Soms denk ik zelfs even: “Had ik maar een andere kat, zoals die van mijn vriendin, die doet dit nooit…”.

Laatst bedacht ik me dat mijn reacties verdacht veel lijken op die van mijn klanten met bindingsangst. Want ook zij hebben voortdurend met deze gevoelens te maken. Steeds weer vertellen ze dat hun date of relatie meer liefde van ze wil dan zij kunnen geven. En vaak roept dit veel schuldgevoel op. Aan al deze verwachtingen van de ander kunnen ze immers nooit voldoen! 

En ook de irritatie is ze vaak niet vreemd. Het vragen om tekenen van liefde of bevestiging van de ander roept zoveel negatieve gevoelens op, dat ze al snel gaan bedenken waarom dit geen goede match is.

Vaak uit zich dit in eerste instantie in irritatie. Irritatie om de kleinste dingen, zoals ergernis om een licht accent, een raar lachje of een manier waarop iemand smakt in zijn slaap. Dit lijkt ineens zo onoverkomelijk en roept zoveel twijfels op, dat uit elkaar gaan of stoppen met daten nog de enige optie lijkt.

Maar, hoor ik de mensen met bindingsangst al zeggen: dat ligt toch gewoon aan de ander? Als hij/zij/hen niet zoveel bevestiging en aandacht zou vragen, zou alles gewoon goed zijn. En Meinou, jouw reactie op je kat is volstrekt herkenbaar en normaal: als zij geen verlatingsangst had, zou jij je niet zo voelen!

En deels is dat waar: verlatingsangst roept bindingsangst op en andersom. Maar daarnaast zijn er ook heel andere reacties op dit verlatingsangstige gedrag mogelijk. Mijn man bijvoorbeeld, laat zich totaal niet van de wijs brengen door het gedrag van mijn kat. Hij moet er om lachen, geeft haar nog een aaitje en sluit vervolgens fluitend de deur. Hij blijft met andere woorden stevig in zijn eigen kracht staan. Hij voelt zich niet oververantwoordelijk of schuldig en kan gewoon blijven genieten van alle leuke kanten van onze kat.

Er is van alles te doen aan bindingsangst. Maar twee van de meest simpele en toch doeltreffende tips zijn: 1. simuleer het gedrag van iemand met een veilige stijl en 2. focus op de positieve kanten van de ander.

En ik moet zeggen: bij mijn kat werkt het best goed. Ik probeer simpelweg mijn man na te doen. Geen extra aaitjes meer als ik geen zin heb. En mijn toetsenbord trek ik rücksichtlos onder mijn kat vandaan als ik deze nodig heb. En hoewel ze me dan even verwijtend aankijkt, blijkt ze het toch best te accepteren.

En tegelijkertijd focus ik op – en geniet ik van – al haar grappige en lieve kanten. En dat is mijn geval geen enkel probleem, want ze is een lief zacht zwart bolletje waar ik ook veel van houd. En terwijl ik dit opschrijf, geef ik haar, helemaal vanuit mezelf en omdat ík dat wil, een extra aai.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Heb jij net als mijn kat verlatingsangst? Of voel je je juist snel schuldig of geïrriteerd omdat je niet aan alle liefdesverwachtingen van de ander kan voldoen? Wij hebben al veel mensen leren omgaan met deze hinderlijke gevoelens. Met als resultaat een veel relaxtere relatie!  Wil jij dat ook en wil je meer weten over hoe we jou kunnen helpen met ons coachingsprogramma? Maak dan een gratis en vrijblijvende afspraak voor een kennismakingsgesprek!

Het is weer verkiezingstijd, en zo kwam mij vorige week een interview met CDA-lijsttrekker Bontenbal ter ore. Hij vond dat er een “gezinsminister” moest komen: het gezin als hoeksteen van de samenleving moet weer op de agenda staan. Interviewster Willemijn Veenhoven reageerde gevat: “Meneer Bontenbal, 30-40% van de bevolking is tegenwoordig alleenstaand. En de voorspellingen zijn dat dat over 10 jaar wel 50% wordt. Kunnen we niet beter een Datingminister aanstellen?”

En laat ik dat nou een goed idee vinden! Voor het eerst in mijn coachingsloopbaan overwoog ik een carrière-switch. Ik begon meteen te brainstormen over de eerste maatregelen. De uitkomsten daarvan wil ik jullie natuurlijk niet onthouden.

Invoering van datingverlof

Daten kost ontzettend veel tijd tegenwoordig. Alleen al de eindeloze app-gesprekken voordat je eenmaal op een date kan gaan, kosten bakken vol tijd. En dan heb ik het nog niet over die eindeloze aantallen cafébezoekjes, wandelingen en etentjes. Ik denk dat drie weken datingverlof per jaar zeker op zijn plaats is.

Reageerplicht op de app binnen 3 dagen

Hoe lang moet je wachten op een appje? Hoe snel moet je reageren? Wat is normaal? Het zijn vragen die de datende single constant bezighouden en voor veel onrust zorgen. De reageerplicht schrijft voor dat je als datende single maximaal 3 dagen de tijd hebt om op een app van je date te reageren. Zo weten singles die voortdurend hun telefoon checken dat ze maximaal 3 dagen in spanning hoeven te zitten. En hebben de minder appgrage – of bindingsangstige –singles even de tijd om tot zichzelf te komen voordat ze weer een app moeten sturen.

Een boete voor ghosten

Als vervolg op bovenstaande maatregel, krijg je een boete als je ineens zonder opgaaf van reden helemaal niet meer reageert. Geghost worden is tegenwoordig immers het meest verafschuwde onderdeel voor de meeste singles die online daten. Het is onbeleefd en slecht voor het zelfvertrouwen van de “geghoste”. Een flinke boete moet dit nare gedrag indammen.  

Geen single-onvriendelijke uitspraken

Single-onvriendelijke clichévragen en -zinnen worden afgeschaft. Vragen en opmerkingen als:“Je bent zo’n leuke man/vrouw, hoe komt het dat jij nog steeds alleen bent?” en “Je bent zeker te kritisch” mogen vanaf 2025 niet meer.

Gratis singlecoaching voor iedereen

Last but not least: Het is heel belangrijk dat alle singles die weer een relatie willen, ook weten hoe zij hun pad naar de liefde zo aangenaam mogelijk kunnen maken. En dat zij natuurlijk ook succesvol zijn in het vinden van de liefde. Dus iedereen die dat wil, krijgt gratis (door de overheid betaalde) singlecoaching.

De bekostiging van bovenstaande maatregelen lijkt me geen enkel probleem. Uit onderzoek blijkt keer op keer dat ongewenst single zijn, eenzaamheid en slechte relaties slecht zijn voor de fysieke gezondheid. En dan hebben we het nog niet eens over de verminderde mentale gezondheid die al die teleurstellende dates en weer afgekapte relaties met zich meebrengen.

Dus de uitgaven in de gezondheidzorg zullen zeker slinken. Daarnaast gaat een deel van de nieuw ontstane gelukkige koppels weer samenwonen. Dus de financiering kan ook zeker uit de huisvestingsportefeuille komen.

Ik ga mijn ideeën nog verder uitwerken. Heb jij nog goede suggesties? Ik hoor ze heel graag, dus reageer vooral!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook (voorlopig helaas nog betaalde) singlecoaching? Wij hebben al veel singles geholpen om in een fijne duurzame relatie terecht te komen, waarin ze helemaal zichzelf kunnen zijn. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.

“Ik kom nooit verder dan een paar dates, daarna verbreek ik altijd het contact ”, vertelt Marjolein, een nieuwe klant van me.  Na wat doorvragen krijg ik algauw de reden te horen: “Die mannen vinden me dan al helemaal leuk en willen seks met me, maar ik voel nog niets! Dan stop ik er na zo’n drie dates maar mee, want ik wil ze ook niet langer laten wachten.”

Marjolein vertelt me later dat ze vaak wel zoent met de betreffende man, ook als ze er zelf nog geen zin in heeft. Omdat het toch “zo hoort”. Het ligt immers aan haar, vindt ze: zij is gewoon langzaam en voelt niet zo snel wat. Maar seks hebben tegen haar zin gaat haar echt te ver, dus kapt ze haar dates na zo’n drie keer maar af.

 Zoals Marjolein zijn er helaas velen. Zij denken dat ze snel moeten zoenen of seks hebben met hun date, omdat dat nu eenmaal verwacht wordt. En ze kunnen hun date toch niet zolang laten wachten?

Ik word er altijd een beetje boos over als ik dit hoor. Wie bedenkt die normen van “wat hoort” op een date? Seks is iets intiems waar je samen aan toe moet zijn en je beiden van hoort te genieten. Hoe kan het dat na al die openheid die er tegenwoordig is over seks, er nog zo over gedacht wordt? 

Nu zijn er over het algemeen veel meer overeenkomsten tussen mannen en vrouwen als het om daten gaat dan vaak beweerd wordt, maar als het over seks gaat zijn er toch echt wel een paar belangrijke verschillen.

Zo blijkt uit onderzoek dat mannen gemiddeld genomen een grotere seksdrive hebben dan vrouwen. Maar misschien nog belangrijker: mannen weten vaak veel sneller dan vrouwen of ze hun date (seksueel) aantrekkelijk vinden. Vrouwen hebben gemiddeld vijf dates (!) nodig om aantrekkingskracht te gaan voelen en dus te kunnen bepalen of ze de ander echt aantrekkelijk vinden.

En dat heeft wel belangrijke implicaties. Want vijf dates is een gemiddelde. Er zijn dus veel vrouwen die het sneller voelen, maar evenveel vrouwen die nog meer tijd nodig hebben. Dit betekent dat Marjolein helemaal niet langzaam is, en het heel normaal is dat ze op de derde date nog niet voelt dat ze seks wil met de ander. Dat zegt niets over het vervolg: met een beetje geduld kan er iets heel moois ontstaan. 

Dus hierbij wat adviezen, speciaal voor de mensen die vinden dat ze op seksueel vlak iets “moeten”:

• Mensen die gaan voor een relatie, zijn geïnteresseerd in de persoon en niet alleen in de seks. Als iemand meteen afhaakt als er niet gelijk seks is, is dat omdat het iemand alleen om de seks gaat.
• ·Maar… laat wel zien dat je de ander leuk vindt en communiceer wel over je verwachtingen! Want als je helemaal geen seksuele interesse toont, zal de ander het al snel als een afwijzing ervaren. Je wilt immers een liefdesrelatie, geen vriendschap. Dus geef aan dat je het leuk hebt met de ander en het graag een kans geeft, maar gewoon wat meer tijd nodig hebt en de ander eerst beter wilt leren kennen.
• Waardeer de pogingen van de ander om seksuele toenadering te zoeken (die ander neemt een risico en stelt zich in die zin ook kwetsbaar op), maar geef het duidelijk en vriendelijk aan als je er nog niet aan toe bent. Als daar geen respect voor is, weet je meteen wat voor vlees je in de kuip hebt en kun je het contact alsnog afkappen.
• Iemand binden met seks werkt niet.
• Zorg dat je het “geven en nemen” tijdens het daten redelijk verdeelt. Uit onderzoek blijkt dat als mannen steeds alle kosten voor de dates voor hun rekening nemen, zij vaker verwachten dat hier iets voor terug zal komen in de vorm van een seksuele of intieme relatie. 

Het allerbelangrijkste: laat je behoeftes, wensen en grenzen, én die van de ander, de leidraad zijn van wat je wel en niet doet in bed. Zo kan er fijne seks en een mooie relatie ontstaan.

Hoe kunnen wij jou helpen?

Vind jij het ook lastig om je wensen en grenzen te bespreken bij het daten en in een beginnende relatie? Wij hebben al veel singles geholpen om in een fijne duurzame relatie terecht te komen, waarin ze zichzelf kunnen zijn en kunnen bespreken wat ze wel en niet prettig vinden. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn. En dat is ze gelukt. Wil jij dat ook, kom dan eens vrijblijvend met ons praten.