Loslaten is geen einde, maar een nieuw begin

Zaterdagochtend, ik, mijn vriendin Lonneke en nog twee vrienden stonden klaar in werkkleding met stevige werkhandschoenen. We gingen Bart, een vriend van ons verhuizen. Hij woonde op 40 vierkante meter, dus ik dacht: effe doorpakken met z’n allen en dan liggen we om 2 uur vanmiddag lekker aan het water bij zijn nieuwe huis.

Even een snelle verhuizing… toch?

Gaandeweg de ochtend verbaasde ik mij steeds meer over hoe enorm veel spullen je wel niet op 40 vierkante meter kunt opslaan. Toen we om vier uur in de middag eindelijk klaar waren met het verhuizen van de inboedel riep Bart: “Alles uit mijn tuin moet ook mee, het meeste heb ik al in de voortuin van mijn buurman gezet.” 

Daar aangekomen, zagen we niet alleen een compleet gedemonteerd tuinhuis en 15 houten pallets die ooit onderdeel van een loungeset waren, maar ook nog drie kuub brandhout en nog een heleboel andere tuinspulletjes. 

Nadat ik met enige pijn in mijn hart het idee van een frisse duik in het kanaal had losgelaten, begonnen we vol goede moed met het verhuizen van de tuininventaris. Bart liep het grootste deel van de tijd wat aangedaan door zijn oude huis. Af en toe kwam hij aanzetten met een vergeten lampje of een verstopte vork, terwijl wij lekker brandhout aan het versjouwen waren.

Twee huizen, twee harten – dat werkt niet

Bart ging samenwonen met zijn vriendin in een prachtig ruim nieuw huis, maar hij had duidelijk zijn oude huis en zeker ook al zijn overbodige dubbele spulletjes nog niet losgelaten. Tja, loslaten is best moeilijk. Ik kom het ook vaak tegen in mijn coachingspraktijk. Coachklanten die vol goede moed een nieuwe relatie proberen te krijgen terwijl ze hun ex nog niet losgelaten hebben.

Net als je portemonnee het niet trekt om elke maand de huur of hypotheek van twee huizen te betalen, trekt je emotionele systeem het ook niet om een nieuwe relatie aan te gaan terwijl je de oude nog niet goed afgesloten hebt. Het is me de afgelopen 15 jaar als singlecoach dan ook nog niet gebeurd dat een coachklant die zijn of haar ex niet goed verwerkt had, een nieuwe relatie kreeg. Kortom: loslaten is een must!

Signalen dat iemand nog niet los is van de ex

Ik merk aan mijn coachklanten dat ze hun oude relatie nog niet goed verwerkt hebben, als ze bijvoorbeeld nog met veel verdriet of boosheid over hun ex praten. Of überhaupt veel over hun ex praten. Een ander signaal waar ik op let is dat ze vertellen dat ze nog dagelijks of meerdere malen per week aan hun ex denken, of erger nog, zonder noodzakelijke aanleiding hun ex nog regelmatig zien. En het lastigste: ze willen wel een nieuwe relatie, maar staan er emotioneel absoluut niet open voor.

Wat maakt loslaten zo moeilijk?

Als we dan met loslaten bezig gaan, kom ik van alles tegen bij mijn coachklanten. “De hoop dat het weer goed komt” is wel de lastigste en meest hardnekkige. Zolang er nog hoop is, is loslaten kansloos. 

Stephanie: “Wout heeft nog steeds geen nieuwe vriendin. Hij stuurt me af en toe een appje als hij zin heeft in seks. Misschien ziet hij wel in wat hij fout gedaan heeft. En gaat hij in de toekomst wel serieus tijd investeren in de relatie.” Tja, als als als… Als je wil openstaan voor een nieuwe relatie, kun je die valse hoop beter met wortel en al uitroeien.

Mees: “Als ik mijn ex loslaat heb ik het gevoel dat mijn kans op echte liefde verkeken is. Het wordt vast nooit meer zo fijn als met Tess, ook al moest ik mezelf flink aanpassen om geen ruzie te krijgen.” 

Dit soort overtuigingen kunnen loslaten ook heel moeilijk maken. Soms wil iemand als Mees daarom nog helemaal niet loslaten, terwijl de relatie toen toch echt heel slecht was. Vaak heeft dat te maken met onzekerheid of een laag zelfbeeld. Zo zijn er natuurlijk nog veel meer redenen om niet los te laten.

Alles verhuisd… behalve zijn hart

En die verhuizing? Terwijl we aan het begin van de avond het laatste brandhout in de verhuiswagen gooiden, werd ik geraakt door iets: Ik zag Bart nog één keer omkijken naar zijn oude huis. Wel twee minuten lang. Alsof hij afscheid moest nemen van iets groters dan vier muren.

Dat moment herkende ik. De angst en het verdriet om het oude los te laten. Zelfs als je weet dat het nieuwe veel beter is. En ik snap dat het pad naar het nieuwe heel spannend kan zijn, want je weet nog niet hoe het precies gaat worden. Maar durf erop te vertrouwen dat het de weg is naar iets dat beter bij je zal passen.

Wil jij ook weer openstaan voor de liefde?

Heb jij ook een ex die als een verdwaalde verhuisdoos in je hoofd blijft staan en zin om je weer open te stellen voor nieuwe contacten? En is jouw doel weer echte verbinding aan te gaan en een fijne liefderelatie te vinden? Kom dan eens gratis en vrijblijvend kennismaken en kijken hoe wij je kunnen helpen. Met ons coachingsprogramma hebben wij al veel singles begeleidt naar die leuke. duurzame relatie!  

Durf weer verbinding te maken en zie wat er gebeurt

Vorig weekend was er één om nooit te vergeten. Ik was een paar dagen op Oerol. Voor de mensen die het niet kennen: het is een 10-daags festival op het eiland Terschelling, met over het hele eiland theatervoorstellingen, muziek, exposities, straattheater en een heleboel meer dingen waar je blij van wordt. Voeg daar de mooie natuur, het heerlijke weer en een gezellig groepje vrienden aan toe, en je snapt het: ik had een topweekend.  

Openheid en contact

Maar het allerleukste? Echt iedereen stond open voor contact. Nog voor ik de boot naar het eiland opstapte, zat ik al in een gesprekje over dialecten met een groepje uit Limburg. En op de boot zelf raakte ik aan de praat met een stel dat al voor de 20e keer naar Oerol ging. Oók als ze geen zin hadden, want anders raakten ze hun vaste plek in hun favoriete hotelletje kwijt. 

In een willekeurig café bleek Roberto Jacketti en de Scooters op te treden. Voor iedereen onder de vijftig: dat is een Nederlands bandje dat in de jaren 80 even populair was. Mijn vriendin was vroeger fan, dus we stonden vooraan mee te brullen (zij vol overgave, ik kende precies één nummer). Al snel hadden we dikke lol met een groep van zo’n twaalf vrouwen uit een zangkoor. Die avond waren we ineens allemaal hartsvriendinnen.

Flirten op het eiland

Ook werd er druk geflirt. Toen ik me tijdens datzelfde concert tussen het dansen door even omdraaide maar mijn man Dirk, zag ik dat hij omsingeld was door drie vrouwen. Eén daarvan had duidelijk haar flirtvaardigheden goed op orde. Ze vond het zichtbaar jammer dat Dirk even later een dikke knipoog gaf – aan mij. 

Maar ook verder bleek dat het festival niet alleen goed was voor de cultuur, maar ook voor de liefde. Overal hoorde je verhalen van stelletjes die elkaar járen geleden op Oerol hadden ontmoet. 

Toen ik thuiskwam moest ik wennen. Ineens was het raar als ik iemand groette die me tegenmoet fietste. En werd ik vreemd aangekeken als ik een praatje maakte in de rij bij de bakker. Flirten op het terras, als ik dat al zou willen doen, leek me uitgesloten. Want iedereen die niet druk in gesprek was, zat met zijn neus op de telefoon.

Geslotenheid en een ontwijkende blik

Wat Oerol me weer liet voelen, was hoe het is als mensen écht openstaan voor elkaar. Geen schermpjes, geen ontwijkende blikken. Maar wel gewoon iemand aanspreken, een praatje maken, lachen om niks. Ik vroeg me af: moeten we daarvoor echt uitwijken naar een eiland met theater? Of kan dat ook gewoon bij de bakker? 

We lijken het een beetje te zijn kwijtgeraakt. Die spontaniteit, die durf, die openheid. Alsof we alleen nog contact mogen maken als er een app of algoritme aan te pas komt. Terwijl het echte leven — dat waarin je per ongeluk een gesprek begint en ineens een klik voelt — nog gewoon bestaat.

Wat als ik mezelf voor gek zet?

Dat zag ik ook bij de singles in mijn flirtworkshop afgelopen vrijdag. Stuk voor stuk leuke, sociale mensen. Met allemaal hetzelfde verlangen: verbinding maken met iemand die ze écht leuk lijkt. Maar ook werden ze vrijwel allemaal tegengehouden door dezelfde angst: Wat als ik mezelf voor gek zet? Wat als ik word afgewezen?

Ik snap dat helemaal. Afwijzing voelt ook heel naar. Maar als ik iets heb geleerd van Oerol — en ook toen ik zelf mijn man ontmoette — dan is het dat echte verbinding niet ontstaat als je veilig aan de zijlijn blijft staan.

Durf!

Dus mijn tip: Durf het weer! Durf jezelf te laten zien. Durf nieuwsgierig te zijn naar een ander. En nee, dat hoeft niet meteen groots of perfect. Begin gewoon eens met oogcontact en een glimlach. Stel een oprechte vraag. Maak een complimentje. Als je niet jezelf, maar je ego even op de zijlijn plaatst, heb je niets te verliezen!

Wil jij ook weer openstaan voor de liefde?

Heb jij zin om je weer open te stellen voor nieuwe contacten? En is jouw doel weer echte verbinding aan te gaan en een fijne liefderelatie te vinden? Kom dan eens gratis en vrijblijvend kennismaken en kijken hoe wij je kunnen helpen. Met ons coachingsprogramma hebben wij al veel singles begeleidt naar die leuke. duurzame relatie!  

“Met jouw inzet overleven alleen de brandnetels.”

Dat kreeg ik gisteren van mijn vriendin Lonneke naar mijn hoofd. En eerlijk is eerlijk, ze had wel gelijk. De brandnetels staan er florissant bij, en de rest… laten we zeggen dat het potentie heeft.

Nu ons nieuwe huis van binnen bijna klaar is kijk ik graag en veel naar buiten, de tuin in. Soms heb ik het idee dat de natuur in onze tuin de afgelopen maand ontploft is. Alles groeit, bloeit, schiet omhoog, alsof de natuur haar eigen feestje bouwt. Dat ken je vast wel als je zelf ook een tuin hebt die uit meer bestaat dan grint, tegels en twee bloembakken met lavendel die al sinds vorig jaar met pensioen lijkt te zijn.

Ik word terughoudend als ik niet weet wat het eindresultaat is

Sommige stukken hebben we opnieuw aangeplant. Oude troep weg, omspitten, naar het tuincentrum en nieuwe plantjes erin. Als ik niet weet of het er dan echt mooi uit gaat zien heb ik er eigenlijk niet zoveel zin in om er veel geld en moeite in te steken. Ik word terughoudend. Dan geef ik ze minder water en laat het onkruid maar even zitten. Dadelijk valt het tegen en kunnen we weer opnieuw beginnen.

Lonneke roept dan dat ik best wel iets meer commitment en vertrouwen mag tonen richting onze nieuwe tuin “Anders is het binnenkort een complete jungle, maar dan zonder Tarzan.”

Ook daten vraagt vertrouwen

Datzelfde zeg ik ook regelmatig tegen coachklanten die aan het daten zijn. Zo ook tegen Monica.

“Tot vijf jaar geleden ging het eigenlijk allemaal als vanzelf,” zegt Monica. Ze vervolgt: “Ik kreeg gemakkelijk dates en als het goed klikte werd dat na een tijd een relatie. Na mijn laatste relatie met Esmee, die vier jaar geleden uitging, wil het niet meer met daten. Na twee tot vier daten stopt het telkens. Het daten zelf loopt trouwens ook niet lekker. Het voelt wat gereserveerd…, afstandelijk zelfs.”

Ik wil het zeker weten voordat ik het helemaal voor ga

We zijn gaan onderzoeken wat Monica nu anders deed dan 5 jaar geleden. Het volgende bleek: na haar laatste relatie heeft ze niet zoveel vertrouwen meer in de liefde. Ze wil eigenlijk wel eerst zeker weten dat het helemaal goed zit voordat ze er helemaal voor gaat. Voordat ze zich openstelt voor de ander. Ze is net als ikzelf in mijn tuin, een beetje terughoudend als ze niet zeker weet dat het eindresultaat fantastisch gaat zijn.

Haar dates voelen dat haarfijn aan. Die voelen zich net als mijn nieuwe plantjes in de tuin, een beetje verloren, onbemind en uitgedroogd. Als jij iemand een beetje laat bungelen omdat je niet zeker weet of dit ‘m wordt, voelt die ander dat haarfijn aan. Net als een plant zonder water sluit die zich langzaam af. Niet omdat ze niet wil groeien, maar omdat ze zich niet gezien voelt.

Commitment voor het proces of het eindresultaat?

Kortom: net als bij het opnieuw aanplanten van je tuin, weet je bij het daten nooit wat het eindresultaat is. Mogelijk is het een prachtige orchidee. Of als je pech hebt een cactus met bindingsissues: weinig water nodig, maar stekelig als je dichterbij komt. 

Toch vraagt het een tijd lang toewijding en commitment om iets moois te laten groeien. Maar het mooie bij daten is, net als bij je tuin: als het eindresultaat toch niet is wat je graag wilt, hoef je er niet mee verder. Je kunt er weer mee stoppen. 

Kortom: om iets moois te laten groeien heb je commitment nodig voor het proces, het aangaan van de relatie. Nog niet voor het eindresultaat. Je bent echt niet verplicht om te trouwen als je er bij de eerste dates voor gaat en het een echte kans geeft. En als je dat doet, is de kans dat je ooit kunt trouwen, als je dat zou willen, oneindig veel groter dan wanneer je bij de start al allerlei reserves hebt.

En Lonneke, daar heb ik gelukkig heel veel meer in geïnvesteerd dan in mijn tuin.

Herkenning?

Herken jij jezelf in dit verhaal? Merk je dat je in het daten terughoudend bent geworden — uit angst dat het toch niets wordt? Dan is het misschien tijd om niet alleen je plantjes, maar ook jezelf weer wat aandacht te geven. In een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek kijken we samen wat jou nu tegenhoudt én wat er nodig is om weer met vertrouwen te daten. Geen druk, geen beloftes — gewoon een eerste stap om te ontdekken hoe het wél kan groeien.

De onbereikbare man of vrouw

De mannen op wie Inge een crush heeft, zien haar niet staan of zijn alleen in voor een korte affaire. Erger nog, sommigen hebben zelfs al (stiekem) een relatie. 

In het gesprek met Inge — een nieuwe coachklant — herinnerde me aan een bepaalde periode in mijn leven. Ik was toen zelf aan het daten en… viel keer op keer op onbereikbare vrouwen.

De aantrekkingskracht van het onbereikbare

Een leuke, maar vaak ook frustrerende tijd. Er komen weer beelden en namen van verschillende vrouwen voorbij. Vooral Corine komt weer boven. We kenden elkaar van dansles. Als ze in haar zwarte jurk over de dansvloer zwierde, volgde mijn ogen haar vol bewondering. Een paar weken na onze eerste ontmoeting was ik al smoorverliefd. 

Ik heb me suf zitten piekeren hoe ik haar hart kon veroveren. Maar al die mooie plannen, en ook mijn heftige verliefdheid waren compleet kansloos…

De klap op de derde dansles

Dat werd me duidelijk op onze derde dansles, vlak voordat ik haar wilde vragen voor een etentje. Corine: “Hé Hans, ik kan volgende week niet dansen, want ik ga een weekje naar de zon met Olaf, mijn vriend.” 

Ik trok wit weg… Ze was dus al lang bezet. Haar vriend hield alleen niet van dansen. Dus daarom kwam ze alleen naar rock & roll dansles. Het kostte me best wel een maandje of wat om daar overheen te komen.

Verliefd op emotioneel onbereikbare mensen

Corine was niet de enige dame op wie ik in die periode verliefd geweest ben. Dat volgde elkaar in snel tempo op. Later heb ik eens zitten zoeken wat de belangrijkste overeenkomst was tussen al die vrouwen waarop ik verliefd ben geweest. 

Nee, de belangrijkste overeenkomst was niet hun uiterlijk of karakter, maar … hun (on)bereikbaarheid. Vooral emotionele onbereikbaarheid. Hoe onbereikbaarder de vrouw, hoe heftiger de verliefdheid, leek het wel. 

Mijn onbewuste leek in die tijd perfect aan te voelen wanneer een diepe emotionele connectie compleet kansloos was. Op “emotioneel onbereikbaar” ging ik compleet aan. Alleen, dat zie je niet zomaar aan de buitenkant van iemand.

Waarom we soms ‘veilig’ kiezen voor onbereikbaar

Ik heb me dan ook lang afgevraagd hoe ik het voor elkaar kreeg om zo’n goede neus voor onbereikbare vrouwen te hebben. Toen ik eenmaal singlecoach was en daar nog eens naar keek, was het antwoord niet zo moeilijk. 

Namelijk: bindingsangst. 

De angst voor een diepe connectie, dat die ander mij helemaal zou zien en ik me kwetsbaar moest opstellen was onbewust zo groot, dat ik de veiligheid van een onbereikbare vrouw opzocht. In feite zat er een diepe angst voor afwijzing onder. 

Door achter onbereikbare vrouwen of mannen aan te gaan, voorkom je dus dat je afgewezen wordt. Het kan bij voorbaat immers al niks worden.

Inge valt op onbereikbare mannen – en dat is geen toeval

Ik kom ditzelfde mechanisme ook regelmatig tegen bij mijn coachklanten. Zo ook bij Inge. Zij valt, keer op keer, op mannen die emotioneel of praktisch niet beschikbaar zijn.

Tijd voor haar — net als ik destijds — om haar liefdespatroon onder ogen te zien.
En met haar dieperliggende angsten aan de slag te gaan.

Herken jij dit patroon?

Misschien merk jij ook, dat je net als ik vroeger en Inge nu, steeds valt op mensen die voor jou niet echt beschikbaar zijn – emotioneel of praktisch gezien. 

Grote kans dat er iets anders onder zit dan alleen maar “pech in de liefde”. 

Vaak is er sprake van een patroon met als doel om lekker veilig afstand te houden. Echte nabijheid en emotionele verbinding komen immers gevoelsmatig te dichtbij.

Sta eens stil bij deze vraag:

“Hoe zou het zijn om te kiezen voor iemand die wél beschikbaar is – en wat roept dat in mij op?”

Hoe kunnen wij jou helpen?

Durf jij je verlangen naar liefde serieus te nemen door ook je dieperliggende angst voor verbinding onder de loep te nemen? Onderzoek eens wat jouw patroon is. Daar begint echte verandering. Kom daarom eens langs voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kunnen we samen onderzoeken wat jouw patronen zijn en kijken we hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Terwijl ik blogs en facturen typ, denk ik nog regelmatig met heel veel plezier terug aan onze singlesweek in Frankrijk. Een van de leukste momenten vond ik onze “Flirty Dancing” workshop die ik samen met Meinou heb gegeven. Deze speelse workshop was niet alleen voor onze eigen deelnemers, maar ook de deelnemers van andere cursussen op het landgoed.

In onze workshop kon je niet alleen lekker dansen. Het ging ook om oogcontact maken, glimlachen naar elkaar, elkaars handen vasthouden, je verbinden met elkaar en ook een beetje flirten en verleiden. Niet alleen nieuwe vaardigheden leren, maar ook heel veel plezier en vooral lachen om jezelf en alle anderen. 

Maar… in eerste instantie wilde bijna niemand komen. Daar baalden we flink van! Als we de mensen enthousiast probeerden te maken, kregen we allemaal opmerkingen zoals: “Dan heb ik straks allemaal kerels achter me aan”, “Dan denkt ze nog dat ik meer van haar wil”, en “Ik wil geen verkeerde verwachtingen wekken”. 

Dat leek een beetje op wat ik ook vaak van klanten hoor in mijn coaching. “Als ik laat merken dat ik hem of haar aantrekkelijk vindt, dan wil de ander gelijk meer. Dan heb ik verwachtingen gewekt en moet ik ook de volgende stap zetten. Ik wil die ander niet teleurstellen”. Het gevolg van deze denkwijze: “Dan doe ik maar helemaal niks”. Want de overtuiging is: wie A zegt moet ook B zeggen.

Dus laten we elkaar bij het daten niet merken dat we elkaar leuk vinden. En durven we niet te flirten, bijna geen complimenten te geven en ook geen diepe verbinding te maken. Het resultaat? Er gebeurt niets. Er is geen klik of je wordt al snel verbannen naar de friendzone. Beide helpen niet echt om een relatie te krijgen.

Als ik er over nadenk, vind ik het eigenlijk een beetje bizar. Als je de overtuiging van veel singles volgt, kun je dus tijdens een date niet gewoon een beetje flirten en een mooie verbinding maken. Ten minste, niet zonder dat je dan gelijk verwachtingen wekt en dus verdere stappen moet zetten. 

Bekijk het eens van een andere kant. Het zou hetzelfde zijn als dat ik naar de fietsenmaker ga met een gebroken ketting, en verwacht dat deze al zijn of haar werk uit de handen laat vallen en mijn fiets als eerste maakt. Of dat als ik een nieuw shirt koop en lief naar de verkoopster lach, gelijk verwacht dat ik 50% korting krijg. Aan die verwachtingen is (helaas voor mij) nog nooit voldaan. Al is mijn verwachting nog zo sterk en vind ik dit misschien heel normaal.

Bovenstaande voorbeelden vind ik net zo onzinnig als verwachten dat er gezoend gaat worden als er een beetje geflirt is. Of dat je de ander mee naar binnen moet vragen als je voor je deur afgezet wordt. 

Dat hoopt of verwacht die ander misschien wel. Er is niks mis met hoop en verlangen. Maar dat is heel wat anders dan de verwachting, dat het “moet” gebeuren omdat het zo hoort. Dat bepaal je nog altijd zelf. Dus zeg gerust “A” en zeg pas “B” als je het ook echt zelf graag wilt. 

Dat geeft veel meer vrijheid om te flirten, te verbinden en te laten merken dat je die ander leuk vindt zonder verdere verplichtingen. Het gaat om wat er in het moment gebeurt en elke volgende stap zul je weer opnieuw samen moeten onderzoeken. 

Dit gaven we trouwens ook uitdrukkelijk aan bij alle aarzelende deelnemers van onze Flirty Dancing Workshop in Frankrijk. En je raadt het al: zonder druk en zonder dat er iets moest, hebben we vervolgens heerlijk geflirt en gedanst!

Hoe kunnen wij je helpen?

Wil jij ook veilig oefenen met “A” zeggen zonder dat je gelijk aan “B” vast zit? Kom dan naar onze de workshop “Leer flirten en contactleggen in één middag” of

workshop “Dansend op weg naar de liefde”.  Natuurlijk ben je ook welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe we ook jou kunnen begeleiden naar een fijne duurzame relatie via ons coachingsprogramma.

Meinou mocht meewerken met een item van Spuiten en Slikken, waarbij ze presentatrice Diva een flirtworkshop gaf.

Kijk hier hoe dat uitwerkte…