Torenhoge drempels bij het daten

Mijn vriendin Hanna laat trots haar telefoon zakken. Ze heeft net Tinder geïnstalleerd en heeft al een heleboel matches. Met best een paar leuke types, zo op het eerste gezicht! “En, op wie ga je reageren?”, vraag ik. Geschrokken kijkt ze me aan. “Ik ga niet reageren, ben je gek! Dat durf ik echt niet. Ik ga echt niet met een vreemde chatten!”

Als Hanna uiteindelijk een chat durft te beantwoorden, zijn we vele maanden verder. Die eerste drempel overgaan, is nu eenmaal enorm lastig. Voor haar is het niet een kwestie van een berichtje sturen: er zit een hele wereld achter. “Wat moet ik zeggen als de ander terugschrijft?” “Wat als ik moet afspreken?” “Wat als die ander me leuk vindt?” “Wat als die ander me niet leuk vindt?” Enzovoort, enzovoort.

Zoals Hanna zijn er velen. De een durft geen profiel online te zetten of iemand in het echte leven aan te spreken. De ander durft niet af te spreken. Een derde durft geen fysiek contact te maken. Een vierde durft niet te zeggen dat hij of zij de ander leuk vindt. Bij iedereen is die drempel anders. Maar een ding is overeenkomstig: de drempel lijkt onoverkomelijk groot.

En achter het ervaren van die drempel zit angst. Angst om te verbinden. En angst om áls je dan verbonden bent, uiteindelijk weer afgewezen te worden. Sommigen voelen die angst, anderen niet. Bij hen heeft de ratio het al overgenomen voordat de angst zich überhaupt laat zien. “De saboteur” noem ik dat mechanisme. De saboteur heeft allerlei slinkse wegen om te voorkomen dat je gaat doen waar je bang voor bent. Die zegt bijvoorbeeld dat het echt geen goed moment is om nu te daten: “Je hebt het nu écht te druk met werk, je kan beter tot het voorjaar wachten” bijvoorbeeld.

En als je er niet intrapt en toch doorgaat met daten, verzint de saboteur wel wat anders. Hij zorgt bijvoorbeeld dat je heel veel nadelen van de ander gaat zien. “Hij is wel aardig en grappig en lief, maar echt niet aantrekkelijk genoeg” of “Zij voldoet wel aan mijn checklijstje, maar ze hangt volgens mij nog teveel aan haar moeder”. Alles om die drempel maar niet over te gaan.

Mijn eigen drempel zat heel ergens anders. Ik had geen moeite om de eerste stap te zetten en ging gemakkelijk een relatie aan. Maar soms een beetje te gemakkelijk, waardoor ik bij iemand terecht kwam die helemaal niet bij me paste. En op dat moment maakte mijn saboteur ineens overuren. Want de drempel lag bij mij juist in het beëindigen van een relatie. De verbinding verbreken leek als een niet te nemen hindernis. Stiekem vond ik het veel te eng om weer alleen te zijn.

Dus vertelde mijn saboteur mij dat ik niet zo kritisch moest zijn: iedereen heeft immers wel wat in zijn relatie. En als ik daar over begon twijfelen ging hij verder: “Jij bent ook best moeilijk, het ligt waarschijnlijk aan jou dat het moeizaam gaat”. En “Bij de volgende zal dat wel weer zo zijn”.

Gelukkig heb ik de saboteur kunnen ontmaskeren. En door de onderliggende angst echt te voelen, kon ik hem overwinnen. Daardoor heb ik uiteindelijk een man kunnen ontmoeten die wel echt bij mij past. En ook mijn vriendin Hanna heeft dat uiteindelijk gedaan; zij heeft nu een leuke partner die zij ontmoet heeft via Tinder. Wat is jouw drempel? En durf je er overheen te stappen?

Hoe kunnen wij jou helpen?

Ben jij succesvol in je werk, heb je een rijk sociaal leven en doe je leuke dingen? Maar mis je nog die leuke relatie? Dan is ons coachingsprogramma “Laat de liefde werken” zeker iets voor jou. Ons programma bewijst al jaren dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je eigen liefdesleven. De singles die ons programma volgden wilden allemaal een relatie met iemand die écht bij ze past, zonder gedoe en getwijfel. Een relatie waarin ze zichzelf kunnen zijn en ze echte liefde ervaren. En dat is ze gelukt. Heb jij ook helemaal genoeg van alle dating- en relatiegedoe en ben je gemotiveerd om aan jezelf te werken? Kom dan ook eens met ons praten!