Femke is 36 jaar en psycholoog. Zij heeft hulp bij singlecoaching gezocht omdat zij nooit verder kwam dan een paar dates. “Ik legde mezelf veel druk op, vond dat ik niemand aan het lijntje mocht houden. En kapte het altijd na een paar dates weer af”.
Waar liep je vast in het verleden bij het vinden/vasthouden van een relatie?
Ik bleef eigenlijk altijd in de date-fase hangen. Als ik aan het daten was, kwam er steeds een moment dat het voor mij te dichtbij kwam. En dan kreeg ik de neiging om te vluchten. Oftewel: Als het te spannend werd, stopte ik ermee. Daarmee kwam ik steeds niet verder, ik bleef maar in datzelfde patroon hangen.
Waarom ben je naar de singlecoach gegaan?
Omdat ik wel inzag dat het mijzelf niet ging lukken om dat te doorbreken. Ik denk dat ik heel goed wist waar het mis ging. Maar het zelf veranderen? Dat lukte mij niet. Ik was er best wel teleurgesteld over dat het iedere keer weer om dezelfde reden mis ging. En toen kwam ik toevallig via Google bij jullie website uit. Nou, daar heb ik toen heel lang over nagedacht. Maar uiteindelijk dacht ik: “Als dit is wat mij kan helpen, dan moet ik dat misschien maar gewoon gaan doen!”
Wat was de belangrijkste drempel voor jou?
Ik zag het een beetje als falen ofzo. Het lijkt alsof iedereen in staat is om een relatie te krijgen en op te bouwen. En ja, ik voelde me best wel als een soort van mislukkeling. Dat dat mij niet zelf lukte, dat ik daar hulp bij nodig zou hebben… dat gaf wel een bepaalde schaamte.
Het was best vaak zo dat mensen vroegen waarom het maar niet lukte bij mij, en dat raakte mij enorm. Dan vroeg iemand dingen als “Hoe zit dat nou bij jou? Waarom lukt het jou dan niet om een relatie te krijgen?” En als iemand daar dan een beetje op doorging, werd ik daar heel verdrietig over. Volgens mij was er echt zo’n moment, een moment dat ik volgens mij een artikel van jullie las wat echt precíes mijn situatie beschreef. En toen dacht ik ineens: “Dan moet het misschien maar zo zijn. Dan is dit blijkbaar voor mij nodig en dan ga ik ervoor!”
Daarna heb je kennismakingsgesprek gehad. En waarom ging je met Meinou in zee?
Omdat ik meteen een goed gevoel bij haar had. Ik voelde me gelijk op mijn gemak en vond haar heel toegankelijk. Het voelde meteen goed om met haar dat traject in te gaan.
En toen? Waar heb je aan gewerkt? En wat is er veranderd?
Een belangrijk punt voor mij was dat ik ging leren voelen waar mijn behoeften lagen. Dat was best een dingetje voor mij omdat ik altijd erg gefocust was op de ander. Ik had bijvoorbeeld bij het daten al het idee had dat ik heel snel moest beslissen of het wat ging worden of niet. “Want ik kan iemand niet aan het lijntje houden”, dacht ik dan. Terwijl ik het zelf dan gewoon nog niet voelde. Ik heb geleerd dat ik gewoon echt veel rustiger aan mag doen. En de tijd mag nemen om iemand echt goed te leren kennen. Dat je die tijd ook gewoon nodig hebt. Ik legde mezelf daarvoor altijd zoveel druk op!
En waar heb je verder nog aan gewerkt?
Nou bijvoorbeeld aan mijn communicatie. Dus: Hoe kan ik mijn behoeften aangeven? Kan ik aangeven wat er speelt en waar ik mee zit? Dat is nog steeds wel iets wat ik best wel lastig vind, maar ik heb daar echt stappen in gezet.
Wat maakt dat je het lastig vindt om daarover te communiceren met je date of partner? Kun je daar iets meer over vertellen?
Ja. Dat voelt gewoon toch wel kwetsbaar. En mijn angst was denk ik ook wel een struikelblok. De angst van “oh, maar als ik dat dan deel, dan vindt hij mij vast raar”. Of “Dan vindt hij mij niet meer leuk”. Ik denk dat dat de basisangst was die eronder lag.
En wat merkte je toen je het toch deed?
Ja dat is dan heel spannend, hè. Ik heb echt moeten leren dat ik die spanning ook gewoon mag voelen. En daar ook de ruimte voor mag maken in plaats van het uit de weg te gaan. Dat was voor mij echt wel een andere manier is om daarmee om te gaan. En dat was veel effectiever!
Ik had iedere keer dat ik het deed een kleine succes-ervaring, wat het de keer daarna weer een klein beetje makkelijker maakte. Iedere keer dat ik het deed merkte ik dat het goed uitpakte. Dat gaf weer vertrouwen om het volgende keer weer te doen.
Ik denk dat het ook wel een beetje mijn karakter: ik ben best wel een binnenvetter. Maar ik ben me er nu meer bewust van dat ik het anders kan doen. En ik merk dat het voor de ander juist makkelijker is als ik me open stel. Ik merk dat het de ander juist helpt in plaats van belast. En dat hij het niet raar vindt maar juist denkt: “Ah! Nu snap ik je wat beter!”
Heb je nog andere dingen geleerd?
Ik denk dat ik ook gewoon als geheel meer zelfvertrouwen heb gekregen!
Hoe heb je het hele coachingsprogramma ervaren? Dus de coachingsessies, de trainingen en het online deel?
Ik vond het geheel heel fijn. Ook de combinatie van de coachingsgesprekken met de trainingen. Van tevoren vond ik het feit dat er ook trainingen waren echt helemaal niet leuk. Ik zag er best wel tegenop. Maar het is gewoon wel fijn om dan ook mensen te ontmoeten die precies tegen dezelfde dingen aanlopen. En te merken dat dat ook gewoon hele leuke mensen zijn die op dit punt vastlopen. Dat geeft gewoon heel veel herkenning. Het had echt toegevoegde waarde, ook omdat je dan natuurlijk ook echt kan oefenen met elkaar.
Wat zou je tegen andere deelnemers willen zeggen die hier tegenop zien?
Ja dat hoorde ik eigenlijk ook op die trainingsdag wel: dat er een aantal mensen die ik toen gesproken heb er met hetzelfde gevoel naar toe gingen als ik. Maar dat eigenlijk iedereen heel positief verrast was. De manier waarop Hans en Meinou het deden was ook wel echt heel fijn. Zij stellen zichzelf ook heel kwetsbaar op en dat maakt het makkelijker om ook de dingen te delen waar je zelf mee zit. Ik vond die dagen superleuk en had die ook echt niet willen missen.
Wat van je van het online onderdeel van het coachingsprogramma?
Ja, ook fijn om dat dan vooraf al doorlopen te hebben. Dat je als je met de coachingsessies aan de gang gaat toch ook al een beetje weet hoe het zit. De theorie al kent en zo door kan pakken.
Het voordeel is ook dat je dan soms nog iets kan nazoeken. Sommige oefeningen die erin zitten doe ik nog steeds.
Wat vond je van de coaching en coach Meinou?
Ik vond Meinou heel toegankelijk. Ik voelde me iedere keer als ik bij haar weer dan wegging weer een stukje lichter. Zij gaf mij vaak dat steuntje in de rug die ik even nodig had. Of even die geruststelling dat ik misschien wel een beetje streng voor mezelf was. De manier waarop zij mij spiegelde was heel erg prettig. Ik durfde echt mijzelf te zijn en mij open te stellen.
Wat is het resultaat van het coachingsprogramma? Heb je een relatie?
Ja, ik heb nu een relatie. Volgende week zijn we een jaar bij elkaar! Dus dat is heel leuk.
Wat zorgde voor de omslag dat het opeens wel lukte om de juiste vrouw/man te vinden? Wat is het belangrijkste wat je anders gedaan hebt dan voorheen?
Het verschil is dat ik nu echt vanuit rust de tijd heb genomen om hem rustig te leren kennen. En om mezelf stapje voor stapje wat meer bloot te geven. Dat voelde eigenlijk al best wel snel heel goed. Ik had daardoor ook echt het gevoel dat ik mezelf kon zijn bij hem. En merk dat we elkaar ook echt heel goed aanvullen.
Ik ben ook op een andere manier naar mannen gaan kijken. Bij het daten stond ik er anders in en ben ik iemand echt oprecht een kans te geven. In plaats van zoals ik vroeger deed: “Oh, ik moet meteen nu in de eerste date al weten of dat dit mijn man gaat worden!” Dat kan natuurlijk helemaal niet en dat hoeft ook niet.
Ik had altijd eigenlijk iedereen om die reden afgewezen en nog niet eerder een relatie gehad. Natuurlijk werd ik ook wel zelf afgewezen. Als ik eens iemand tegenkwam waarvan ik echt dacht “Nou, die is wel interessant!” dan ging ik als het dichtbij kwam die ander toch afwijzen. Of ik stelde mezelf onvoldoende open waardoor de ander mij afwees.
Dit keer ben ik echt wel in verbinding gebleven. Dus ook de momenten dat ik het juist even spannend vond. Ik heb ook veel meer benoemd. En dat werkte!
Hebben de dingen die je veranderd hebt je ook nog in andere situaties wat opgeleverd dan alleen in je relatie?
Ja ook op mijn werk (als psycholoog) pas ik wat ik zelf heb geleerd wel toe bij mijn cliënten. En ik ben op mijn werk zelfverzekerder geworden, omdat ik ook daar meer mijn eigen behoefte ben gaan voelen. Ik merk dat ik er daarmee anders in zit, dat het werk me veel minder energie kost. Dat ik me veel minder per se altijd in dienst van de ander voel, maar ook aandacht geef aan wat ik zelf nodig heb. Ook daar ervaar ik meer rust.
Heb je nog een tip voor mensen die denken in dezelfde situatie zaten als jij eerst zat. Wat zou jij een adviseren?
Om echt contact met jullie te zoeken. Dat kan je zoveel helpen op verschillende vlakken. Dus dat dat toch goed is om die drempel wel over te gaan. Ondanks dat je aan de voorkant bezwaren ziet, ga ervoor!