“Ik pleit voor meer flirtcursussen! En ik vertel mijn vrienden die bij universiteiten werken dat ze ook vakken moeten geven over de psychologie van een huwelijk en over de keuze van een partner….”.
Dit citaat zou uit mijn mond kunnen komen, maar aan het woord is Dave Brooks, een invloedrijke columnist van de New York Times. Hij vertelde afgelopen februari in een interview in de Volkskrant over het belang van het leren aangaan van relaties. En hij roerde daarin ook een onderwerp aan dat sterk bepaalt of contact goed verloopt, namelijk: mensen die vragen stellen en mensen die dat niet doen.
En laat dit nou ook bij het daten een hot topic zijn. Want als er iets is waar veel singles (en laat ik eerlijk zijn, vooral vrouwen) na een date tegen mij over klagen, dan is het dat er zo weinig vragen gesteld worden.
“Hij praatte alleen maar over zichzelf!” en “Hij vroeg totaal niet door”, hoor ik regelmatig. Maar ook: “zij kletste zoveel, ik werd er gek van!”. En ja, voor velen is dit niet alleen een reden om te klagen, maar ook om de date acuut te stoppen!
Ook ik was zo iemand die klaagde toen ik aan het daten was. In het verleden was ik sowieso niet zo scheutig met het uit mezelf delen van (persoonlijke) informatie. Pas als de ander echt geïnteresseerd leek, vertelde ik iets meer over mezelf. En als een date vervolgens niet genoeg doorvroeg lachte ik beleefd, ging ik direct weer over tot de vraagstel-stand en liet ik achteraf weten dat ik niet door wilde daten.
Tegenwoordig laat ik in gesprekken meer van mezelf zien, ook als de ander niet een bedreven doorvrager is. Toch betrap ik mezelf erop dat ik regelmatig mijn interesse verlies als mensen in mijn ogen te veel “zenden”.
Waarom is dat? Waarom is het stellen van vragen op een date zó belangrijk? Waarom haken zoveel mensen af als iemand veel vertelt, ook al zijn het nog zulke interessante verhalen?
Het antwoord is dat mensen het stellen van vragen associëren met échte interesse en aandacht. En mensen willen niets liever dan gezien en gekend worden. Doordat de ander vragen stelt, krijg je het gevoel dat die ander écht wil weten wie je bent. Of zoals Dave Brooks zegt: “Vragenstellers richten het warme licht van hun aandacht op mensen en geven hen het gevoel dat ze groter en completer zijn, gerespecteerd en gezien.”
Als dit dan zo belangrijk is, waarom doen dan toch zoveel mensen dat niet? Je zou toch zeggen dat je automatisch veel interesse hebt in je date, je wilt die ander immers leren kennen? Redenen die ik regelmatig hoor zijn bijvoorbeeld: “Ik ben te veel met mezelf bezig: hoe ik over kom of hoe ik indruk kan maken,” “Ik heb geleerd dat vragen stellen onbeleefd is”, of “De ander stelt veel vragen aan mij, dus blijf ik lekker op de praatstoel zitten”.
Als jij ook weinig of geen vragen stelt, richt je dan eens op het maken van meer verbinding tijdens het daten. Wees oprecht nieuwsgierig naar de ander. Besteed de volle aandacht aan de ander, en je geeft die persoon een fijn gevoel. Over zichzelf, maar ook over jou en de date.
Maar ik pleit ook voor de andere kant: Heb jij te maken met een niet-vragensteller? Schrijf de ander niet meteen af. Misschien is de ander niet ongeïnteresseerd, maar spelen andere redenen een rol. Geef ook dan liefdevolle aandacht, stel de ander op zijn of haar gemak en vertel op milde wijze wat je nodig hebt. Wie weet komt er dan ook echte verbinding, en een heel mooie date, uit voort!
Wil jij nog veel meer tips over hoe je je dates succesvoller kan laten verlopen? Schrijf je dan nu in voor de training “Succesvol daten: verbinding en aantrekkingskracht”
Of wil je jouw pad naar de liefde een stuk gemakkelijker maken? Kom dan eens vrijblijvend met ons praten. Wij hebben een coachingsprogramma ontwikkeld waarbij we je helpen om relaxter een duurzame relatie aan te gaan. Kom eens langs voor een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek.