Angela heeft bindingsangst en doet in deze blog verslag van haar belevingen. Ze komt net uit een relatie en is sinds kort verliefd op Anthonie (>> lees hier zijn blog).
Wat vooraf ging:
Ik ken Anthonie nog niet zo lang, en we moeten elkaar natuurlijk nog beter leren kennen, maar ik vind het een super leuke jongen. Hij is grappig, slim en lief, echt wat ik zoek in een man!
Verliefd!
Toen ik hem ontmoette vond ik hem meteen interessant. Ik ben al een tijdje alleen en had een prima leven zonder man. Ik was dus niet echt op zoek, maar Anthonie triggerde me wel. Normaal ben ik niet echt iemand die meteen gaat flirten of zo, maar een maand heb geleden heb ik de stoute schoenen aangetrokken en hem verteld dat ik verliefd op hem was. Gelukkig reageerde hij goed!
Druk, druk, druk
De afgelopen maand hebben we elkaar vreselijk veel gezien. Ik ken mezelf bijna niet terug, zoveel heb ik gebeld en gemaild! Ik merk dat het een beetje te druk wordt: zowel in mijn leven als in mijn hoofd. Ik wil natuurlijk ook mijn vriendinnen blijven zien, blijven sporten, heb het druk met mijn werk en heb zangles. Danan komt Anthonie ineens in mijn leven. En dan nog die feestdagen vorige maand! Ik moet wel even kijken of ik het allemaal wel organiseerd krijg met mijn nieuwe liefde erbij.
9 januari 2014
Even die vrijheid weer terug
Hehè, ik heb de afgelopen week eindelijk wat rust kunnen vinden. Gisteren heb ik de stekker uit de telefoon getrokken, mijn computer niet aangehad en had ik een avondje helemaal voor mezelf. Heerlijk! Vandaag had ik het wel meteen weer erg druk, sporten en daarna nog even blijven hangen met een vriendin, maar dat was wel erg gezellig. Ik realiseerde me net ineens dat ik Anthonie 2 dagen niet gesproken heb. Ook wel weer fijn, even weer de vrijheid van mijn eigen leven voelen!
10 januari 2014
Anthonie ontstemd
Net belde Anthonie. Ik was blij hem weer te horen, maar dat werd minder toen ik de toon in zijn stem hoorde. Hij was echt ontstemd dat ik twee dagen niets had laten horen! “Kom op, 2 dagen, dat is toch niets!” dacht ik bij mezelf. Eerlijk gezegd vond ik zijn gedrag een klein beetje kinderachtig. Maar ik heb me vermand en heb hem uitgelegd dat ik ook tijd nodig heb voor andere dingen. Daar nam hij geloof ik wel genoegen mee. Gelukkig, alhoewel ik er nog niet helemaal een gerust gevoel over heb.
Angela
Herken je de gevoelens van Angela en Antonie en wil je er vanaf? >> Lees meer
Hoi Hannah,
Fijn dat je er iets aan hebt. Het gaat langzaam de goede kant op, maar wel met de nodige ups en downs. Het werkt om het gesprek met elkaar aan te gaan en er aan te werken. In blog 11 lees je weer meer.
Angela
Ook ik heb de prinsenkikker wrskohop gevolgd bij Hans en Meinou. Inderdaad vooral een heel warme, prettige, gezellige respectvolle sfeer, waarbij er veel belangstelling en interactie mogelijk was bij ieder verhaal. Opbrengst: cursus gevolgd en nu voor het eerst sinds jaren een relatie die nu al vier maanden een succes is! Wat was bij mij the keypoint? Eigenlijk vooral het verhaal over hechten. Ik ben door (of jeugd of andere relatie-ervaringen, whatever) uiteindelijk niet veilig-gehecht. Bij de onveilig gehechte mensen heb je twee patronen, de angstig-vermijdende gehechte en de ambivalent-gehechte. In een boekje wat op de wrskohop lag over hechting van Pieternel Dijkstra las ik ineens het verloop van mijn relaties tot nu toe: er vanaf het begin grenzeloos inspringen, dan gaat het veel te hard en komt het veels te dichtbij, de paniek en angst slaat toe .reactie van mij: ik maak het uit en de man komt weer op afstand. Maar dan is hij weer te veel op afstand, mis ik hem weer en maak de relatie weer aan, waardoor het knipperlichtrelatie-effect ontstaat. Pieternel Dijkstra beschreef dat juist onveilig gehechte mensen langzaam in een relatie moeten groeien en daarbij heel erg naar hun eigen grenzen moeten kijken. Wat voelt nog veilig en wat niet. Wat kan ik aan en wat niet. Dat boekje in relatie met de uitleg van Hans en Meinou over hechting bracht mij veel inzicht, waardoor ik ineens mijzelf op relatiegebied beter snapte.Daarnaast deden we op de wrskohop ook de relatieladder-oefening en zag ik dat ik vooral de laatste fase in een relatie niet aandurf en niet aanga. En dat combinerend met het boek van Pieternel Dijkstra waarin zij beschrijft dat die ambivalent gehechte mensen op een gegeven moment wel een keuze moeten maken en niet eeuwig kunnen blijven schipperen op aan-uit maar daar doorheen moeten pakken, snapte ik waar mijn probleem zat.Na de wrskohop weer gaan daten, en kwam O. tegen. Het klikte meteen. O. woont in Limburg, dus ik zag hem maar 1 weekend in de 2 weken. In eerste instantie weer grote angstgevoelens, maar doordat ik hem zo weinig zag, kon ik het in mijn eigen leven gewoon handelen. Bovendien heb ik O, vanaf het begin uitgelegd dat ik weinig vertrouwen had en verlatingsangst heb, zodat O. mij kon zeggen dat ik hem kon bellen als dat ging opspelen. Wanneer ik dat deed, kon hij mij op een rustige nuchtere manier weer laten merken dat alles ok was . En dat het niet nodig was om te panieken. En dat heeft mij al met al nu tot een heel fijne relatie met O. gebracht van alweer 4 maanden.O is er nu soms een hele week en ik kan dat aan. Natuurlijk zijn er af en toe nog wel paniekmomenten, maar O. kent mij nu en die weet hij dan met zijn nuchterheid te ontzenuwen.Kortom: stil staan bij de wens om een relatie te wilen door middel van deze workhop is heel goed. Iedereen haalt er uit waar hij/zij aan toe is. En het zet je ontwikkeling op dat gebied weer meer in gang. Dus veel succes voor een ieder.Nog een tip wat ik heb ontdekt: kijk ook in je eigen leven welke kracht jij zelf niet hebt en wat jij als tegenwicht nodig zou hebben. Dat geeft ook een sleutel naar welke prins/prinses bij jou gaat passen. Die ander ken je nog niet, maar jezelf ken je wel! En eigenlijk weet je vaak wel wat jij nodig zou hebben! Ga daar naar op zoek, want dan kun je het vinden!!!
Goh wat leuk om dit te lezen. Dank je dat je dit wilt delen. En hoe gaat het nu? Wil je dat ook vertellen?