Het was 16.32 uur en mijn vriendin en ik strompelden uitgeput naar de cabinelift, net onder de top van die heftige bergrug. We waren blij dat we eindelijk de lift hadden bereikt en droomden al van een zalige rit naar beneden.
Maar toen gebeurde het ondenkbare: de schuifdeuren bleven onvermurwbaar dicht. Alsof het universum ons wilde testen. Ik staarde met ongeloof naar het bordje naast de deur, dat streng verkondigde: “Betriebszeit 9.30 bis 16.30”. Serieus? Ja, natuurlijk, de Zwitsers zijn berucht om hun punctualiteit, zelfs als het gaat om het stilleggen van een verdraaide kabellift.
We staarden elkaar aan, met blikken die een mengeling waren van schrik en ongeloof. Daar stonden we, op een duizelingwekkende hoogte van 2.600 meter, met nog ruim vier uur aan smalle bergpaadjes te gaan voordat we bij onze auto zouden zijn. Na een hele dag wandelen en klauteren was onze innerlijke brandstoftank zo goed als leeg.
Crisis in de bergen! We hadden nog nooit zoiets meegemaakt samen. Wat nu? Zou zij een hysterische paniekaanval krijgen? Zou ik haar gaan verwijten dat ze geen 500 Instagram-foto’s had moeten maken onderweg? Of zou zij razend worden omdat ik om vier uur nog zo nodig moest chillen met een appeltje in mijn hand?
Gelukkig gebeurde dat allemaal niet. In plaats daarvan doorbrak mijn vriendin de stilte met de kalme vraag: “En nu?” Ik staarde door het glas van de schuifdeur en kreeg weer hoop: een man een eindje verderop. Ik bonsde als een gek op het raam. Gelukkig merkte hij ons op, zwaaide hij breeduit en gebaarde hij dat we geduldig moesten zijn. Ik kreeg weer een sprankje hoop: misschien zou ons die uitputtende, 4 uur lange afdaling, toch nog bespaard blijven.
We besloten te wachten en na een half uur, die aanvoelde als een eeuwigheid, gingen de schuifdeuren eindelijk open. Met een zucht van verlichting stapten we, samen met het liftteam, in de allerlaatste rit naar beneden. Wat een redding!
Dit soort situaties zijn natuurlijk heftig om mee te maken in een beginnende relatie. Je hoopt stiekem dat je zulke momenten nooit hoeft mee te maken. Maar aan de andere kant is dit wel dé manier om elkaar echt te leren kennen in zware tijden.
Dit geeft je al een voorproefje van hoe je elkaar behandelt wanneer jullie toekomstige koter jullie de hele nacht wakker houdt. Of hoe je op elkaar reageert als jullie knus gaan samenwonen in een appartement ter grootte van een postzegel.
Samen op vakantie gaan is natuurlijk hét uitgelezen moment om je relatie op de proef te stellen. Vergeet dan vooral te checken wanneer de laatste lift, bus of trein vertrekt voordat je op avontuur gaat.
Ga er naïef vanuit dat er altijd een bed vrij is in het overvolle hotel of dat er voldoende ruimte is op die überpopulaire camping. Of waarom niet eens drie weken lang in een minitentje bivakkeren op een ijskoude, doorregende plek? (Hallo Schotland, we komen eraan!) Dan weet je meteen of jullie relatie stormen kan doorstaan, letterlijk en figuurlijk.